ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ~บทนำ~
"หา?! ให้ไปอยู่ที่บ้านผีสิง1เดือน!!" ร่างเล็กตะโกนถามภารกิจอันศยองขวัญอย่างตกใจ
"อื้อๆ ฟังถูกแล้วล่ะ แต่มันก็ไม่น่ากลัวเท่าไรหรอกมั้งนะ? ^^" ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มให้ร่างเล็กอย่างสบายๆ
งานที่ร่างเล็กถูกมอบให้แต่ละงานน่ะมันต้องใช้สมองและความกล้าอย่างสูง แต่ถึงยังไงร่างเล็กก็ไม่อยากทำงานในบ้านหลังนั้นเด็ดขาด!!
"นี่ๆ ถ้าทำได้น่ะ เงินเป็นแสนเชียวนะ~ ^^" ร่างสูงกล่าวเสียงยียวนแก่ร่างเล็กตรงหน้า "ผมรู้ดีครับ แต่ว่าคุณก็รู้นี่ว่าเราเคยไปลองดีที่บ้านหลังนั้นมาน่ะ!! เป็นไงล่ะเจอดีใช่มั้ยล่ะครับ!!" ร่างเล็กตะคอกใส่หน้าร่างสูงอย่างไม่พอใจ
"พี่รู้..แต่ผีตนนั้นน่ะยังเด็กอยู่เลยนี่นา ตอนนี้อาจจะไปเกิดแล้วก็ได้ผ่านมาตั้ง10ปีแล้วนี่นา" ร่างสูงพูดอย่างหนักใจ
"แต่ถึงยังไงผมก็จะไม่ไป!! ต่อให้เอาเงินมาเป็นล้านผมก็จะไม่ไปเด็ดขาดเลยครับ!!" ร่างเล็กก็ยังคงยืนยันคำเดิม
เหตุผลที่เค้าไม่ไปน่ะ มันก็แน่อยู่แล้วเค้าเคยไปที่บ้านหลังนั้นกับพี่ชายของเค้าน่ะสิ...
"พี่ฮะ! ผมไม่อยากไปนี่นา" เด็กชายตัวเล็กๆหลบอยู่หลังพี่ชายของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ
"นิดเดียวเองน่า สึนะเราลองเข้าไปแค่10นาทีพอนะ" ร่างสูงตรงหน้าจูงมือร่างเล็กเข้าไปภายในบ้านผีสิง "พี่ฮะ!!!! ฮึก..อ..อะไรอยู่ตรงนั้นก็ไม่รู้..ฮึก.." ร่างเล็กสะอึกสะอื้นเป็นการใหญ่เพราะเขาเจออะไรที่ไม่สมควรเจอเข้าแล้ว
เงามืดที่ดำสนิด ลอยผ่านตรงหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว 'พึบ!!! โครม!!' "อ๋า!!!" ร่างเล็กทำอะไรไม่ได้นอกจากจะซบอกพี่ชายของตนเอาไว้เพื่อไม่ให้เห็นภาพตรงหน้า "สึนะ..อดใจไว้นะเดี่ยวพี่จะพาเราออกไปเอง!" ร่างสูงแบกร่างเล็กไว้ที่กำลังสั่นกลัวและเสียขวัญอย่างหนัก 'อย่าเข้ามายุ่งกับผมอีก..เป็นครั้งที่สองเชียวนะ!!!' เสียงทุ้มดังก้องในโสตประสาทของเด็กชายทั้งสองมันเป็นภาพที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต...
"อึก! อย่านึกถึงมันสิ!!" ร่างเล็กสบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดอันน่ากลัวนี้ออกไปจากหัวสมองของเขา
"อื่อ..ไปเถอะนะสึนะ..พี่ขอร้อง แต่บ้านหลังนั้นพนักงานทำความสอาดเรียบร้อยแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ" ร่างสูงลูบหัวร่างเล็กที่กำลังหวาดกลัวเบาๆ "แต่ผม.." ร่างเล็กกำลังจะเอ่ยแต่ร่างสูงได้แทรกขึ้นมาว่า "ไม่ได้! ยังไงเธอต้องไปนะ!" ร่างสูงตัดเพ้อ
"....." ร่างบางพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ แต่ในหัวของเขากับมีความทรงจำอันเลวร้ายในบ้านหลังนั้นวนเวียนในหัวของเขาไปมา..เสียงกรีดร้อง..ความทรมาณ..เงามืดที่คืบคานเข้ามา กลิ่นสาปเลือด มันเป็นอะไรที่แย่ที่สุดในชีวิต
"เตรียมตัวได้เลยนะ สึนะ วันพรุ่มนี้เราก็จะต้องออกเดินทางแล้วล่ะ" ร่างสูงจุมพิศหน้าผากบางเบาๆ
"พี่จีอ๊อตโต้ฮะ!!" ร่างเล็กโผเข้ากอดร่างสูง "ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัวนะ" ร่างสูงพูดปลอบร่างเล็กด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และเบาบาง
"ไหนๆมาดูซิ" ร่างสูงที่เป็นพี่ชายของร่างเล็กเชยคางร่างเล็กขึ้นมา "พี่จะให้กำลังใจนะ เตรียมรับไวให้ดีๆล่ะ ^^" เมื่อได้ยินดังนั้นร่างเล็กก็พร้อมที่จะรับการปลอบโยนจากร่างสูง
ริมฝีปากหนาทาบไปที่ริมฝีปากบางอย่างคุ้นเคย ลิ้นหนาสอดเข้าโพรงปากเล็กโดยที่เจ้าตัวไม่ขัดขืน..แต่กลับยอมรับและตอบรับซะมากกว่า
"อื่อ.." ร่างเล็กเอื้อมมือไปโทบท้ายทอยของร่างสูง แล้วมือของร่างสูงก็เอื้อมไปโอบเอวของร่างเล็ก ทั้งสองมอบจุมพิศอันแสนหวานให้แก่กันอย่างยินดี...
~~~~~~ จากนี้จะเป็นฉากNCระหว่างพี่น้องร่วมท้องใครอยากได้ก็ขอมานะเออ~~~~~
วัน xxx เดือน xxx ปี xxx
"ไปดีมาดีนะ สึนะ ^^" ร่างสูงลูบหัวร่างเล็กเบาๆก่อนจะจากลากันไป1เดือนเต็ม
"ครับ พี่จีอ๊อตโต้" ร่างบางเตรียมก้าวเท้าขึ้นรถ แต่..ร่างสูงกับฉุดมือบางมากอดไว้ "อ๊ะ..พี่ครับ" ร่างเล็กตกใจนิดๆในการกระทำของร่างสูง "เรื่องเมื่อคืนน่ะ..เธอชอบมั้ย.." ร่างสูงกระซิบที่หูของร่างบางอย่างแผ่วเบา "ถ..ถ้าไม่ชอบคงไม่อยู่ทำด้วยหรอกนะ.." ร่างเล็กเบ้ปากนิดๆ พร้อมกับพวงแก้มสีชมพูอ่อนๆ "หึหึ..ถ้ากลับมาเมื่อไรพี่จะให้โบนัสนะ" ร่างสูงก้มลงจุมพิศที่พวงแก้มนุ่มๆอีกทีก่อนที่จะปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ
"ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะครับพี่ เดี๋ยวกลับมาผมจะรับโบนัสของพี่นะครับ ^^" ร่างเล็กที่ขึ้นรถไปแล้วเปิดกระจกพูดคุยกับพี่ชายตนเองครั้งสุดท้ายของเดือน "อื้อ บาย~" ร่างสูงโบกไม้โบกมือให้ร่างเล็กเบาๆ ก่อนที่รถคันสีดำจะถูกแล่นออกไปโดยร่างเล็กที่อยู่ในรถ
"ขอให้กลับมาอย่างปลอดภัยนะ ที่รักของพี่" ร่างสูงกล่าวอย่างเศร้าๆก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในบ้านของตน
โย่ววว~ เปิดเรื่องที่สองไปแล้ว ใครชอบไม่ชอบก็มาบอกกันด้วยนะ จะพยายามปรับปรุงให้ดีที่สุด >< ส่วนใครอยากได้ฉากNCก็ทิ้งอีเมลไว้ท่าว่างเดี๋ยวจะส่งไปให้ภายในอาทิตย์นึงคร๊าบ~
"อื้อๆ ฟังถูกแล้วล่ะ แต่มันก็ไม่น่ากลัวเท่าไรหรอกมั้งนะ? ^^" ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มให้ร่างเล็กอย่างสบายๆ
งานที่ร่างเล็กถูกมอบให้แต่ละงานน่ะมันต้องใช้สมองและความกล้าอย่างสูง แต่ถึงยังไงร่างเล็กก็ไม่อยากทำงานในบ้านหลังนั้นเด็ดขาด!!
"นี่ๆ ถ้าทำได้น่ะ เงินเป็นแสนเชียวนะ~ ^^" ร่างสูงกล่าวเสียงยียวนแก่ร่างเล็กตรงหน้า "ผมรู้ดีครับ แต่ว่าคุณก็รู้นี่ว่าเราเคยไปลองดีที่บ้านหลังนั้นมาน่ะ!! เป็นไงล่ะเจอดีใช่มั้ยล่ะครับ!!" ร่างเล็กตะคอกใส่หน้าร่างสูงอย่างไม่พอใจ
"พี่รู้..แต่ผีตนนั้นน่ะยังเด็กอยู่เลยนี่นา ตอนนี้อาจจะไปเกิดแล้วก็ได้ผ่านมาตั้ง10ปีแล้วนี่นา" ร่างสูงพูดอย่างหนักใจ
"แต่ถึงยังไงผมก็จะไม่ไป!! ต่อให้เอาเงินมาเป็นล้านผมก็จะไม่ไปเด็ดขาดเลยครับ!!" ร่างเล็กก็ยังคงยืนยันคำเดิม
เหตุผลที่เค้าไม่ไปน่ะ มันก็แน่อยู่แล้วเค้าเคยไปที่บ้านหลังนั้นกับพี่ชายของเค้าน่ะสิ...
"พี่ฮะ! ผมไม่อยากไปนี่นา" เด็กชายตัวเล็กๆหลบอยู่หลังพี่ชายของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆ
"นิดเดียวเองน่า สึนะเราลองเข้าไปแค่10นาทีพอนะ" ร่างสูงตรงหน้าจูงมือร่างเล็กเข้าไปภายในบ้านผีสิง "พี่ฮะ!!!! ฮึก..อ..อะไรอยู่ตรงนั้นก็ไม่รู้..ฮึก.." ร่างเล็กสะอึกสะอื้นเป็นการใหญ่เพราะเขาเจออะไรที่ไม่สมควรเจอเข้าแล้ว
เงามืดที่ดำสนิด ลอยผ่านตรงหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว 'พึบ!!! โครม!!' "อ๋า!!!" ร่างเล็กทำอะไรไม่ได้นอกจากจะซบอกพี่ชายของตนเอาไว้เพื่อไม่ให้เห็นภาพตรงหน้า "สึนะ..อดใจไว้นะเดี่ยวพี่จะพาเราออกไปเอง!" ร่างสูงแบกร่างเล็กไว้ที่กำลังสั่นกลัวและเสียขวัญอย่างหนัก 'อย่าเข้ามายุ่งกับผมอีก..เป็นครั้งที่สองเชียวนะ!!!' เสียงทุ้มดังก้องในโสตประสาทของเด็กชายทั้งสองมันเป็นภาพที่น่ากลัวที่สุดในชีวิต...
"อึก! อย่านึกถึงมันสิ!!" ร่างเล็กสบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดอันน่ากลัวนี้ออกไปจากหัวสมองของเขา
"อื่อ..ไปเถอะนะสึนะ..พี่ขอร้อง แต่บ้านหลังนั้นพนักงานทำความสอาดเรียบร้อยแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ" ร่างสูงลูบหัวร่างเล็กที่กำลังหวาดกลัวเบาๆ "แต่ผม.." ร่างเล็กกำลังจะเอ่ยแต่ร่างสูงได้แทรกขึ้นมาว่า "ไม่ได้! ยังไงเธอต้องไปนะ!" ร่างสูงตัดเพ้อ
"....." ร่างบางพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ แต่ในหัวของเขากับมีความทรงจำอันเลวร้ายในบ้านหลังนั้นวนเวียนในหัวของเขาไปมา..เสียงกรีดร้อง..ความทรมาณ..เงามืดที่คืบคานเข้ามา กลิ่นสาปเลือด มันเป็นอะไรที่แย่ที่สุดในชีวิต
"เตรียมตัวได้เลยนะ สึนะ วันพรุ่มนี้เราก็จะต้องออกเดินทางแล้วล่ะ" ร่างสูงจุมพิศหน้าผากบางเบาๆ
"พี่จีอ๊อตโต้ฮะ!!" ร่างเล็กโผเข้ากอดร่างสูง "ไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัวนะ" ร่างสูงพูดปลอบร่างเล็กด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และเบาบาง
"ไหนๆมาดูซิ" ร่างสูงที่เป็นพี่ชายของร่างเล็กเชยคางร่างเล็กขึ้นมา "พี่จะให้กำลังใจนะ เตรียมรับไวให้ดีๆล่ะ ^^" เมื่อได้ยินดังนั้นร่างเล็กก็พร้อมที่จะรับการปลอบโยนจากร่างสูง
ริมฝีปากหนาทาบไปที่ริมฝีปากบางอย่างคุ้นเคย ลิ้นหนาสอดเข้าโพรงปากเล็กโดยที่เจ้าตัวไม่ขัดขืน..แต่กลับยอมรับและตอบรับซะมากกว่า
"อื่อ.." ร่างเล็กเอื้อมมือไปโทบท้ายทอยของร่างสูง แล้วมือของร่างสูงก็เอื้อมไปโอบเอวของร่างเล็ก ทั้งสองมอบจุมพิศอันแสนหวานให้แก่กันอย่างยินดี...
~~~~~~ จากนี้จะเป็นฉากNCระหว่างพี่น้องร่วมท้องใครอยากได้ก็ขอมานะเออ~~~~~
วัน xxx เดือน xxx ปี xxx
"ไปดีมาดีนะ สึนะ ^^" ร่างสูงลูบหัวร่างเล็กเบาๆก่อนจะจากลากันไป1เดือนเต็ม
"ครับ พี่จีอ๊อตโต้" ร่างบางเตรียมก้าวเท้าขึ้นรถ แต่..ร่างสูงกับฉุดมือบางมากอดไว้ "อ๊ะ..พี่ครับ" ร่างเล็กตกใจนิดๆในการกระทำของร่างสูง "เรื่องเมื่อคืนน่ะ..เธอชอบมั้ย.." ร่างสูงกระซิบที่หูของร่างบางอย่างแผ่วเบา "ถ..ถ้าไม่ชอบคงไม่อยู่ทำด้วยหรอกนะ.." ร่างเล็กเบ้ปากนิดๆ พร้อมกับพวงแก้มสีชมพูอ่อนๆ "หึหึ..ถ้ากลับมาเมื่อไรพี่จะให้โบนัสนะ" ร่างสูงก้มลงจุมพิศที่พวงแก้มนุ่มๆอีกทีก่อนที่จะปล่อยให้ร่างบางเป็นอิสระ
"ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะครับพี่ เดี๋ยวกลับมาผมจะรับโบนัสของพี่นะครับ ^^" ร่างเล็กที่ขึ้นรถไปแล้วเปิดกระจกพูดคุยกับพี่ชายตนเองครั้งสุดท้ายของเดือน "อื้อ บาย~" ร่างสูงโบกไม้โบกมือให้ร่างเล็กเบาๆ ก่อนที่รถคันสีดำจะถูกแล่นออกไปโดยร่างเล็กที่อยู่ในรถ
"ขอให้กลับมาอย่างปลอดภัยนะ ที่รักของพี่" ร่างสูงกล่าวอย่างเศร้าๆก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในบ้านของตน
โย่ววว~ เปิดเรื่องที่สองไปแล้ว ใครชอบไม่ชอบก็มาบอกกันด้วยนะ จะพยายามปรับปรุงให้ดีที่สุด >< ส่วนใครอยากได้ฉากNCก็ทิ้งอีเมลไว้ท่าว่างเดี๋ยวจะส่งไปให้ภายในอาทิตย์นึงคร๊าบ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น