คุณหนูจอมโวยวาย กับ นายปากจัด

ลำดับตอนที่ #11 : ที่บ้านเริ่มงานวันเกิดแล้วหล่ะ

พ่อ กับแม่ เตรียมจัดงานอย่างยิ่งใหญ่ บ้านเต็มไปด้วยริบบิ้น ตุ๊กตา และก็วัสดุตกแต่งเต็มไปหมด

พ่อ : ใกล้จะถึงเวลาแล้ว แม่อาหารเสร็จรึยัง

แม่ : ไม่ต้องห่วง แม่น่ะมืออาชีพอยู่แล้ว ว่าแต่พ่อเถอะ

พ่อ : โหย แม่เราขี้คุยเป็นบ้าเลย ตะโกนไปว่า พ่อก็ใกล้เสร็จแล้วเหมือนกัน

ฝ่าย ซากุระ เป็นผู้ตรวจตราความเรียบร้อย

ซากุระ : ดีมาก ดีมาก ทุกคนทำดีมาก แฮะๆ แต่แม่ต้องเพิ่มนี่นี่แล้วก็นี่นี่ด้วย

แม่ : นี่น่ะอะไรจ้ะ

ซากุระ : ไม่รู้เหมือนกัน (แป่ว)

งานเลี้ยงเริ่มขึ้น

ซากุระ แต่งตัวออกน่ารักแนวคิกขุเลย

เธอใส่ ชุดเอี้ยม ลายเทดดี้แบร์

แม่ : ลูกเราตกลงนี้ 15 หรือ 3 ขวบ นะพ่อ

พ่อ : ก็คง 3 ขวบละมั้ง

หัวเราะกันใหญ่เลยพ่อกับแม่

และแล้ว

บาส กับเพื่อนๆก็มาถึง

บาส : บ้านจะสวยเหมือนบ้านเราหรือเปล่า คิด ก็เรามันคุณชายแอบๆนี่นา

มองไปคิดในใจ ก็ไม่เลวทีเดียว แต่สู้บ้านเราไม่ได้หรอก

กลิ่น : สวยจัง แต่หันไปบอกบาส โธ่ไม่เห็นได้เรื่อง งั้นๆแหละ

เพื่อนๆ : สวยมากเลย ยังกะวังเลยแฮะ ชี้มือชี้ไม้กันใหญ่เลย

งานเลี้ยงเริ่ม

แม่ : เอ้าซากุระมานั่งนี่ซิจ้ะ

แล้วเพื่อนๆก็ร้อง Happy Birthday กันใหญ่

เมื่อเพลงจบ

พ่อ : ซากุระลูกเป่าเทียนได้แล้วหล่ะ

ซากุระ : เป่า แต่เหมือนไม่มีแรง เทียนไม่ยอมดับ เป่ายังไง้ยังไงก็ไม่ยอมดับ

ในที่สุด

บาส : ฉันช่วยเป่า ทันใดเทียนก็ดับทันที

ตาเธอตัดเค้กแล้ว

ซากุระ : แม่จ๋าตัดเค้กให้หน่อยสิ ก็ทุกปีแม่ตัดให้นี้นา

แม่ : แต่ปีนี้มีเพื่อนมาเยอะเลยลูก ตัดเองดีกว่าจ้ะ

พ่อ : เอ้านี่ที่ตัดเค้ก พ่อหยิบให้

ซากุระ : หนูตัดนะ

บาส : อดแซวไม่ได้ เค้กรูปอะไรประหลาด ทั้งเบี้ยวทั้งบูด แถมหน้าเค้กยังเละอีก

ปิ่น : แค่นี้ก็เก่งแล้ว

ซากุระ : ใช่

บาส : ไม่ใช่

ซากุระ : ใช่

บาส: ไม่ใช่  

และแล้วเกิดการฉลองที่ประหลาดเกิดขึ้นซะแล้ว คือการปาเค้กนั่นเอง เพราะคำว่า ใช่ ไม่ใช่ของทั้งสองคนนั่นแหละ

ซากุระ : นี้แหน่ะ ก็หนูบอกว่าใช่ไง

บาส : นี่แหน่ะ ก็ฉันบอกว่าเธอน่ะตัดได้ห่วยแตกที่สุดแล้ว จะทำไม แว้ พลางแรบลิ้นปลิ้นตา

ซากุระ : เลียนแบบ แว้ แรบลิ้นปลิ้นตาบ้าง

เพื่อนๆเลยสนุกกันใหญ่ ปาเค้กกันเต็มไปหมด

พ่อ : เออคู่นี้ท่าจะเป็นคู่กัดกันซะแล้ว

แม่: เหมือนลิ้นกับฟันเลย

พ่อ : ดูเหมาะกันดีแม่ว่าไหม

แม่ : ก็ว่าอย่างนั้นแหละ