คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ไปเที่ยว
- หลังจากงานเลี้ยงที่บ้านตระกูลฮัน –
Sohee talk
“ เห้อออ เหนื่อยเปนบ้าเลย” โซฮีก้มตัวลงบนบนเตียงขนาด
I want nobody nobody but u ~ ~
“ hello” คัยอ่ะโทรมาป่านนี้
‘ไง โซฮี กลับมาทั้งที เหนื่อยล่ะสิ’ เห้ยรุได้ไงฟร่ะว่าเหนื่อย
“ เอ่อ คัยค่ะ’’ ฉันถามเจ้าของเสียง
‘จำไม่ได้หรอ เค้าน้อยใจนะเนี่ย’ คัยว่ะ เริ่มมีน้ำโหแล้วนะเฟ้ย
“ คัย ฉันจำไม่ได้” ฉันพูดไปแบบตรงๆ
‘ โห เย็นชาส่ะ’
“จะบอกมั้ย ถ้าไม่บอกฉันจะวางแล้วนะ”
‘ โห ใจร้ายที่สุด ฉันซึงริไง’ ปลายสายทำเสียงงอนๆๆ ดัดจริตอ่ะ
“อ่อ ซึงริโทดที แฮ่ๆๆ ฉันจำไม่ได้อ่ะ”
‘ เออๆๆ ออกมาหน่อยดิชั้นอยู่หน้าบ้านเธออ่ะ อยากเจอหน้าจัง’
“โอเค”
15 นาที ผ่านไปปปปป
“โหทำไมมาช้าอ่ะ” ซึงริถามฉัน
“แหมดูบ้านฉันดิ ใหญ่ซ่ะ ไหนจะหลบพวกบอดี้การ์ดมาอีก” ฉันชี้ให้ดูบ้านหลังงาม 5 5
“จ่ะๆๆ แม่คุนหนูโซฮี”ซึงริพูดไปพลางหยิกแก้มโซฮีอย่างหมั้นเขี้ยว
“เจ็บนะเว้ย ไอแพนด้า เออที่เรียกออกมามีรัยหรอ”
“ก้คิดถึงนะสิ” ซึงริบอกพร้อมทำตาซึ้ง
“แหวะ จะอ้วกว่ะ นี่ขนาดฉันเป็นเพื่อนแกนะแกยังขนาดนี้แล้วถ้าแกมีแฟนจะขนาดไหนเนี่ย” ซึงริดูเหมือนจะสะดุ้งไปเล็กน้อยกับคำว่า เพื่อน ทัมมัยง่ะ เปาน้อยงง
“แล้วถ้าฉันไม่อยากเป็นเพื่อนอ่ะ” พูดรัยอ่ะไม่ได้ยินเลย
“ตะกี้ นายพูดรัยนะ” ฉันถามซึงริ
“ปะ เปล่า เอ่อนี้เมื่อไหร่ฉันจะได้เข้าบ้านเทอซักทีอ่ะ”
“เมื่อพี่นายเลิกเป็นมาเฟียนั่นแหละ”
“โห งี้ฉันก้ไม่ได้เข้าห้องนอนเธอเลยอ่ะดิ”
“ทะลึ่ง” ฉันอดยิ้มกับคำพูดซึงริไม่ได้
“งั้นเธอไปนอนเหอะเดวพรุ่งนี้ ฉันพาไปเที่ยว”
“ โอเค ได้ๆ”
“ good night” ซึงริบอกกับฉันแต่แล้วเห้ย
จุ๊ฟ -/////////- ซึงริหน้าแดง แต่โซฮีกลับอึ้ง
“ ไอบ้า ซึงริ มาหอมรัยเปนเด็กๆไปได้” เมื่อตอนเด็กเราก้ชอบหอมแก้มกันแบบเนี่ยหล่ะ
“อ้าว เธออ่ะ หอมฉันบ้างดิ” ซึงริทำแก้มป่อง
“นี่แน่ะ” ฉันเลยต่อยเข้าไปเต็มๆๆ 55 สะใจ
“ยัยเปาโหดร้าย” ซึงริเดินกับไปที่รถของเค้า
“ ซึงริ ฝันดีนะเพื่อน 5
“เลิกพูดคำว่าเพื่อนได้ป่ะ มันเจ็บ” วันนี้ไอซึงริเป็นรัยอ่ะ บ่นอยู่ได้คนเดียว 55 ถ้าจะบ้า
เช้าวันใหม่
“ พี่ชายวันนี้เค้าไปเที่ยวกับซึงรินะ” ฉันเดินเข้ามาขออนุญาตพี่ชายสุดเลิฟที่กำลังดื่มกาแฟอยู่
“ ไม่ให้ ไอซึงริมันน้องไอท๊อปนะ”พี่ชายใหญ่ค้านทันที
“พี่ชาย... ท๊อปคือคัยอ่ะ” พี่ซอนเยกะซิบถามพี่ชายกลาง
“ก้มาเฟียคู่แข่งพี่ชายเราไง”
“ น้า าา า า พี่ชายฉันอยากไปเที่ยวอ่ะ” ฉันทำเลียงเว้าวอนสุดๆๆ
“โถ่ พี่ชายขา ซึงริเราก้เห็นกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ไม่เปงรัยหรอก” เย้ๆๆพี่มินขอบคุนมาก
“เอางี้ ให้แมกซ์ไปด้วยสิ ” พี่ชายกลางบอก
“ไม่เอา”
“งั้นซอนเยไปกับน้องได้มั้ย”พี่ชายใหญหันมาถามพี่สาวชั้น
“ เอ่อ.....” โถ่พี่มิน ไปเหอะๆๆๆ ฉันทำแก้มป่องใส่พี่สาว
“ ก็ได้”
“พี่น่ารักที่สุดเลย อิๆๆ”
“ งั้นซื้อขนมมาฟากพี่ด้วยหล่ะ มินดูแลน้องด้วยนะ” พี่ชายกลางสั่ง
“ค่าx2”
“โซฮี ซอนเยลืมรัยป่ะ” พี่ชายใหญ่เรียกพวกเรา
“อ่อ แหะๆๆ” ฉันรุเหตุผลเลยรีบเข้าไปหอมแก้มพี่ชายใหญ่ทันทีพร้อมกับพี่มินที่ไปหอมแก้มพี่ชายกลาง บ้านเรามักจะทำอย่างนี้กันเป็นประจำแหละค่ะ
ป.ล. ฉันสนิทกับพี่ชายใหญ่(ฮัน) ส่วนพี่มินสนิทกับพี่ชายกลาง(ซีวอน)
หน้าบ้าน
“โซฮี ทางนี้ๆๆ” ซึงริกวักมือเรียกฉัน
“อ่อ”
“อ้าวพี่มิน หวัดดีคับ จะไปด้วยกันหรอ” ซึงริทักทาย
“อืมๆๆจ่ะ”
“ไปกันเหอะ” ฉันบอก
“ ok Let’s go”
- ระหว่างทาง-
“เออ ซึงริด้วยจอดตรงสวนสาธารณะข้างหน้านี้นะ”
“เอ้าทัมมัยอ่ะพี่” ฉันถาม
“อ่อ ไม่อยากเปน ก ข ค น่ะสิ 5 5+” พี่มินพูดขำๆ
“พี่อ่ะ”
“ขอบคุนครับ พี่สะใภ้” ดูไอบ้านั่นพูดเด่ะหน้าเตะส่ะ
“ยังไงก้ฝากยัยนี่ด้วยล่ะกัน”
“ครับๆ”
“พี่มินจะกลับพร้อมกันเปล่า”
“อือๆเดวโทรมาบอกล่ะกัน เดวพี่ชายสงสัย”
“ค่า/คับ”
ความคิดเห็น