ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บีมปกป้องเพราะนางเอกถูกรังแก
พักนี้ บีมสนิทกับฉันเป็นพิเศษ เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด กินข้าว เรียน ทำงานกลุ่มเดียวกัน
จนพลอย เริ่มอิจฉาฉันมาก
พลอย : ยัยเฉิ่มเบอะมันมีดีตรงไหน บีมถึงได้ไปชอบมัน
ตุ๊กตา : ใช่ไม่เห็นเข้าท่าเลย
แป้ง: ยัยนั้นไม่เห็นมีอะไรสู้เธอได้เลยสักนิด
หญิง : จริงด้วย
ใหญ่ : จริงด้วย
พลอย : เห็นทีจะเอาไว้ไม่ได้ซะแล้ว
แล้ววันนี้ฉันก็โดนแกล้งทั้งวัน
พอหลังเลิกเรียน
พลอยเดินเข้ามาหาฉันแล้ว
พลอย : ยัยเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม นี่คือผลที่เธอทำให้ฉันเจ็บปวด เธอแย่งของรักของฉันไป เธอต้องได้รับผลตอบแทน
พิ้งค์ : อย่านะ ฉันเจ็บนะ
ตุ๊กตา : ไม่ต้องมาแกล้งเจ็บ
แป้ง : เธอบังอาจมาแย่งคนรักหัวหน้าแก็งนี่
พิ้งค์ : โอ๊ยช่วยด้วย
บีมเดินมาพอดี
บีม : เธออย่าทำอะไรพิ้งค์นะ ฉันขอร้อง ฉันจะทำให้เธอทุกอย่าง แต่อย่าทำเขา ทำฉันแทนก็ได้
พิ้งค์ : ทำไมเขาช่างดีกับฉันจังนะ
พลอย : ทำไมบีมถึงชอบช่วยเหลือแต่ยัยนี้ มันมีอะไรดีกว่าพลอยตรงไหน
บีม : ก็ฉัน  เอ่อ
พิ้งค์ : อะไรเหรอ หรือว่า ไม่นะ
บีม: ฉัน
พลอย : อะไร
บีม : ฉันไม่ชอบให้ใครมารังแกผู้หญิงตัวเล็กๆน่ะ
พิ้งค์ : โถ่ นึกว่า ซะอีก
ฝนตกลงมาเม็ดใหญ่
พลอย : งั้นคราวนี้ฝากไว้ก่อนละกัน
พลอย : ไปพวกเรา เชอะ
แล้วกลุ่ม 5 หญิงเหล็กก็ไปกันหมด
เหลือแค่ฉันกับเขา 2 คน
บีม : เธอเปียกหมดแล้ว เดี๋ยวฉันถอดเสื้อคลุมให้นะ
บรรยากาศช่างอบอุ่นจริงๆ
พิ้งค์ : ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย
บีม : จริงด้วตัวเธอร้อนๆนะ
เดี๋ยวฉันพาไปส่งบ้าน
บีมมีรถอยู่คันหนึ่ง เขาจึงขับรถไปส่งฉันที่บ้าน โดยฉันบอกทางเขา
จนพลอย เริ่มอิจฉาฉันมาก
พลอย : ยัยเฉิ่มเบอะมันมีดีตรงไหน บีมถึงได้ไปชอบมัน
ตุ๊กตา : ใช่ไม่เห็นเข้าท่าเลย
แป้ง: ยัยนั้นไม่เห็นมีอะไรสู้เธอได้เลยสักนิด
หญิง : จริงด้วย
ใหญ่ : จริงด้วย
พลอย : เห็นทีจะเอาไว้ไม่ได้ซะแล้ว
แล้ววันนี้ฉันก็โดนแกล้งทั้งวัน
พอหลังเลิกเรียน
พลอยเดินเข้ามาหาฉันแล้ว
พลอย : ยัยเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม นี่คือผลที่เธอทำให้ฉันเจ็บปวด เธอแย่งของรักของฉันไป เธอต้องได้รับผลตอบแทน
พิ้งค์ : อย่านะ ฉันเจ็บนะ
ตุ๊กตา : ไม่ต้องมาแกล้งเจ็บ
แป้ง : เธอบังอาจมาแย่งคนรักหัวหน้าแก็งนี่
พิ้งค์ : โอ๊ยช่วยด้วย
บีมเดินมาพอดี
บีม : เธออย่าทำอะไรพิ้งค์นะ ฉันขอร้อง ฉันจะทำให้เธอทุกอย่าง แต่อย่าทำเขา ทำฉันแทนก็ได้
พิ้งค์ : ทำไมเขาช่างดีกับฉันจังนะ
พลอย : ทำไมบีมถึงชอบช่วยเหลือแต่ยัยนี้ มันมีอะไรดีกว่าพลอยตรงไหน
บีม : ก็ฉัน  เอ่อ
พิ้งค์ : อะไรเหรอ หรือว่า ไม่นะ
บีม: ฉัน
พลอย : อะไร
บีม : ฉันไม่ชอบให้ใครมารังแกผู้หญิงตัวเล็กๆน่ะ
พิ้งค์ : โถ่ นึกว่า ซะอีก
ฝนตกลงมาเม็ดใหญ่
พลอย : งั้นคราวนี้ฝากไว้ก่อนละกัน
พลอย : ไปพวกเรา เชอะ
แล้วกลุ่ม 5 หญิงเหล็กก็ไปกันหมด
เหลือแค่ฉันกับเขา 2 คน
บีม : เธอเปียกหมดแล้ว เดี๋ยวฉันถอดเสื้อคลุมให้นะ
บรรยากาศช่างอบอุ่นจริงๆ
พิ้งค์ : ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย
บีม : จริงด้วตัวเธอร้อนๆนะ
เดี๋ยวฉันพาไปส่งบ้าน
บีมมีรถอยู่คันหนึ่ง เขาจึงขับรถไปส่งฉันที่บ้าน โดยฉันบอกทางเขา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น