ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ประกาศผล : บทนำแห่งการจากลา 1
ในที่สุดก็ได้เวลาประกาศผลกันแล้ว~~ แต่ไรท์จะไม่ประกาศคราวเดียวหมดทุกคนนะคะ ตอนนี้จะประกาศผลของ....
น้องสาวของซาวาดะ สึนะ โยชิ
บทนำ ซาวาดะ เทียร์
เช้าวันใหม่ของบ้านซาวาด
"อ้าว เทียร์ อรุณสวัสดิ์" ผู้เป็นพี่ชาย ซาวาดะ สึนะ โยชิ ทักทายน้องสาวที่น่ารักของตนด้วยรอยยิ้มเหมือนทุกวัน และแน่นอน คำตอบก็จะได้เหมือนทุกวัน
"อืม" เด็กสาวผู้เป็นเจ้าของเกศาสีน้ำตาล ตอบกลับพี่ชายสั้นๆก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
'ไปได้ความเย็นชาแบบนี้มาจากใครเนี่ย' สึนะได้เพียงแค่ยิ้มแห้งๆให้กับนิสัยเฉยชาของน้องสาวตนที่ไม่รู้ว่าไปได้มาจากใคร ก่อนจะเดินตามเทียร์เข้าไปในครัว
"จะทานแล้วนะครับ/คะ" หลังจากนั้นครอบครัวซาวาดะก็ทานอาหารเช้ากัน และในเช้าวันนี้ 'อิเอมิสึ' พ่อของทั้งสอง ต้องเดินทางกลับอิตาลี่ เพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ 'ผู้ดูแลนอกแก๊ง'
"ถ้างั้นพ่อไปก่อนนะ"
"ไปดีมาดีนะจ๊ะพ่อ"ในระหว่างที่ 'นานะ' ผู้เป็นแม่เดินออกมาส่งอิเอมิสึหน้าบ้าน จู่ๆก็ได้ยินเสียงเล็กๆน่ารักดังมากข้างหลัง แต่น้ำเสียงนั้นช่างดูเย็นชาเหลือเกิน
"พ่อคะ หนูขอไปด้วย"
"เอ๋!!!" ผู้เป็นพ่อและแม่อุทานออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ เมื่อลูกสาววัยเพียง 9 ปี
ขอตามไปอิตาลี่ ประเทศที่รวมมาเฟียไว้มากมาย
"ไม่ได้เหรอ..." ถึงประโยคพูดจะดูล้อกันเล่นแต่แววตาของเทียร์ฉายแววเอาจริงและออกข่มขู่นิดๆ จนคนเป็นพ่อ(กลัว)ต้องยอมสายตาของลูกสาว
"ได้สิๆ ถ้างั้นเทียร์ไปเก็บของมาก่อนนะ"
"เรียบร้อยแล้วค่ะ"
ผู้เป็นพ่อและแม่ถึงกับชะงัก เมื่อมองเห็นกระเป๋าเสื้อผ้าหลายใบวางอยู่ข้างหลังลูกสาวตน
'ทะ..ทำไมเร็วจัง' สองสามีภรรยาทำได้เพียงขนกระเป๋าเสื้อผ้าลูกสาวขึ้นรถและเดินทางไปสนามบิน ถ้าจะถามถึงผู้เป็นพี่ชายอย่างซาวาดะ สึนะ โยชิน่ะหรือ...
"แม่ครับ พ่อไปแล้วเหรอ"
"จ้า เพิ่งออกไปเมื่อกี้นี่เอง"
"งั้นเหรอครับ"ผู้เป็นพี่ชายไม่ได้สนใจอะไร และกำลังจะก้าวเท้าขึ้นไปบนห้อง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินแม่ของตนพูดประโยคนั้นออกมา
"แต่แปลกแฮะ ที่เทียร์ขอไปอิตาลี่ด้วยเนี่ย"
"ว่ายังไงนะครับ! เทียร์ไปอิตาลี่ด้วยเหรอ!"
"อื้ม ดูท่าว่าจะเอาจริงด้วยสิ"
"แล้วแม่ก็ปล่อยน้องไปง่ายๆน่ะเหรอครับ!"
"เอาน่าสึคุง ถือว่าให้น้องไปหาประสบการณ์ละกันนะ" นานะลูบผมสีน้ำตาลฟูฟ่องของสึนะเบาๆก่อนเดินเข้าครัวไป
"เทียร์..."
ถึงเขาจะไม่ต้องการให้น้องสาวไป แต่ว่านี่คือ 'ชะตากรรม' ที่ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่แรก
ณ อิตาลี่
"นี่พ่อเป็นมาเฟียเหรอ ทำไมไม่เคยบอกให้พวกหนูรู้เลยล่ะ"ตอนนี้เด็กสาวได้ยืนอยู่หน้าปราสาทขนาดใหญ่ ซึ่งเธอก็รู้ดีว่านี่คือ 'ปราสาทวองโกเล่'
"ฮะๆ ก็มันเป็นงานแบบนี้นี่นา พ่อจะบอกให้พวกลูกรู้ได้ไง"
"พ่อ"
"อะไรเหรอ"อิเอมิสึยิ้มให้ลูกสาวตนแต่พอเทียร์พูดประโยคต่อไปออกมา ถึงกับทำให้เขาหุบยิ้มทันที
"หนูอยากเป็นมาเฟีย"
.
.
.
"นี่...ลูกอยากเป็นมาเฟียเหรอ"
"อืม"
'เอาจริงด้วย! เฮ้อ~ ลองไปขอรุ่นที่ 9 ก่อนแล้วกัน'เมื่อคิดได้เช่นนั้น ผู้เป็นพ่อก็พาลูกสาวไปรู้จักกับรุ่นที่ 9
"งั้นเหรอ ถ้าอยากเป็นก็เป็นสิ" รุ่นที่9ตอบพร้อมลูบหัวเทียร์อย่างอ่อนโยน
"ระ..รุ่นที่ 9..."
"อิเอมิสึ ให้เทียร์เป็นมาเฟียเถอะ เด็กคนนี้มีอะไรบางอย่างที่พิเศษเหมือนสึนะโยชิอยู่นะ"
"เหมือนพี่เหรอ.."
"ใช่ เพราะงั้น พรุ่งนี้เราจะเริ่มฝึกกันนะ"รุ่นที่ 9 ยิ้มให้เทียร์อีกครั้ง
และแล้วก็ถึงวันที่เทียร์จะได้ฝึกเป็นมาเฟีย ทุกอย่างเป็นเหมือนที่รุ่นที่9พูดไว้ เธอใช้เวลาเพียงแค่2ปี ก็กลายเป็นมาเฟียที่สมบูรณ์แบบ แต่ความเฉยชาของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลย
"พ่อจะส่งลูกไปอเมริกา"
"พ่ออย่าพูดอะไรไม่มีปี่มีขุ่ยจะได้ไหม หนูจะไปอเมริกาทำไม"
"ก็ลูกอยากเป็นมาเฟียไม่ใช่เหรอ"
"ตอนนี้หนูก็เป็นมาเฟียแล้วไง"
การถกเถียงกันระหว่างพ่อลูกมีทีท่าว่าจะไม่จบง่ายๆ จนรุ่นที่ 9 ต้องมาบอกเหตุผล
"พ่อหนูพูดถูกแล้วล่ะ ฉันรู้จักคนที่มีฝีมือดีอยู่ที่นั่นคนนึง ฉันจะฝากหนูไว้กับเขา"
"ทำไมต้องฝากหนูไว้กับเขาด้วยล่ะคะ?"
"ตอนนี้เขากำลังมองคนเข้าแฟมิลี่ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่อยู่ หนูเองก็เป็นคนที่มีฝีมือ ฉันจึงเสนอชื่อหนูให้เขาไปไง"รุ่นที่ 9 พูดด้วยรอยยิ้ม ทำให้เทียร์ขัดไม่ได้เลยทีเดียว
"แล้ว...เขาชื่ออะไรคะ"
"เขามีชื่อว่า...คิริฮายะ ซาคาอิคุง เป็นคนญี่ปุ่นที่ย้ายไปอยู่ที่อเมริกาน่ะ"
"เอาล่ะ~ ไปเก็บของซะนะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางแล้ว" ว่าจบ ผู้เป็นพ่อก็ดันหลังลูกสาวตนไป
แล้วเทียร์ก็ขึ้นเครื่องไปจนถึง 'อเมริกา'
"อืม...คิริฮาระ ซาคาอิ"เด็กสาวพึมพำพลางมองรูปผู้ชายผมสีขาวควันบุหรี่ ดวงตาสีแดงดั่งโลหิต
"เธอคือ...ซาวาดะ เทียร์ใช่ไหม"
เทียร์หันไปตามเสียงที่เรียกชื่อเธอ ปรากฎให้เห็นร่างของผู้ชายที่เหมือนในรูป อายุประมาณ 16 ปีกำลังยืนยิ้มให้เธออยู่
"คุณคือ...คิริฮาระ ซาคาอิสินะคะ"
"ใช่ๆ เธอได้ยินเรื่องของฉันมาจากรุ่นที่ 9 แล้วสินะ"
"ฉันแค่รู้มาว่า คุณเป็นคนญี่ปุ่นที่ย้ายมาอยู่อเมริกา และตอนนี้กำลังหาคนเข้าแฟมิลี่ที่ก่อตั้งใหม่อยู่ใช่ไหมคะ"
"อืม เธอเข้าใจถูกต้องแล้วล่ะ ถ้างั้นเราไปฐานทัพกัน"ว่าจบ ซาคาอิก็เดินนำไปโดยที่ไม่ลืมถือสัมพาระของเด็กสาวไปด้วยเพื่อแสดงความเป็นสุภาพบุรุษ เทียร์ก็ไว้ใจและไปอาศัยอยู่ที่ฐานทัพของซาคาอิในฐานะ 'ราฟาเอลโล่รุ่นที่ 1'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น