สารภาพมาเถอะ ผู้ชายปากแข็ง

ลำดับตอนที่ #1 : L 1 - นายหัวตั้ง ยัยหัวฟู

- กริ๊ง ... -

06.00น.


ตุ๊บ ๆ เพล้ง ...


.........................................................................................
07.00 น.

- ตี ตี้ ตี้ ตีด ตี้ ตี ตี -  5นาทีผ่านไป

- ตี ตี้ ตี้ ตีด ตี้ ตี ตี -  อีก 5 นาที

- ฮา โย คาย อา  - ฉัน คว้านหามือถือ และรับมันอย่างรำคาญเป็นที่สุด  คัยนะ ช่างกวนเวลานอนอันแสนสุขเสียจิง..

- 7โมงแล้วยัย ซี จะไปเรียนมั๊ย - เสียงของเพื่อนสุดเลิฟ
ตะโกนผ่านหูโทรสับ

- อ่า จิงดิ 7.05น. อ่า รออีก 20นาทีนะ น้า พิงค์สุดสวย -  
ฉันตื่นเต็มตาทันที เพราะถ้าขืนฉันนอนต่อ ฉันต้องเข้า
ห้องเรียนสายแน่ ๆ


อาบน้ำ แต่งตัว ภายใน 10 นาที ปลุกพี่ชาย อีก2 นาที
ให้พี่ขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งอีก 7 นาที

ถึงแล้ว 7.29 ......  และรถเมล์ก็เป็นใจ จอดตรงหน้า
ฉันพอดี

 - พิงค์ ๆๆๆ - ฉันโบกมือเรียก

- ฉันนึกว่าแกจะอู้เรียนซะอีก  - พิงค์มองหน้าฉัน
ก่อนลากขึ้นรถเมล์

*******************************************************************

ตึก ตึก   แอ้ดดดดดดดดด (ประตูฝืดจังฟะ) ---
เสียงบ่นในใจของซี

ทุกสายตาในห้องเรียนมองมาที่ประตู

-ยัยนี่จะมาเรียนหรอเนี้ย มาก็สาย ดูสิ แต่งตัวก็บ๋อง ๆ
หัวก็ยุ่งเหยิงเชียว - เสียงซุบซิบนินทา ฉัน

-เสียงนินทา ฉัน โอ้ย มาสายแค่นี้ แล้วทำไม
ผิดนักหรืองัย เซ็งจิงๆ -

ฉันนึกในใจอีกแหละ หุหุ ก็จะพูดเพื่อเป็นจุดเด่นขึ้นอีกหรืองัยล่ะ

---แล้วเธอจะยืนตรงนี้อีกนานมั๊ย ยัยหัวฟู เอ๊ย---- 
เสียงนุ่ม ทุ้มดังขึ้น

- อะไร อีกล่ะ - ฉันตะโกนออกมา พลางมองหา
คนต้นเสียงในห้อง

- ฉันยืนที่ประตูนี้ แล้วทามมาย ห่ะ - ฉันเริ่มออกลาย ความกวน

แต่ทามมายคนในห้องมันมองฉันอย่างนั้นฟ่ะ เฮ้ย ยิ้มไรอ่า เฮ้ยหัวเราะอะไร อะ งง ว่ะ ------- ฉันงงมากเรย คนในห้องอมยิ้ม บางคนก็หัวเราะ ซุบซิบกันไปมา ง ง .....

- ก็ถ้าอยากยืนตรงนี้ก็ ตามใจนะ แต่หลบทางให้ฉัน-- เขา
 ผู้ชาย สูงโปร่งเชียวล่ะ ด้านหลังหล่อสุด ๆ เบียดฉันและ
เดินเข้าไปในห้อง พลางจัดแจงวางกระเป๋า หยิบหนังสือ
และเริ่มเรียนทันที ....

-- แก ดูคนนั้นดิ หล่อจัง
-  เออ น่ารักจิงด้วย หัวตั้ง หล่อสูง สเป็คชั้นเรย -

ยัย บ้า  เอ้ย หึ ทีกะผู้ชายละ ชมจังนะ ทีกะฉัน แค่มาสาย
ด่าเอาด่าเอา นินทาชาวบ้านเค้าจังนะหล่อน ...
ฉันด่ายัยสองคนนั้นในใจอีกแหละ เฮ้อ ไปนั่นเรียนดีกว่า
เบื่อวะ  รู้งี้ลงเรียนกับยัยพิงค์ดีกว่า


ก็คือว่า ยัยพิงค์ลงเรียน เลข ส่วนฉันลงเรียนภาษาอังกฤษ
 แต่เวลาเรียนของเราพร้อมกัน ก็เลยนัดที่จะมาพร้อม ๆ กัน


---------------------       *****-        --------------------


ด้วยความหมั่นไส้นาย หัวตั้งนั้น ฉันเลยตั้งหน้าตั้งตาเดิน
ไปนั่งข้าง ๆ นายนั้น กระแทกของทุกสิ่งทุกอย่างลงตรง
เก้าอี้ และกระเเทกก้นลงนั่ง อย่างไม่สนใจใครทั้งสิ้น
5555 ฉันรู้หรอกว่านังสองคนนั้นต้องอยากมานั่งข้าง
นายนี่แน่ แต่ฉันจะทำให้พวกเธอเสียใจ 5555

*--- นี่มันนางเอก หรือนางมาร ฟะเนี้ย ยัยคนแต่ง -----*


นายหัวตั้งหัน หน้า ใส ๆ ไร้สิวเสี้ยน มามองฉันแวบหนึ่งก่อน
หันไปตั้งใจเรียนและไม่สนใจฉันอีกเรย

---ต๊าย นายนี่ กล้าเมินฉันหรอ คอยดูสิ ฉันจะทำให้นาย
หลงฉันให้ได้เลย นายหัวตั้ง---




นี่แหละจะเป็นจุดเริ่มต้นการอ่อย เฮ้ย บริหารเสน่ห์ให้

นายหัวตั้งมาเป็นลูกไล่ของ เจ้าหล่อนที่วันนี้กลายเป็น

ยัยหัวฟูจอมกวน 


เอาล่ะมาดูว่ายัยหัวฟูจะเริ่มใช้เสน่ห์อย่างไรให้นายนั้น

มาหลงใหล ...ในความน่ารักและแสนกวน