คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตาแก่ขี้งอน
น้ำหวาน และ แทซอง ลงมาทานอาหารในสายของวันนั้นโดยมีป้าอิ่มเป็นคนดูแลทั้งสอง ผู้สูงอายุมองทั้งสองแล้วก็อดแซวไม่ได้ก็คุณหนูของเธอนะสิอยู่ติดบ้านแทบทุกวันทั้งที่เมื่อก่อน บ้านเป็นที่ ที่เจ้านายน้อยไม่ค่อยอยากจะมานัก แต่พอมีสาวน้อยหน้าใสคนนี้ดูเหมือนว่าคุณหนูของเธอจะรักบ้านหลังนี้เสียเหลือเกินแต่ก็ไม่รู้ว่ารักบ้านหรืออะไรกันแน่เพราะวันไหนที่ชายหนุ่มไม่ไปทำงานและน้ำหวานไม่มีเรียนเขาก็จะตามติดเธออยู่ทั้งวัน พอไม่เห็นก็เรียกหา ทำให้ป้าอิ่มแปลกใจไม่น้อยกับอาการของเจ้านายน้อย
“แม้……ทำไมวันนี้คุณหนูของป้าอารมณ์อย่างนี้ละค่ะ”
“ก็คนมีความสุขนิครับป้า”พูดกับป้าอิ่มแต่ตาคมกลับจ้องมองดวงหน้าหวานที่ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาทานข้าวด้วยความเขินอาย จนเขาอดหัวเราะกับความน่ารักของเธอไม่ได้
“งั้นป้าขอตัวก่อนนะค่ะ”เมื่อร่างท้วมของแม่บ้านหายไปในครัว เขาจึงหยอกล้อแม่หมูน้อยที่มีแต่กิน กิน แล้วก็กินโดยไม่สนใจเขาเลย
“เอ๊า……พี่ไม่อยากมีเมียเป็นหมูนะกินอะไรมากมายขนาดนั้นนะ”
“ก็คนมันหิวนิค่ะหวานยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมือวานแล้วนะค่ะ”ใบหน้าง้อง้ำนั้นพูดไปกินไปเหมือนหิวที่สุดในชีวิติยังไงยังนั้น ก็เป็นเพราะเขานั้นแหละที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ ตั้งแต่เมือวานอนที่เขาไปรับกลับจากมหาวิทยาลัย จนถึงเรื่องที่เขารังแกเธอทั้งคืน แถมตอนเช้าจนถึงบ่ายเธอจะไม่หิวได้ยังไง
“ฮ่ะๆ…..พี่ผิดงั้นสิ งั้นพี่ขอโทษนะคนสวย ”ชายหนุ่มพูดไปขำ ไปกับท่าทางของเธอ
เมื่อทั้งสองทานข้าวเสร็จแทซองก็ลากร่างบางมานั่งดูทีวีที่ห้องนั้งเล่นด้วยกัน แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมดูหนังเลยมือก็วนเวียนตามตัวเธอตลอดจนร่างบางเริ่มลำคาญเพราะหนังที่เธอกำลังดูเป็นเรื่องโปรดของเธอเลย
“พี่แทซอง…หวานจะดูหนังนะค่ะ”เธอพยายามแกะมือของเขาออกแต่ก็ไม่เป็นผลเลย
“ก็ดูไปสิค่ะ ใครว่าอะไรละ”
“แต่หวานดูไม่รู้เรื่องนะค่ะ……ขอดูหนังก่อน นะนะ นะค่ะ”หญิงสาวใช้ไม้อ้อนทันทีเพราะรู้ว่ายังไงก็ได้ผลแทซองมักชอบให้เธอทำตัวราวกับแมวน้อยเสมอ
“ก็ได้ค่ะ…จุ๊บบบ”ชายหนุ่มได้โอกาสหอมแก้มนวลเสียฟอดใหญ่
เมื่อดูหนังจบหญิงสาวจึงขออนุญาตเขาออกไปข้างนอกเธอตั้งใจจะไปซื้อยาคุมกำเนิด ถึงเธอจะรักเขาและไม่เคยรังเกียจเขาเลยแต่เธอก็ยังเรียนอยู่และก็ไม่อยากมีปัญหา อีกอย่างก็ไม่รู้ว่าเขาจะจริงจังกับเธอแค่ไหน ถ้าเธอท้องเธอคงหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอแน่นอน คิดได้ดังนั้นจึงขออนุญาตเขาทันที
“เอ่อ…….พี่แทซองหวานอไปข้างนอกหน่อยนะค่ะ”
“หวานจะไปไหนละ เดียวพี่พาไป”ชายหนุ่มอาสาเพราะอยากไปเดินเล่นกับเธอเหมือนคู่รักคนอื่นๆบ้าง
“มะ…..ไม่เป็นไรหวานไปแป๊บเดียวเองค่ะ ไม่ลำบากพี่ดีกว่า”เมื่อเห็นท่าทางของหญิงสาวชายหนุ่มก็รู้ทันทีว่าเธอต้องมีอะไรปิดบังแน่นอน หรือเธอแอบนัดไอ่หมอนั้นไว้
“ทำไม นัดใครไว้หรือไงผัวถึงไปด้วยไม่ได้!!”ชายหนุ่มพูดด้วยแรงอารมณ์ทำให้ร่างบางกลัวจับใจ
“เปล่านะค่ะหวานแค่จะไปซื้อของ”เธอรีบแก้ตัวเพราะไม่อยากให้เขาโกรธเธอเลยแต่ถ้าบอกว่าซื้ออะไร เขาจะว่ายังไง คงไม่โกรธหรอกมั้งเขาก็คงอยากให้เธอป้องกันตัว
“หวานจะไปซื้อยาคุมกำเนิดนะค่ะ” พูดไปแล้วก็ใจหายเมื่อร่างหนากำมือแน่นหน้าของเขาแดงก่ำเหมือนโกรธเธอมากเขามองหน้าเธอนิ่งไม่ยอมพูดอะไร หญิงสาวใจหายวาบเมื่อเขาผลักเธอลงจากตั้งแล้วเดินขึ้นข้างบนไม่ยอมพูดอะไร
“พี่แทซอง พี่ฟังหวานก่อนนะ”แต่เขาก็ไม่ยอมฟังเธอเลย
“ ปัง!!!!!”เสียงปิดประตูห้องนอนดงสนั่นหวั่นไหวบอกถึงอารมณ์ของคนปิดเป็นอย่างดี เธอต้องการอธิบายให้เขาฟัง
ไม่อยากให้เขาโกรธเธอเลย เธอจะลองตามเขาขึ้นไปดูแล้วพูดกับเขา เธอจะไม่ยอมให้เขาเข้าใจเธอผิด คิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงเดินขึ้นไปชั้นบนทันที จุดหมายก็คือห้องนอนของเขานั่นเอง
“ก๊อกๆๆ พี่แทซองค่ะหวานเข้าไปนะค่ะ”หญิงสาวเคาะอยู่เป็นนานสองนานเจ้าของห้องก็ไม่มีทีท่าจะมาเปิดให้จึงลองเปิดดูก็พบว่าเขาไม่ได้ล็อคประตูเธอเดินเข้าไปในห้องก็ต้องตกใจเมื่อของในห้องกระจัดกระจายไม่มีชิ้นดี ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร เมื่อมองขึ้นมาก็พบสายตาเย็นชาที่มองมายังเธอ แต่เขาก็มองไม่นานก็เดินออกไประเบียงนอกห้องทันที เขารู้ตัวเองดีว่าถ้าเห็นเธอเขาอาจจะเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่และทำร้ายเธอ ซึ้งเขาไม่ได้อยากทำอย่างนั้น แต่เขาโกรธเธอมากที่บอกจะไปซื้อยาคุมกำเนิด มันแสดงชัดเลยว่าเธอรังเกียจ ไม่อยากมีลูกกับเขา คิดแล้วก็พาลให้อารมณ์ขึ้นมาจนต้องกำมือแน่นเพื่อระงับความโกรธ ร่างบางเดินเข้ามาใกล้เมื่อเขาไม่มีทีท่าว่าจะยอมคุยกับเธอเลย ร่างบางเดินเข้าไปหาแล้วสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเธอเลย เธอกอดเขาแน่นน้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัวเมื่อคิดว่าเขาคงโกรธและคงจะทิ้งเธอหญิงสาวจึงพูดสิ่งที่อยากอธิบายให้เขาฟัง
“พี่แทซอง ฟังหวานก่อนนะ หวานไม่ได้อยากกินยาคุมนะค่ะ”
“โอ๊ะ…..”ร่างบางร้องครางเมือเขาหันมาแล้วผลักเธอออกทำให้ร่างเล็กล้มลงกับพื้นมือน้อยๆปัดไปโดนแจกันที่เขาทำแตกเข้าพอดี เลือดหยดสีแดงข้นๆไหลออกมามากมายจนชายหนุ่มตกใจ รีบอ้มร่างบางมาวางบนเตียงโดยไม่ยอมพูดอะไร เขาทำแผลให้ แต่ก็ไม่ยอมพูดอะไรด้วย ร่างบางสะอื้นเมื่อคิดว่าเขาคงเกลียดเธอ
“พี่แทซอง หวานมีเหตุผลนะ หวานเรียนอยู่ หวานไม่อยากท้องแล้วทำให้คุณลุงท่านผิดหวัง หวานอยากเรียนให้จบก่อน อยากทำให้คุณลุงภูมิใจ นะค่ะ หวานไม่ได้รังเกียจลูกของเรานะค่ะ แต่หวานอยากพร้อมมากว่านี้”เธอทั้งพูดทั้งร้องให้กลัวเหลือเกินว่าเขาจะไม่ฟังเหตุผล แทซองทำแผลเสร็จก็มองหน้าร่างบางที่ตอนี้ร้องให้เหมือนเด็กถูกแย่งของเล่น
“ทำไมต้องสน เมียกับลูกพี่เลี้ยงได้อยู่แล้ว หวานไม่เรียนยังได้เลย”เขาพูดอกไปเมื่อฟังเหตุผลของเธอเขาก็พอเข้าใจ
หายใจตัดขัดเมื่อร่างบางซุกหน้าที่เปลื้อนคราบน้ำตาเข้ากับแผงอกของเขา
“ไม่ได้นะค่ะ หวานอยากให้คุณลุงภูมิใจนะค่ะ ”เธอทำเสียงออดอ้อนเมื่อรู้ว่าอารมณ์ของเขาคงจะดีขึ้นมากแล้วหญิงสาวเงยหน้ามองแล้วยื่นหน้าเล็กๆจูบปลายคางที่มีหนวดเล็กน้อยของแทซอง ชายหนุ่มยิ้มเมื่อแม่แมวน้อยช่างอ้อน น่ารักเหลือเกิน
“นะค่ะ นะค่ะพี่แทซองเชื่อหวานนะค่ะ”หญิงสาวยังอ้อนไม่เลิก
แทซองกอดกระชับร่างบางแล้วจูบหนักๆลงบนหน้าผากเนียน
“หวานไม่ได้รังเกียจพี่ใช่ไหม”ถามอย่างที่ใจคิด
“ไม่ค่ะ ไม่เคย แล้วก็ไม่คิดด้วย พี่เชื่อหวานเถอะนะ”เธอกอดเขาแน่นเป็นการยืนยัน
“งั้นพี่พาไปซื้อนะ”ชายหนุ่มอาสาพาไปเมื่อรู้ถึงเหตุผลของเธอ เขาเองก็อยากให้พ่อมีความสุขเมื่อเห็นเธอประสบผลสำเร็จ
“ค่ะ งั้นหวานไปแต่งตัวนะ”
ร่างบางในชุดกางเกงขาสั้นสีดำกับเสื้อยืดสีขาวธรรมดาแต่กลับทำให้เธอดูเซ็กซี่ จนเขาไม่อยากให้เธอไปไหนเลย
“ไปกันค่ะ”เมื่อเดินมาควงแขนชายหนุ่มกลับแปลกใจเมื่อเขาไม่ยอมเดินตามเธอ
“ไปเปลี่ยนชุด”เขาพูดด้วยหน้าตาบึ้งตึง
“เปลี่ยนทำไมค่ะ หวานว่ามันก็ไม่น่าเกรียจนะ”
“มันโป๊หวาน ไปเปลี่ยนก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจไม่พาหวานไปซื้อยา”ชายหนุ่มพูดย้ำให้เธอไปเปลี่ยนอีกครั้ง
“หรือจะให้พี่เปลี่ยนให้”สิ้นคำพูดของงชายหนุ่มคนตัวเล็กก็รีบวิ่งขึ้นบนบ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีถ้าขืนให้เขาเปลี่ยนให้เธอได้ท้องก็คราวนี้หละ
เป็นกำลังใจให้เค้าหน่อยนะค่ะ^__________________________________^
ความคิดเห็น