ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สยบหัวใจมาเฟีย

    ลำดับตอนที่ #6 : หวงน้อง(รัก)100%

    • อัปเดตล่าสุด 29 ก.ค. 56




    เช้าวันนี้น้ำหวานต้องไปมหาวิทยาลัยวันแรกเธอจึงตื่นเต้นมากเพราะเธอรอเวลานี้มานานแล้ว ถ้าแม่เธออยู่ก็คงจะดีเธอและแม่คงมีความสุขมาวันนี้หญิงสาวคิดอย่างเศร้าใจ เธอหมุนดูตัวเองหน้ากระจกใบใหญ่�
    ก๊อกๆๆ...
    เสียงเคาะประดูดังรัวราวกับว่าคนเคาะจะพังประตูเข้ามายังนั้น
    ''ใครนะ แต่เช้าเชียว"หญิงสาวคิดอย่างงุดหงิดเพราะเสียงประตูดังซะเหลือเกิน
    "พี่ แทซองมีอะไรแต่เช้า"พูดแล้วก็ต้องหลบลบสายตาเพราะคิดถึงเรื่องที่เขาจูบเธอเมื่อคืน
    "เป็นอะไรหน้าแดงเชียว"
    "ปะ....เปล่าค่ะเอ่อคือหวานร้อนอ่ะ"แล้วเสียงหัวเราะจากคนหน้าโหดก็ดังเหมือนเยาะเย้ยเธอยังไงยั้งนั้นทำใมเขาจะไม่รู้ละว่าเธออายเรื่องเมื่อคนนะสิแม่สาวขี้อายช่างขัดกับหน้าตาจอมซนของเจ้าหล่อนเสียเหลือเกิน
    ชายหนุ่มมองสำรวจตัวหญิงสาว เธอสวยและดูเป็นสาวมากในชุดนักศึกษาคิดแล้วก็อย่างไปนั่งเฝ้าเจ้าหล่อนที่มหาวิทยาลัยนัก
    "พี่ว่าเสื้อเรามันรัดไปนะ �ไปหาเสื้อคลุมใส่หน่อยเถอะ"
    "แต่ หวานว่ามันพอดีนะค่ะ"ใช่อย่หรอกว่าเสื้อพอดีแต่มันรัดหน้าอกมากนะสิคิดแล้วก็ไม่อยากให้ไปเรียนเลยนะเนี๊ย
    "เชื่อพี่"
    ''คะ...ค่ะ'เมื่อเจอสายตาดุๆกับน้ำเสียงเย็นๆเธอก็รีบวิ่งไปหาเสื้อคลุมแทบไม่ทัน
    เธอไม่อยากมีเรื่องกับเขาตอนนี้หรอก
    "งั้นไปกันเลยนะวันนี้พี่มีประชุมนะ"
    "งั้นวันนี้หวานไปเองก็ได้นะค่ะ"หญิงสาวพูดด้วยความเกรงใจ
    "ใครจะปล่อยให้แฟนไปคนเดียวละ...เผื่อไอ้พวกไก่อ่อนมามองเราทำไงละ"ชายหนุ่มพูดแล้วกก็แทบหัวเราะเมื่อมองหน้าคนตรงหน้าที่ถูกสาบราวกับหินแล้วเธอก็ใจกล้าถามออกไป
    "ทำใมพี่พูดแบบนั้นละ"
    "หรือไม่ใช่ละ...เมื่อคืนพี่ก็แสดงความเป็นเจ้าของแล้วลืมแล้วหรอหรือจะให้ทวนหื่อ"พูดแล้วก็อยากแกล้งแม่สาวขี้อายเขาก้มหน้าเข้าไปใกล้ดวงหน้าหวานๆ"อย่าค่ะ...เดียวใครมาเห็นจะไม่ดีนะค่ะ"
    "ดีสิจะได้ไม่ต้องอธิบาย"
    "หวานสายแล้วนะ"เธอเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่ออยู่ในสถานะการณ์เสียเปรียบแบบนี้
    "จูบพี่ก่อนไม่งั้นไม่ต้องไป"
    "พี่แทซอง"หญิงสาวตกตะลึงที่เขาพูดอย่างนั้น
    "เร็วสิครับ.....ไปเรียนวันแรกอยากสายหรอ"
    "หลับตาก่อนค่ะ.."
    "ครับๆๆ...."ชายหนุ่มรีบหลับตาทันทีแล้วปากน้อยๆบางๆก็ประ
    ทับลงบนแก้มเนียนของชายหนุ่ม เมื่อแทซองมองหน้าเธอหญิงสาวก็แทบจะม้วนเป็นวงกลมด้วยความเขินอาย
    "หวานสมชื่อนะเนี๊ยย"
    "ไปเถอะค่ะ...สายแล้วนะ"หญิงสาวรีบซิ่งหนีทันทียิ่งอยู่ใหล้ยิิ่งเสียเปรียบ
    "ครับๆที่รัก ฮ่ะๆ"
    "พี่แทซอง"เธอแทบกรีดร้องเมื่อคนตัวโตเดินไปทันทีที่พูดล้อเธอคนบ้าพูดอะไรไม่เคยอายเลย
    ......................................................มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง.................................................................................
    รถสปร์อตคันหรูจอดที่หน้ามหาวิทยาลัยด้วยความวุ่นวายร่างสูงเดินลงมาส่งน้ำหวานที่หน้ามหาวิทยาลัย
    "เลิกเรียนแล้วโทรหานะ เดียวพี่จะมารับ"
    "ค่ะพี่แทซอง"หญิงสาวพูแล้วก็ต้องขมวดคิ้วทำใมเขาทำหน้าอย่างนั้นเธอก็ไม่ไดทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่านะ
    "ห้ามออกนอกลู่นอกทางเข้าใจนะ"พูดจบชายหนุ่มก็โน้มหน้าเข้มเข้ามาใกล้หญิงสาวแต่ก็ต้องชะงักเพราะลืมไปว่าที่นี่มหาลัยคงไม่เหมาะ
    "พี่ไปละตอนเย็นเจอกันนะ"จะไม่ให้เขาทำหน้าอย่างนั้นได้ยังไงก็พอหยิงสาวเก้าลงจากรถเท่านั้นแหละสายตาผู้ชายแทบจะทุกคู่มองมายังเธอไม่บอกก็รู้ว่าคิดยังไงคิดแล้วกลุ้มแต่เขาก็คงจะไม่แพ้ผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้นยังไงแม่กวางน้อยก็ต้องเป็นของเขาเท่านั้นคิดแล้วก็อารมณ์ดี
    "ว้าวบอส...ยิ้มอะไรกันค่ะ"เมรีเลขาสุดเปรี้ยวทักทาย เธอเป็นคนเดียวทีหยอกล่อกับชายหนุ่มได้เพราะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียน
    "ฮ่ะๆ....ยิ้มอะไรเมร์ผมไม่ได้ยิ้มนะ"ชายหนุ่มยอกเย้ากับเพื่อน
    "วันนี้ผมมีประชุมถึงกี่โมง"
    "ไม่เกินเที่ยงค่ะบอส"เมรีตอบแล้วยิ้มสดใส
    "ว้าว...ดีมากวันนี้รูสึกเพลียๆ"ความจริงเขาก็ไม่ได้เพลียอะไรหรอกแค่อยากรีบไปรับกวางน้อยน่ารักต่างหาไม่รู้ว่าป่านนี้จะมีใครมาจีบไหมก็ไม่รู้พูดแล้วชักหวง
    เมื่อชายหนุ่มประชุมและเคลียร์เเอกสารเสร็จก็รีบเดินออกจากห้องทำงานเพื่อไปรับน้ำหวานทันที
    "บอสค่ะรีบไปไหนาค่ะเนี๊ย..นัดสาวที่ไหนไว้เนี๊ย"เลขาสาวเอ่ยแซว
    ชายหนุ่มยิ้มแล้วก็โบกมือให้เป็นเชิงว่ารีบมาก
    เขาขับรถด้วยความเร็วไม่นานก็มาถึงมหาวิทยาลัยที่กวางน้อยของเขามองอยู่แต่ภาพที่เห็นนี่สิเขาแทบอยากไปลากเธอออกจากไอ่หนุ่มหน้าตี๋นั้นทันที่กูเธอสิทำเหมือนรู้จักกับมันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน เขาเองก็อุสาห์รีบมาโดยที่เธอยังไม่ได้โทรบอกด้วยซ้ำแต่เธอก็ทำให้เขาเสียความรู้สึกมาก
    "กลับบ้าน"เสียงทรงอำนาจไม่แพ้หน้าตาหญิงสาวมองหน้ายเหนียวๆลงคอทำใมจะไม่รู้ละว่าเขาโกรธมากแค่ไนสาเหตุก็มาจากเธอที่ยืนคุยกับผู้ชายแต่ก็ไม่แปลกนิเธอก็ต้องมีพื่อนมีสังคมเหมือนกีันถ้าจะไม่เจ็บได้ไงละก็แทซองเล้นกระชากแขนเรวแรงจนเธอแทบจะล้ม
    "ไปกลับ"ชายหนุ่มพูดหน้าตึงแล้วก็ยัดร่างบางเข้าไปในรถแล้วขับออกไปอย่างแรงเหมือนจะรียบไปให้พ้นๆจากตรงนี้
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×