ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love is pain ฉันเจ็บมาพอรึยัง?

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 [Flashback]ช่วงเวลาแห่งความสุขของชั้นกับนาย

    • อัปเดตล่าสุด 18 มี.ค. 53


       เหล่าสมาชิกแห่งBigbang กำลังซ้อมเต้นเพลงGara gara go! อย่างขะมักเขม้น จียง

    ซึ่งกำลังอ่านคิวที่เค้าต้องเต้นข้างหน้า พลางทำท่าทางประกอบได้วย ส่วนคนอื่นๆก็

    กำลังอยู่ในช่วงพัก ซึ่งคนส่วนใหญ่ก็ดื่มน้ำ ส่วนแทยังก็นอนฟังเพลง เทมโปก็กำลังร้อง

    แรปอยู่ที่โซฟาตัวเล็กๆมุมห้อง


    "เฮ้อ~~" 

    "เหนื่อยเหรอ..หืม?" เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างกาย พร้อมๆขวดน้ำที่ถูกยื่นมาด้านหน้า

    "เทม..."

    "ก็ชั้นน่ะสิ เอ้า" ร่างสูงพูดพร้อมยัดขวดน้ำเข้าในมือของร่างบาง จียงรับมาก่อนจะเปิด

    ออกแล้วกรอกน้ำเข้าไป

    "ขอบใจ"

    "ไม่เป็นไร เป็นแฟนกันแล้วนี่"

    "บ้า..>//<"

    "ฮะๆ อายเหรอ?"

    "ปะ...ป่าวเว้ย!!" จียงปฏิเสธพร้อมโบกมือไปมา เขาขยับหนีออกมาจากร่างสูงเล็กน้อย 

    แต่มือหนาคว้าเอวร่างบางไว้ได้ก่อน

    "หนีทำไมอ่ะ"

    "ป่าวหนี..><"

    "แล้วเมื่อกี้เรียกอะไร"

    "กะ..ก็อยู่ตรงนั้น...มันหนาว ลมพัดอ่ะ"

    "จริงง่ะ"

    "จริงดิ!!"

       พูดจบจียงถึงได้รู้สึกว่าอยากตัดกล่องเสียงตัวเองทิ้ง ให้ตายเหอะ ก็พอเขาพูดจบ เท่า

    นั้นล่ะ ไอเทมโปก็กอดเขา!!! ย้ำ!! กอริลล่าเทมกอดเขา อ๊ากกกก!!! เป็นแฟนกันก็ช่วย

    กั๊กๆอาการไว้นี้สสสสสสนึงมันจะเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย ตั้งแต่กลางวันก็เล่นคีบอะไรต่อมิ

    อะไรมาให้ ตอนซ้อมเต้น พอเขาล้มก็รีบเข้ามาถามว่าเป็นอะไรมากป่าว? เจ็บมั้ย? จนแท

    ยังมันยังรู้!!! ตลอดเวลาที่เต้น เขาเลยได้แต่หลบๆสายตาหัวเราะเยาะยังกับจะบอกว่า


    'หึ..เป็นไงล่าาา~~ ตอนไฮสคูลชอบว่าพวกเพื่อนผู้หญิงที่อ่านฟิค อ่านโดจินว่าหมกมุ่นดีนัก ก็บอกแล้วว่าอย่าไปว่าเค้า เตือนแล้วไม่ฟัง ตัวเองเป็นเองเลยยย เป็นไงล่าาาาา~~'




    อ๊ากกกกก!!! ก็เข้าใจอยู่หรอกนะว่าอยากสมน้ำหน้า แต่ช่วยเก็บอาการนิดนึงเดะ!! คำ

    พูดเสียดแทงเต็มเปี่ยมในสายตาตี่ๆขนาดนั้น กะตอกย้ำเต็มที่เลยใช่มั้ยน่ะ

    "ป่ะ เข้าห้อง"

    "อือ..หา!!!"

    "เข้าห้อง"

    "หะ..ห้อง นาย..นายจะทำอะไรอ่ะ!!O//O" ร่างเล็กพูดโวยวายพร้อมทำมือปิดร่างตัวเอง 

    ทำเอาร่างสูงยืนงง

    "อะไรของนาย ชั้นหมายถึงห้องซ้อม ไม่ใช่ห้องนอนซะหน่อย"

    "อ้อ..."จียงพยักหน้าอย่างเข้าใจ แต่ก็ต้องทำหน้าเหวออีกครั้งกับประโยคต่อมาที่ร่างสูง

    พูดข้างหู

    "ส่วนห้องนอนอ่ะ ไว้คืนนี้ค่อยเข้าด้วยกันนะ >3<" พูดจบก็เดินนำลิ่วไปในห้อง อย่างไม่

    สนใจคนฟังที่หน้าแดงไปถึงหูแล้ว (เทมโป บราโว!!! b><d)


    "อ๊ากกกก!!! ไอเทมโป!!!!" 

    .......ชั้นก็อายเป็นนะเฟร้ย!!! >/////<.......

    _____________________________________________________________

    เดี๋ยวแปะไว้ก่อนนะคะ ดึกแล้ว ถ้าเกิดมีเวลาจะมาแปะเพิ่มนะ ^ ^

    รักเทมจีมากมาย
    _____________________________________________________________
    มาแปะเพิ่มแล้วนะ^^
    v
    v


        ควอนจียงกำลังเตรียมเก็บของจะกลับ เขาอยู่ซ้อมจนถึง 1 ทุ่ม เกือบทุกวันทั้งที่คน

    อื่นๆในตึกกลับไปจนเกือบหมด จียงรีบเก็บของแล้วค่อยๆเดินออกจากห้องซ้อมอย่างไม่

    รีบร้อนอะไรมาก ปกติทางเดินก็มืดอยู่แล้วด้วย เขาเลยชินกับมันซะแล้ว


    "เฮ้อ~" ร่างเล็กถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ถ้าไม่เป็นเพราะเขาชินกับการเต้นโดยไม่มี

    ใครในห้องซ้อม คงได้กลับดึกกว่านี้แน่ แต่กลับแค่นี้มันก็น่าจะมีคนอยู่บ้างสิ เงียบอ่ะ

    "ทั้งที่เป็นวันเกิดแท้ๆเลยนะ..." 

            จียงพูดออกมาเบาๆ ก็ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันเกิดของเขานี่ ทำไมทุกคนถึงได้ชิ่งกลับก่อนกันหมดเลยนะ ใจร้ายชะมัด T_T จีเศร้านะเนี่ย ปีที่แล้วก็วุ่นๆกันเลยไม่ได้ฉลองวันเกิดของเขา ทำไมปีนี้ต้องเจอแบบเดียวกันด้วยนะ 

    "เดจาวูชัดๆ ....เชอะ!"
    ....

    ......






    ........

    .........เฮ้ย......




    ......เฮ้ยๆ........- -^^









    .....เฮ้ย!! มันจะเงียบเกินไปละ!!!.... 










    .....พิมพ์อะไรหน่อยดิเว้ย!!!.... (- -* ไอนี่)




    ....(pain/เดี๋ยวเดะ มันยังไม่ถึงเวลา)....

      







    3  




    2




    1!!!






    ปุ้ง!! ปุ้ง!!..

    "HAPPY BIRTHDAY TO KWON JIYONG!!!!!"

    "หา?" หะ..เฮ้ยๆ  นี่มัน...

    "ก็งานวันเกิดไงครับพี่" มักเน่ของวงพูดออกมาเป็นคนแรก

    "กว่านายจะซ้อมเสร็จนี่เล่นเอารอจนเมื่อยเลยนะ" แทยังบอกยิ้มๆก่อนจะหันไปหาวออกมาอย่างง่วงงุนสุดขีด

    "สุขสันต์วันเกิดครับพี่^________^ " โดราแดซองเอ่ยพร้อมกับโชว์ยิ้มกว้างตามแบบฉบับ

    "นี่มันอะไรน่ะ..."

    "ก็งานวันเกิดไงครับพี่ พี่เทมโปเขาบอกพวกเราว่าปีนี้อยากจัดงานให้พี่น่ะครับ พวกเราเลยวางแผนกัน" แดซองตอบกลับ

    "ก็คือทำเป็นชิ่งกลับก่อน เพื่อจะได้ให้พี่อยู่ซ้อมไปคนเดียว" ซึงรีเสริมเข้ามา

    "จากนั้นก็ไปเตรียมงานให้เรียบร้อยระหว่างที่นายซ้อมอยู่ไง จียง" แทยังสรุปจบ

    "สุขสันต์วันเกิดนะจียง.." เสียงทุ้มแทรกขึ้นมากลางวง เสียงที่เขาจำมันได้ดี เสียงของ

    คนที่คอยห่วงเขาเสมอ

    ...เสียงของชเว ซึงฮยอน...


    "ข...ขอบใจ -///-"

    "เห? แค่ขอบใจหรอกเหรอ" ร่างสูงถามอย่างเจ้าเล่ห์ ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกร้อนๆหนาวๆ

    "ละ..แล้วนายจะให้ชั้นทำอะไรเล่า!!" 

    "ก็..จูบชั้นไง" 

        อ๊ากกกกกก!!!! ให้ตายเหอะ เขาไม่ถามมันเลย ไอกอริลล่าบ้า จะพูดอะไรก็หัดอายคนซะบ้างสิเว้ยยยย!! o>//<o

    "เย้ๆ!! เอาเลยๆพี่เทม 55+" มักเน่น้อยพูดอย่างร่าเริง ก่อนจะต้องหุบปากแทบไม่ทันเมื่อสบตากับสายตาอาฆาตที่ถูกส่งมาจากบุคคลที่ชื่อ "ควอนจียง" แบบ..

    'ไอ้มักเน่ กลับไปชั้นฆ่าแกแน่!!'

    ...เหวอ~~ - -^^....พี่จีเข้าโหมดอำมหิตซะแล้ว - -

    "เอาน่า จียง น้องก็แค่เชียร์เล่นๆ นายก็ทำให้หน่อยดิ นะๆๆ"
    "ไม่เอาเว้ย!!"
    "ไม่เอาเหรอ งั้นไม่เกรงใจล่ะนะ!!" พูดจบจียงก็รู้สึกว่าตัวเองบินได้?...เฮ้ยๆ ไม่ใช่ละ...

    ว้าก!!! เทมอุ้มเขา อุ้มแบบเจ้าหญิงเลยด้วย!!! เฮ้ยๆ!!! เขาไม่ใช่ผู้หญิงนะไอเทมบ้า!!>///< (ถึงจะเคะแตกบ่อยๆก็เหอะ -//-)







    บนดาดฟ้าของตึก YG

    "นี่ จียง"เสียงทุ้มเอ่ยเรียกร่างบางเบาๆ หลังจากนั่งเงียบมาร่วม 5 นาทีเต็ม

    "อะไร"

    "ชั้นรักนายนะ"

    "อืม รู้แล้วน่า ฟังมาเป็นร้อยรอบแล้ว....-////-" ร่างเล็กตอบอย่างรำคาญเล็กน้อย แต่ก็อายอยู่ดีอ่ะนะ

    "แต่ก็ชอบฟังใช่ม้าา~~" เทมโปถามอย่างกวนๆ กอริลล่าบ้านีชอบมาพูดอะไรให้เขาอายอยู่เรื่อยเลยให้ตายเหอะ - -^^

    "บะ..บ้า!! ...ไม่ได้ชอบซะหน่อย!! นายเอาอะไรมาพูด -//-"

    "ฮะๆ ก็ได้ๆ ไม่ชอบก็ได้"

    "เออ"

    "นี่ จียง" ร่างสูงเอ่ยเรียกอีกครั้ง 

    "หืม?" 

    "หลับตาสิ" 

    "หา?" จียงทวนถามซ้ำอย่างงงๆ เทมจะเล่นอะไรอีกแล้วล่ะเนี่ย อยู่ให้เขาหลับตา คิดลามกอยู่แหงเลย ( - -^^ เอิ่ม..จีคะ เก็บอาการนิสสนึง จะคิดลึกเกินไปละ)

    "เอาน่า หลับตา ไม่ทำอะไรหรอก"

    "แน่ใจ"

    "อื้ม!! ด้วยเกียรติของแฟนควอนจียงเลยเอ้า!!" ซึงฮยอนทำหน้าขึงขังพร้อมชู 3 นิ้ว เป็นการสาบานให้ร่างบางพอจะมั่นใจขึ้นมาบ้าง จียงค่อยหลับตาลง ....



    ....

    .....



    "นี่จียง หลับตาไว้ก่อนนะ..." เสียงนุ่มเอ่ยข้างหูกำชับเขาไว้ ซึ่งคนฟังก็พยักหน้ารับเบาๆ อย่างว่าง่าย




    "เอ้า...ลืมตาได้"

        ร่างเล็กค่อยเปิดเปลือกตาช้าๆเพื่อปรับสายตา แล้วก็ต้องประหลาดใจกับแหวนสีเงินเรียบๆวงสวยที่ร่างสูงอ้อมมือจากด้านหลังมาถือตรงหน้า ก่อนมือหนาจะค่อยๆบรรจงสวมมันลงบนนิ้วนางของเขา

    "ชั้นรักนายนะ จียง"

    "เทม.."

    "ชั้นอยากให้นายอยู่กับชั้น..ตลอดไป ได้มั้ย?"

    "อื้ม ได้สิ"

    "สัญญานะ"

    "ชั้นสัญญา นายล่ะ?"

    "ฮะๆ ...ชั้นสัญญา"

    .......นายสัญญาแล้วนะ เทม.......


    TBC
    ______________________________________________________________

    อะแฮ่ม...แฮ่มๆ 

     ส่องหาคนเม้นอย่างเอาเป็นเอาตาย

    แล้วผลลัพธ์มันก็คือ ......ไม่มี

    เฮือกกก!!!!

    โหดร้ายที่ฉุดดดด!!!!! 

    เง้อ~~  ฟิคนี้เม้นได้ตลอด 24 ชั่วโมงถ้าเว็บไม่ปิด คอมท่านไม่แฮงค์ และแรงเน็ตมีพอนะคับ (พยายามโปรโมตเต็มที่ - -^)

    ไม่ค่อยอยากบังคับ แต่ขอหน่อยเถอะ พลีสสสสสสสสส~~~



                                     ♥♥♥♥                                          ♥♥♥♥
                                   ♥♥♥♥♥♥                                      ♥♥♥♥♥♥
                                     ♥♥♥♥                                          ♥♥♥♥


                                                           ☻☻☻☻
                                                             ☻☻☻
                                                               ☻☻
                                                                 ☻

                                                       นะคะนะคะนะคะ
                                                นะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ 
                                         นะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ
                                      นะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ
                                   นะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ
                                นะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ
                                 

    อ่าาาา........... พิมพ์ตั้งนาน กว่าจะออกมาเป็นรูป 

    อิยะฮะฮ่า ดีใจจังทำได้เป็นครั้งแรก ^ _________ ^ /:กระหยิ่มยิ้มย่อง >_<

    บ๊ายบายค่า!!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×