สาวใสกับนายสุภาพบุรุษ

ลำดับตอนที่ #12 : ไม่สบายซะแล้วเรา

ที่บ้าน

แม่ : ยัยพิ้งค์ แกเป็นอะไรไป ใครทำอะไรลูกฉัน พ่อหนุ่มบอกมานะ

บีม : มีเรื่องนิดหน่อยนะครับ แต่เธอไม่เป็นไรมาก

พ่อ : ใครงึมงำอะไร

แม่ : พ่อตื่นได้แล้ว

พ่อ : เอ้าฉันเผลอหลับไปหรือนี่

แม่: ใช่สิ พ่อน่ะทำงานหนักไปแล้ว เดี๋ยวร่างกายจะไม่ไหวนะ

พ่อ : จ้ะรู้แล้ว

แล้วพ่อและแม่ก็มาดูแลฉัน ส่วนบีมก็กลับบ้านไปในที่สุด

ตอนกลางคืน

ฉันเพ้อเพราะพิษไข้

พิ้งค์ : เราไม่ไหวแล้ว หนาว หนาว เหลือเกิน

แต่ทว่า ไม่มีใครได้ยินที่ฉันพูด ทุกคนหลับกันหมด ฉันจึงได้แต่บ่นว่าหนาวอยู่คนเดียว

เช้าแล้ว

วันนี้ฉันไม่ได้ไปมหาวิทยาลัย เพราะลุกไม่ไหว

แม่และพ่อก็มาดูแลฉันอยู่ที่บ้าน พ่อเลยไม่ได้ไปทำงานด้วยอีกคน

ที่มหาวิทยาลัย

พลอย : ดีใจจัง ที่ยัยพิ้งค์ ไม่ได้มา ป่านนี้คงแย่แล้วมั้ง สะใจชะมัด

ตุ๊กตา : ดีแล้วไง เธอจะได้จู๋จี๋กับนายนั้น 2 คน

พลอย : จริงด้วย วันนี้จะเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยหล่ะ

บีม : เออ พวกเธอเห็นพิ้งค์บ้างไหม

พลอย : โถ่ บีม จะไปคิดถึงยัยนั่น ทำไม ไปเราไปเที่ยวกันดีกว่า

บีม : คิดในใจ สงสัยพิ้งค์ จะไม่สบายชัวร์

บีม : อ๋อ ผมนึกได้ว่าวันนี้ผมต้องกลับไปช่วยพ่อขนของนะครับ คงไม่ได้

พลอย : ไหง พูดงี้ พลอยงอนนะ

บีม : เออ ผมขอโทษ แต่ผมคงไปไม่ได้หรอก

พลอย : ไม่เป็นไร งั้นพรุ่งนี้นะคะ

บีม: ครับ