สาวใสกับนายสุภาพบุรุษ

ลำดับตอนที่ #4 : พบรัก

เปิดเทอม

ดีใจจังเปิดเทอมแล้ว

วันนี้ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวใส่น้ำหอมจนหอมฟุ้ง

ก้อง : ไปดีๆนะยัยพิ้งค์ ระวังใครจะฉุดไปหล่ะ

แม่ : ปากเสียจริงๆลูกคนนี้ นี่ชักเอาใหญ่แล้ว น้องอุตส่าห์ตั้งใจไปเรียน

พ่อ : ใช่ พูดอย่างนั้นมันไม่เป็นสิริมงคลนะลูก

พิ้งค์ : เอาเถอะค่ะ หนูต้องรีบไปแล้วหล่ะค่ะ

ฉันรู้ดีว่าพี่ชายพูดเล่น แต่พ่อฉันมักคิดว่าจริงเสมอ

เมื่อก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ฉันก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

มีพ่อแม่มาส่งลูกด้วย ฉันคิด นี่มันมหาวิทยาลัย หรือ โรงเรียนเด็กอนุบาลกันละเนี่ย

แล้วฉันก็เดินต่อไป

และต้องตกตะลึงในความใหญ่โตของมหาลัย มีตึกมากมายมีต้นไม้ห้อมล้อมเต็มไปหมด ฉันมองเพลินจนเผลอไปเหยียบเท้าใครสักคนเข้า

พิ้งค์ : ขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ  เจ็บไหมคะ

ชาย : ไม่เป็นไรครับ ผมไม่โกรธหรอก นิดหน่อยเท่านั้นเอง

เมื่อฉันเงยหน้ามอง ก็ต้องตะลึง อีกครั้ง ในความหล่อ เท่ และความสุภาพ ของเขา

คิ้วดกดำ ผมสีบลอน นัยตาสีฟ้า คล้ายลูกครึ่ง สูงใหญ่ สง่า

นี่ฟ้าลิขิต ให้เรามาเจอเนื้อคู่หรือนี่ คิดแล้วอดตาวาวไม่ได้