คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #83 : (ภาค 2) บทพิเศษ 42.5 - ราชันย์
บทพิเศษ 42.5
ราันย์
‘ปาร์ี้ (รุาใส่ื่อ่ะ) สัหารสัว์อสูร ‘อีฟรีทเพลิ บลาเียร์ ลาสราา ระับ 70’ ่ะ ...ผู้เล่น ลาว์ ไ้รับ่าประสบาร์ 6,000,000 หน่วย ไ้รับ ‘าบนรโลัน์(S) 1 เล่ม’, ‘ัมภีร์เวทมน์ธาุไฟ ระับ 7 – อัีัมปนาท’ 1 ม้วน และเินำนวน 1,234,123 เหรียทอ ่ะ’
‘่าประสบาร์รึ่หนึ่ถูแบ่ให้อสูริาม ุโระ ่ะ’
ลาว์สลายปาร์ี้ทันที ทำให้ไม่รู้ื่ออมยุทธ์ “บอมา แ้อารอะไรันแน่?”
ลาว์เ้นถามท่ามลาวามมืยามรารี มีเพียแสสว่าาร่าเทพอัีที่ทำให้พวเามอภาพไ้อย่าว้าไลอลาว์เท่านั้น อมยุทธ์ยัยิ้มไม่มีแม้ะอ้าปาล่าว ทำเอาลมปราเพลิทมิฬทั่วร่ารุรุ่นพุ่พล่านอีรั้่อนสบล
“แลเปลี่ยน” ู่ๆ อมยุทธ์็ล่าวออมา ิ้วลาว์มวสสัยเหมือนไม่เ้าใ
“แลเปลี่ยน?” ลาว์ทวนถาม อมยุทธ์นิรนามยิ้มอย่ามีเลศนัยไม่่าาอาารย์
“าบนรโลัน์อนาย...” เว้นวรรสัพัเพื่อพู่อ “ับ ‘ัมภีร์บทเวทอัเิอสุรายธาุ ระับ 8’ แถม ‘ุเ็เราะผลึเพรลาวา(S)’ อัน” ลาว์ยิ่ไม่เ้าใให่ เพราะมันไม่มีไอ้บ้าที่ไหนเสนอารแลเปลี่ยนโยที่ัวเอเสียเปรียบแบบนี้หรอ!
“...” ลาว์เหม่อมอร่าอมยุทธ์อย่าไร้อารม์ ...็มีอยู่นหนึ่นี่หว่า “เหุผลล่ะ?”
อมยุทธ์ยิ้มยนิ้วแะปา่อนล่าวเบา “วามลับ”
‘เี๋ยว่อนนะ’ ีย์เวิร์สำัทำให้สมอลาว์ุิ ‘อาภร์ลมปรา... ทำไมมันยัยับไ้ล่ะ ทั้ๆ ที่ผลระทบ็น่าะทำให้เป็นอัมพาั่วราวนี่!?’ ปริศนานี้ไม่มีำไหนสามารถอธิบายไ้ว่า วามริแล้วนั่นมันเพราะอะไรันแน่...
แ่พอพลันนัยน์ามอมาหาร่าอมยุทธ์ รอยยิ้มเยี่ยอมมารผู้ั่วร้าย็ปรา
“ล...” อมยุทธ์ะยิ้มว้าอย่ายินี ถ้ามันไม่มีประโยหลัามมาทำให้หน้ามุ่ยแทน “แ่แ้อบอวามลับันมา่อน ว่าทำไมอาภร์ลมปราถึไม่มีผลับแ ถ้าไม่ยอมรับ้อเสนอนี้็ไม่มีารแลเปลี่ยน!” ลาว์ยื่นำาวาลั่น
“...” อมยุทธ์ยิ้มไม่มีอาารสะทสะท้านเลย “เพราะ ‘โอสถเียนลมปรา’ น่ะ”
“โอสถเียนลมปรา?” สุสสัยนเผลอทวนถาม อมยุทธ์็ยิ้มพยัหน้าามแล้วว่า
“นั่นแหละ” ลาว์ุมมับรับไม่ไ้ที่มันยายวามแ่ 2 พยา์็ลับไปยิ้มอย่าเิม อมยุทธ์วัมือลเรียหน้า่าไอเท็มออมา ธุริระหว่าสอายเลยเริ่ม้นึ้น ท่ามลาารรายานอสาวไร้อารม์ที่ลาว์ั้ารอรับฟั “ื่อ” อีฝ่ายอย่าั้ใ
‘ผู้เล่น ร...’
“เร็วๆๆ แลเปลี่ยนเลย อมเวท!” อมยุทธ์พูแทร่อนทำให้ไม่ไ้ยินอะไรเลย!
“...เวรเอ๊ย” ลาว์ล่าวสบถเบาๆ ่อนเลือเอา ‘าบนรโลัน์(S)’ ที่มีอยู่ในรอบรอมาเป็นอแลเปลี่ยน ไอเท็มที่น่าสนใมีแ่ ‘ัมภีร์บทเวทอสุรายธาุ ระับ 8’ เท่านั้น ส่วนอแถมถือว่าเาโีสุๆ ที่ไ้มา ...่าฝ่ายยืนยันไปพลันเสียสาวไร้อารม์็รายาน
‘ารแลเปลี่ยนเสร็สิ้น ่ะ’
“...” อมยุทธ์ยิ้มอย่าีใแล้วว่า “นายน่ะ ลแ่ ‘ศึิบัลลั์ัรพรริ’ สินะ?” ลาว์ไม่ล่าวอบเพราะไม่ใ่เรื่อ เาไหวไหล่เลิสนใ “เอาเถอะ แ่ถ้าพระเ้าเล่นล เราะไ้เอันในศึนั้น” ายหนุ่มมอร่าอมยุทธ์ที่ลับมาสวมุลุมอีรั้
อมยุทธ์ยิ้มให้รั้สุท้าย ่อนระับุลุมล้ายอำลาแล้วเินาไป...
“ลาว์ นั่นือื่ออัน” ทั่วร่าราวถูหยุยั้รั้ไว้้วยำพูเียว
สอร่าหันหลัหาัน อมยุทธ์ยิ้มริใ “ัน ‘ษัริย์เพลิ ราันย์’ ยินีที่ไ้รู้ั” านั้น็ไม่มีสรรพเสียใๆ ไม่มีใรเอ่ยเอื้อนำไหนออมาอีเลย ระทั่สายลมหวนพัผ่านพาละออธาุไฟฟุ้ระาย ายหนุ่ม็ระุยิ้มอย่าอารม์ี
“ยินีที่ไ้รู้ั” ลาว์ล่าวทิ้ท้าย ทั้ๆ ที่ไม่มีใรยืนฟัอยู่รนั้น
“ไปไหน่อ เ้าหนู” ฟรอเ่ปราร่า้าายลาว์ราวภูพรายพร้อมุโระ อมเวทวามือเรียหน้า่าภาริ่อนมอเล 5/7 อย่าสนใ านี้ะเหลือแ่ 2 เวส์ย่อยเท่านั้น็เป็นอันสิ้นสุ นั้นมี 2 เวส์้นหา โยประอบ้วย
ารามล่า ‘[1] วใอสูรแห่ไฟ’ และ ‘[3,000] เล็อสรพิษเพลิลาวา’
“ามมารับ” ลาว์อบแ่ไม่รประเ็น “มาเร็ว ุโระ!” ายหนุ่มทะยานร่าราวศรสัหาร สาวน้อยน่ารัยิ้มพยัหน้า่อนามไปิๆ อาารย์สลายหายัววับสลับปราายอย่าภูพรายนลูศิษย์ไม่ิใส่ใ
“...” นัยน์ามอลอเส้นทาที่เลื่อนร่าผ่าน ปราระูมนุษย์นอนไร้วิา ะโหลหนาโนเี้ยวอสูรทะลวทำลายร่าีวิ บาศพมอไหม้ไม่เหลือา บารายนอนายหัวหลุ แนหายหรือาาือสิ้นใไม่รบส่วน ึ่ทั้หมล้วนเิาารสัหารอสัว์อสูรเผ่าพันธุ์เียวนาม...
“ ‘ลาเมีย’ ” ลาว์ล่าวนามนั้นไม่มีอาารหวาลัว ัมภีร์เวทมน์ 2 ม้วนใหม่นำเอาออมาาลัแสส่วนัว ่อนลี่เปิอ่านท่ามลาวามมืสลัว สาวไร้อารม์รายานว่าไ้รับเวทมน์ใหม่็ไม่ใส่ใ เพราะอนนี้เามลสู่ห้วแห่ภวั์เรียบร้อยแล้ว
‘วใอสูรแห่ไฟ’ ไ้าารสัหาร ‘นาพาลาเมีย’ รอบรอายา ‘ราินีแห่อสรพิษเพลิลาวาทั้มวล’ ส่วนอีอันึ่ปริมามามายมหาศาลอย่า ‘เล็อสรพิษเพลิลาวา’ นั้นหาา ารสัหารเหล่าลูสมุนทั้หลายอเธอ นาม ‘ลาเมีย’ นั่นเอ
“...” ระหว่าลาว์ิอะไรเพลินๆ ฟรอเ่ลับมอมาที่ร่าเาไม่วาาราวสัว์ร้าย
นัยน์เนรเทาทอประายละออวารา พลันภาพแปรเปลี่ยนไป ร่าลาว์รอบลุม้วยพลัไอแสสว่าาวบริสุทธ์ุวสุริยันอยู่ฝั่้ายส่วนหนึ่ รึ่วาปราไอทมิฬมระที่มืมิสนิทั่ห้วัรวาลปราศาละออาว
แ่ลับไม่มีวามสมุลเอาะเลย
เพราะไอทะมึนมันพวยพุ่พุ่พล่าน อาละวาลรุนแรลบไอพลัแสสว่าหมเหมือนอารม์อลาว์ไม่ผิเพี้ยน หานานวันเ้าอันราย่อิใมันไม่ีแน่! แ่่อนะไ้ิอะไร่อ
เสียายหนุ่ม็ร้อลั่นเรียบอว่า “ถึแล้วล่ะรับ... ‘อาาเออสรพิษ’”
ลาว์ล่าว่อนร่ายมนรา ‘บทเวทอัเิอัศวินธาุ’ และลออใหม่้วยเลยับ ‘บทเวทอัเิอสุรายธาุ’ ท่ามลาเหล่าสัว์อสูรรูปลัษ์อิสรีที่ผมเผ้ายุ่รุรั นัยน์า่าอสุราย รึ่ล่าลายพันธุ์ผันสู่ส่วนสัว์เลื้อยลาน เล็แร่แห่อสรพิษสีแสสวยาม
พวเธอเหล่านั้นู่ำรามฝ่อๆ รอสัหารลาว์
ทะเลลาวารอบ้านลายสภาพ สั่นระเพื่อมพร้อมรุนแรแล้วเริ่ม่อร่าสร้าัวน่อนปราเหล่าอัศวินยัษ์เราะสลัลวลาย ายแานราวมารรอบรอาบสอมนละ 2 เล่มในมือ โยมี้วยันทั้สิ้น 5 ร่า
เหล่าอสรพิษเพลิลาวาเริ่มลัวัวสั่น มันอยาะเปลี่ยนใแล้วหนีไปารนี้สุๆ
“เอาล่ะ” ลาว์ผายมือเรียมบรรเลเพลแห่วามาย “มาเล่นันให้สนุีว่า!”
โฮ!! อีำนวนเท่าๆ ันนั้น็ืออสุรายร้ายรูปลัษ์น่าเลียน่าลัว มัล้ามแร่แห่นั่าแสนบ้าลั่สลัอัระโบรา ถึไร้สมอแ่แ่สอมือ็ับีวิปลิีพศัรูไ้มามายอย่าไร้ปราี ไม่มีแม้วามเมา
รอยยิ้มเหี้ยมเยี่ยอมมารปรา นัยน์เนรไร้ประายีวิ มีแ่วามอำมหิโห
ะล่าวโทษ ็โรธะารรมอพวแเถอะ!
ลาว์ล่าวบัา “...่ามัน"
ป.ล. ห...โหแท้เหลาเ้าลาว์! ฮ่าๆๆ ส่วนอนหน้าะ "TIME SKIP" ไป "ศึิบัลลั์ัรพรริ" เลยนะรับ ลาว์ะเ่ึ้นนาไหนนะ? ไว้เรา่อยไปูัน แ่อนนี้อหนีไปนอน่อนละ!
ป.ล.2 อี 2 บทรับ ภา 2 ็บแล้ว ...แ่ไม่รวมบทส่ท้ายนะ ^^
ความคิดเห็น