คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่12
ย้อนทางกลับไปทางด้านทิฟฟานี่ หลังจากที่แบคฮยอนออกไปแล้ว
“อย่างที่บอก พรุ่งนี้ไม่มีงานจ้า!” ทิฟฟานี่พูด พวกEXOหลายต่างกระโดดโลดเต้นหมดคราบนักร้องสุดหล่อ นั่นแปลว่าพวกเขาสามารถพักผ่อน นอนดึก ไปเที่ยวได้!
“เดี๋ยวก่อนคร้าบบ! นูนาจะให้แบคไปอยู่กับ(ชื่อของคุณ)จริงๆอ่ะ” เซฮุนถามขึ้นมา
“อยู่แล้วดิ! แบคฮยอนมันชอบ(ชื่อของคุณ)จะตายไป นานๆจะหยุดก็ปล่อยให้พวกเขาอยู่กันไปเถอะ” ทิฟฟานี่ตอบ เซฮุนพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ
ทุกคนแยกย้ายไปคุยและเล่นกันภายในห้อง เหลือแต่ชานยอลที่ยังอยู่ ทิฟฟานี่จึงถามขึ้น
“ชานยอล ทำไมไม่ไปเล่นกับคนอื่นๆล่ะ พรุ่งนี้วันหยุดนะ”
“คือ…ผมแบบว่า…” ชานยอลพูดอึกๆอักๆ
“รีบๆพูดมาเถอะ”
“คือผมจะอยากชวนเจ๊ไปทานข้าวพรุ่งนี้อ่ะ -///-” ชานยอลพูดไปหน้าแดงไป ทิฟฟานี่มองก่อนจะพูดยิ้มๆ
“เจ้าเด็กบ้า เรื่องแค่นี้เอง ไม่เห็นต้องพูดอึกอักเลย” ทิฟฟานี่เอามือไปตบแขนชานยอลที่ยิ้มเขินๆให้
“อ่า…งั้นพรุ่งนี้ไปตอนกลางวันนะครับ” ชานยอลบอก แต่ทิฟฟานีก็พูดขัดว่า
“ไม่ดีมั้ง ตอนกลางวันคนน่าจะเยอะนะ ไปกินตอนกลางคืนเถอะ ถือว่าไปดินเนอร์กันแล้วกันนะ” ทิฟฟานี่พูดสบายๆ ชานยอลพยักหน้าตกลง ทิฟฟานี่จึงขอตัวกลับห้องไป
“ฮั่นแน่…มีซัมติงอะไรกับผู้จัดการสุดสวยของพวกเราเนี่ย” ดีโอเข้ามาถามเพราะได้ยินที่ชานยอลและทิฟฟานี่คุยกันเมื่อกี้
“เจ๊อ่ะไม่มี…แต่ฉันมี” ชานยอลยักคิ้วให้ แต่ก็โดนดีโอตบหัวซะงั้น
“อย่ากวนทีนดิ” ดีโอพูดหน้าตาหน่ายๆ ก่อนจะบอกจุดประสงค์ที่มาพูดด้วย…
“ฉันขอไปด้วยได้มั้ยอ่ะชานยอลลล” ดีโอพูดพร้อมทำตาวิ้งๆใส่
ป้าบ!!
ชานยอลตีหัวดีโอกลับจนดีโอน้ำตาเล็ด
“จะบ้าเหรอวะ! นี่มันเป็นสิ่งที่ฉันเฝ้ารอมานานเลยนะเฟ้ย! อีกอย่าง…จะไปด้วยทำไมครับคุณดีโอ”
“ก็ฉันเบื่อหน้าไอ้พวกนี้นี่หว่า เห็นแล้วเบื่อๆอย่างบอกไม่ถูก”
“ไม่รู้อ่ะ ฉันจะไปกับเจ๊แค่สองคนเท่านั้น! เข้าใจ๊!!”
“นี่นายชอบนูนามานานขนาดนั้นเลยเหรอ” ดีโอถามสีหน้าจริงจัง ชานยอลเผยยิ้มกว้างก่อนจะตอบอย่างหนักแน่น
“ใช่…นานพอที่จะเรียกว่า’รัก’ได้เลยล่ะ”
วันต่อมา
@ห้อง1307 เวลา9.00นาฬิกา
“ย้า! เอามือออกไปนะแบค!” คุณร้องโวยวายจนแบคฮยอนต้องลืมตาขึ้นมา ใครจะร้องโวยวายล่ะ! ตื่นมาเจอแบคฮยอนนอนกอดซะแน่นเชียว!
“อะไรล่ะครับ…ขอนอนต่ออีกนิดนะครับ” แบตฮยอนพูดพลางกระชับอ้อมกอดที่กำลังกอดคุณให้แน่นขึ้น
“ลุกเดี๋ยวนี้นะ! ไม่งั้นฉันจะไปสวนสนุกด้วยแล้วนะ!” คุณพูดขู่ทำให้แบคฮยอนต้องกระเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงจนได้
“ลุกขึ้นมาแล้วก็ออกไปจากห้องฉันได้แล้ว! ปล่อยมือออกจากตัวฉันด้วย!” คุณตะโกนใส่ แบคฮยอนเลื่อนสายตามามองมือตัวเองที่กำลังกอดเอวของคุณอยู่ ก่อนที่จะไปสะดุดกับที่ที่หนึ่ง…
คุณเห็นอย่างนั้นก็มองตามก่อนจะหน้าแดงทันทีที่รู้ว่าแบคฮยอนมองอะไร…
ก็ชุดกระโปรงที่คุณใส่อยู่น่ะ…ดันเลื่อนขึ้นมาจนถึงต้นขาเลยน่ะสิ!!
“อ๊ากกก” คุณร้องออกมาก่อนจะผลักตัวแบคฮยอนออกจากตัวเองอย่างแรงจนแบคฮยอนต้องปล่อยมือออกจากตัวคุณ คุณรีบลุกออกมาจากเตียงทันที
“คนลามก!” คุณพูดทั้งที่หน้ายังแดง แบคฮยอนใช้แขนดันตัวขึ้นมาแล้วบอกว่า
“อ่า…ผมอดโทษแล้วกันนะ” แบคฮยอนพูด
“รีบออกไปเลย ฉันจะอาบน้ำแต่งตัวแล้ว แบคก็กลับห้องตัวเองไปเลย” คุณออกปากไล่แบคฮยอน เขาจึงลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ววิ่งมาหอมแก้มคุณก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปปล่อยให้คุณยืนค้างอยู่ตรงนั้น…
“อ๊ากกก!” คุณกรีดร้องออกมา อยากจะบ้าตาย!
ช่างเป็นเช้าที่วุ่นวายจริงๆแหละ -_-
BAEKHYUN PART
ผมเดินเข้าห้องของตัวเองก่อนจะเจอกับสายตาของไคที่มองมาอย่างล้อๆซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจแล้วเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเองแล้วเลือกเสื้อผ้ามาลอง ผมเลือกกางเกงยีนส์สีดำกับเสื้อยืดไม่มีลายสวมทับด้วยแจ๊กเก็ตอีกชั้น ถึงจะดูธรรมดาไปหน่อยแต่ด้วยความที่ผมเป็นคนหล่ออยู่แล้วไม่ว่าจะใส่อะไรมันก็ดูดีไปซะหมดแหละครับ…
ความจริงก็คือผมไม่รู้จะใส่อะไรไปต่างหากล่ะ -_- เครียดจริงๆนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไรหรอก อย่างนี้ก็ดูดีแล้วล่ะ ผมใส่น้ำหอมนิดนึง เซ็ตผมให้ยุ่งๆหน่อย ก่อนจะใส่แว่นกันแดดกับหมวกแก๊บแล้วเดินออกไปโดยไม่ลืมหยิบ’ของ’อย่างหนึ่งใส่กระเป๋ากางเกงไปด้วย
“นี่ จะไปไหนน่ะแบคฮยอน” ซูโฮฮยองถามผม
“ไปสวนสนุกกับ(ชื่อของคุณ)ครับ” ผมตอบด้วยแววตาเปล่งประกายสดใสราวกับตาของลูกหมาน้อยๆ
“ชิ พอมีแฟนแล้วจะทิ้งเพื่อนเลยนะ” ชานยอลทำหน้าตาโกรธๆใส่ผม แต่ผมไม่ได้อะไรหรอกเพราะรู้ว่ามันแกล้งทำไปงั้นแหละ
“แกไม่ต้องไปว่าแบคฮยอนเลยชานยอล ไอ้เอ๋อนี่จะไปกินข้าวกับฟานี่นูนาตอนเย็นอ่ะแบคฮยอน” ดีโอหันมาบอกผม ผมหันไปยิ้มแบบรู้ทันใส่ชานยอลที่หน้าแดงอยู่
“รีบๆไปเลยแกอ่ะ เดี่ยว(ชื่อของคุณ)รอ” แล้วชานยอลก็เดินมาดันตัวผมออกจากห้องแล้วปิดประตูใส่หน้าผม ผมมองประตูอย่างเอือมๆแล้วเดินไปที่ห้องของ(ชื่อของคุณ)ที่อยู่ข้างๆ
ผมเคาะประตูห้อง(ชื่อของคุณ)รอสักพัก(ชื่อของคุณ)ก็ออกมาด้วยชุดกางเกงขาสั้นกับเสื้อสีฟ้าอ่อนคลุมด้วยเสื้อหนาวตัวใหญ่ๆทำให้ดูน่ารักกว่าเดิมเยอะเลย -//- แถมยังมีกระเป๋าสะพายด้วย อร๊ายย แฟนใครอ่ะ น่ารักเกินไปนะ!
“แบคเอาตั๋วไว้ที่ห้องฉันอ่ะ” (ชื่อของคุณ)พูดแล้วชูตั๋วที่อยู่ในมือขึ้นมา ผมยีหัวเธอเบาๆแล้วจับมือเธอไว้ เธอทำหน้าบึ้งใส่แล้วปิดประตูแต่ก็ยอมให้ผมจับมือเธออยู่ดี น่ารักจริงๆเนอะผู้หญิงคนนี้น่ะ ^^
“วันนี้แต่งตัวน่ารักดีนะครับ” ผมพูดชมเธอ
“เข้าใจว่าฉันหน้าตาดีจ้ะ” เธอตอบกลับมากวนๆแล้วยิ้มหวานๆให้
ผมกับ(ชื่อของคุณ)ตกลงกันว่าจะเดินมาที่สวนสนุกเพราะมันอยู่ไม่ไกลมาก ระหว่างทางผมกับเธอก็คุยกันไปเรื่อยๆ แวะซื้อไอศกรีมกินข้างทางบ้างนิดหน่อย
@สวนสนุก
“คนเยอะชะมัดเลย” (ชื่อของคุณ)บ่นหลังจากมาถึงสวนสนุกแล้ว ตอนนี้เรากำลังเข้าคิวเข้าไปภายในสวนสนุกอยู่
“อยู่แล้วล่ะครับ สวนสนุกคนก็เยอะอยู่ทุกวันแหละ” ผมบอก(ชื่อของคุณ) เธอพยักหน้ารับเบาๆ
“สวัสดีครับ ขอตั๋วด้วยนะครับ” พนักงานผู้ชายที่ยืนคุมอยู่พูดกับ(ชื่อของคุณ) คือผมจะไม่อะไรเลยนะถ้ามันไม่ทำตาหวานใส่(ชื่อของคุณ)เนี่ย แล้วทำไมเธอถึงไม่รู้สึกอะไรเลยนะ หน้ามึนๆใส่อย่างนั้นมันน่ารักนะ!
“ที่รักครับ จะไปเล่นอะไรก่อนดีอ่ะ” ผมพูดขัดขึ้นมา (ชื่อของคุณ)เลิกคิ้วมองผมงงๆ ส่วนพนักงานคนนั้นก็หน้าเสียก่อนจะรีบรับตั๋วของ(ชื่อของคุณ)ไปที่เครื่องให้(ชื่อของคุณ)ผ่านเข้าไปได้ พอถึงตาผม ก่อนที่ผมจะผ่านเครื่องผมก็พูดกับพนักงานคนนั้นว่า
“พี่ชาย วันหลังจะจีบใครก็ดูหน้าดูหลังด้วยนะครับ ^_^**”
พนักงานคนนั้นรีบพยักหน้ารับผมจึงเดินไปหา(ชื่อของคุณ)ที่ยืนรออยู่
“เป็นอะไรอ่ะแบค ทำไมต้องพูดอย่างนั้นด้วยอ่ะ”
“ก็พนักงานคนนั้นส่งสายตาหวานๆใส่(ชื่อของคุณ)นี่นา” ผมบอกแต่(ชื่อของคุณ)ทำหน้าตาแปลกๆใส่ซะงั้น
“เป็นอะไรไปเหรอครบ ทำไมทำหน้าอย่างนั้น” ผมถามออกไปด้วยความสงสัย
“เปล่าๆ ไม่มีอะไร ไปหาอะไรเล่นกัน” (ชื่อของคุณ)บอกแล้วก็ดึงแขนผมให้เดินไปด้วยกัน ถึง(ชื่อของคุณ)จะไม่ตอบคำถามแต่ผมก็ไม่อยากคาดคั้นเธอให้ตอบหรอกนะ
END BAEKHYUN PART
YOU PART
ถ้าถามว่าทำไมฉันทำหน้าตาแปลกๆ…ก็เพราะว่าความสัมพันธ์ของฉันกับแบคฮยอนมันไม่ชัดเจนยังไงล่ะ! พวกเรามาเที่ยวกัน พูดหวานๆใส่กัน หอมแก้มกัน กอดกัน จูบกัน บอกรักกัน แถมยังนอนเตียงเดียวกันอีกต่างหาก! ถึงแม้ว่าจะยังไม่มีอะไรเกินเลยก็เถอะ และถึงแบคฮยอนจะขอฉันเป็นแฟนแล้วครั้งหนึ่ง แต่ฉันก็ยังไม่ได้ตอบตกลงซะหน่อย!
มันดูไม่ชัดเจนเลยอ่ะ เพราะงั้นฉันถึงหวังไว้นิดนึงว่าแบคฮยอนจะขอฉันเป็นแฟนอีกรอบ อยากจะทำให้มันชัดเจนจริงๆนะ…ไม่ชอบอะไรที่ชัดเจนเลยอ่ะ
“นี่ๆ(ชื่อของคุณ) ไปเล่นไวกิ้งกันเถอะ” แบคฮยอนพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางไว้กิ้งที่อยู่ตรงหน้า ฉันมองก่อนจะพยักหน้ารับ
ยังไงตอนนี้ก็ขอตัวไปสนุกก่อนละกันนะ ทิ้งทุกอย่างแล้วไปเล่นกัน!!
“แบคดูสิ เหวี่ยงแรงมากเลยอ่ะ” ฉันพูดอย่างตื่นเต้น แค่เห็นก็หวาดเสียวแล้ว!
“อย่างนี้(ชื่อของคุณ)จะอ้วกมั้ยเนี่ยถ้าเล่นเสร็จ”
“แบคอย่าดูถูกสิ! คราวก่อนฉันเคยเล่นไวกิ้งที่อื่นยังไม่อ้วกเลยนะ” ฉันพูด เรื่องดูถูกนี่ยอมไม่ได้เด็ดขาด!!
“จริงเหรอครับ ตัวเล็กอย่างนี้อึดเหมือนกันน้า” แบคฮยอนยิ้มให้ฉัน
“แน่นอน เพราะว่าฉันเก่ง แต่จะว่าไปเรายังไม่ได้กินข้าวเลยนะแบค” ฉันพูด ก็ว่ารู้สึกเหมือนลืมทำอะไรไปสักอย่าง
“(ชื่อของคุณ)อยากกินข้าวแล้วเหรอครับ”
“ไม่อ่ะ ฉันอยากกินสายไหมมากกว่า เห็นร้านขายอยู่แวบๆ” ฉันบอก
“งั้นเดี๋ยวเล่นไวกิ้งเสร็จแล้วไปกินกันนะครับ โอ๊ะ! ถึงคิวแล้วล่ะ” แบคฮยอนพูด แล้วเราก็ได้เข้าไปนั่งในเรือไวกิ้ง เราเลือกนั่งแถวหลังสุด ฉันนั่งริมแล้วแบคฮยอนก็นั่งข้างๆ ตอนนี้เรือไวกิ้งก็เริ่มเหวี่ยงเริ่มจากเบาๆแล้วก็ค่อยๆแรงขึ้นและสูงขึ้น!
“กรี๊ดดดดดด!!” ฉันร้องออกมาเมื่อไว้กิ้งด้านที่ฉันนั่งอยู่เหวี่ยงขึนไปสูงมากจนเกือบจะตีลังกาอยู่แล้ว!
“วู้วววว” นี่คือเสียงของแบคฮยอน ทำไมเสียงร้องของเราช่างต่างกันนักล่ะ ฉันร้องเพราะกลัว ส่วนแบคฮยอนร้องเพราะสนุก ไม่แฟร์เลย!
พอเล่นเสร็จแล้วเราก็เดินหาร้านสายไหม ระหว่างทางแบคฮยอนถามว่า
“ไหนว่าเก่งไงครับ ทำไมร้องซะดังเลย” แบคฮยอนพูดล้อๆ ฉันเลยหันไปเถียง
“ก็เก่งตรงที่เล่นแล้วไม่อ้วกไง แต่ไม่ได้บอกว่าไม่กลัวสักหน่อย!” ก็มันจริงนี่ ประโยคที่ฉันพูดก่อนหน้าไม่มีประโยคไหนบอกว่าไม่กลัวสักหน่อย
“แสบจริงๆเลยนะ” แบคฮยอนพูด แล้วเราก็เจอร้านขายสายไหมจนได้ ฉันขอให้เขาทำสายไหมสีชมพูให้ และแบคฮยอนก็ทำตัวสุภาพบุรุษโดยการเป็นคนจ่ายเงินแทน
“แบคมากินด้วยกัน” ฉันบอกแล้วยื่นสายไหมให้เขากิน แบคฮยอนงับเขาเป็นคำหนึ่งแล้วก็ทำหน้าเหมือนคิดอะไรได้ เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วดึงฉันเข้าไปใกล้ๆ
“มาถ่ายรูปกัน กินสายไหมพร้อมกันนะ” ฉันเลยเอาสายไหมขึ้นมาแล้วกินกับแบคฮยอน พอได้มุมแล้วเขาก็กดถ่ายรูป
“แบคจะเอาไปทำอะไรอ่ะ”
“ถ่ายเก็บไว้ดูเล่นเฉยๆครับ”
ฉันก้มลงกินสายไหมต่อ แบคฮยอนเลยพาไปนั่งที่ม้านั่งที่อยู่ใกล้ๆ พอกินเสร็จเราก็เดินไปถ่ายรูปกันเรื่อยๆตามสถานที่สวยๆ พอถ่ายกันไปเยอะแล้วแบคฮยอนก็ถามฉันว่า
“จะไปเล่นอะไรต่อดีล่ะครับ ผมให้(ชื่อของคุณ)เลือกนะเพราะเมื่อกี้ผมเลือกไปแล้ว” ฉันเลนเปิดแผนที่ของสวนสนุกที่ได้มา แล้วชี้ไปที่เครื่องเล่นที่ให้นั่งบนอะไรสักอย่างที่เหมือนชิงช้าอ่ะ แล้วก็หมุนๆ นี่เป็นเครื่องเล่นที่ฉันชอบมากเลยนะ
“อันนี้แหละ”
“ชอบเหรอครับ”
“ใช่ ฉันชอบเล่นชิงช้ามากเลย ตอนเด็กๆนี่เล่นประจำอ่ะ” ฉันบอก แบคฮยอนพยักหน้าให้ พอกินสายไหมหมดแล้วฉันกับแบคฮยอนก็เดินไปทิ้งไม้สายไหมที่ถังขยะแล้วเดินไปตามแผนที่เพื่อจะไปเครื่องเล่นที่จะเล่น
“เฮ้ย! นั่นมันมาสคอตรูปคิตตี้นี่ครับ ไปถ่ายกันมั้ย” แบคฮยอนชวนเพราะเดินไปเจอพอดี มีคนรุมถ่ายรูปด้วยเยอะเลยนะ ที่สวนสนุกดาราเด่นก็คือมาสคอตพวกนี้สินะ
“อืมๆ” ฉันตอบตกลง เราเลยเดินเข้าไปต่อแถวเพื่อถ่ายรูป ฉันหยิบกล้องขึ้นมาจากกระเป๋าสะพายแล้วยื่นให้แบคอยอนแล้วเดินไปข้างๆคิตตี้ตัวนั้นซึ่งหันมาชูนิ้วสองนิ้วให้กล้อง พอถ่ายเสร็จฉันก็เดินออกมาหาแบคฮยอน
“จะถ่ายมั้ยแบค ฉันจะถ่ายให้”
“ไม่เป็นไรครับ ไปเล่นชิงช้านั่นกันเถอะ” แบคฮยอนปฎิเสธที่ถ่ายจะถ่ายรูปด้วย เราเลยเดินต่อ พอมาถึงแล้วปรากฏว่าไม่ค่อยมีคนต่อแถวเลย เพราะเพิ่งให้เข้าไปแล้วเมื่อกี้ แถวเลยสั้น
“แบค มาถ่ายรูปด้านหน้าอันนี้กัน” ฉันบอก แบคฮยอนเลยไปขอให้คนที่อยู่แถวนั้นซึ่งเป็นคนต่างชาติถ่ายรูปให้ แบคฮยอนเดินกลับมาหาฉัน ฉันที่ยืนอยู่ก็ฉีกยิ้มให้กล้อง แต่แบคฮยอนดันโอบเอวฉันแล้วดึงตัวเข้าไปใกล้ๆ!
“วัน…ทู…ทรี…ชีส!” แล้วเขาก็ถ่ายรูปให้ ให้ตายสิ หน้าฉันต้องเหวอมากแน่ๆเลย ฉันกับแบคฮยอนเดินไปขอบคุณเขา
“ทำบ้าอะไรของแบคเนี่ย มาโอบเอวฉันทำไม” ฉันโวยวายใส่
ระหว่างนั้นเครื่องเล่นก็เปิดให้เข้าอีกรอบ ฉันกับแบคฮยอนเลยวิ่งเข้าไปด้านใน
พอเล่นเสร็จเราก็เริ่มหิวกันแล้ว เราเลยเดินไปที่ร้านอาหารที่เจอ มันเป็นเหมือนร้านอาหารFast Foodอ่ะ คล้ายร้านแมคโดนัลด์อ่ะ
“กินอะไรดีอ่ะแบค” ฉันถามเพราะไม่รู้จะสั่งอะไร
“ผมว่าเอาไก่ทอดกับเฟรนฟรายละกัน มันมีอะไรให้เลือกไม่เยอะอ่ะครับ” แบคฮยอนบอกแล้วเดินไปซื้อมากินที่โต๊ะ เขาซื้อเป็นน่องไก่ทอดมาสามชิ้นกับเฟรนฟรายขนาดกลาง แล้วก็โค้กแก้วนึง
“แบคจะกินสองชิ้นเหรอ”
“เปล่าครับ ผมซื้อมาแบ่งกับ(ชื่อของคุณ)ไงครับ”
ฉันกับแบคฮยอนก็เริ่มกิน แล้วแบคฮยอนก็แบ่งครึ่งไก่ทอดให้ฉัน
“ขอบคุณนะ” ฉันพูดขอบคุณ ตอนนั้นเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น แบคฮยอนหยุดกินแล้วเงยหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันเลยยิ้มให้เขาแล้วขอตัวมาคุยข้างนอก
“สวัสดีค่ะป๊า” ใช่ค่ะ คุณป๊าสุดที่รักของฉันโทรมาเอง
[ว่าไงลูก เป็นยังไงบ้าง]
“ก็ดีค่ะ ว่าแต่ป๊าโทรมามีอะไรเหรอคะ”
[ก็จะโทรมาบอกว่าอีกห้าวันลูกต้องกลับมาไทยแล้วนะ เพราะมันครบกำหนดที่ป๊าตั้งไว้แล้ว ตอนนี้ลูกอยู่เกาหลีแล้วใช่มั้ย]
“ใช่ค่ะ”
[อืม ป๊าโทรมาบอกแค่นี้แหละ ป๊ากับม๊าคิดถึงนะ บ๊ายบาย]
แล้วสายก็ตัดไปแต่ฉันยังยืนอยู่ที่เดิม อ่า…รู้สึกโหวงๆแฮะ ฉันจะต้องกลับแล้วเหรอเนี่ย ถ้าจะให้พูดจริงๆ…ฉันยังอยากอยู่กับแบคฮยอนต่อนะ ว่าแต่…ฉันจะบอกแบคฮยอนยังไงล่ะเนี่ย
เฮ้อ…เอาเป็นว่าเดี๋ยวค่อยคิดละกัน
ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ แบคฮยอนเลยถามว่า
“ใครโทรมาเหรอครับ”
“ป๊าฉันน่ะ” ฉันตอบ
“อ๋อ ว่าที่พ่อตาผมนั่นเอง” แบคฮยอนบอกแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ฉันเลยฟาดมือใส่เขาไปทีนึงด้วยความเขิน แฟนก็ยังไม่ใช่! จะข้ามขั้นเป็นสามีเลยเหรอยะ! มากไปมั้ง!
“กินต่อไปเลยแบค หยุดพูดอย่างนั้นได้เล่า”
“เขินล่ะสิ ผมรู้หรอกนะ” แบคฮยอนพูด ฉันเลยทำหน้างอนใส่
“อ่ะๆ กินต่อแล้วครับ” ฉันเลยยิ้มออกมา จะว่าไปยังไม่ได้คืนเสื้อทิฟฟานี่ออนนีเลยนี่นา พูดถึงออนนีแล้ว…อัดวิดีโอส่งไปให้ดีกว่า
“แบค มาอัดวิดีโอส่งไปหาฟานี่ออนนีกันเถอะ” ฉันพูดชวนแล้วหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมา แบคฮยอนย้ายตัวเองมานั่งข้างๆฉัน ฉันเลยกดปุ่มอัดวีดีโอ
“สวัสดีค่ะออนนี ตอนนี้ฉันกับแบคมาอยู่ที่สวนสนุกแหละ! ขอบคุณออนนีมากนะคะที่ซื้อตั๋วมาให้ ตอนนี้ออนนีคงกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ใช่มั้ยล่ะ ฉันสนุกมากๆเลย”
“ขอบคุณนูนานะครับที่เป็นแม่สื่อให้ผมกับ(ชื่อของคุณ)ได้มาเที่ยวด้วยกัน อยากจะบอกว่าเมื่อคืนผมได้นอนเตียงเดียวกับ(ชื่อของคุณ)ด้วยแหละ! แต่ได้แค่กอดกับจูบเท่านั้นเอง เสียดายมากเลยล่ะ!” แบคฮยอนพูด เสียดายบ้าอะไรกันยะ!
“ทะลึ่ง!” ฉันว่าแบคฮยอน เขาหัวเราะออกมาเบาๆ
“ออนนีคะ ฉันยังไม่ได้คืนชุดของออนนีที่ใส่ไปตอนที่พวกexoอัดรายการ music bankเมื่อวานเลย เดี๋ยวกลับไปจะคืนให้นะคะออนนี”
“งั้นไปนะครับออนนี อ๋อ อย่าลืมแต่งตัวสวยๆไปคืนนี้ล่ะครับ บ๊ายบาย” แล้วแบคฮยอนก็กดหยุด ฉันหันไปมองเขางงๆ
“ทำไมออนนีต้องแต่งตัวสวยๆด้วยล่ะแบค”
“ก็ตอนเย็นนูนากับชานยอลจะไปกินข้าวด้วยกันไงครับ” เฮ้ย! จริงดิ! นี่ตกลงชานยอลจะจีบฟานี่ออนนีจริงๆอ่ะ! แล้วนี่ฟานี่ออนนีเขาตัดใจจากลู่หานได้แล้วงั้นเหรอ?
“แต่ฟานี่ออนนีตัดใจจากลู่หานได้แล้วใช่มั้ยอ่ะแบค ถ้าไม่งั้นชานยอลจะต้องอกหักนะ” ฉันถามอย่างกังวล
“ปล่อยให้เป็นเรื่องของพวกเขาไปเถอะ(ชื่อของคุณ) ยังไงพวกเราก็เป็นแค่ผู้เห็นเหตุการณ์เท่านั้นแหละ” แบคฮยอนบอกสบายๆ ก็จริงอย่างที่เขาพูดแหละ…พวกเราไปช่วยอะไรไม่ได้หรอก เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับฟานี่ออนนีเท่านั้นแหละว่าจะเลือกรักใคร
ฉันคิดแล้วก็กดส่งวีดีโอไปให้ฟานี่ออนนีในแอพไลน์
“(ชื่อของคุณ)…สนใจแค่เรื่องของผมกับตัวเองก็พอแล้วนะครับ” จู่ๆแบคฮยอนก็พูดแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน ฉันเลยผลักหน้าของเขาออกด้วยความตกใจ
“อย่ามาทำอย่างนี้ที่นี่นะแบค อายคนอื่นบ้างสิ! แถมแบคก็เป็นคนดังด้วยนะ ถ้ามีใครถ่ายรูปได้จะทำยังไงล่ะ!” ฉันว่าใส่ ทำอะไรไม่ระวังตัวเอาซะเลย!
“ก็บอกกับสื่อว่าเรารักกัน แค่นั้นก็จบแล้วล่ะ ถ้ามันมีปัญหาเดี๋ยวผมจะจับคุณใส่กระเป๋าแล้วพาไปที่ที่มีแค่เราสองคนละกัน” แบคฮยอนลอยหน้าลอยตาพูด
“กวนเหรอยะ!”
“เปล่าครับๆ กินต่อๆ อ่ะ…อ้าปากครับ” แบคฮยอนเปลี่ยนเรื่องโดยการหยิบน่องไก่มาชิ้นนึงแล้วเอาไว้ตรงหน้าฉัน ด้วยความที่ขี้เกียจจะพูดฉันเลยกัดเข้าไปคำนึง
“ผมป้อน(ชื่อของคุณ)ไปแล้ว ถึงตา(ชื่อของคุณ)ป้อนผมแล้วล่ะ” แบคฮยอนพูด แต่ฉันนี่มึนไปเลย ทำไมฉันต้องป้อนเขาด้วยล่ะเนี่ย
“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะว่าจะป้อนแบคอ่ะ” ฉันเถียง
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าไม่ป้อนคืนนี้ผมจะงอนจริงด้วย” พูดไปแถมยังเชิดปากขึ้นอีกต่างหาก เขารู้ใช่มั้ยเนี่ยว่าทำหน้าแบบนั้นแล้วน่ารักอ่ะ ต่อให้ใส่แว่นกันแดดอยู่ก็เถอะนะ
“อ่ะๆ ป้อนก็ป้อน” ฉันบอกแล้วป้อนไก่แบคฮยอนไปคำนึง แบคฮยอนยิ้มให้ก่อนจะบอกว่า
“กินให้เสร็จแล้วไปเล่นต่อกันเถอะครับ”
มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นแหละจ้า!
เวลา 20.00 นาฬิกา
ตอนนี้ก็ใกล้จะเริ่มขบวนพาเหรดแล้วล่ะ! ตอนแรกแบคฮยอนบอกว่าไม่ต้องดูก็ได้เพราะกลัวกลับดึก แต่ฉันก็อ้อนจนเขายอมจนได้…
ย้อนกลับไปสักพักหนึ่ง
‘นะแบคนะ อยู่ดูขบวนพาเหรดเถอะนะ นะๆๆ” ฉันพูดพร้อมกอดแขนแบคฮยอนแล้วทำตาวิ้งๆใส่
‘แต่มันจะดึกนะครับ ไม่ดีมั้ง’ แบคฮยอนออกความเห็น
‘แต่ฉันอยากดูอ่ะแบค ไม่ค่อยได้มาเลยนะ กว่าจะมาอีกก็อีกตั้งนาน นะแบคฮยอน’ ฉันพูดแล้วทำเสียงหวานๆใส่ แบคฮยอนเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า
‘ก็ได้ครับ…แต่(ชื่อของคุณ)ให้ผมหอมแก้มก่อนนะ’
‘แบคฮยอน!’ ฉันพูดชื่อของเขาเสียงดัง นี่ทำไมถึงหาโอกาสเอาเปรียบฉันได้ตลอดนะ!
‘งั้นไม่ต้องดูพาเหรดนะครับ’ แบคฮยอนพูดย้ำอีกครั้ง ฉันเลยต้องยอมเขาจนได้
‘ก็ได้ๆ ชิ! จำไว้เลยนะแบค คราวหน้าฉันไม่ยอมแน่!’ ฉันพูด แบคฮยอนเลยก้มหน้ามาหอมแก้มฉันจนได้ ใจเต้นแรงจนจะบ้าอยู่แล้วนะ!
‘แก้มใครเนี่ย…หอมจังเลยนะครับ’
‘ตกลงดูพาเหรดใช่มั้ย’ฉันไท่สนใจแล้วถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
‘ครับๆ ดูพาเหรดแน่นอนครับ’
ณ ปัจจุบัน
ฉันหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปขบวนพาเหรด ทุ่มทุนมากจริงๆเลยนะ มีเยอะมาก แถมหุ่นแต่ละตัวก็ดูยิ่งใหญ่มากเลย
“โหแบค! ดูตัวนั้นดิ สวยมากเลยอ่ะ!” ฉันพูดแล้วชี้ไปที่ตัวที่เหมือนกระต่าย มีแสงสีสวยมากเลย ตัวใหญ่มากด้วยนะ
“ผมว่าคนที่อยู่ข้างๆผมสวยกว่านะ” แบคฮยอนพูดทำให้ฉันหน้าแดงขึ้นมา
“อย่ามาเสี่ยวแถวนี้ ไปสนใจพาเหรดเดี๋ยวนี้เลย!”
“คร้าบบ”
“เฮ้อ วันนี้เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย” ฉันพูดแล้วบิดขี้เกียจไปด้วย
“ก็วันนี้ไปตะลุยเล่นซะเกือบหมดนี่ครับ ไม่เหนื่อยก็แปลกแล้วล่ะ”
ตอนนี้เราออกมาข้างนอกสวนสนุกแล้วล่ะค่ะ และกำลังเดินกลับกันอยู่ ตอนนี้มันก็ประมาณสามทุ่มแล้ว แบคฮยอนเลยถอดแว่นกันแดดกับหมวกออกด้วยเหตุผลที่ว่ามันดึกแล้ว ไม่มีใครเห็นหรอก แล้วระหว่างทางมันก็จะผ่านสวนสาธารณะที่นึงระหว่างทางกลับ แบคฮยอนเลยชวนฉันเข้าไปนั่งเล่นในนั้น
“ที่นี่ตอนกลางคืนสวยดีนะ มีบ่อน้ำอยู่ตรงกลางด้วย ดีจังเลย” ฉันพูดแล้วทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นหญ้า อ่า…นี่เป็นโอกาสดีเลยนะที่จะบอกแบคฮยอนว่าฉันต้องกลับไทยแล้วน่ะ ฉันอยากจะบอกเขาเป็นคนแรกน่ะ
“แบค/(ชื่อของคุณ)”
“(ชื่อของคุณ)พูดก่อนเลยครับ” แบคฮยอนบอก ฉันเลยพูดออกไป
“คือ…ตอนที่ป๊าฉันโทรมาตอนที่เรากินข้าวกันอยู่อ่ะ ป๊าโทรมาบอกฉันว่า…” ฉันเงียบไปเพราะพูดไม่ออก แบคฮยอนเมื่อเห็นฉันเงียบไปก็เลยพูดต่อ
“โทรมาบอกว่าอะไรเหรอครับ”
“คือ…อีกห้าวัน…ฉันจะต้องกลับไทยแล้วนะ!”ฉันพูดออกไปจนได้ แบคฮยอนที่ตอนแรกยิ้มอยู่ก็หุบยิ้มไปเลย
“อีกแค่ห้าวันจริงๆเหรอครับ” แบคฮยอนถามฉัน ฉันได้แต่พยักหน้าแบบเกร็งๆให้ เขาเดินเข้ามากอดฉันไว้แน่นซึ่งฉันก็กอดตอบเขาไปเหมือนกัน
“แบค…” ฉันเรียกชื่อเขาเสียงแผ่ว แบคฮยอนกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นแล้วซุกหน้าลงมาที่คอของฉัน
“ผมอุตส่าห์จะเซอร์ไพรส์(ชื่อของคุณ)ซะหน่อย แต่เธอดันมาเซอร์ไพรส์ผมแทน”
“แบคจะเซอร์ไพรส์อะไรฉันน่ะ” ฉันถามงงๆ แบคฮยอนไม่ตอบแต่หยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วกำมันไว้
“หลับตาก่อนนะครับ” เขาบอกฉันจึงหลับตาตามที่เขาบอก เมื่อหลับตาแล้วก็รู้สึกถึงอะไรเย็นๆที่คอของตัวเอง
“นี่เป็นสร้อยที่ผมสั่งให้ที่ร้านทำให้แล้วฝากฟานี่นูนาไปเอามา…ผมไม่รู้ว่า(ชื่อของคุณ)จะชอบมั้ยนะ…”
ฉันลืมตาแล้วหยิบสร้อยขึ้นมา เป็นสร้อยที่ทำจากเหล็ก มีจี้เป็นรูปหัวใจ ข้างในหัวใจมีตัวอักษรเป็นตัว B อยู่ ทำให้ฉันรู้เลยว่ามันย่อมาจากชื่อของแบคฮยอนที่สะกดเป็นภาษาอังกฤษ
ระหว่างที่ฉันกำลังพิจารณาสร้อยอยู่ แบคฮยอนก็จับมือฉันจูบก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ฉันหวั่นไหว…
“เป็นแฟนกันนะครับ…(ชื่อของคุณ)” แบคฮยอนพูดแล้วจ้องตาฉันอย่างลึกซึ้ง
“แบค…แน่ใจใช่ป่ะว่าจะคบกับฉันน่ะ”
“แน่ใจสิครับ ผมน่ะบอกรัก(ชื่อของคุณ)ไปตั้งหลายทีแล้วนะ สิ่งที่เราทำด้วยกันก็เหมือนแฟนกัน แต่ผมก็ยังไม่ได้ขอเป็นแฟนแบบจริงๆจังๆสักทีนี่ครับ แถม(ชื่อของคุณ)ก็จะกลับไทยแล้วด้วยนี่…” แบคฮยอนพูดค้างไว้เพราะฉันวิ่งเข้าไปกอดเขาซะก่อนด้วยความดีใจ
“ขอบคุณนะที่รักฉันน่ะแบค…ฉันก็รักแบคนะ”
“รู้ตั้งแต่ได้ยินคลิปเสียงที่ฟานี่นูนาอัดมาให้ฟังแล้วล่ะครับ…ว่าแต่ตกลง(ชื่อของคุณ)ยอมเป็นแฟนผมแล้วใช่มั้ยครับ” แบคฮยอนถาม
“อยู่แล้วสิ…ไม่งั้นฉันไม่ให้แบคนอนกอดทั้งคืนหรอกนะ” ฉันพูด แบคฮยอนหัวเราะหลังจากที่ฟังจบ แล้วเขาก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆฉัน
“ถ้างั้น…ขอผมจูบหน่อยละกันนะครับ”
แล้วแบคฮยอนก็ประทับริมฝีปากของเขาลงมาที่ริมฝีปากของฉัน…เป็นจูบที่อ่อนโยนมาก…มากซะจนฉันไม่อยากให้มันจบเลยทีเดียว
บางทีการจูบกับคนรักตอนกลางคืนที่สวนสาธารณะเนี่ย…ก็โรแมนติกไปอีกแบบนะ :D
6/04/57
โฮ่ๆๆ ไม่ขอพูดอะไรมากละกัน…แค่อยากจะสปอยล์ว่าตอนหน้าฟานี่ที่รักของไรทะได้เป็นดินเนอร์กับชานยอลสุดน่ารักแล้วนะจ๊ะ ใครรอคูนี้อยู่จัดไป! พูดถึงอาลู่…เดี๋ยวได้ปะทะกับฟานี่แล้วล่ะ! ตอนหน้าขอจัดเต็มให้กับสามคนนี้ละกันเนอะ ^^
ความคิดเห็น