คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : We're Back !!
- สนามบินนานาชาติ กรุงโซล -
“อ๊ะ!! โซฮีฮีฮีฮีฮีฮีฮีฮีฮีฮี” สาวน้อยนางหนึ่งแหกปากเรียกสาวน้อยอีกนางนึ่ง
“ห๊า!! พี่ซอนเยเยเยเยเยเยเยเย” น่าน she แหกปากตอบรับพี่สาว - -
‘ ตึกๆๆๆๆ’ เสียงวิ่ง “และเราก้หากัลลลลจนเจออ” คนพี่วิ่งเข้ามากอดน้อง
“เพลงรัยอ่ะพี่ซอนเย” โซฮีถามพี่สาว
“ไม่รุดิ คนแต่งมันให้ร้องอ่ะ” ซอนเยตอบ
“- -“
“ เออ โซฮี เปงงัยบ้างเนี่ย โตขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย” ซอนเยเขย่งขึ้นไปลูบหัวน้องสาว
“ก้แหง่สิ คัยจะเตี้ยดักดานเหมือนตัวเองล่ะ 55+” โซฮีสวนกลับ
“เด๋วเหอะ ยัยซาลาเปาเน่า”
“เอ่อคุนนู๋คับเชิญทางนี้ครับ” มีชายหนุ่มนิรนามผู้หนึ่งเดินเข้ามาหาทั้งคู่
“อ้าวแล้วนายเปงคัยล่ะ” ซอนเยชี้หน้าถามอย่างงงๆ
“ผมเองคับ...แม๊กซ์ไง” เขาถอดแว่นออกทำให้เห็นถึงใบหน้าอันเกลี้ยงเกลา
“อ่อ นายแมกซ์ แล้วพี่ชายชั้นอ่า” โซฮีถามกลับ
“คือ..ท่านไปพบลูกค้าน่ะคับ”
“น้องกลับมาทั้งทีไม่ยอมไปรับ คอยดูเห๊อะ....หึๆ” ซอนเยคิดแผนการณ์
“พี่มิน ฉันรุล่ะจะทำยังไง”โซฮีดึงซอนเยเข้าไปกระซิบ
“55+ ok”
“คุนนู๋คับ ไปกันเถอะคับ” ชายอีกคนนึงเดินเข้ามา
“อ้าวแล้วนี่คัยอีกเนี่ย” โซฮีถาม
“ผม แทยังไงคับ”
“อืม แล้วกระเป๋าลงมาครบยัง” ซอนเยถามแทยัง
“ครบแล้วคับ ทั้งหมด 580 ใบคับ”
“มั่วแหละ ฉันซื้อ Gucci มาอีก 9ใบย่ะ ไปเช็คใหม่เลย” โซฮีบอกกับแทยัง
“ห๊า O 0 O”
“แมกซ์ วันนี้มีคนตายหรอเห็นมีคนใส่แต่ชุดดำ” ซอนเยถาม
“55+ไม่ใช่คับก้บอดี้การ์ดมาอารักขาคุนนู๋ไงคับนายท่านสั่งมาชุดใหญ่เลย”
“ไร้สาระ ไปขนกระเป๋าไป๊”โซฮีสั่ง
“ขอประทานโทษคับ นายท่านได้สั่งหน่วยยกกระเป๋ามาเปนพิเศษอยู่แล้วคับ”แทยังอธิบาย
“โซฮี ไปทำแผนการกัล”
“ดีเลย งั้นไปหาเฮียเซเว่นเหอะ”
“แทยัง เอารถมาคันนึงสิ” ซอนเยออกคำสั่ง
“เอาไปทำรัยคับ แล้วคุนนู๋ไม่กลับบ้านหรอ”
“เอาไปทำแมวมั้ง ประสาท” โซฮีหันไปแขวะกลับ
“เอ่อ”
“รีบจัดมาอย่าพูดมาก รำคาญ” ซอนเยวีนแตก
“คับ เห้ยดงแฮไปเอารถมาคันนึง”แทยังหันไปสั่งลูกน้องอีกต่อนึง
“แมกซ์ นายขับนะ” ซอนเยหันไปหาแมกซ์
“เอ่อ แต่ผมต้องไปหานายท่านต่อจากนี่นะคับ”
“จะไปม่ะ” โซฮีถาม
“เอ่อ” แมกซ์ทำท่าจะไม่ไป
“กล้าขัดใจฉันหรอ....ได๊...หึกๆๆๆๆ” ซอนเยขยิบตากับโซฮีแล้วลงไปนั่งกับพื้นเบะหน้าร้องไห้
“พี่มินๆๆ หึกๆๆๆๆ”โซฮีลงไปชักดิ้นชักงออยู่กับพื้น
“โอ๋ คุนนู๋คับ ผะผม..ขอโทษคับได้โปรดหยุดร้องไห้นะคับ” แมกซ์ก้มลงไปนั่งขุกเข่าขอร้องพร้อมทั้งน้ำตาเพราะเค้าได้ประมวนแล้วว่าถ้าน้องสาวของนายท่านร้องไห้หนักขึ้นเค้าเองคงไม่มีชีวิตรอดแน่ๆ พี่ชายเธอคงไม่เก็บเค้าเอาไว้
“ไม่หยุด ก้นายไม่ไปนิ” โซฮีแหกปากดังขึ้นเรื่อยๆ
“ปะ..ไปคับ คุนนู๋หยุดร้องนะคับ โอเอ้ๆๆๆ” แมกซ์ทำท่าทางประกอบ
“โห ปันยาอ่อนอ่ะ อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยเรา ฉันแค่ฝึกวิชาการแสดงเท่านั้นเองนะ”ซอนเยลุกขึ้นพลางดึงเสื้อให้เข้าที่
“ ......” ทั้งสนามบินงิด
“แทยังแล้วนายไม่ต้องเสนอหน้าไปฟ้องพี่ฉันหล่ะ”ซอนเยหันไปขู่แทยัง
“ไม่งั้นฉันไม่กินนมก่อนเข้านอนจิงๆด้วย”โซฮีพูดด้วยสีหน้าจิงจัง
“โถ่ ทูนหัวของนม เอ๊ย คุนนู๋อย่าอดเลยนะคับ ผมไม่บอกหรอก”แทยังทำตาละห้อย
“ดี งั้นไปกันเหอะ”
ความคิดเห็น