ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ชีวิตนี้เพื่อ(เทอ) #MarkBam(จบแล้ว)[ยังไม่ได้แก้คำผิด]

    ลำดับตอนที่ #8 : ช่วยเหลือ....3

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 242
      18
      13 ส.ค. 62

    .....ตอนต่อไปนี้อาจมีคำหยาบคายไปบ้าง....

     

              "เห้ย!...เฮีย!!พวกมึงมากันเยอะว่ะ..เอาไงดีว่ะเฮีย? (ปัง....ปัง) หลบดิว่ะ..เฮีย


              "สถานะการณ์ตอนนี้ไม่ค่อยสูงดีว่ะ..(ปัง) พวกมึงเอาเอกสารสำคัญมาแล้วใช่ไหม..(ปัง) (ไอสั..ส..ยิงมาไม่ดูกูเลยไอเวรนี้? แม่..ง!เอ๊ย..)แล้วข้อมลูพวกมึงเอาออกมาครบแล้วใช่ไหม(เหี้..ย ยิงอยู่ได้ กระสุนกูจะหมดอยู่แล้วไอสั..สเอ๊ย!) เอาแต่ที่สำคัญอย่างเดียวอย่าให้พวกมันเอาอะไรไปได้..

              "เฮีย...กู?เคยบอกมึงแล้วไช่ไหมว่าให้เอาเอกสารต่างๆ(ปัง)และของสำคัญไปเก็บไว้ในที่ปลอดภัยตั้งนานแล้ว(แม่..งยิงจังไอ..สั.ส) (ปัง) มึงก็ไม่ฟังกูแล้วเป็นไงละที่..นี่..น..น..นี้ (เหี้..ย มันเล่นระเบิดเลยเหรอว่ะ..เล่นของใหญ่ซะด้วย)(ตุม...)ทั้งสามพูดไปก็กระโดดหลบกระสุนที่กราดเข้าใส่มาไม่หยุดมีทั้งกระสุนทั้งระเบิด..หลบซ้ายหลบขวาหาที่กำบังกันแทบตั้งหลักไม่ทัน

            ....เสียงดังโว้ยวายของทั้งสามคนเเข่งกับเสียง(ปืน) เสียง (ระเบิด)และการปะทะกันไปมาทำให้ทั้งสามคนกำลังที่จะเสียเปรียบแต่ด้วยความเป็นมืออาชีพ นักฆ่า จอมวางเเผน และไฮเทค ทำให้ผลิกวิกฤตได้ขึ้นมาบ้างแต่ก็ยังเสียเปรียบอยู่ดีด้วยจำนวนคนที่น้อยกว่ามากทางเค้ามีแค่สามคน ส่วนทางมันมีเป็นสิบอาวุธครบมือทั้งปืน ระเบิด และที่สำคัญมันกำลังเล่น  RPG  แบบพกพา ยิงใส่พวกเค้าที่กำลังจะวิ่งหนีไปยังรถยนต์คู่ใจ.


           (สาธุ..ขอให้ทัน~ไรท์)(ไรท์..แช่งกันเหรอห๊า~เสียงผสานของทั้งสามคนพร้อมยกปืนขึ้นมา) T_T (เออ!ข..อ..ขอโทษ เค้าแค่บอกเฉยๆ~ไรท์)


          ^^__^^ นี้รถคู่ใจของเฮียเค้านะคะ......

    (อัดกันให้ขี้..แตกไปเลยชายสามคนกับรถคันเล็ก~~~มั่นไส้..ไรท์)

      


            "เฮีย..มึง?ไปเอารถมาก่อน..เดียวกูจะไปล่อพวกมันให้เอง...ส่วนมึงไปช่วยเฮีย..ดูแลเอกสารให้ดีมันสำคัญกับพวกเรามาก..(ปัง)


            "ครับ..ลูกพี่...   ตอบกลับพร้อมทำหน้าทราบซึ่งเหมือนจะร้อง(ตอ...แหล)(ปัง)


           "มึงจะร้องทำไหม..(ปัง)..กูให้มึงไปช่วยเฮีย..(งง)


           "ผมดีใจนะที่ได้รู้จักลูกพี่..ดีใจจริงๆ..ฮึกๆอึก(เสแสร้ง) ผมขอให้ลูกพี่ไปดี..(ปัง)..เห้ย!ปลอดภัยนะ....5555


            "ไอสั..สนี้.. มึงแช่งกูหรอ?(ปัง..ปัง)


            "เปล๊าๆๆโชดดีลูกพี่..สำลีอุดตูด..(ปัง....(ตุ้ม)


            "พวกมึงสอง(ตัว)เห้ย! สองคนจะทะเลาะกันอีกนานไหม  พวกมันมาโน้นกันแล้วพวกมึงสองคนอยาก(ตาย)ตรงนี้ก็ตามใจกูไปละ..บาย


            ชายผู้ที่เค้าเรียกว่าเฮียพูดจบก็รีบวิ่งด้วยความเร็วไปยังรถที่จอดอยู่อีกบล็อตทันทีไม่รอฟังเสียงโว้ยวายของอีกสองคน


            "ไอเฮีย?..มึงรอกูด้วย..ลูกพี่..กูไปนะ รักษาตัวดีละ.....บาย 

            

              อีกคนก็วิ่งตามไปยังรถทันทีพร้อมกับโบกมือบายบ่ายให้กับอีกคนที่เป็นตัวล่อ..


              "อะไรกูให้มึงไปเอารถกับเฮียแล้วเวียนมารับกูไม่ใช่ให้ทิ้งกู....(ไอเหี้...ยเล่นRPGเลยเหรอว่ะ)  สินเสียงของลูกพี่ RPG ลำงามก็ถูกยิงออกจากปลายกระบอทันที(ฟิ๊ววววว......ตุ้ม)

               

              (ตัวล่อ)!!!ได้แต่โวยว้ายอยู่คนเดียว..(น่าสงสาร~ไรท์)(อยากตายมากใช่ไหม...ห๊า?)


           อีกด้านบนรถ


    "...ว่าไง ..."_"


    (เฮีย..ผมส่งคนไปช่วยแล้ว)


    "ใคร..มึงไปพาใครมาช่วยพวกกู?


    (เฮีย..คนที่ผมรู้จัก เค้ายินดีจะช่วยเดียวเค้าจะพาเฮียมาอยู่ที่เดียวกันกับผมในตอนนี้)


    "กู..ถามว่าใคร...กูให้มึงตอบ!!!(กดเสียงต่ำ)

        

           ระหว่างปลายสายกับต้นสายจะทะเลาะกันไปมากว่านี้อีกคนที่อยู่ในรถก็ทักขึ้นมาก่อน..


    ["เฮียมันจะให้ใครมาช่วยก็ให้มันพามาเถอะก่อนที่พวกเราจะตายห่า(เฮีย...มึง?)ดูคนฝั่งโน้นด้วย...พวกเราสู้ไม่ไหวเหรอคนมันเยอะกว่า..ทะเลาะกันอยู่ได้..]


    "เออๆ....ก็ได้เเล้วพวกเขามายังว่ะ...


    (ไปถึงแล้วเฮีย...พวกเฮียปลอยภัยนะ)


    "เออ...กูอะยังไม่ตายที  แต่ไอลูกพี่มึงอ่ะ ที่กำลังใกล้จะตาย°○°     55555 ...เสียงหัวเราะของทั้งสองคนที่ผสานกันอยู่ในรถ


                       ...บ้านตระกลูต้วน....


            "กรี๊ดๆๆๆๆๆ!!!!!! ฮือๆๆๆๆฮึกฮือๆๆกรี๊ดๆๆๆๆ


             ร่างสูงของ "คิมยูค" ที่อยู่ในห้องน้ำหลังจากขึ้นมาดูร่างบางของ"แบมแบม" ก็ตกใจที่ได้ยินเสียงกรี๊ดของร่างบางก็วิ่งมาดูร่างบางที่กรีดร้องอยู่บนเตียงจนตัวโยกอย่างหน้าสงสาร


            "น้องแบม..น้องแบมค่ะได้ยินเสียงยูคไหมค่ะ...น้องแบม..... 

               

              "คิมยูค"ทำอะไรไม่ถูกได้แต่เขย่าตัวของร่างบางเบาๆไปมาเพื่อให้ได้สติ


               "ฮือๆ อึก ฮึกๆ ยูคเหรอ?ยูคใช่ไหม

    แบมกลัว..ยูคคคฮือๆๆแบมกลัว...


              ร่างบางของเเบมแบมร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในโอบกอดของ"คิมยูค"ได้แต่ถามให้เเน่นใจว่าใช่ยูคใช่ไหม ร่างบางลืมตาขึ้นมาเห็นหน้ายูคก็ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม เพราะตอนที่กลุ่มชายฉกรรจ์ไปหาเค้าที่โรง'บาลคนพวกนั้นหน้ากลัวมาก ร่างบางของแบมแบมกอดร่างสูงของ"คิมยูค"แน่นมากเพราะเค้ากลัวว่าคนตรงหน้าจะหายไปอีก(มันหน้ากลัวจริงๆนะในเวลานั้น)


           "ยูค อยู่นี้แล้วค่ะไม่ต้องร้องนะคะยูคจะไม่ทิ้งน้องแบมไปไหนอีกแล้วค่ะยูคสัญญา!!


            ร่างบางของ"แบมแบม"ที่ได้ยินคำมั่นของ "คิมยูค" พูดแบบนั้นก็ยิ่งกอดร่างสูงแน่นมากขึ้นไม่ยอมปล่อย  "คิมยูค" ที่โดนกอดแน่นขึ้นก็ได้แต่ปลอบโยนลูปหลังให้ร่างบางเชื่อมั่นว่าเค้าจะไม่ไปไหนอีกแล้ว


            "น้องแบมไปอ่าบน้ำนะค่ะ..จะได้ลงไปทานข้าวได้ทานคะ..ทุกคนรอทานข้าวอยู่นะคะ...ไปค่ะ "ยูค" ยืนหน้าห้องน้ำนะค่ะไม่ต้องล็อกประตูนะมีอะไรก็เรียกยูคเลยนะคะ..


             ร่างสูงของ" คิมยูค"พาร่างบางของ "แบมแบม " มายังห้องน้ำพร้อมส่งชุดให้กับร่างบาง 


             ร่างบางที่ได้ยินก็ได้แต่พยักหน้าและรับชุดอย่างว่าง่ายเพราะตนก็อยากอาบน้ำเหมือนกันแต่ก็ยังไม่วายหันไปสั่ง"ยูค"ว่าไม่ให้ไปไหนถ้าตนออกจากห้องน้ำต้องเจอ...


           บนโต๊ะอาหารของบ้านตระกลูต้วนที่เต็มไปด้วยอาหารมากหน้าหลายตาหลากเชื้อชาติ 


           (ทำยังกลับตอนรับลูกสะใภ้ยังไงยังงั้นแหละป๊าต้วนอ่ะ~ไรท์)   (ป๊าก็อยากได้แต่ไรท์พี่สาว..ไม่เห็นเขียนให้เค้าอยู่ด้วยกันเลยนะ~ป๊าต้วน)

    (แหม่!!   ป๊าขาาเอาไว้ภาคหน้านะค่ะ(อุปปิด)...)

       


           มีทั้งเจ้าของบ้านและผู้มาใหม่อีกสามคนร่วมไปถึงคนที่กำลังเดินลงบันใดมาด้วยกันอีกสองคน


         "ตายูคกับแม่หนูมาแล้วเหรอลูกมานั่งก่อนทานข้าวกันเสร็จแล้วเราค่อยไปคุยเรื่องอื่นกัน


          ป๊าต้วนทักร่างสูงของ"คิมยูค"และร่างบางของ"แบมแบม"ที่ยืนทำหน้า งง เพราะตนจำได้ว่าไม่เคยรู้จักกับชายสูงอายุและหญิงสูงอายุที่นั่งติดกันมาก่อน.. 


           ระหว่างทานอาหารบนโต๊ะก็มีการแนะนำตัวกันไปบ้างพอเป็นพิธีไม่ให้หน้าเกลียด

    และแยกย้ายไปนอนเพราะคุณหญิงเห็นว่านี้ก็ดึกมากแล้วจะคุยอะไรก็ไว้คุยตอนเช้าจะได้คุยกันยาวเพราะดูจากเด็กๆที่มีอาการอ่อนล้าเต็มทีเเละต้องการ..การพักผ่อน...



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×