คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : My Min (Jonghyun)
My Min
เสียระหึ่มอนรีในบริเวรอบ แทบทำให้ผมไม่ไ้ยินเสียใรเลย ็แหสิ ผมอยู่ในผับนี่ หลัาเห็นมินฮยอนทีู่ะมีสีหน้าที่ร่าเริไม่น้อยมัน็น่าโมโห ทั้ๆที่รู้็เถอะ ว่ายัไมินฮยอนไม่ไ้อบสถานที่แบบนี้นัหรอ แ่มัน็อหุหิไม่ไ้ที่มินฮยอนไม่ยอมบอามริ
“เอ่า”
เสียมินฮยอน็ามมาไม่หยุ
วามหุหิ็เพิ่มึ้นอีนมาถึลานเ้นน เออออ หุหิ เ้นนนนแม่เลย หึ่ยยยยย
ผมระโึ้นเวทีเ้นอย่าไม่ลืมหูลืมมา ็มันน่าหุหิริๆนะ เี๋ยวเ้นเสร็็หายหุหิแล้ว่อยุย้วยละันนะมินฮยอนนนน ผมเ้นไปมาโยไม่แร์สายาใรแถวนั้น ไม่นาน็มีทั้ผู้าย ทั้ผู้หิเยิบใล้เ้ามาเรื่อยๆ มาเ้น้าๆัน ผม็สนใที่ไหนล่ะ ผม็เ้นอผมไป
“เหยยๆ นั่นฮยอนป้ะวะ”หืออ นินทาันฟันานี้ เินมาพูรๆเลยีว่า เสียใร็ไม่รู้ลอยเ้ามาในโสประสาทอผม
“ใ่หรอแ”
“เออิ เนี่ยไ้ยิน่าวลือว่าบะมินฮยอนแหละแ ไม่น่าเื่ออออ”
“ริิ มินฮยอนทำไมา่ำัอะ”
โว้ยยยยยยย มันน่าหุหิมาเลยไ ทำไม ไม่เหมาะรไหน ใรมันพูเนี่ยยย
“เอ่อ ุรับ มีนเอาเรื่อื่มมาใหุ้รับ”อยู่ีๆ็มีบริรเินมาสะิที่อผม แถมยัยื่นแ้วน้ำมาให้อี ผมไม่รอ้าว้าแ้วแล้วระในทันที เอออหิวน้ำอยู่พอี แ่ อี๋ นี่มันเหล้านี่นา แหวะ หื้ออออ
ผมเริ่มมันส์ไ้ที่เลย ็เ้น่อไปสัพั นมมือใรสันมาับแนเอาไว้ แถมยัลาผมออมาอี ผมมอหน้า เอ้ะ นี่ใรวะเนี่ย ไม่รู้ัเห้ยยย
“เห้ยยย ุเป็นใรเนี่ย”ผมถาม
“็นที่ื้อน้ำใหุ้แ้วนั้นไ”นรหน้าอบลับมา
“อ้าวหรอ อบุมานะที่เลี้ย แ้วเท่าไหร่อะ เี๋ยวผม่ายืน”ผมอบ
“หืม ไปัน่อไ่าอบแทน”
“ไปไหน่ออะไรอุ ผมะเ้นอยู่นี่แหละยัไม่อยาไปที่อื่น เ้าใมั้ย”
“อ่าวเห้ยย นี่”
“ุ็ไป่อเอิ แ้วนั้นเท่าไหร่อะ 200ป้ะ อะืน โุ”ผมโบมือลา
“เห้ยไรวะเนี่ยยย”นรหน้าเริ่มโวยวาย
“เห้ยยย มายุ่ไรแฟนู”อื้อหือ ัเลย เสียเพื่อนรัเพื่อนเลิฟ ุมินฮยอนนั่นเอ เี๋ยว่อนนนนนมึพูัไปแล้ว ิว่าเป็นพระเอหรอห้ะ
“อะไรว่ะเนี่ย แม่เอ้ยยย”อยู่ีๆ นรหน้า็หัวเสีย สบถออมา แล้วเินาไป
อ่าว ผมทำไรผิหรือเปล่าเนี่ย เิน200็ไม่เอาไป้วย เออใีัแหะ (เลู บื้อไปมั้ยย)
“เ มันทำไรเป้ะเนี่ย”มินฮยอนมาับัวผมเอาให้
“ทำไร ไม่ไ้ทำไรนี่ หึ่ยยย ไม่้อมาุย้วยเลยยย อนอยู่นะเว้ย”ผมมุ่ยหน้าใส่มินฮยอน
“เห้ยยยแนั่นมินฮยอนนี่นา หรือว่า่าวลือะริอะแ”เสียุบิบยัไม่บอีนะ มินฮยอนเลิ่ิ้วอย่าสนใเสียูบิบนั่น แล้วอยู่ีๆ็ยิ้มออมาสะั้น มินฮยอนุบิบบาอย่าับบริร แล้ว็อมยิ้มอยู่นั่นแหละ แถมมือ็ยัรั้มือผมไว้อี่าหา
“เอาล่ะรับ มาถึเพล่อไปันนะรับ อมอบเพล่อไปใหุ้ฮยอนนะรับ าแฟนอุนะรับ ุมินฮยอนรับ วู้วววววววว”เสียีเพูใส่ไม์ ห้ะ อะไรนะ ผมหันวับไปที่มินฮยอนเลย
“หึ ิว่าะหายอนหรอ”ผมพู
“แล้วหายมั้ยล่ะ”มินฮยอนอบลับมา
“็ไม่ไ้อนไรมาอยู่แล้ว ็แ่หุหินิหน่อยเอ”ผมเินนี่นา
“เ้นันเถอะ เอาแบบที่เเ้นเมื่อี้อะ”มินฮยอนบอ
ผมไม่รอ้า ็เ้นไปมา้าๆมินฮยอน โระมีวามสุเลย ที่อทนมา อาะเยเสียใมาไม่น้อยเลย็เถอะ แ่็โรุ้มที่มันมีมาถึทุวันนี้ ผมล้อแนไว้ับออมินฮยอน แล้วยิ้มให้เพื่อบอมินฮยอนว่าผมน่โรมีวามสุเลยริๆนะ ผมไม่สนใเสียใร่อใรอี่อไป ผมรู้ีว่าผมน่ะรัมินฮยอนไม่น้อยว่าใร เพราะะนั้นผมถึู่วรับมินฮยอนยัไล่ะ
“เพลบแล้ววอะ”ผมระิบบอมินฮยอนน
“เมาป้ะเนี่ยเ เมื่อี้มีใรให้ินน้ำอะไรหรือเปล่า”มินฮยอนถาม
“็ไอนนั้นไ ให้เหล้าแ้วนึฟรี้วย โรใีเลย”ผมบอับมินฮยอน ริๆผมอาะเริ่มเมาแล้ว็ไ้ ็อนนี้หัวอผมบที่ออมินฮยอนแล้วนี่นา
“เห้ยย เ ราวหลัอย่ารับอานแปลหน้าสิ ถ้าเิมันใส่ยาอะไรมา ะทำยัไล่ะ เ ทำไมไม่ระวัเลย ถ้าว่ามันทำอะไรเึ้นมาะทำยัไ ถ้ามินฮยอนมาไม่ทันะทำยัไล่ะ”อ่า มินฮยอนห่วผมมาๆเลยอ่ะ ผมรู้สึผิเลยเนี่ย
“หื้ออ ยัไมิน็มาทันแน่นอน เรู้”ผมอบอย่าเอาใ
“ราวหลัห้ามทำแบบนี้อีนะเ”มินฮยอนบอ
“อื้อ รู้แล้ว”ผมพยัหน้า
“ั้นเราลับหอันนะ”
“อื้อ ลับันเถอะ”
ผมเินออมาลาพวเพื่อนๆอโฮ พอมาถึ็ไม่รู้ว่าทุนหายไปไหน เหลือ็แ่ยุับน้อีฮยอน ผม็เลยออมา่อนโยไม่ลืมโทรบอมินิ มินิ็ว่าะยัอยู่่อ เหมือนว่าะเอเพื่อนเ่า เรานั่แท็ี่ับมาที่หอพั
ผมเริ่มรู้สึไม่ีึ้นมานิหน่อย ริๆแ่เหล้าแ้วเียวไม่น่าะรู้สึแปลๆแบบนี้นะ มันรู้สึร้อนวูบๆแปลๆ มันแบบเริ่มริ้นึ้นมานิหน่อย ผมยับเสื้อไปมาเพื่อให้ลมพั ให้วามร้อนอร่าายมันทุเลาล ผมรีบวิ่ึ้นห้อมาเปิแอร์อย่ารวเร็ว
“อื้ออ ทำไมร้อนแบบนี้”ผมบ่น
“เทำไมร้อนล่ะ แอร์็เริ่มเย็นแล้วนะเ”มินฮยอนว่า
“มินนน หื้อออ มันร้อนอะ ร้อนมา้วย”ผมทนไม่ไหว็ถอเสื้อออในทันที
“เห้ยย เเี๋ยยว่อนนน”มินฮยอนรีบเ้ามาห้ามไม่ให้ผมถอเสื้อ ยื้อแนผมไม่มาอยู่นั่นแหละ
“มิน อึ มันร้อนอะ แฮ่ เร้อน”
“เ้อ เอ่อ ไปอาบน้ำ เไปอาบน้ำนะ”มินฮยอนพูแบบิๆัๆ
“แ่ไม่ไหวแล้วอะมิน ่วยพาไปห้อน้ำหน่อย แฮ่ร้อนอะ ให้เถอเสื้อเถอะนะ”ผมเริ่มรู้แล้วว่าผมโนอะไร ไอเวรรรรเอ้ยย มันิะพาผมไปทำอะไรเนี่ย
“ะ แ่ ือ...”
“แฮ่ ่วยเหน่อยนะมิน นะ หื้อออ มันทรมานอะ อึ”ผมว่า เพราะเป็นมินฮยอนเนี่ยแหละ
“อึ อือออ ไ้”มินฮยอน้อนัวผมึ้น ่อนะเิน้ามาในห้อน้ำ่อนะวาผมล วาอผม่อยปิล แ่แน่นอนว่าผมรับรู้ทุสัมผัสและเสีย รวมถึเสียอัวผมเอ้วย
“มินะทำ่อเมื่อเมีสินะ”ประโยที่ผมโระีใเลย ที่ผมเลือรันไม่ผิริๆ
“อื้ออออ”ผมราเสีย ในยามเ้าที่เริ่มรู้สึัว ผมหรี่ามอไปรอบๆ เสื้อผ้าอผมถูเปลี่ยนเป็นนอนั้แ่เมื่อไหร่ไม่รู้ พอพลิัว็พบับใบหน้าอรูมเมท เพื่อนและแฟนในัวนๆเียวัน ผมพิาราใบหน้าที่แสนเพอร์เฟ ใรๆ็อบนๆนี้ทั้นั้น ็หล่อแบบนี้ไ ใรถึว่าๆผมไมู่่วรับมินฮยอนลอ แ่ผม็่ามันแล้วล่ะ ผมห้ามวามิใรไม่ไ้นี่นา ปล่อยให้นเาิไปเถอะ
“ุ้บบ”ผมเลื่อนปาแะับอวัยวะเียวันอมินฮยอน
“แอบบโมยุ้บันหรอ”มินฮยอนลืมามา
“ไม่ไ้แอบเลยยยสันิ”ผมยิ้ม
“หึๆ สบายัวเลยสิ แหมเมื่อืนนะ อุ๊บบบบ”ผมยมือมาปิปามินฮยอนในทันที ำพูนั่นพาลลทำให้ผมิถึเรื่อที่เิึ้นเมื่อืน ไอบ้าเอ้ยยย ถึเมื่อืนผมะไม่ไ้มออะไรแล้ว็เถอะ แ่สัมผัสับเสีย็ยััในวามทรำอยู่ี แหละถึมินฮยอนะ่วย แบบว่าแบบภายนอ แ่มัน็น่าอายมาเลยนี่นา
ผมพลิัวหนีมินฮยอนทันที แทบมินฮยอน็วาแนมาอผมา้านหลัเอาไว้ไ้ทัน ร่าสูระิบที่หูอผม ึ่ทำให้ผมหน้าแไปมาว่าเิมะอี
“เน่ารัมาเลยรู้ไหม แทบะอใไม่ไหวเลยแหละเ แ่ไม่้อห่วนะ ไว้เพร้อม่อนีว่าเนอะ”
หื้อออ ใระพร้อมให้ันเล่า ไม่พร้อมหรอ
“ไอบ้า แ่็อบุนะ”ผมอบลับ
พวเรามาที่มหาลัยัน่อ เพราะมีนัทำานนิหน่อย แน่นอนว่ามีเรื่อเป็นระแสมามายในืนๆเียว ะเรื่ออะไรล่ะ ็เรื่อที่ีเประาศบนเวทีนั่นแหละ เป็นประาศว่าผมับมินฮยอนเป็นแฟนันไปทั่วทั้ร้าน แถมในร้านนั้นส่วนให่็มหาวิทยาลัยพวผมทั้นั้น ประเ็นือถ้าเป็นเสียเล่าปา่อปาเยๆ็ไม่เป็นอะไรหรอ แ่นี่มาเป็นลิปเลยแหละรับ เพัอมหาวิทยาลัย่าๆ็แร์ันให้ไว เรื่อมัน็ระายแบบรวเร็วเลยแหละ แ่มันน่าหุหิรื่อลิปนี่แหละ หนุ่มฮอับนธรรมา นี่ผมเป็นนธรรมาเรอะ
“หึ่ยยย ูื่อลิปิมินฮยอนนนน”ผมบ่นให้มินฮยอนฟั
“เห้ยยไม่ไ้ิ เปลี่ยนื่อลิป่วนเลย เี๋ยวมินไปเม้นใ้ลิปเลย”มินฮยอนเห็น้วยย หมอนี่็ลมืออมเม้นใ้ลิป แถมยั
หัวเราะออมาอี
“หัวเราะไรอะมิน”ผมถาม
“เอ่านนนเอิ”ผมอ่านอมเม้นอมินฮยอนนใ้ลิปนั้น
“เปลี่ยนื่อลิป้วยรับ อเป็นื่อ ฮยอนแฟนมินฮยอนนะรับ”ผมอ่านออเสีย ยอมแล้ววว ผมยอมแล้ว ไอบ้ามินฮยอน
“แหมมมมม แฮปปี้ันันะรับ”ฮยอนบินโผล่มาทัทายพวเรา
“แน่นอนสิรับ็เปิัวแล้วนี่รับ”มินฮยอน็วนฮยอนบินเ่นเย ผมแทบนึภาพวันนั้นที่ทัู้่แล้เป็นแฟนันเพื่อบาพ่ออฮยอนบิน อนนั้นทัู้่รู้สึยัไันเนี่ย นึภาพไม่ออเลยริแหะ
“หึๆ ร้าบบบบบบแฮปปี้ร้าบ านเนี่ยยยอเป็นั้ ไ้เวลาทำานแล้วมั้ยร้าบบ”ฮยอนบินว่า
“ฮ่าๆๆ อืออ ไปที่ห้อันเถอะ เี๋ยวแนบ่นพวเราายแน่ๆ”ผมบอ
พอมาถึที่ห้อแน็ออัวแวพวผมทันที
“แหม แรน์โอเพนนิ่ริๆนะรับบ ฮยอนแฟนมินฮยอนน อยาะอ้วัรับบ ละเ้าอ็เล่น้วยไ เปลี่ยนื่อลิปแล้ว้วย เป็นเอฟู่มินเแล้วมั้เนี่ย”แนโรวนอะ
“เอออริ แฟนลับมินฮยอน็้อนรับีนะ อให้เริทัู้่นะ”ฮยอนบินยมือสาธุ นี่อวยพรันริๆใ่มะ
“อ่า แ่อโทษทีรับ มีลิปมาแรว่าว่ะ ื่อลิป นนีู้ริั”แนยื่นโทรศัพท์มาให้พวเราทุนูลิป เี๋ยวนะนี่มันโฮับวานลินนี่นา
“ฮยอ ปล่อยย ผมะไม่อบฮยอแล้ว ฮยอใร้าย”เสียวานลินัเลยแหละ
“วานลิน ไปับพี่ีว่า”
“หึ มึน่ะ ออไป วานลินอู ใรแะเ็นนี้ มึไม่ายีแน่ อ้อ และ็ อโทษทีว่ะ นนีู้ริั”เสียใรล่ะ นอาเพื่อนัวีอผม แถมลาน้อวานลินออไป แล้วลิป็ถูับลในทันที นี่ผมหูฝาอะไรไปป้ะวะเนี่ย ในลิปโฮมันพูว่า
“เี่ยยยยยยย โรโห ลิปนีู้ยอมมมม”ฮยอนบินโวยนแร
“ยอมแล้วววววว นนีู้ริั โอ้ยยายๆๆ”แนเนียลโวยวาย่อ
ผมหันมามอหน้ามินฮยอน่อนะหัวเราะออมา เราน่ะรู้ใันอยู่แล้วนี่นา พวเราอัวออมาในทันที ถึแนับฮยอนบินะโวยนิๆหน่อยๆ็เถอะ เรารมาที่สนามบาสในทันที เพื่อมาใรหรอ ะใรล่ะนอานัในลิป นนีู้ริั ัโฮไ
“โหหหหยย ุโฮฮฮฮ”ผมะโนไปหานที่ามหา
“ไ”มันอบลับมาแ่นี้
“รู้เรื่อลิปยั”มินฮยอนถาม
“รู้แล้ว”มัน็ูไม่ทุ์ร้อนีเนอะ
“แล้ว ี้แปลว่า ามลิปหรอ”ผมถามอย่าาหวัับำอบบบ
“เออ ็ามนั้น”
ผมยิ้มับำอบที่ไ้ รวมถึมินฮยอน้วย ็ีแล้วนี่นา เพื่อนอผมะไ้มีใรเป็นัวเป็นนสัทีนึ
To be continued….
Twitter hashtag #หอโฮลินมินเ
……………………………………………………………………………………………………
Talk: มาแล้วเ้ออออ ีใมา อนนี้นเฟบ900แล้วอะ ีใมาๆๆ ถึนเฟบเยอะ แ่่วยอมเม้นัน้วยนะ เราอบอ่านอมเม้นมาๆเลย ็ฝาิามัน่อ ทำไมแ่ไปแ่มาูเป็นนิยายล หรือริๆแ่แนวลน่าะรุ่
อบุที่ิาม และเราแ่บไม่ทิ้แน่นอน ิามอน่อไป นะทุน เลิฟฟ
ความคิดเห็น