ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ^^My Manager-My Superstar^^[TempG++]

    ลำดับตอนที่ #5 : My Manager-My Superstar>>5

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 841
      2
      4 มิ.ย. 53

    มาอัพแบบไว้ช่วงนี้กำลังใจดี

    เม้นมาปัญญาเกิด
    เม้นเสียเถิดเกิดตอนต่อไปนะจร้า
    ---------------------------------------------------SUN&SNOW------------------------------------

    “ผมขออนุญาตให้พนักงานใหม่ควอนจียงไปอยู่กับเทมป์ได้มั้ยครับ.....ใช่ครับ เพื่อการทำงานที่มีประสิทธิภาพขึ้นครับ...ขอบคุณครับ”
    .
    .
    .
    .
    ………………………………..
     
     
     
    ก็อกๆๆ
     
    “ขออนุญาตครับ”
    หลังจากที่แยกย้ายกันแล้วดองวุกก็รีบมาพบท่านประธาน เพื่อแผนอะไรบางอย่าง
     
     
     
     
    “เข้ามาสิ”
     
     
     
     
    “มีอะไรเหรอ...ถึงได้เข้ามาพบชั้น”ท่านประธานฮยอนซอกถามขึ้นอย่างแปลกใจที่อยู่ดีๆดองวุกเข้ามาพบเค้าโดยตรง เพราะปกติชเวดองวุกมักจะไม่ค่อยเข้ามาหาเค้าสักเท่าไร แต่จะให้อิมแทบินมาแทน แรกๆเค้าก็สงสัยว่าทำไมต้องเป็นแทบินที่มาแทนดองวุก หลังๆมานี้เค้าได้ยินข่าวในบริษัทจึงได้เข้าใจ เค้าไม่ห้ามหรอกถ้าดองวุกจะคบกับแทบินเพราะทั้งคู่ต่างก็ยังตั้งใจทำงานเหมือนเดิม
     
     
     
     
     
    “คือว่า...”ดองวุกอ้ำอึ้งไม่รู้ว่าควรพูดไปดีมั้ย
     
     
     
     
    “ว่ามาเถอะ”ฮยอนซอกบอกอย่างใจดีเพราะดองวุกเองก็ทำตัวดีมาตลอด
     
     
     
     
     
    “ผมอยากให้จียงมาอยู่กับเทมป์นะครับ”
     
     
     
     
    “...”
     
     
     
     
    “...ทำไมล่ะ”ฮยอนซอกถามอย่างสงสัย เพราะเค้าเองคงจะไม่ยอมให้ลูกชายตัวดีไปอยู่กับใครง่ายๆแน่...ถึงแม้คนๆนั้นจะเป็นเทมป์นักร้องที่เค้ารู้จักมาตั้งแต่ยังเด็กก็เถอะ
     
     
     
     
     
     
    “เออ....”ดองวุกสังเกตได้ถึงน้ำเสียงที่แปลกไปของท่านประธานก็ไม่แน่ใจว่าควรจะพูดต่อไปดีมั้ย ...เอาว่ะ!! ไหนก็มาถึงขั้นนี้แล้ว ยังไงแผนเปลี่ยนลิงเป็นเกย์ก็จะไม่ล้มเลิกเด็ดขาด อีกอย่างตอนนี้เค้าก็มีพี่เท็ดดี้เป็นแนวร่วมด้วยแล้ว ความมั่นใจ.....เต็มร้อยยยยยยยย!!
     
     
     
     
     
     
    “ผมได้ยินมาว่า...จียงจะมาเป็นคนดูแลเสื้อผ้าในอัลบั้มใหม่ของเทมป์ใช่มั้ยครับ”
     
     
     
     
     
    “อืม...แล้วยังไง”
     
     
     
     
     
    “ผมคิดว่าจียงคงจะทำงานยากอะครับ เพราะเทมป์เองเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ผมสงสารจียงนะครับ”...นอกจากสงสารจียงแล้วดองวุกยังหมั่นไส้เทมป์ด้วยครับ ดองวุกเอยต่อในใจ
     
     
     
     
    “อืม...ก็จริงของนายนะ”
     
     
     
     
     
    “ครับ อีกอย่างอยู่กับเทมป์อะไรๆจะได้ง่ายขึ้นด้วยครับ”
     
     
     
     
    “ไอ้อะไรที่ว่าจะง่ายขึ้นนะ....มันคืออะไร”ฮยอนซอกถามเพราะสงสัยคำพูดกำกวมของดองวุก
     
     
     
     
     
     
    “เออ.....ผมหมายถึง...........งานนะครับ!! งานครับงาน”ดองวุกรีบหาข้อแก้ตัว
    ...เกือบไปแล้วมั้ยละดองวุกถ้าเกิดท่านประท่านรู้ว่าเค้ากำลังทำอะไรต้องไม่ยอมแน่เลย
     
     
     
     
     
     
    “แล้ว.....”
     
    Rrrrrrrrrrrrrrr!!
    ยังไงทันที่ท่านประธานจะถามต่อก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเสียก่อน
     
     
     
     
    “มีอะไรเหรอเท็ดดี้”
     
     
    ....
     
     
     
    “เพื่อให้งานมันออกมาดีขึ้นใช่มั้ย...”
     
     
    ...
     
     
     
     
    “ถ้านายกับดองวุกเห็นตรงกันชั้นก็คงไม่ขัด”
     
     
     
    ...
     
     
     
     
    หลังจากที่ฮยอนซอกวางสายจากเท็ดดี้แล้วก็หันกลับมาท่างดองวุกที่นั่งยิ้มทำหน้าตาใสซื่อสุดๆ
     
     
     
    “นายคงคุยกับเท็ดดี้มาก่อนหน้านี้แล้วสินะ”
     
     
     
     
     
     
    “เออ....ก็ปประมาณนั้นอ่ะครับ”ดองวุกยิ้มเจือนๆที่ท่านประธานรู้ทันเค้ากับพี่เท็ดดี้...คงเป็นอย่างที่เค้าว่า....เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือเซเว่นกับป๋าเท็ด ยังมีท่านประธาน!!
     
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    ..
    “ไงว่ะไอ้ดองวุก”เท็ดดี้ที่หลังจากทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้ไอ้สามคนนั้นแล้วก็เดินหนีออกมา ปล่อยให้เด็กมันเคลียร์กันเอง (ทั้งที่ป๋าเป็นคนก่อเรื่องเนี่ยนะ - -!!)
     
     
     
     
     
    “อ้าวที่เท็ดดี้...ว่าแต่ทำไมทำงานไวจัง? ”ดองวุกที่ก็พึ่งเดินออกมาจากห้องท่านประธานเหมือนกันเอยถามเท็ดดี้อย่างแปลกใจ
     
     
     
     
     
    “แหม...แกเด็กมัน real นี่ว่า ชั้นเลยเล่นได้ไหลลื่น”
     
     
    “555555555+”ทั้งสองคนประสานเสียงหัวเราะกันอย่างสะใจที่ได้แกล้งไอ้น้องเล็กของแก๊ง
     
     
     
     
     
     
    “ทั้งสองคนทำอะไรกันอยู่ครับ หรือว่าพี่เท็ดดี้....แอบตีท้ายครัวผม”แทบินที่เดินเข้ามาเห็นทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานจึงเอยแซวขึ้น
     
     
     
     
    “โฮ....แกคิดได้ไงวะไอ้แทบิน ชั้นเนี่ยนะจะเอาไอ้ดองวุก...ฆ่าตัวตายชัดๆ”เท็ดดี้ว่าพร้อมทำหน้าสยดสยองเต็มที่
     
     
     
     
    “พี่เท็ดดี้!! อยากให้ผมจับคู่พี่กับพี่เบ็กกี้มั้ยล่ะ”
     
     
     
     
    “5555+”
     
     
     
     
     
    “เงียบไปเลยนะแทบิน”ดองวุกหันไปดุแทบินที่ยังคงหัวเราะไม่หยุดเล่นเอาแทบินต้องหุบปากฉับเพราะกลัวว่าสุดที่รักจะงอนเอาเสียก่อน
     
     
     
     
     
     
    “ตอนนี้เราทั้งสามคนต้องช่วยกันปฏิบัติภารกิจให้สำเร็จ”ดองวุกเอยขึ้นอย่างมาดมั่นพร้องทั้งชูกำปั่นเป็นท่า...สู้ๆ!!
     
     
     
     
     
     
    “เปลี่ยนเป็นเราสี่คนไม่ได้เหรอครับ”
     
     
     
     
     
    “อ่ะ!!คุณ........”ทั้งสามคนต่างตกใจที่มีคนมาเห็นการวางแผนการลับสุดยอดขององค์กรเมะเคะแห่งวายจี(เฮ้ย!!ชั้นไม่ใช่นะโว้ย...แค่ช่วยเฉยๆ--เท็ดดี้)
     
     
     
     
    .
    .
    .
    ..
    .
    .
    .
    .
    ..
    .
    .
    เงียบ!!
     
    เงียบ!!
     
     
    …มันยังเงียบได้อีกนะเนี่ยยยยยย
     
     
     
     
     
    หลังจากที่พี่เท็ดดี้ทิ้งระเบิดลูกใหญ่แล้วจากไปทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ
     
     
     
     
     
    “เออ.........ผมว่าพี่เท็ดดี้เค้าคงแค่แกล้งเล่นนะครับ”ซิงรีเอยขึ้นเพราะเห็นท่าจะไม่ดีที่ทั้งสองคนเอาแต่เงียบและจองหน้ากัน...ไม่มีใครสนใจซิงรีเลย!! ฮืออออออออ
     
     
     
     
     
    “เงียบเถอะน่าซิงรี!!”เทมป์หันมาดุผู้จัดการคนสนิทที่รักเสมือนน้อง
     
     
     
     
     
    “ก็ผมเห็นพวกพี่เงียบนี่นา”...เอาแต่จ้องหน้ากันถ้าเป็นปลาทองมันคงท้องไปแล้วมั่ง!! >3< ซิงรีต่อคำพูดในใจ
     
     
     
     
     
     
    “เออ...เดี๋ยวผมมานะครับ”จียงว่าแล้วก็ลุกพรวดพราดออกไปทิ้งให้เทมป์และซิงรีนั่ง งง!!อยู่ในห้อง
     
     
     
     
     
    ...อะไรเนี่ยพี่จียงมาเจอพี่เท็ดดดี้ไม่ทันไร ติดนิสัยชอบชิงของพี่เท็ดดี้ไปแล้วเหรอ....ไม่ได้ๆอย่างนี้ซิงรีต้องกันพี่จียงให้ห่างพี่เท็ดไว้เดี๋ยวพี่จียงจะนิสัยเสียหมด
     
     
     
     
    ...นั่งอยู่กับเราได้แค่นี้เองเหรอ ที่นั่งอยู่กับพี่เท็ดดี้ยังนั่งตั้งนานสองนาน ไม่ยุติธรรม!! ไม่ได้แล้วเทมป์จะแพ้พี่เท็ดไม่ได้เด็ดขาด...เทมป์เปล่าอิจฉาพี่เท็ดดดี้เรื่องจียงนะ เทมป์ก็แค่กลังว่าเทมป์จะไม่เป็นคาริสม่าแล้วตั้งหาก
     
     
     
     
    .
    .
    .
    .
     
    “เฮ้อ!!” จียงทรุดนั่งลงหลังจากเดินออกจากห้องอัดหนึ่งได้ไม่นาน ถ้าถามว่าทำไมเค้าต้องรีบออกจากห้องนะเหรอ? ......เพราะถ้าเค้าอยู่ต่อไปเค้าต้องทนสายตาของไอ้หน้าลิงนั่นไม่ได้แน่เลย แค่ไอ้หน้าลิงมองมาเมื่อกี๊เค้าก็แทบจะละลายอยู่แล้ว!! อร๊ายยยยยยยยยย...หวังว่าคงไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเค้าหน้าแดงหรอกนะ!!
     
     
     
    Rrrrrrrrrrrrrrrrrr!!
     
    “ว่าไงยองเบ เสร็จงานแล้วเหรอ”
     
     
     
    ...
     
     
     
    “พอดีเลย..ชั้นก็มีเรื่องจะปรึกษานายอยู่พอดี”
     
     
     
     
     
    “โอเค...แล้วเจอกัน”
     
    ...การต่อสู้ครั้งนี้เห็นทีจียงคงจะต่อสู้เพียงลำพังไม่ไหวเสียแล้ว คงต้องใช่นักรบผู้ปราดเปรื่องทางด้านการพูดคุย(หว่านล้อมและจูงใจ)อย่างยองเบเสียแล้ว!!
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    ..
    .
    ..
     
    “อ้าวจียง...มานั่งนี้มา”พี่ดองวุกกวักมือเรียกจียงที่เดินเข้ามาในร้านอาหารที่นัดกับยองเบไว้
     
     
     
     
    “เออ...พี่ดองวุกมาที่นี่ได้ยังไงครับ”จียงถามอย่างสงสัยเพราะตอนแรกเค้าคิดว่าจะมีแค่เค้ากับยองเบ คิดได้ดังนั้น จียงจึงสงสายตาอำมหิตไปหายองเบ...นายพาพี่เค้ามาทำไม ไอ้เตี้ย!!
     
     
     
     
     
    “พี่เค้ารู้เรื่องจียงต้องไปอยู่คอนโดเทมป์ก็เลยมาช่วยนะ”ยองเบรีบแก้ตัวเพราะรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจที่เพื่อนจีส่งมาให้เพื่อนเบ่...ขอร้องเถอะครับคุณจีไว้ชีวิตยองเบเถอะ ยองเบยังไม่มีภรรเมียเป็นตัวเป็นตนเลย(ไม่นับสาวที่ควงไม่ซ้ำกันในแต่ละคืน)...คนอ่านอย่ามองยองเบแบบนั้นสิครับเห็นเตี้ยๆอย่างนี้...สาวเยอะกว่าไอ้จีมันอีกนะครับ
     
     
     
     
     
     
    “อืม ...เหรอ”เรื่องเป็นร้อยที่ตั้งใจจะมาพูดกับยองเบตอนนี้เหลืออยู่ไม่ถึงสิบเรื่อง อย่าตกใจมันไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ เรื่องเหล่านั้นมันก็แค่กล้วยิ้มหวานๆของพี่ดองวุก...กล้วแว่นเรย์แบนของพี่แทบิน แล้วก็....นั่นมันพี่เท็ดดี้นี่อย่าหวังเลยว่าผมจะกลัวหมวกสวยๆกับฮูดเท่ๆของพี่ เป็นอย่างที่เค้าบอกไว้...อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจลิงใส่หมวก!!
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    .
    .
    .
    ..
    .
    .
    .
    .
    ..
    .
    .

    -------------------------------------------SUN&SNOW--------------------------------------------------------------------------------


    ขอบคุณทุกคนที่อ่านะ

    และขอบคุณทุกคนที่เม้นมากกกกกกกกกกกก.....F.G.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×