ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ปิดเทอมแห่งการเปลี่ยนแปลง
บ้านหลังหนึ่งในกรุงโตเกียว... คฤหาสน์แบบยุโรปสมัยใหม่ตั้งตระง่าอยู่ท่ามกลางนครหลวงแห่งนี้
"เบื่อๆๆๆๆๆๆๆ"
"หุปปากโว้ย!! คนกำลังคุยโทรศัพท์"
หญิงสาวอายุประมาณ 18 ปีตะโกนบอกหญิงสาวอีกคนที่นอนกลิ้งอยู่บนโซฟาสุดหรูลายลูกไม้ของจากุชชี่ ผมสีน้ำตาลอ่อนรับกลับดวงตาใสสีน้ำตาลเข้ม ที่แฝงแววแข็งกร้าวต่อทุกสิ่งอย่างชัดเจน
"พี่อัยเคียว!! จะไม่ให้บ่นได้ไง ก็ในเมื่อพ่อเล่นแบบนี้อ่ะ โถ่โว้ย!!"
คำพูดที่ไม่สมกุลสตรีดังขึ้นในห้องนั้งเล่นตะวันตก อัยเคียวมองน้องสาวจอมดื้อของตัวเองแล้วอมยิ้ม ผมสีน้ำตาลเฉกเช่นเดียวกับน้องสาวถูกย้อมเป็นสีแดงโกเมนดวงตาสีน้ำตาอ่อนแฝงแววระยิบ
"ว่ะ! ไอเซนริก็แกอยากซนเองนิน่า โตปานนี้แล้วยังทำตัวไม่รู้จักโต"
"ก็เพราะมีพี่ๆแบบนี้หล่ะ อีกคนเป็นทอมอีกคนเป็นตุ๊ด ป่ะโถ่!!"
เซนริกล่าวออกมาอย่างหัวเสีย ไอคนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นทอมหัวเราะหึๆ
"อยากรองเป็นมั้ยหล่ะ แต่พี่ว่าสมแล้วหล่ะที่พ่อจะส่งแกเข้าโรงเรียนชายล้วน"
คนถูกรับตรงที่โณงเรียนหันมามองตาเขียว ก่อนที่จะพูดอะไรพลันห้องก็เปิดออก
"ว้ายยัยอัยเคียว ยัยเซนริ พวกเธอทำอะไรกับชุดรับแขกลายลูกไม้เกรดเอของจากุชชี่พี่ห๊า!!!"
เสียงแสบแก้วหูดังขึ้น เมื่อหันไปชายหนุ่มหน้าคมคาย ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกไว้ยาวเหมือนหญิงสาว รับกับดวงตาคมเข้มที่บัดนี้ถูกแต่งแต้มไปด้วยมักคร่า(ถูกป่าวว่ะ - -*)ริมฝีปากถูกทาด้วยลิปติกชั้นดีสีแดงแป้ด มองแล้วเหมือนแ - ร - ด เพิ่งหลุดออกมาจากสวนสัตว์
"พี่เฮียว.."
"ฮันนี่จ๊ะ คราวหลังหัดจำให้ขึ้นใจสะมั่ง เรียกผิดๆอยู่ได้ พี่บอกกี่หนแล้วเนี้ย!!"
"ค่ะพี่ฮันนี่ พี่ทำไมกลับเร็วจังค่ะ มหาลัยเรียนครึ่งวันเหรอ?"
คำตอบที่ได้รับกลับมาแทบจะทำให้เซนริซ๊อกข้างสินีม่าอยู่ตรงนั้น
"ป่าวจ๊ะที่รักของพี่ แต่คุณพ่อบอกให้พาเธอไปเตรียมตัวกับการเปิดเทอมใหม่ในโรงเรียนใหม่"
"หา!!! วันนี้เนี้ยน่ะ!!" =[]=~!!!
"จ้า~ หุๆพี่เตียมสถานที่สำหรับการซ๊อปปิ้งแล้วหล่ะ ไปกันเถอะยัยตัวเล็ก"
"ม่าย~!!!!!!!!"
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นจากคนถูกลากไปยังรถเบนซ์สีดำ พลางคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าพี่ชายซึ่งบัดนี้เปลี่ยนสรรพนามเป็นพี่สาวยัดเข้ารถ
ณ ห้างแห่งหนึ่งในย่านวันรุ่น
ร้านค้าระดับห้าดาวตั้งอยู่เต็มไปหมด เซนริที่ไม่ค่อยชอบที่จะออกมาช็อปปิ้งทำหน้าเหย่เก เฮียวลากเซนริเข้าร้านขายชุดนักเรียนชาย
"เออ...เอา..."
"ชุดนักเรียนชายของเคอิ ที่สั่งไว้เมื่อวานน่ะป้า"
เฮียวพูดตัดบทสนทนาของเซนริ ทำให้สาวน้อยหน้าบูดเล่น ชุดสูทสีดำมีตรานักเรียนตรงเนคไท เฮียวรับมาสามชุด พลางส่งตาหวานให้กับชายหนุ่มที่เข้ามาซื้อชุดนักเรียน
ต่อมาเฮียวได้ลากเซนริเข้าไปซื้อของที่จำเป็น รวมถึงผ้าอนามัย - -" ซึ่งต้องยอมรับเลยว่าเฮียวนั้นเลือกได้อย่างคล่องแคล่วกว่าเซนริที่เป็นผู้หญิงจริงๆเสียอีก(เพราะเหตุนี้มั่งที่พ่อมันส่งเข้าโรงเรียนชายล้วน)
เฮอ!! ไม่น่าไปก่อเรื่องเลย เซนริคิดในใจก่อนที่เฮียวจะจัดการจ่ายเงินแล้วพาไปแห่งสุดท้าย ร้านตัดผม!!!
"ทรงซอยสั่นแบบนักเรียนชายของเคอิฮะ"
เซนริที่ไม่รู้จะพูดยังไง เลยบอกแบบนั้นไป เจ๊เจ้าของร้านหัวเราะกับคำพูดของเด็กสาวก่อนที่จะจับกรรไกรแล้วลงมือตัด
"เฮ้ย!! นี้เราเหรอว่ะ"
เด็กหนุ่มหน้าตาคล้ายผู้หญิง ผมสีน้ำตาลสั้นเทียมคอแบบนักร้องญี่ปุ่น ทำให้ดวงหน้าดูคมคายขึ้น ร่างสูงโปร่งลุกขึ้นยืนก่อนที่เฮียวจะเดินเข้ามา
"กรี๊ดหล่อจริงน้องฉัน!"
คำพูดที่ทำเอาเซนริแทบผงะ ก่อนที่จะได้วิ่งหนี เฮียวหรือเจ๊ฮันนี่ก็คว้าตัวไปกอดไปหอมทีหนึ่งแล้วอวดใครต่อใครว่าเซนริเป็นน้องชาย =_="" หลายๆคนที่เป็นเพื่อนพี่แก(หรือสาวประเภทสอง)ก็ลุมทำตาหวานเยิ้มใส่เซนริ
"อยากลับบ้าน~!!!!!!!!!!!!!!!!"
"เบื่อๆๆๆๆๆๆๆ"
"หุปปากโว้ย!! คนกำลังคุยโทรศัพท์"
หญิงสาวอายุประมาณ 18 ปีตะโกนบอกหญิงสาวอีกคนที่นอนกลิ้งอยู่บนโซฟาสุดหรูลายลูกไม้ของจากุชชี่ ผมสีน้ำตาลอ่อนรับกลับดวงตาใสสีน้ำตาลเข้ม ที่แฝงแววแข็งกร้าวต่อทุกสิ่งอย่างชัดเจน
"พี่อัยเคียว!! จะไม่ให้บ่นได้ไง ก็ในเมื่อพ่อเล่นแบบนี้อ่ะ โถ่โว้ย!!"
คำพูดที่ไม่สมกุลสตรีดังขึ้นในห้องนั้งเล่นตะวันตก อัยเคียวมองน้องสาวจอมดื้อของตัวเองแล้วอมยิ้ม ผมสีน้ำตาลเฉกเช่นเดียวกับน้องสาวถูกย้อมเป็นสีแดงโกเมนดวงตาสีน้ำตาอ่อนแฝงแววระยิบ
"ว่ะ! ไอเซนริก็แกอยากซนเองนิน่า โตปานนี้แล้วยังทำตัวไม่รู้จักโต"
"ก็เพราะมีพี่ๆแบบนี้หล่ะ อีกคนเป็นทอมอีกคนเป็นตุ๊ด ป่ะโถ่!!"
เซนริกล่าวออกมาอย่างหัวเสีย ไอคนที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นทอมหัวเราะหึๆ
"อยากรองเป็นมั้ยหล่ะ แต่พี่ว่าสมแล้วหล่ะที่พ่อจะส่งแกเข้าโรงเรียนชายล้วน"
คนถูกรับตรงที่โณงเรียนหันมามองตาเขียว ก่อนที่จะพูดอะไรพลันห้องก็เปิดออก
"ว้ายยัยอัยเคียว ยัยเซนริ พวกเธอทำอะไรกับชุดรับแขกลายลูกไม้เกรดเอของจากุชชี่พี่ห๊า!!!"
เสียงแสบแก้วหูดังขึ้น เมื่อหันไปชายหนุ่มหน้าคมคาย ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกไว้ยาวเหมือนหญิงสาว รับกับดวงตาคมเข้มที่บัดนี้ถูกแต่งแต้มไปด้วยมักคร่า(ถูกป่าวว่ะ - -*)ริมฝีปากถูกทาด้วยลิปติกชั้นดีสีแดงแป้ด มองแล้วเหมือนแ - ร - ด เพิ่งหลุดออกมาจากสวนสัตว์
"พี่เฮียว.."
"ฮันนี่จ๊ะ คราวหลังหัดจำให้ขึ้นใจสะมั่ง เรียกผิดๆอยู่ได้ พี่บอกกี่หนแล้วเนี้ย!!"
"ค่ะพี่ฮันนี่ พี่ทำไมกลับเร็วจังค่ะ มหาลัยเรียนครึ่งวันเหรอ?"
คำตอบที่ได้รับกลับมาแทบจะทำให้เซนริซ๊อกข้างสินีม่าอยู่ตรงนั้น
"ป่าวจ๊ะที่รักของพี่ แต่คุณพ่อบอกให้พาเธอไปเตรียมตัวกับการเปิดเทอมใหม่ในโรงเรียนใหม่"
"หา!!! วันนี้เนี้ยน่ะ!!" =[]=~!!!
"จ้า~ หุๆพี่เตียมสถานที่สำหรับการซ๊อปปิ้งแล้วหล่ะ ไปกันเถอะยัยตัวเล็ก"
"ม่าย~!!!!!!!!"
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นจากคนถูกลากไปยังรถเบนซ์สีดำ พลางคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าพี่ชายซึ่งบัดนี้เปลี่ยนสรรพนามเป็นพี่สาวยัดเข้ารถ
ณ ห้างแห่งหนึ่งในย่านวันรุ่น
ร้านค้าระดับห้าดาวตั้งอยู่เต็มไปหมด เซนริที่ไม่ค่อยชอบที่จะออกมาช็อปปิ้งทำหน้าเหย่เก เฮียวลากเซนริเข้าร้านขายชุดนักเรียนชาย
"เออ...เอา..."
"ชุดนักเรียนชายของเคอิ ที่สั่งไว้เมื่อวานน่ะป้า"
เฮียวพูดตัดบทสนทนาของเซนริ ทำให้สาวน้อยหน้าบูดเล่น ชุดสูทสีดำมีตรานักเรียนตรงเนคไท เฮียวรับมาสามชุด พลางส่งตาหวานให้กับชายหนุ่มที่เข้ามาซื้อชุดนักเรียน
ต่อมาเฮียวได้ลากเซนริเข้าไปซื้อของที่จำเป็น รวมถึงผ้าอนามัย - -" ซึ่งต้องยอมรับเลยว่าเฮียวนั้นเลือกได้อย่างคล่องแคล่วกว่าเซนริที่เป็นผู้หญิงจริงๆเสียอีก(เพราะเหตุนี้มั่งที่พ่อมันส่งเข้าโรงเรียนชายล้วน)
เฮอ!! ไม่น่าไปก่อเรื่องเลย เซนริคิดในใจก่อนที่เฮียวจะจัดการจ่ายเงินแล้วพาไปแห่งสุดท้าย ร้านตัดผม!!!
"ทรงซอยสั่นแบบนักเรียนชายของเคอิฮะ"
เซนริที่ไม่รู้จะพูดยังไง เลยบอกแบบนั้นไป เจ๊เจ้าของร้านหัวเราะกับคำพูดของเด็กสาวก่อนที่จะจับกรรไกรแล้วลงมือตัด
"เฮ้ย!! นี้เราเหรอว่ะ"
เด็กหนุ่มหน้าตาคล้ายผู้หญิง ผมสีน้ำตาลสั้นเทียมคอแบบนักร้องญี่ปุ่น ทำให้ดวงหน้าดูคมคายขึ้น ร่างสูงโปร่งลุกขึ้นยืนก่อนที่เฮียวจะเดินเข้ามา
"กรี๊ดหล่อจริงน้องฉัน!"
คำพูดที่ทำเอาเซนริแทบผงะ ก่อนที่จะได้วิ่งหนี เฮียวหรือเจ๊ฮันนี่ก็คว้าตัวไปกอดไปหอมทีหนึ่งแล้วอวดใครต่อใครว่าเซนริเป็นน้องชาย =_="" หลายๆคนที่เป็นเพื่อนพี่แก(หรือสาวประเภทสอง)ก็ลุมทำตาหวานเยิ้มใส่เซนริ
"อยากลับบ้าน~!!!!!!!!!!!!!!!!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น