ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ใบสมัคร

    ลำดับตอนที่ #3 : [EXO] : chapter1

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.ย. 56


    "ซันนี่ เราเลิกกันเถอะ ฉันเบื่อเธอแล้ว เธอมันน่ารำคาญ ลาก่อน"

    "คริส อย่าไปนะ อย่าไป หยุดก่อน ได้โปรด ฮึกฮือๆ" ซันนี่ทรุดตัวลงกับพิ้นดวงตากลมโตระรื้นไปด้วยน้ำตา มือกำเสื้อที่หน้าอกข้างซ้าย เรียกชื่อเจ้าของฉายา 'คาสโนว่าฆ่าไม่ตาย' ผู้ที่ทิ้งสาวเป็นว่าเล่นวันละคน ดีหน่อยก็คบกันได้อาทิตย์เดียวก็เลิก คริสไม่เคยคบผู้หญิงคนไหนได้นานถึงเดือนเลยซักคน ไม่สิ 2อาทิตย์ก็ไม่ถึง แต่ถ้าคบกับผู้ชาย อาจจะคบเกินเดือนได้ไหมนะ? :)

      ร่างสูงขับรถมาถึงบ้าน อะเอ๊ะ ไม่สิคฤหาสน์สีขาวขนาดใหญ่ของตระกูล อู๋ เพื่อกลับมาเอากระเป๋าเสื้อผ้าที่สั่งให้คนรับใช้เตรียมให้ เพื่อเดินทางไปหาเพื่อนสมัยเด็กที่เกาหลี ยังคงไม่ได้บอกสินะ ว่าคริสเป็นนักธุรกิจชื่อดังและหล่อมากกกกกกก เค้าโดนโหวตให้ติดโพลที่ผู้หญิงอยากแต่งงานมากที่สุด เค้านัดเพื่อนไว้ที่ Destiny Hotel เนื่องจากเพื่อนเค้านึกคึก
    อยากพบรักแรกเพราะที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องการพบรักกันมากที่สุด

    ครึ่งวันผ่านไป

    ณ Destiny Hotel

    "สวัสดีครับ"

    "คุณปารค์ชานยอลจองห้องไหนครับ"

    "คุณ....อ..เอ่อ..คุณคริสใช่ไหมครับ"พนักงานหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเงยหน้าเห็นหน้าหล่อๆของคริส 'แม่งหล่อเหี้ยๆ' 

    "ใช่ครับ" คริสเมื่อเห็นหน้าพนักงานก็มองอย่างสนใจ หน้าขาวๆจมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากสีชมพูบางๆ คริสสะดุดกับป้ายพนักงาน 'จาง อี้ชิง'

    "คุณชานยอลจองห้อง VIP 201 ไว้ให้คุณ ห้องของคุณชานยอลกับคนอื่นจะอยู่ติดกันตั้งอต่ VIP 202- VIP 206 ฉะนั้นอย่าเคาะหาห้องเพื่อนมั่วนะครับและก็คุณชานยอลรอคุณอยู่ที่ ผับชั้นบนสุด ตอนนี้เหลือแค่คุณ จงอิน กับ คุณ จงแด เอ่อ....ผมพูดมากไปหรอครับ?" อี้ชิงพูดอย่างรู้สึกผิดนิดหน่อย เมื่อเห็นคนตรงหน้าจ้อง แม้ไม่รู้ว่าจ้องทำไมก็ตาม

    "อ่อเปล่าครับ ขอบคุณมากครับ" คริสโค้งให้เล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปยังลิฟท์ "เอ่อ..คุณคริสครับ มาเอากุญแจกับบัตรเข้าผับด้วยครับ"

    "อ่า ขอบใจเดี๋ยวเอาของฉันไปเก็บไว้ที่ห้องด้วยนะ ฉันจะไปที่ผับก่อน"

    "ครับ"

    @ ผับชั้นบนสุด

    "ไงอิหยอย อิฮุน เทา" คริสทักทายเพื่อนทั้งสามที่นั่งคุยกันอยู่ตรงบาร์เบียร์

    "ไงอิเฮีย ช้านะเมิง พวกกูรอมานานแล้วแล้วนะเว้ย! แล้วมึงนี่สองมาตราฐานกับกูจัง - -++" ชานยอลทำตาค้อนใส่

    "อย่าน้อยกูก็เร็วกว่าอิเสี่ย กับไอ้มหา ละกันล่ะ" คริสเดินมาแทคมือกับเพื่อนทั้งสามแล้วนั่งลงข้างบาร์

    "
    ดรายมาร์ตินี่ ที่สั่งได้แล้วครับ" บาเทนเดอร์หน้าหวาน ตากลมโต วางดรายมาตินี่ไว้หน้า ชานยอล 

    "น้องพี่ขอวิสกี้แก้ว" คริสสั่งบาเทนเดอร์หน้าหวาน บาร์เทนเดอร์พยักหน้าเล็กน้อย แล้วเทวิสกี้ใส่แก้วอย่างชำนาญแล้วเสิร์ฟให้คริส คริสก็รับแล้วมองป้ายชื่อบาเทน้ดอร์ 'โด คยองซู'

    "ไงไอ้เงิง" คริสยังไม่ทันกระดกวิสกี้เข้าปาก ก็ต้องหันไปทางเจ้าของน้ำเสียงกวนประสาทเท้า

    "มึงมาช้า ไอ้ดำ" เซฮุนที่นั่งเงียบนานเปิดปากพูด

    "โทดทีรถติดว่ะ น้องสาวพี่ขอค็อกเทลแก้ว"

    "ผมเป็นผู้ชาย" บาเทนเดอร์ถลึงตากลมโตใส่จงอิน แต่ก็เสิร์ฟค็อกเทลแต่โดยดี

    "อ้าวหรอ โทดทีอยากหน้าหวานเองนี่" จงอินพูดอย่างล้อๆ ทำให้คนตรงหน้าต้องถลึงตาใส่อีกครั้ง แต่คนตัวดำก็ยังทำหน้าไม่สน คยองซูเลยได้แต่ถอนหายใจ แล้วสนใจงานตัวเองตัวไป

    "จงอิน แกจีบหนุ่มอยู่หรือไงวะ" เสียงที่คุ้นหูลอยมาแต่ไกลทำให้ทุกคนหันไปมอง

    "เฉิน นายเฉินใช่ไหม" บาร์เทนเดอร์ตาโต เอ่ยอย่างตกตะลึง คนที่ถูกเรียกก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน"ดีโอ แกมาอยู่ที่นี่ได้ไงวะ"

    "มาทำงานไงวะ ไม่เห็นเครื่องแบบรึไง" คยองซูแท็กมือกับเฉิน คนที่นั่งดูก็ทำหน้าหมามึน พอเฉินเห็นก็กลั้นขำไว้

    "นี่ ดีโอ เพื่อนสนิทในมหา'ลัย อยู่คณะเดียวกัน"

    "สวัสดีครับ" 

    "สวัสดี อายุเท่าไหร่" เทาถาม แล้วยกโอเชี่ยน ดีไลท์มาดื่ม

    "น้อยกว่า เฉินปีหนึ่งครับ"

    "น้อง พี่ขอบรั่นดีแก้ว" เสียงลูกค้าดังขึ้นทำให้คยองซู ชะงัก แล้วโค้งให้พวกจงอินเล็กน้อยเพื่อขอตัว

    "เฉิน ฉันชักชอบคนนี้แล้วว่ะ น่ารักเวอร์ :)"

    @ ห้องอาหารสุดหรู

    "ไอ้ดำกินไรดี" ชานยอลเริ่มใช้สกิลปากหมาถามจงอิน เทากับเซฮุนก็คุยกัน คริสก็โปรยสเน่ห์ให้สาวๆ 

    "กินหัวมึงแหละ ไอ้สองตัวนั้นก็เลิกคุยกันเรื่องสาวๆได้แหละ ไอ้เงิงครับคุณมึงก็เลิกโปรยสเน่ห์ซักที ตูรำคาญ" จงอินที่อารมณ์เสียจากการโดนด่า เริ่มพลาญใส่คนอื่น

    "รับอะไรดีครับ" หนุ่มแก้มจิ้มลิ้ม เดินมารับออร์เดอร์อาหาร  แล้วยิ้มให้เล็กน้อย "รับหัวใจคุณได้ไหมครับ :)" 

    "รับส้นทีนก่อนดีไหมครับ :)" 

    "โหยยยยยยยยยยยย ไอ้เฉินแห้วว่ะ" ชานยอลผู้มีสกิลปากหมาจิกเฉิน ทำให้เฉินเกาแก้มด้วยความอาย

    "ผมเอาสเต็กหมูราดซอสเกรวี่ แล้วก็ไวน์แดงแก้วครับ" เซฮุนผู้อินดี้ เริ่มต้นสั่งโดยไม่สนใจโลก 

    "ผมเอาเหมือนกันครับ แต่เอาเป็นไวน์ขาว" เทานั่งเล่นไอโฟนอย่างเบื่อหน่าย

    "ขอ สปาร์เก็ตตี้กับตัวของคุณได้ไหมครับ" คริสผู้อย่างลองของ โปรยสเน่ห์ใส่ 'คิม มินซอก' เมื่อเจ้าตัวได้ยินก็ยิ้มให้แล้วบอกว่า "เอาส้นทีนอีกข้างไปแทนดีกว่าไหมครับ"

    "55555+" เทากับเซฮุนนั่งกลั้นขำ แต่ผิดกับเพื่อนอีก 2 ตัวนั่งขำสนั่นทำเอาคนอื่นมองกันใหญ่ พอสั่งอาหารเสร็จ ไม่นานนักอาหารก็มาถึง ใช้เวลานานพอควรในการกิน เนื่องจากแย่งกันกินแถมเสียงดัง ทำให้เจ้าพนักงาน มินซอกต้องเดินมาเตือนบ่อยๆ เลยโดนจีบ และ โดนตอกกลับ ไปตามสเต็ป

    เมื่อเซฮุนขอตัวไปห้องน้ำ จู่ๆ ไฟที่ห้องอาหารก็ดับลง มีเพียงไฟตรงเวทีที่เปิดไว้


    เป็นได้เพียงความคิดถึง..ตลอดไป ตลอดไป
    คงไม่มากเกินไปกว่านั้น..แค่ห่วงใย แค่ห่วงใย

    ไม่นานเสียงใสก็ดังขึ้น พร้อมร่างเจ้าของเสียง เทาที่นั่งดูก็ตะลึงงัน

    บางความสัมพันธ์มีเพดาน
    ถูกสร้างเอาไว้แต่ก่อนกาล
    เป็นจุดกำเนิดและเป็นจุดจบ

    ในความสัมพันธ์ที่ยาวนาน
    อาจเดินซ้ำย่ำวนอยู่บนทาง
    มองหาทางออก..ก็พบแต่ทางที่เดินมา

    เทาจ้องตาไม่กระพริบ มองเจ้าของเสียงไม่วางตา จนเจ้าของเสียงเผลอสบตา

    เก็บเราไว้ในเพียงความฝัน..อยู่ในใจ อยู่ในใจ
    คงมีแค่เพียงเราเท่านั้น..ที่เข้าใจ เข้าใจ

    คือความสัมพันธ์ที่ชนเพดาน
    คือความรู้สึกดีดีที่เดินมาจนสุดทาง
    ไม่มีทางออก..มีแต่ทางที่เดินมา

    ดวงตาประสานกันไม่มีใครคิดจะละออก แม้จะอยู่ห่างกันตั้งไกล แต่ก็ยังจ้องกันอยู่

    จับมือเธอได้เพียงแค่ในฝัน
    อยู่ด้วยกันได้เพียงแค่ความคิด
    คือโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าใครลิขิต
    บอกตัวเองโชคดีที่ได้พบ
    เป็นโชคดีที่จบไปนานแล้ว
    เหลือเพียงความหลังและความจริงที่ไม่มีวี่แวว
    ไม่มีทางให้ก้าวต่อ มีเพียงความฝันลมลม ของคนที่รอ

    เจ้าของเสียงเริ่มรู้สึกตัว ก็ละสายตาออก หน้าขึ้นสีระเรื่อ ยิ่งทำพให้เหมือนผู้หญิงมายิ่งขึ้น

    จับมือเธอได้เพียงแค่ในฝัน
    อยู่ด้วยกันได้เพียงแค่ความคิด
    คือโชคร้ายที่ไม่รู้ว่าใครลิขิต

    บอกตัวเองโชคดีที่ได้พบ
    เป็นโชคดีที่จบไปนานแล้ว
    เหลือเพียงความหลังและความจริงที่ไม่มีวี่แวว
    ไม่มีทางให้ก้าวต่อ มีเพียงความฝันลมลม ของคนที่รอ

    ที่มีให้คือความคิดถึง..ตลอดไป ตลอดไป

    เมื่อเพลงจบก็มีสิ่งหนึ่งเข้ามาในหัวของเทา 'เขาตกหลุมรักนักร้องคนนี้เค้าซะแล้ว'

    @ ห้องน้ำ ย้อนไปตอนเซฮุนไปห้องน้ำ

    ตึก ตึก ตึก กึกกึก 'ล็อคห้องน้ำทำเหี้ยไรวะ - -'

    "ป...ปล่อยผมนะ อ...อย่าจับตรงนั้นนะ" เสียงเล็ดลอดออกมาจากในห้องน้ำทำให้เซฮุนชะงักเท้า

    "ไม่ต้องกลัวนะน้อง พี่ไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก" เสียงหื่นกามดังขึ้น เซฮุนได้ยินรีบพังประตูเข้าไป ภาพที่เห็นคือ ผู้ชายผมสีชมพูอ่อน เสื้อผ้าหลุดลุ่ย ถูกผู้ชายหื่นกามลวนลามอยู่ เซฮุนเห็นรับวิ่งไปกระชากผู้ชายหื่นกามออก แล้วต่อยหมัดใส่รัวๆ ก่อนจะตะโกนออกมาว่า "ไอ้เวร มึงรีบออกไปเลยนะ ถ้ามึงช้ากูไม่ไว้ชีวิตมึงแน่"

    ชายหื่นกามรีบวิ่งหนีตาลีตาเหลือก ร่างบางก็รีบจัดแจงตัวเองให้เรียบร้อย เซฮุนที่เห็นชายหื่นกามวิ่งไปแล้ว ก็หันมามองร่างบาง

    "ขอบคุณมากครับ" ร่างบางโค้งให้เล็กน้อยอย่างซาบซึ้ง


    "อย่าให้ใครมาลวนลามอีกล่ะ - -" 

    "ครับ ขอบคุณมากครับคุณ เออ....."

    "โอ เซฮุน"

    "ครับ ขอบคุณมากครับ คุณโอ เซฮุน ผมลู่หานนะครับมีอะไรเรียกใช้ได้" ลู่หานโค้งให้อีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำ

    เซฮุน ยืนนิ่งไปซักพัก ก่อนจะเดินไปยังโถฉี่ แล้วรูดซิป ถลกกางเกงในลงแล้วก็....(มโนเอาเอง)

    @ ทางเดินโซน VIP 

    ตึก ตึก ตึก โครม!

    เทาที่เดินอยู่ถูกชนโดยชายคนหนึ่งที่รีบวิ่งมา ทำให้เทาและข้าวของ ล้มระเนระนาด คนชนนั้นก็รีบเก็บของที่หล่นทันที เทาที่มึนเพราะโดนชนก็เห็นบัตรพนักงาน จึงหยิบแล้วยื่นให้ชายคนนั้น

    "บัตรคุณตกครับ"

    "ขอบคุณครับ" เมื่อชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นจากของที่ตนกำลังเก็บตรงหน้า ก็ทำให้เทาอึ้ง ผู้ชายคนนั้นคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น

    "ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ผมชนคุณล้ม" ชายตรงหน้ายืนขึ้นแล้วโค้งขอโทษ

    "ไม่เป็นไรครับ คุณ...เอ่อ.."

    "ผมชื่อ คิม จุนมยองครับ อ่า...ผมต้องไปทำงานแล้วขอตัวก่อนครับ" จุนมยองโค้งให้แล้วรีบวิ่งไปทันที

    'คิม จุนมยอง ผมต้องใช้วิธีไหนนะคุณถึงจะหันมาสนใจผม'


    @ในห้องนอน ชานยอล

    "คุณนี่สวยจิงๆ" ชานยอลยิ้มแล้วพูดกับ พนักงานหญิงที่มาทำความสะอาด

    "ข...ขอบคุณค่ะ =///=" 

    "มีแฟนยังเนี่ยครับ" ชานยอลกุมมือพนักงานหญิง

    "ย.ยังค่ะ"

    "สนใจรับผมไว้พิจารณาไหมครับ" ชานยอลยิ้มแล้วลุกขึ้นแล้วค่อยเขยิบเข้าไปใกล้ พนักงานหญิง

    "เฮ้!! นายทำไรอยู่น่ะ" ร่างเล็กเปิดประตูเข้ามาในห้อง เส้นเลือดปูดกับภาพที่เห็น

    "ข..ขอ..โทษค่ะ"

    "เธอรีบออกไปได้และ แล้วนายอย่าทำอย่างนี้กับพนักงานคนอื่นอีก" ร่างเล็กจ้องชานยอลตาเขม็ง

    "แล้วทำกับนายได้ไหม  " 

    "ทำกับหมาข้างบ้านผมดีกว่า " ร่างเล็กยิ้มแสยะ

    "แหม ปากอย่างนี้จูบซะทีจะหายไหมเนี่ย "

    "ไอ้บ้า -///-" ร่างเล็กหน้าขึ้นสีเล็กน้อย

    "ไม่แกล้งก็ได้ แต่ถ้าฉันทำตามที่นายบอกฉันจะได้อะไร"

    "ฉันจะแนะนำสาวให้จีบเป็นไง"

    "จีบนายได้ไหม"

    "ได้ถ้าจีบติดอ่ะนะ "

    "ตกลง นายชื่อไร ฉันปาร์คชานยอล ขอเบอร์นายด้วยนะ"

    "ฉัน บยอน แบคฮยอน เบอร์ฉัน 081-xxxxxxx"

    "นายตกหลุมรักฉันแน่" นัยตาชานยอลเผลอแววเจ้าเล่ห์

    "ทำได้ก็ลองดู" แบคฮยอนยักไหล่

    "นายไปผับกับฉันด้วย" ชานยอลโอบไหล่แบค ก่อนจะลากออกจากห้อง ไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กได้โวยวายเลยซักนิด

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×