สาวใสกับนายสุภาพบุรุษ

ลำดับตอนที่ #13 : บีมผู้อบอุ่น

ติ้งหน่อง ติ้งหน่อง มีใครอยู่ไหมครับ

ก้อง : ไม่มีหรอก มีแต่ฉันน่ะ แม่ออกไปจ่ายตลาด ส่วนพ่อไปทำงาน จะทำไม

บีม : ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมครับ

ก้อง : นายเป็นใคร

บีม : ผมเป็นเพื่อนกับพิ้งค์

ก้อง : เหรอ งั้นก็  เข้ามาได้

ก้อง : นึกในใจ หมอนี่ท่าทีไม่เลว เป็นห่วงน้องเราขนาดนี้ สงสัยจะชอบน้องเรา ดีน้องเราจะได้มาแฟนกับเขาสักที ไม่ต้องขึ้นคานแล้ว

พูดเสร็จก็พาบีมไปที่ห้องรับแขก พิ้งค์นอนอยู่ที่โซฟา

ก้อง: แต่มีข้อแม้ว่า คุณดูแลน้องฉันได้ จนกว่าพ่อกับแม่จะกลับมา เพราะเดี๋ยวแม่มาเห็นคงเอ็ดฉันพอดี ว่าแล้วก็ขึ้นไปนอนดีกว่าเรา

บีม : คุณพิ้งค์ ว่าพลางคลำหัว ตัวคุณร้อนจัง เดี๋ยวผมเช็ดหน้าให้ดีกว่า

ว่าแล้วก็เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดให้อย่างเบามือ แล้วบีมก็นั่งอยู่ใกล้พิ้งค์ นั่งเฝ้าพิ้งค์อยู่ตรงนั้น

บีม : พิ้งค์ ตอนคุณหลับ คุณน่ารักเหมือนกันเนอะ

พิ้งค์ : ฉันชอบคุณ (เพ้ออีกแล้ว)

บีม : ฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณดีกว่า ว่าแล้วก็นอนเฝ้าอยู่จนเผลอหลับไป

แต่ก็ต้องตกใจตื่นเมื่อนึกขึ้นได้ เดี๋ยวแม่กับพ่อเขากลับมา

บีม : ไปดีกว่าเรา แล้วก็ออกจากบ้านไป

ฉันฟื้นขึ้นมา คิดไปถึงในฝัน

ในฝันเหมือนมีใครมาคอยดูแลฉัน เป็นฝันที่สวยงามจนแทบไม่อยากตื่นเลย

แม่กับพ่อกลับมาแล้ว แต่แม่กับพ่อก็ไม่รู้เรื่องที่บีมมาดูแลฉันอยู่ดี

แต่ฉันสิฝันซะเหมือนจริงเลย สงสัย เอ๊ะหรือฝันเป็นเรื่องจริง ฉันฝันว่าบีมมาดูแลฉัน

แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก บีมต้องอยู่ที่มหาวิทยาลัยสิจะมาดูแลฉันได้ไง

เรามันคงไม่สำคัญมากมาย อะไรอย่างนั้นหรอก