::โรงเรียนป่วนฉบับนักเรียนชาย::

ลำดับตอนที่ #3 : วันยุ่งๆของยัยตัวยุ่ง

อ่านแล้วไม่เม้น งอนจริงๆน่ะ TT^TT

+++++++++++++++++++++++++

"เออ...ผมกลับก่อนน่ะครับ"

"ค่ะ...แล้วคุณพักอยู่ที่ไหนค่ะ"

คำถามที่ทำให้เซนริผง่ะแล้วหันมามองตรงๆ นี้มันก่ะจะตามไปจีบเลยเรอะ!!... ความคิดอกุศลดังขึ้นในหัวสมอง ก่อนจะตอบแบบขอไปที

"พักอยู่ที่หอพักโรงเรียนเคอิครับ"

ยะ...อยู่โรงเรียนชายล้วนชื่อดังเหรอเนี้ย...อายูมิคิด (ก่ะจะจับเค้าก็บอกมาเหอะน่า - -*:ผู้แต่ง)ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ

"ไปน่ะครับ"

"ค่ะ...ราตรีสวัสดิ์ค่ะ"

พูดจบเซนริก็เดินจากไป ทิ้งให้อายูมินั้งอยู่ที่เดิมด้วยใจที่สับสน เธอนั่งคิดไปเรื่อยเปลื่อย(ตกลงใครเป็นนางเองว่ะไอผู้แต่ง - -+:เซนริ)  รองเท้าหนังชั้นดีปรากฏที่สายตา ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว เมื่ออายูมิเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของรองเท้าหนังคู่นี้ เธอก็แทบจะกรี๊ดร้อง

"ไหงไม่เจอกันนานน่ะ อายูมิ"

ไม่ว่าเปล่าเจ้าของดวงหน้าคมคายยังคว้าหมับเข้าที่เอวบาง ก่อนจะรั้งให้มาชิดแนบแผ่นอกกว้าง

"ปล่อย!! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ อากิระ!!!"

ชายหนุ่มนามอากิระยังคงกอดรัด ก่อนที่อายูมิจะได้พูดอะไรเขาก็จูบปิดปากเธอไปเสีย

"อู้.....อือ......."

อายูมิพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะพลักชายหนุ่มให้ออกห่าง อากิระที่เห็นว่าหญิงสาวในอ้อมกอดของเขาหายใจไม่ออกก็ปล่อยเธอ

"นาย....นายมัน!!"

"ทำไม...ทำไมเธอต้องไปยุ่งกับไอหนุ่มหน้าหวานนั้นด้วย มันดีกว่าฉันหรือไง!!"

"ใช่ เค้าดีกว่านาย อย่างน้อยเค้าก็ไม่เคยทำให้ชั้นเสียใจ!!"

"เธอนี้มัน...ก็ได้ถ้าไอหนุ่มนั้นไม่อยู่เธอก็ไม่ไปจากฉันใช่มั๊ย?"

อายูมิหันหน้าไปทางอื่น แก้มของเธอแดงนวลหลังจากรู้ว่าพูดอะไรออกไป ที่จริงแล้วเธอก็ยังไม่หมดรักอากิระผู้นี้หรอก ที่เพราะเขาอยู่ในกลุ่มมาเฟีย เธอจึงไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวด้วย ชายหนุ่มผมสีแดงเข้มออกดำ นัยน์ตาสีรัตติกาลดูมีเสน่ห์อย่างลึกลับ เสื้อเชิดสีขาวสะอาดซึ่งกระดุมหลุดออกสองสามเม็ด และทับด้วยเสื้อคลุมสีดำสนิท กลิ่นโคโลนของอากิระยังคงวนอยู่ในสมอง ตอนนี้อายูมิกำลังคิดหนัก....




ทางด้านเซนริหลังจากกลับจากการกินอาหารค่ำที่ไม่ค่อยจะรื่นรมสักเท่าไรนัก เธอเดินเข้าไปในโรงเรียน ในขณะที่กำลังเดินผ่านตึกสีดำทมึนนั้นไป ก็ได้มีมือปริศนามาปิดปากเธอไว้

"อู้!!"

เซนริพยายามร้องเพื่อให้คนแถวนั้นช่วย แต่ดูเหมือนมันจะไร้ผล เมื่อร่างอันบอบบางของเธอถูกมือปริศนาลากเข้าไปในมุมๆหนึ่งของอาคาร

พรึ่บ!!!

ไฟส่องดวงหน้าของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน ใบหน้าดูอ่อนเยาว์เหมือนเด็กหญิง เซนริกระพริบตาถี่ๆ ก่อนจะลืมตาเบิกโพง เบื้องหน้าเธอคือกลุ่มของชายหนุ่มหลายคนยืนมองอยู่ ดูเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่หน้าสุดนั้นจะเป็นหัวหน้า ผมสีรัตติกาลยาวคลอเคลียไหล่ ดวงตาคมโตสีเดียวกับสีผมดูมีเสน่ห์ลึกลับน่าค้นหา

ปัง!!

"ยินดีต้อนรับนักเรียนใหม่!!!!"

เสียงของผู้คนในนั้นตะโกน เซนริรู้สึกมึนงง(?)ไปหมด ก็เธอกลับจากการไปซื้อของกินแล้วจู่ๆถูกจับตัวมา สรุปว่านี้เป็นการรับน้องของที่นี้เหรอ!!!

"ฉัน มิยาโตะ จิน"

จิน(?)...เซนริคิดในใจ ชื่ออะไรตลกชะมัด คงมาจากจินตัยแหง่ๆ แน่นิ่ง หึ! เธอหัวเราะอยู่ในใจ สู้ชื่อพี่ฉันกับฉันก็ไม่ได้ความหมายดีๆทั้งนั้น

"ฉันเป็นประธานนักเรียนปีนี้ และพวกเราขอต้อนรับนายเข้าสู่รั้วโรงเรียนชายชื่อดังของเคอิ"

พอไอหมอนี้พูดเสร็จทั้งห้องก็โห่ร้องขึ้นมาทันใด ดูท่าจะกินไมโครโฟนเข้าไปทั้งลังนะเนี้ย...เซนริคิดแล้วมองไปรอบๆอีกครั้งหนึ่ง

ดูๆไปนักเรียนที่นี้ก็หน้าตาดีทั้งนั้นแฮะ... และแล้วสายตาก็มาหยุดกับคนที่แนะนำตัวเองว่าจิน ชายหนุ่มจ้องมองหญิงสาวในคราบชายอย่างไม่วางตา ดูๆไปเหมือนเขาจะเคยพบเธอคนนี้มาก่อนแต่เป็นที่ไหนน่ะ

บ้าแล้วเราดูยังไงผู้ชายเป็นผู้หญิง...จินคิดแล้วสายหัวไปมา ก่อนจะประกาศสิ่งที่อาจารย์ให้มาพูด

"นายจะเข้ามาเรียนในช่วงมัธยมปลาย มันเป็นการเรียนที่กระทันหันมาก เพราะฉะนั้น ในฐานะประธานนักเรียน ฉันจะมาติวให้นายทุกเย็น!!"

"หา!! นายเนี้ยน่ะ พ่อไม่เห็นบอกไว้เลยนิ!!"

"หือ? พ่อ" จินเลิกคิ้วอย่างสงสัยก่อนที่ทั้งห้องจะซ็อกกับคำพูดของเซนริ

"ทากามูระ เซนริ พวกนายเรียกฉันสั้นๆว่าเซนก็ได้น่ะ"พูดไปก็กระดากปาก ในเมื่อเธอมาอยู่ในร่างชายแล้วชื่อยังคงเป็นผู้หญิง มันฟังแล้วรู้สึกยังไงพิกล

"เซนริ?"จินทวนคำ

"ฮ่ะๆๆ นายชื่อเหมือนผู้หญิงซะไม่มีเลย ว่าแต่พ่อนายน่ะ ทากามูระ เคอิจิใช่มั๊ย?"

"อือ" แม้จะรู้สึกเจ็บใจแต่ก็ต้องทนไว้

"หวัดดีเซน เรา ยูคิน่ะส่วนนี้ฟุบุคิน้องชายฝาแฝดเราเอง" พูดแล้วก็ยิ้ม

เซนริรู้สึกว่าในใจของเธอเต้นยังไงไม่รู้ อืมเข้ากันดี หิมะกับพายุหิมะ สงสัยพ่อแม่ของพวกนี้คงพบรักกันที่เทือกเขาหิมาลัยชัวร์... คิดไปก็ขำไป ดูเหมือนเธอจะสนุกกับการตั้งชื่อเล่นและล้อเลียนฉายาของชาวบ้านเค้า(นางเอกเรามีนิสัยเยี่ยงนี้เหรอเนี้ย:เอริ - -"")

"ถ้างั้นพวกนายแก้มัดฉันได้หรือยัง?" ทั้งหมดหันมามองหน้ากันก่อนจะยิ้ม เป็นยิ้มที่เซนริไม่ชอบใจเอาสะเลย

แผละ!!

ครีมปาดหน้าเซนริเข้าอย่างจัง

"อร่อยดี" คำตอบกวนๆถุกส่งผ่านเรียวปากงาม ก่อนจะเอามีดติดตัวกรีดเชือกออกแล้วลุกขึ้นไปหยิบพายมาขว้างใส่ยูคิเข้าอย่างจัง

เราต้องเคยเห็นเธอที่ไหนแน่ๆ...จินคิดในขณะที่การรับน้องยามดึกได้เริ่มขึ้นแล้ว