ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro -- หิ้วมันไปฆ่า...อย่ามาหาว่าฉันโหด
"เฮ๊ยๆๆ พวกมึงอ่ะ มานี่ดิ๊"
เสียงชายหน้าเหียกจมูกโด่ง ตาคมกริบ ปากกระจับจีบบางๆ ผิวขาวราวไก่ต้มน้ำปลา ทรงผมเหลือคณนา..
ก็พี่แกตัดสกิลเอด -*-
"..คะ...ครับ...ครับผม"
ไอ้เด็กแว่นหน้าๆ ในมือถือหนังสือพรุงพรังเต็มมือทั้ง 2 ข้าง หน้าตาก็...สิวเสียนปานกระบองเพชร ตัวเตี้ยม่อต่อ ผมกระหร่องซะ...หน้าถีบหน้ามันจริงๆว่ะเนี่ย -*- เห็นหน้าแล้วหมั่นใส้
"เออ.. แกซื้อหนังสือไรมาว่ะเนี่ย -*-"
"..อะ...เอ่อ..."
"เอามาดูดิ ฟิสิกซ์ วิศวะรึเปล่า" - -* เอ๊ะไอ้นี่ จะเป็นนักเลงรึเปล่า รึจะเรียนวิศวะ ใฝ่สูงจริงๆ
"..."
ไอ้แว่นยอมยื่นให้มันแต่โดยดี
"โหยย~ เชี่ย นี่มันหนังสือโป้ทั้งนั้นเลยนี่หว่า"
โอ้พระเจ้า ไอ้เราก็คิดว่าหนังสือเรียน เสียใจจริงๆอ่ะ เสียใจอย่างสุดซึ้งเลย TTTWTTT
"กะ..ก็ ผมคิดว่าพวกพี่ๆจะชอบนี่คะ..ครับ" พวกพี่ๆ - -" ได้ข่าวว่าแกอยู่โรงเรียนเดียวกับฉัน ชั้นปีเดียวกัน แค่มันอยู่ห้อง 1 แต่ฉันอยู่ห้อง S แตกต่างกันนิดเดียว เสือกเรียกเราว่าพี่ -*- ตกกบาลทีดิ เคืองโว๊ยย
กะ....ก็เลยซื้อมา..เผือจะถะ...ถูกใจ"
"ไอ้ชาติxxx กุไม่ส้นของระxx แบบนั้นหรอก ไอ้ควxxเอ๊ย" อย่าด่านักดิ ขี้เกียดเซนเซอร์ - -*
"ก็ผะ...ผม"
"ผมมีไว้ทำเชี่x ไร อย่างมึงต้องเกรียน เกรียนสถานเดียว!!!"
...
"ไอ้เรเบล พอ.."
กึก
ไร้สิ่งสั่นไหว แม้แต่ลมหายใจก็ไม่ได้ยิน เพียงเพราะเสียงฉัน.... ก็เอออ่าเด๊!!! เสียงฉันเฟร๊ย แค่เสียงเหมือนๆคนใกล้ตายของฉัน กองทัพทั้งฝูงก็กลายเป็นแค่หิน.. แค่นั้นจริงๆ หึหึ
"ครับ..ซินดิโอ"
จ้าๆ ฉันชื่อซินดิโอจร้าทุกๆคน ^^ เอ๊ะ
"จะอะไรมากมาย กับอีแค่เค้าเห็นใจเรา"
"?"
"เฮ้อ เค้าหวังดี ซื้อมาให้ ก็รับไว้ก็ได้นี่"
ฉันยังพูดแบบไร้จิตวิญญาณต่อไป
"แต...แต่ผะ..."
"รึแกเป็นเกย์ ถ้าหากไม่ต้องการมัน..?"
"เอ๊ย ไม่ครับ ไม่ แค่ช่วงนี้มันใกล้สอบแล้ว ผมเลยต้องการหนังสือติวสอบ"
ไอ้เรเบลตอบออกมาอย่างลุกลี้ลุกลน
"แล้วไงล่ะ ? ...คฤหาสน์นายหลังคาทำด้วยหยก เสาเหล็กดทุกเสาใช้ทองคำแทนหมดทั้งหลัง ไหนจะกระเบื้องหินนำเข้าแผ่นละ 4000บาทนั่นอีก...บอกมาสิว่านายไม่มีปัญญาซื้อของงี่เงาพรรค์นี้.."
บ้านไอ้เรเบลมันรวยมากๆค่ะ ย้ำว่ามันรวยจริงๆ คิดอะร๊ายยยย เกิดมาก็ได้นอนบนกองเงินกองทองตั้งแต่เกิดและ - -* อิจฉามันดีเนอะ
แต่พอดีว่า..มันยังรวยไม่ได้ครึ่งของฉันเลย น่าอนาถใจ
"...๐" ฉันเงียบดูเชิง หลังจากที่เรเบลตอบฉันไม่ถูกแล้ว
"ว่ามาสิเรเบล"
"คือ.."
"..."
"ผมแค่...ผมแค่เลือกไม่ถูก"
เรื่องแค่นี่จริงๆ น่าเหนื่อยใจ หน้าตามันก็เหียกดี บ้านก็รวย (น้อยกว่าฉัน) ไม่มีปัญญาซื้อหนังสือติวตัวเอง โง่จริงๆ -*-
"ไอ้แว่น"
ฉันใช้น้ำเสียงอันแผ่วเบาเรียกเขา ไอ้แว่นนั่นแนะ
"คะ...ครับ"
"แกพาเรเบลไปเลือกซื้อหนังสือติวเข้มที"
"O_O"
"ได้ 'ใช่' มั๊ย ?"
ฉันย้ำคำว่า ใช่ กรอกหูไอ้แว่น ถ้ามันปฏิเสธ มีแค่ ตาย กับตาย หึหึ
"ด...ได้ครับ ได้ครับๆ"
"ดี จะได้ไม่ต้อง..จัดการให้มันมากความ.."
หลังจากที่ทำธุระให้ไอ้เรเบลจอมโง่แล้ว ก็มีสมุนคนอื่นๆ วิ่งกรูเข้ามาหาฉัน
"ท่านซินดโอ!!"
อะไรของไอ้พวกนี้ว่ะเนี่ย (-_-)
"?" ฉันหันหน้าไป แค่ทำหน้าเฉยๆ รอคำตอบของไอ้กรวก เอ่อ มันชื่อ นันธรอ่ะ - -*
"พวกมัน..แอ่กๆๆ พวกมัน"
"ไอ้พวก Yubin ใช่มั๊ย ? "
ฉันเอ่ยถามออกไป อาจจะช่วยให้มันไม่ต้องพูดมากขึ้นก็อาจเป็นได้ -_-;;
"ครับ.. พวกมันมา.."
"มาหาที่ตายล่ะสิ หึหึ" ฉันยิ้มที่มุมปากอย่างเยือกเย็น คำพูดที่เย็นราวน้ำแข็ง สะกิดให้ทุกคนต้องหยุดฟังเสียงแผ่วๆ และสนจะบอกบางของฉัน
"..."
"ก็ให้มันมาตายที่นี่สิ ยากอะไร"
ไอ้เรเบลพูด ใช่ ให้มันมาตายที่นี่ เอ๊ะ ไม่ได้สิ ที่นี่มันหลังโรงเรียนฉันน่ะ ไม่ได้ๆ โรงเรียนนี้ฉันอยู่มาตั้งแต่มัธยมต้น แล้วนี่ก็จะจบ ถ้าโรงเรียนนี้มีคนตาย แล้วมีผีสิงอ่ะ ต๊ายๆๆๆ ไม่เอาน่ะ >O< แล้วถ้าไม่มีคนมาเรียนโรงเรียนฉันล่ะ
ไม่ได้ๆ ให้พวกมันมาตายที่นี่ไม่ได้เด็ดขาดเลย
"..อย่า..."
"!!!"
ทุกคนต่างตกใจกับคำพูดฉันมากๆ เดี๋ยวดิ ยังพูดไม่จบ
"อย่ารีบเลยพี่น้อง ยังไงมันก็ตายอยู่ดี.."
"..."
"แค่ว่า...ทรมานมันทีละนิด.."
"..."
"แล้วค่อยหิ้วมันไปฆ่า..."
"..."
"แล้วยามาหาว่าฉันโหด!!! อย่ามาหาว่าฉันโหดน่ะ!!!"
"=[]=;;"
"มันกล้ามากที่มาเยี่ยมสถาปันแห่งนี้!! "
"..."
"ไม่ได้ตายดีแน่ๆ ฉันสาบาน..."
ฉันเป็นผุ้หญิงค่ะ TOT อย่าเข้าใจว่าฉันเป็นทอมไปแล้วชะเอิงเอยย~ แค่เป็นหัวหน้า คงไม่ผิดใช่มะ -*-?
โอเค... ถึงคราวตายของพวกแกแล้วแหละน่ะ ไอ้พวก Yubin..
แกกล้ามากที่มา ทำเจ่อกับ Remy Kill แก๊งค์ของฉัน!!! แกคิดผิดไปถนัดนัก!!!!!!!!!
*************************
เครๆ เด๋วคราวน้า คิมเคียงตรีนมาต่อน่พ >,.< หุหุ เอ๊าเม้นจร้าเม้นนนนน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น