สยบหัวใจมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #12 : ทะเลหวาน2

เพื่อที่จะได้เล่นน้ำตามที่หญิงสาวต้องการ แทซองโอบคนตัวเล็กอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ เมื่อมีชายหนุ่มหลายคน มองมาที่น้ำหวาน ดูจากสายตาไม่บอกก็รู้ว่าพวกนั้นคิดอะไร ลองเข้ามาใกล้เมียเขาสิ จะได้เห็นดีกัน คนห่วงเมียคิดอย่างโหดๆ

‘หวานพอแล้ว  ขึ้นบ้านเถอะ’

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้เล่นน้ำแทซองก็ชวนกลับ เพราะทนสายตาชายหนุ่มพวกนั้นไม่ไหว ‘มองอะไรกันนักหนาว่ะ’เขาสบถหัวเสีย

‘ บ้าหรอพี่แทซอง ตัวหวานยังไม่โดนน้ำซักนิดเลย จะเข้าบ้านได้ไง’

น้ำหวานโวยวายลั่นเมื่อโดนขัดใจ มีอย่างที่ไหนเธอยังไม่เคยได้เล่นน้ำทะเลเลย พี่แทซองนี่ยังไง บ้าไปแล้วแน่ๆ แต่ก็ต้องยิ้มเขินกับคำพูดของเขา

‘ หวานก็ดูสิ ผู้ชายพวกนั้นมองหวานปานจะกลืนกิน  พี่ไม่ชอบเลย ห่วง!!’

หน้าบึ้งตึงของชายหนุ่มพูดไม่สบอารมณ์ น้ำหวานเมื่อเห็นความน่ารักของชายหนุ่มก็อดดีใจไม่ได้เมื่อเขาหวงเธอ เธอไม่มีใครก็คงมีแต่เขาและครอบครัวของเขาเท่านั้นที่ดีกับเธอ

        ชายหนุ่มตัวแข็งทื่อที่อยู่ร่างเล็กก็โผเข้ากอดเขาแน่น ก็ทุกครั้งเข้าต้องบังคับเธอก่อนถึงจะได้กอดจะได้หอมก็อดแปลกใจไม่ได้

‘ พี่แทซอง หวานรักพี่แทซองนะ’ เธอสะอื้นน้อยๆด้วยความตื้นตัน เขาจะรักหรือไม่รักเธอก็ชั่ง ขอแค่เธอได้บอก แค่นั้นก็พอ

‘ พี่ก็รักหวาน’ พูดแล้วก็แทบช็อคเมื่อร่างเล็กร้องให้อย่างนัก  จนเขาต้องปลอบแล้วปลอบอีกเมื่อคนแถวนั้นเริ่มมอง เหมือนกับเขารังแกเด็กยังไงอย่างนั้น

‘ร้องให้ทำไมคนดี  พี่บอกรักเรานะไม่ได้บอกเลิก’

‘ก็คนมันดีใจนี่ค่ะ พี่แทซองอ่ะ’

แล้วร่างเล็กก็สะบัดหลังให้ด้วยอาการงอนๆจนคนตัวโตอดขำไม่ได้ ช้อนกอดร่างเล็กจากทางด้านหลัง กระชับอ้อมกอดแน่นเมื่อคนในวงแขนไม่ยอมให้กอดดีๆ

‘ แต่งงานกันไหมหวาน’ ชายหนุ่มพูดราวกับละเมอ

‘พี่ไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง พี่หวงชีวิติโสดราวกับอะไร แต่เมื่อเจอเธอ ความคิดพี่ก็เปลี่ยน อยากอยู่ด้วยตลอดเวลา อยากหอม อยากกอด อยากมีเธออยู่ใกล้

ตื่นมาก็อยากเจอหวานเป็นคนแรก หวานว่าพี่บ้าไหม’

‘ พี่แทซอง……’ เธอพูดอะไรไม่ออกกับสิ่งที่เขาเอ่ยออกมา ดีใจจนพูดไม่ออก

‘ว่าไงครับ คราวนี้พี่จะไม่บังคับนะ แต่ถ้าหวานไม่ตกลงพี่ก็คงเสียใจมากนะครับ’

นี่เขาไม่บังคับใช่ไหม น้ำหวานไม่ต้องคิดมากเธอก็มีคำตอบอยู่แล้ว

‘ ค่ะ แต่หวานขอหมั้นก่อนได้ไหม หวานเรียนจบเราค่อยแต่ง นะค่ะ’

ว่าแล้วว่าเจ้าตัวเล็กของเขาต้องพูดคำนี้เขาเตรียมใจไว้แล้วละ

‘ ครับ เราจะหมั้นกัน พี่จะบอกเรื่องนี้กับพ่อ เมื่อเรากลับไป’

ภาพหนุ่มสาวยืนมองดูพระอาทิตย์ตกช่างเป็นภาพที่น่าอิจฉานัก

เมื่อทั้งสองทานอาหารค่ำสุดโรแมนติคที่ชายหนุ่มเป็นคนเนรมิตขึ้นเรียบร้อย แทซองก็เอากล้องของขวัญเล็กๆยื่นให้น้ำหวาน

‘พี่ให้ครับ’

‘อะไรค่ะเนี๊ย ระเบิดรึเปล่านะ’ แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะของชายหนุ่ม เด็กบ้าใครจะเอาระเบิดมาให้เมียตัวเอง

เมื่อน้ำหวานเปิดดูก็พบสร้อยหัวใจคู่ฝังเพชรเม็ดเล็กตรงกลาง

‘ ขอบคุณนะค่ะ ที่รัก อิอิอิ’เธอหัวเราะคิกคักแล้วจัดการใส่สร้อยให้ตัวเองเรียบร้อย

‘ ปากหวาน ระวังจะไม่ได้นอนนะคืนนี้’

‘บ้า คนลามก’

เมื่อกลับถึงห้องหญิงสาวก็จัดการเก็บของให้เข้าที่เพราะตั้งแต่มาถึงก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลย

‘อื้อ อย่าค่ะพี่แทซองหวานยังไม่อาบน้ำเลยนะค่ะ’น้ำหวานประท้วงเมื่อปลาหมึกยักษ์วุ่นวายกับร่างกายเธอไม่เลิก

‘อาบทำไมหอมจะตาย’

‘อร๊ายยยย…คนบ้า’ หญิงสาวกรี๊ดลั่นเมื่อเขาช้อนร่างเธอแล้ววางลงที่เตียงอย่างเบามือ

น้ำหวานพยายามดิ้นนี้คนตัวโตที่ตอนนี้ทับเธออยู่

‘ ออกไปเลย ตัวอย่างกับอะไร ทับมาได้หนักนะ’เธอว่าเขาแก้เขิน จะไม่ให้เขินได้ไงเล่นมองกันตาไม่กระพริบขนาดนั้น 

‘ได้ไหมหวาน พี่คิดถึง’ ไม่ต้องสงสัยได้ไหมของเขาคืออะไรดูจากสายตาคงไม้พ้นเรื่องนั้นแน่นนอน

‘ หวานอายอ่ะ’

‘พี่รักหวาน’ ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอพูดต่อขืนให้เธอพูดเขาคงอดอีกตามเคย  ปากสวยของชายหนุ่มพรมจูบไปยังส่วนต่างๆของใบหน้าอย่างอ่อนหวาน จูบลงมาเรื่อยๆจนถึงซอกขอขาวเนียนที่เขาชอบนักหนา ปากก็พร่ำบอกรักหญิงสาวไม่หยุดจนคนใต้ร่างอ่อนระทวยกับรสรักที่เขามอบให้   กว่าหญิงสาวจะได้พักก็ปาไปเกือบเช้า เธอนอนมองหน้าชายหนุ่มที่นอนหลับสนิทเมื่อรังแกเธอจนหมดแรง เธอรักเขาและจะรักตลอดไป แล้วร่างเล็กก็เข้าสู่ห้วงนิทราตามคนรักไป