ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ~ตอนที่6: บทพิเศษ ~
"หา!!! คุณกุเรื่องทั้งหมดขึ้นมาเพื่อไม่ให้ใครรู้งั้นเหรอ?!!!" เสียงร่างบางดังขึ้นอย่างเข้าใจและไม่เข้าใจในเวลาเดียวกัน(?)
"ใช่..ผมคิดว่า ถ้าหากบอกคุณไปคุณต้องไม่อยากอยู่ใกล้ผม" ร่างสูงจ้องตาร่างบางอย่างลึกซึ้ง...
"ผ...ผม งงกับเรื่องที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นคุณยายที่โรงแรมนามิโมริ ไม่ว่าจะเป็นเสียงวิทยุนั่น ผมงงไปหมดแล้ว" ร่างบางขยี้หัวของตัวเองแรงๆอย่างหงุดหงิด
"หึหึ.. คุณยายน่ะ เป็นแม่นมผมเองล่ะ ผมรู้ว่าต้องมีคนเข้ามาในบ้านผม ผมเลยขอเขาน่ะ" ร่างสูงยิ้มบางๆ
"งั้นเหรอ...แล้ว ทำไมคุณถึงต้องเป็นคนต้องสาปล่ะ?" ร่างบางถามร่างสูงเบาๆ (นี่แกจะฆ่าฉันเหรอ TT^TT//คนเขียน)
"อืม...ไม่รู้สิเพราะเจ้าคนเขียนมันบอกมาแบบนี้ - -" ห๊ะ?!!! ไหงตอบคำถามเฉือนกันแบบนี้วะ T[]T ไรท์อยากตายยยยยยย
"แหะๆ ^^;; ดูเหมือนฟิคของไไรท์เตอร์จะเริ่มร่มจมเพราะเคียวยะแล้วนะครับ" ร่างบางเกาทายทอยตัวเองแก้เก้อ
"เหอะๆ เอาให้มันร่มจมไปเลย ชั้นว่างงานเป็นปีแล้วยังไม่แต่งต่ออีก - -+" ร่างสูงหันมามองไรท์เตอร์ที่กำลังนั่งกำกับบทอยุ่ฉากหลัง
"เฮ้ย~ นี่แกทำฟิคฉันร่มจมแล้วน๊าาา หันกลับไป!! แล้วพูดตามบทเดี๋ยวเน้~~~~~~~" ไรท์เตอร์โวยวายอย่างหนัก
"เหอะ...ลืมบทแล้วว่ะ รีบๆสร้างฉากเลิฟซีนดิ๊ -.- อยากฟัดเจ้าสัตว์กินพืชตัวนี้จะแย่อยู่แล้ว" ร่างสูงโอบเอวร่างบางเข้ามาใกล้
"อ..เอ่อ..ไรท์เตอร์ฮะ ผมว่าตัดบทนี้แค่นี้ก่อนดีกว่าน๊าาา Q[]Q ว๊ากกกกกก คุณฮิบาริ๊ นี่มันนอกบทแล้วนะฮะ~!!!!!"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ตักฉับ!!!! = = สมองไรท์เตอร์ขึ้นสนิมแว้วฮับ แล้วเจอกับใหม่ชาติหน้าาาาาา //โค้ง
"ใช่..ผมคิดว่า ถ้าหากบอกคุณไปคุณต้องไม่อยากอยู่ใกล้ผม" ร่างสูงจ้องตาร่างบางอย่างลึกซึ้ง...
"ผ...ผม งงกับเรื่องที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นคุณยายที่โรงแรมนามิโมริ ไม่ว่าจะเป็นเสียงวิทยุนั่น ผมงงไปหมดแล้ว" ร่างบางขยี้หัวของตัวเองแรงๆอย่างหงุดหงิด
"หึหึ.. คุณยายน่ะ เป็นแม่นมผมเองล่ะ ผมรู้ว่าต้องมีคนเข้ามาในบ้านผม ผมเลยขอเขาน่ะ" ร่างสูงยิ้มบางๆ
"งั้นเหรอ...แล้ว ทำไมคุณถึงต้องเป็นคนต้องสาปล่ะ?" ร่างบางถามร่างสูงเบาๆ (นี่แกจะฆ่าฉันเหรอ TT^TT//คนเขียน)
"อืม...ไม่รู้สิเพราะเจ้าคนเขียนมันบอกมาแบบนี้ - -" ห๊ะ?!!! ไหงตอบคำถามเฉือนกันแบบนี้วะ T[]T ไรท์อยากตายยยยยยย
"แหะๆ ^^;; ดูเหมือนฟิคของไไรท์เตอร์จะเริ่มร่มจมเพราะเคียวยะแล้วนะครับ" ร่างบางเกาทายทอยตัวเองแก้เก้อ
"เหอะๆ เอาให้มันร่มจมไปเลย ชั้นว่างงานเป็นปีแล้วยังไม่แต่งต่ออีก - -+" ร่างสูงหันมามองไรท์เตอร์ที่กำลังนั่งกำกับบทอยุ่ฉากหลัง
"เฮ้ย~ นี่แกทำฟิคฉันร่มจมแล้วน๊าาา หันกลับไป!! แล้วพูดตามบทเดี๋ยวเน้~~~~~~~" ไรท์เตอร์โวยวายอย่างหนัก
"เหอะ...ลืมบทแล้วว่ะ รีบๆสร้างฉากเลิฟซีนดิ๊ -.- อยากฟัดเจ้าสัตว์กินพืชตัวนี้จะแย่อยู่แล้ว" ร่างสูงโอบเอวร่างบางเข้ามาใกล้
"อ..เอ่อ..ไรท์เตอร์ฮะ ผมว่าตัดบทนี้แค่นี้ก่อนดีกว่าน๊าาา Q[]Q ว๊ากกกกกก คุณฮิบาริ๊ นี่มันนอกบทแล้วนะฮะ~!!!!!"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ตักฉับ!!!! = = สมองไรท์เตอร์ขึ้นสนิมแว้วฮับ แล้วเจอกับใหม่ชาติหน้าาาาาา //โค้ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น