คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความเจ็บปวด...๑
หลังจากกลับมาจากเที่ยวสวนสนุกคุณแม่วีก็พา "น้องแบมกับพี่ยูค" ไปอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอนเพราะเด็กๆเพลียจากการเล่นสนุกมาทั้งวัน.....
ออด...ออดๆๆๆๆๆอ๊อดๆๆ..?
"คุณค่ะ..ใครมากดออด? เวลาดึกแบบนี้คุณไปดูให้หน่อยคะ วีจะพาลูกขึ้นไปอาบน้ำเข้านอน...
คุณแม่วีสั่งคุณพ่อไนท์หลังจากนั้นก็ขึ้นพาเด็กๆไปอาบน้ำเข้านอน...
"ทำไหมคุยกันนานจังนะ.."พี่ยูค" อยู่เป็นเพื่อน "น้องแบม" แปบนะค่ะ คุณแม่จะลงไปดูคุณพ่อว่าทำไหมไม่ขึ้นมาบนห้องนอนสักที พี่ยูค อยู่เป็นเพื่อนน้องแบมหน่อยคะ เราเป็นพี่ต้องดูแลและปกป้องน้องเท่าชีวิตรู้ไหมค่ะ ถ้าคุณพ่อกับคุณแม่เป็นอะไรไปพี่ยูคสัญญากับคุณแม่ได้ไหมว่าจะดูแลน้องให้ดีๆ....
"คิมยูค ได้แต่พยักหน้าให้คุณแม่แบบ งง ว่าทำไหมอยู่ๆคุณแม่ต้องสั่งเหมือนกำลังจะจากไปไหน..
"ถึงคุณแม่ไม่บอก"พี่ยูค"ก็จะดูแล"น้องแบมเท่าชีวิตของพี่ยูคเลยครับ(พี่ยูค สัญญา)
"คิมยูค" ให้คำมั่นกับคุณแม่วีหลังจากรู้ความจริงกับคุณพ่อว่าตอนนี้ครอบครัวของเรากำลังเจอปัญหาอยู่กับอะไร....
"คุณแม่รักพี่ยูคกับน้องแบมมากรู้ใช่ไหมคะว่าคุณพ่อกับคุณแม่รักลูกทั้งสองคนมาก..
..คุณแม่วีจุ๊บลงที่หน้าผากมนของลูกทั้งสองด้วยความรักใคร่เพราะตนรู้สึกใจมันหวิวๆยังไงไม่รู้และห่มผ้าให้กับเด็กๆ ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนไป...
..."ผมไม่รู้ว่าพวกคุณต้องการอะไร ผมก็ทำงานให้กับพวกคุณแล้วจะเอาอะไร..ผมไม่มี
"สูตรยา " ที่พวกคุณกำลังหาอยู่หรอกนะมันก็อยู่กับองค์กรจะมาอยู่ที่ผมได้ยังไงกัน...?
คุณแม่วีเดินลงบันไดก็ได้ยินเสียงของคุณพ่อทะเลาะโว้ยวายอยู่กับใครชั้นล่างจึงแอบดูก็ได้รู้ว่าเป็นคนมาจากองค์กรลับ K ที่ต้องการ"สูตรยานรก " นั้นแต่ด้วยสัญชาติญาณของความเป็นแม่ คุณแม่วีจึงรีบขึ้นมายังห้องของลูกสาวทันทีเพื่อที่จะให้ลูกทั้งสองคนไปแอบในที่ปลอดภัยแต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพียรคุณแม่ขึ้นมายังไม่ถึงบันไดขั้นลงท้ายก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น(ปัง)และทำให้คุณแม่รู้ทั้นทีว่าคุณพ่อ(ไม่อยู่แล้ว)
คุณแม่จึงตัดสินใจวิ่งไปในห้องนอนลูกสาวทันทีที่ได้ยินว่า (นายบอกว่ามันมีเมียกับลูกอีกสองคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้พวกมึงไปหาแล้วฆ่าพวกมันซะ..ไป) เท่านั้นคุณแม่ก็ไม่มีสติแต่ยังดีที่ยังพอคุ้มตัวเองได้...
"พี่ยูคตื่นคะลูกเราต้องไปแล้ว น้องแบมคะตื่นลูก..
ในขณะที่คุณแม่ปลุกเด็กน้อยทั้งสองคนจึงตัดสินใจโทรหาลูกบุญธรรมให้มารับน้องโดยห้ามบอกใครทั้งนั้น ลุงไซโตก็รู้ไม่ได้เพราะตอนนี้ตนไว้ใจใครไม่ได้เลย..
"อือ คุณแม่เหรอครับ..(ใช่ลูกเราต้องไปแล้ว)...ไปไหนครับ?คุณแม่แล้วคุณพ่อละครับ คุณพ่อไปไหน (คุณพ่อไม่อยู่กับเราแล้วลูก)
" คิมยูค "ที่เห็นน้ำตาของผู้เป็นแม่ก็เข้าใจความหมายของมันทันที
"คุณแม่ไม่ต้องร้องนะคะ..น้องแบมอยู่นี้แล้ว เดียวคุณพ่อก็กลับมาค่ะคุณแม่ไม่ต้องร้องนะค่ะโอ๋ๆๆไม่ร้องนะค่ะคนดีของลูก....
น้องแบมที่ตื่นขึ้นมาแล้วได้ยินว่า "คุณพ่อไม่อยู่แล้ว" คุณแม่ก็ร้องไห้ออกมาจึงโอ๋ไม่ให้ร้อง..
(น้องแบมไม่เข้าใจว่าคุณพ่อไม่อยู่แล้วทำไหมคุณแม่ต้องร้องไห้ด้วย คุณพ่อแค่ไปตลาดเองไม่ใช่เหรอ!) (โถ..น้องแบม..ลูก T_T)...
" ใช่ค่ะลูก..ไปคะน้องแบมพี่ยูคไปแอบในตู้ก่อนนะค่ะ..เรา อึก จะแอบ ฮึก คุณพ่อกันค่ะ
ที่ทิ้ง ฮึก เราไปตลาดได้ ฮึกๆอึก ได้ยังไง...
"คิมยูคก็น้ำตาซึมแต่เค้าต้องเข้มแข็งเพื่อปกป้องน้องกับคุณแม่ตามที่ได้สัญญาไว้กับคุณพ่อ.....
"ไปคะน้องแบมตามพี่ยูคมาครับ..คุณแม่จะไปไหน..คุณแม่ไม่เข้ามากับพวกเราละครับ..
หลังจากรีบมายังที่ซ่อนผู้เป็นแม่ไม่ได้เข้ามาซ่อนด้วยกัน คิมยูค จึงเอย่ถามผู้เป็นแม่ว่าทำไหมไม่เข้ามา
"พี่ยูค ฮึกๆต้องดูแลน้องแบมดีๆนะลูกสัญญากับแม่ ฮึก ได้ไหมค่ะพี่ยูค..สัญญาไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฮึก ก็ตามพี่ยูคต้อ..งต้อง อึก ดูแลน้องเท่าชีวิตนะครับ (ครับ) •_•
ฮึกๆ น้องแบมก็ต้องเชื่อฟังพี่ยูคนะลูกไม่ว่าพี่ยูคจ..จะพูดอะไรหรือ ฮึก สั่งอะไรน้องแบมสัญญาได้ไหมลู..กลูกว่าจะ ฮือๆ เชื่อฟังพี่ยูค อึก ฮึกๆๆ (ค่ะคุณแม่)...
ลูกสาวและลูกชายได้แต่พยักหน้ารับคำมั่น
..พี่ยูคกับน้องแบมที่มาซ่อนในตู้ที่คุณพ่อเตรียมไว้ให้ใช้ซ่อนตัวในยามฉุกเฉินแล้ว คุณแม่พูดจบก็กอดลูกๆแน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะนี้อาจจะเป็นกอดสุดท้ายของผู้เป็นแม่ก็ได้...ได้แต่ภาวนาว่าให้ลูกชายบุญธรรมทั้งสามมาให้ทันก่อนที่ตนจะ(ตาย)..
"สร้อยเส้นนี้น้องแบมเก็บมันไว้ให้ดีนะค่ะ ฮึก มันสำคัญมากโตขึ้นพวกหนูจะเข้าใจและ ฮึก เมื่อโตขึ้นพี่คิมกับน้องแบมอย่าไว้ใจใคร อึก เข้าใจไหม...คุณแม่กับคุณพ่อรักพวกหนูสองคนมากนะค่ะจำไว้ เดียวพี่ชายของหนูจะมารับพวกหนูอย่าไว้ใจใครเข้าใจที่คุณแม่สั่งใช่ไหมค่ะลูก....(ครับ/ค่ะ) รอพวกพี่ในนี้นะค่ะ...
ลูกสาวและลูกชายขานรับพยักหน้ารับคำมั่น
"คุณแม่จะไปไหนค่ะ..คุณแม่ คุณแม่ได้ยินน้องแบมไม่ค่ะคุณแม่ฮือๆๆพี่ยูค คุณแม่จะไปไหนทำไหมคุณแม่ไม่ได้ยินเสียงน้องแบมละพี่ยูค ฮือๆๆ คุณแม่อย่าทิ้งน้องแบมกับพี่ยูคไปค่ะ คุณแม่ค่ะ..คุณแม่ ฮื่อๆๆ.....
น้องแบมร้องไห้สะอึกสะอืนอย่างน่าสงสาร
เมื่อเห็นผู้เป็นแม่ปิดประตูที่ซ่อนตนกับพี่ชายก็ร้องไห้ออกมาอย่างช่วยไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชาย..คิมยูคเองก็ร้องไห้เหมือนกันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากกอดน้องสาวร้องไห้ด้วยกันสองคนในตู้ (เสียงดังเอ๊ะอ่ะโวยว้ายดังขึ้นนเรื่อยๆพร้อมกับเสียงวิ่งและเดินขึ้นบนชั้นสองของบ้านแต่ก่อนที่คุณแม่จะออกจากห้องที่พาลูกๆมาซ่อนตัวประตูห้องก็เปิดออกก่อน(ปัง)
"ว้าว..!!..คุณวี..ไม่เจอกันตั้งนานมาแอบอยู่ที่นี้เองผมตามหาคุณให้ทั่วบ้านแล้...วแล้วลูกๆคุณไปไหนละครับไม่เห็นเลย!!
"ลูกชั้นไม่ได้อยู่ที่นี้พวกเขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นแกอยากได้อะไรก็เอาไปแต่อย่ามายุ่งกับลูกของชั้น.....ผู้เป็นแม่ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่..
"คุณก็รู้ดีว่าพวกผมอยากได้อะไร...ไม่สิมึงรู้อยู่แล้วว่ากูต้องการอะไรทำไหมมึงไม่ให้มันกับกูจะได้จบๆสักที (ปัง) กร๊ดๆๆ ( กระสุนถูกส่งออกจากปลายกระบอกปืนไปยังขาของคุณแม่หนึ่งนัดทำให้คุณแม่ทรุดตัวลงไปกองกับพื้นอย่างช่วยไม่ได้ )
"ชั้นไม่มีสูตรยาอะไรทั้งนั้นมันไม่ได้อยู่ที่ชั้น..ถ้าพวกนายอยากได้ก็ไปเข้ากับองค์กร
คุณแม่พูดพรางขยับตัวถอยหลังมือข้างหนึ่งกดลงไปที่ขาที่ถูกยิง...ความเจ็บแปลบแล่นเข้าสู่หัวใจ..
"กูจะเชื่อมึงได้ยังไงในเมื่อมึงก็อยู่ในห้องแลปนั้นกลับพวกมัน...ไหนมึงลองบอกกับกูมาสิ..( ปัง ) ว่ากูจะเชื่อมึงได้ยังไงคุณวี....
กระสุนนัดที่สองถูกส่งไปยังหัวไหล่ซ้ายทันทีที่พูดจบ... กรี๊ดๆๆๆ อึก
"ชั้นไ..ม่..รู้จริงๆ พว..กพวกเขา อึก ไม่ได้ให้ดูตอ..น ตอนผสม อึก ชั้นไม่รู้เรื่อง..
คุณแม่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเเละภาวนาให้ลูกๆของเธอทั้งสองคนปลอดภัยและอย่าเห็นในสิ่งชั่วร้ายที่พวกมันทำไม่อยากให้ลูกๆต้องเจ็บปวดโดยเฉพาะน้องแบม..ลูกน้อยของเค้า
"ถ้ามึงไม่รู้ก็ไม่มีประโยคอะไรที่พวกกูจะเก็บมึงไว้ ( ปัง ) กรี๊ด อึก ( กระสุนนัดสุดท้ายพุ่งตรงไปยังกลางอกข้างซ้ายตัดเส้นเลือดใหญ่ ) แต่ก่อนที่มึงจะขาดใจตายกูจะบอกอะไรให้ฟังว่าคนอยู่เบื้องหลังคือใคร......
ชายฉกรรจ์เดินย่างเท้าเข้ามาใกล้คุณแม่เรื่อยๆ ทำไหมเธอจะไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะคนนั้นคือลูกน้องของ.....
แต่ก่อนที่คุณแม่จะสินลมหายใจก็ได้หันหน้าไปทางที่ตู้ซ่อนลูกๆของเธอ คุณแม่หันไปยิ้มให้กับลูกๆของเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะสินลมหายใจ(เธอได้แต่ภาวนาขอพรให้ลูกๆของเธอปลอดภัยและใช้ชีวิตที่ดี..เธอกับสามีจะดูแลลูกๆอยู่บนฟ้า)
"ลูกพี่ตำรวจมา..หนีก่อนเร็ว..ลูกพี่
ชายฉกรรจ์คนหนึ่งวิ่งมาด้วยความรีบร้อนตระโกนร้องว่าตำรวจมาทำให้ชายฉกรรจ์ที่เหลือทำอะไรไม่ได้นอกจากหนีเอาตัวรอก่อน...
ภายในตู้ซ่อนสองคนพี่น้องเห็นและได้ยินหมดทุกอย่างรับรู้ทุกสิ่งที่ได้เห็นและได้ยินโดยเฉพาะน้องแบมที่ช็อคจนหมดสติอยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นพี่ชาย.. "คิมยูค" ได้แต่สาบานในใจว่าจะไม่มีวันให้อภัยไม่ว่าใครหน้าไหนที่สั่งฆ่าพ่อกับแม่ของเค้าและองค์กรบ้าอะไรนั้นพวกมันจะต้องพังพินาศด้วยน้ำมือของเค้า..(เค้าสาบาน)
"ยูค..คิมยูคได้ยินพวกพี่ไหม...ยูคอยู่ไหนพวกพี่มาช่วยแล้วน้องแบมได้ยินไหมค่ะ..
" ท๊อป เจย์ ไค" หลังจากได้รับโทรศัพท์จากแม่บุญธรรมก็รีบมาทันทีแต่ก็ช้าไป...พวกเขาได้ยินเสียงปืนดังจึงตัดสินใจร้องตระโกนว่าตำรวจมา ไม่งั้นพวกเค้าไม่อยากคิดเลยว่าน้องๆจะเป็นยังไง หลังจากที่พวกมันไปเค้าก็ได้พบศพ(พ่อ)โดนยิงอยู่ชั้นล่างของบ้าน จึงรีบวิ่งขึ้นมาดูชั้นบนของแต่ละห้องจนห้องสุดท้ายที่เจอศพ(แม่)นอนอยู่จึงรีบตามหาน้องอีกสองคนทันที.....
......หลังจากเหตุการณ์นั้นพวกเค้าจึงตัดสินใจไปกบดานที่แถบชานเมืองเพื่อรักษาชีวิตและน้องแบมที่มีอาการช็อคจนต้องเข้าโรง'บาล
บ่อยๆ.....
น้องแบมมีอาการซึมเศร้าซึ่งคุณหมอกลัวว่าน้องจะเป็นโรคซึมเศร้าเพราะน้องไม่ทานอะไรเลยเอาแต่นั่งร้องไห้หาคุณพ่อกับคุณแม่ทั้งวันตื่นมาก็ร้องไม่ยอมกินข้าวกินปลาไม่แตะแม้กระทั่งน้ำจนพี่ๆเริ่มกลัวว่าน้องจะ...ไม่ไหว..
"น้องแบมค่ะ..ทานข้าวหน่อยสิค่ะ..พี่ยูคเอามาให้แล้วคะมีแต่ของที่น้องแบมชอบหมดเลยนะ..ถ้าน้องแบมไม่ทานแล้วพวกพี่จะทำยังไงค่ะ..น้องแบมทานหน่อยสิค่ะนะคะ..ขอร้องจะให้พี่ยูคทำยังไงคะบอกพี่ยูคได้ไหมว่าอยากได้อะไรเดียวพี่ยูคกับพวกพี่ๆจะหามาให้....
(เงียบ...นิ่ง....นั่งเหม่อลอย)
คิมยูค "ที่พูดไปก็น้ำตาไหลไปไม่รู้จะทำยังไงดีน้องไม่ยอมกินอะไรเลยตื่นมาก็ร้องนอนก็สะดุ้กตื่น นั่งเหม่อลอยตลอดเวลาทั้งวัน
ไม่ยิ้มไม่แย้ม รอยยิ้มที่สดใสของน้องหายไปตั้งแต่วั้นนั้นวันที่พวกมันเป็นคนพราก พ่อ แม่ ไป น้องก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย...
"พี่ท็อป พี่เจย์ ไค จะทำยังไงดีถ้าน้องเป็นแบบนี้น้องแบมต้องปวดท้องอีกแน่เลย ผมกลัวว่ะพี่ ผมกลัวจะต้องเสียน้องแบมไปอีกคน....
ผมกลัว.....ผมไม่เหลือใครแล้วนะพี่...ผ..มผม..
คิมยูค" บอกอย่างหมดหนทางแล้วจริงๆจะทำยังไงน้องไม่ยอมกินข้าวเดียวก็ปวดท้องอีกน้องปวดท้องทีเค้าทำอะไรไม่ถูกเลย..ปวดเเทนน้องก็ไม่ได้.....ได้แต่สงสารน้อง....
"ยูค..เฮีย! มีวิธีแต่มันเสี่ยง ยูคจะทำไหมแต่ถ้าเป็นเฮีย....เฮียจะเสี่ยงเพื่อผลที่จะได้แต่ "เฮีย เจย์ ไค " ก็ไม่ค่อยแน่นใจเท่าไรแต่มันก็หน้าเสี่ยงนะเฮียว่า.....ถึงเฮียจะไม่ได้อยู่กับยูคและน้องแบมมาก่อนเเต่เฮียก็รักพวกเธอเหมือนน้องแท้ๆนะ..ยูคจะเชื่อใจเฮียไหม..
...พวกเราจึงตัดสินใจใช้วิธีที่เฮียบอกแต่ต้องให้น้องแบมเจ็บปวดไปถึงขั้นหัวใจและผลที่ได้คือน้องแบมกลับมากินข้าวเดินเล่นยิ้มได้เหมือนเดิมแต่ร่างกายของน้องแบม อ่อนแอ่มากกว่าเดิมเพราะช่วงที่น้องแบมไม่ยอมกินอะไรเลยมันทำให้ร่างกายทรุดแต่...พวกพี่ๆก็ช่วยกันดูแลน้องเป็นอย่างดีทำให้ร่างกายค่อยๆดีขึ้น.....
จะเริ่มปฎิบัติการตามล่าคนที่ลงมือ(ฆ่า)
คุณพ่อกับคุณแม่ทันที...แต่การตามล่ามันก็มืดแปดด้านเพราะพวกเค้ายังเด็กทางเดียวที่พวกเค้าจะยิ่งใหญ่ได้ก็คือลงมือทำ
พวกเค้าเริ่มฝึกร่างกายให้แข็งแกร่ง เรียนแบบเร่งรัดสูตรทุกคน ยกเว้น น้องแบม ที่ไม่ไว้เพราะร่างกาย คิมยูค จึงเรียนเป็นเพื่อนน้อง พวกเค้าหัดต่อสู้ ใช้มีด ปืน ระเบิด แล้วก็ได้รู้ว่าแต่ละคนถนัดอะไรและไม่ถนัดอะไร..
พวกพี่ๆทั้งสามคนเริ่มทำงานกับกลุ่มมาเฟียเพิ่ม หาข้อมูล ลู่ทาง ทางหนีที่ไล่ และวิธีต่างๆ น้องแบมที่ร่างกายอ่อนแอพวกพี่ๆก็ให้หัดยิงปืนและสิ่งที่ได้คือน้องแบมเก่งเรื่องปืนเเละทุกคนเริ่มจากการ(ฆ่า)คนที่องค์กร K จากขั้นล่างขึ้นไปเรื่อยๆและรับจ้าง(ฆ่า)เพื่อเงินและแลกข้อมูลที่พวกเค้าต้องการไม่ใช่เรื่องง่ายกว่าจะมาถึงทุกวันนี้พวกเค้าต้องผ่านความตายมานับครั้งไม่ถ้วนทั่งถูกตามล่าทั้งถูกสั่งเก็บแต่พวกเค้าก็สู้จนสุดใจเลยถึงได้เป็น (5 พยักฆ์ ) อย่างทุกวันนี้และได้รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังองค์กร K
ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจะเป็นคนที่ใกล้ชิดที่สุดเเละคุณพ่อกับคุณแม่ไว้ใจ......
(มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเด็กทั้งห้าคนกับการ ฆ่าใครสักคน แต่เขาต้องทำเพื่อการล้างแค้นให้กับคุณพ่อกับคุณแม่และพวกมันจะต้องชดใช้)
พวกเค้าจึงจะตัดสินใจกลับมาประเทศนี้อีกครั้งหลังจาก...จากไปหลายปีเพื่อที่จะกลับมาล้างแค้นให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันทำและจะให้พวกมันรู้สึกถึงการสูญเสียไปตลอดกาล
( เพราะมันอยู่ที่นี้ )
ความสูญเสียไม่ว่าจะเล็กน้อย
หรือยิ่งใหญ่ก็ยังมีน้ำตาเป็นเพื่อน
ความแค้นก็เช่นกันไม่ว่าจะเล็กน้อยหรือยิ่งใหญ่มีแต่ความตายเท่านั้นที่พวกเค้าเล่านี้จะมอบให้กับพวกมัน....
~~ พี่สาว ~~
•~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•
เป็นไงบ้างค่ะสนุกไหมอ่ะ...ถ้ามีเขียนผิดตรงไหนก็ขออภัยไว้ น ที่ตรงนี้ด้วยไม่รู้เว้นวรรณ
ถูกหรือสวยเปล่าอ่านยากไหมอ่ะ....บายจร้า.
ความคิดเห็น