^^My Manager-My Superstar^^[TempG++]

ลำดับตอนที่ #17 : My Manager-My Superstar>>15[100%]END

บอกแล้วว่าจะมาวันละนิดละหน่อย

ก็ช่วยกันเม้นคนละนิด....ละหน่อย555555555+

-----------------------------------SUN&SNOW--------------------------------------

 

 

 

……ให้ตายเหอะนี่จียงเป็นอะไรไปเนี่ย

 

 

 

ความแมนที่อุตสาห์สะสมมาตลอดหายไปแค่เพียงเวลาไม่ถึงเดือนที่อยู่กับไอนักร้องหน้าลิงนี่!!

 

 

 

มันคงจะจริงนะที่ว่า...เกลียดอะไร ก็ได้อย่างนั้น

 

 

 

 

 

“จียงคร้าบ ทำไมตื่นเร็วจัง”

เสียงกอลิล่างัวเงี่ยตื่นขึ้นมาแต่ก็ยังไม่วายนอนต่อโดยใช้ซอกคอเค้าเป็นหมอน

ฟังไม่ผิดหรอก เจ้าลิงนี่ใช้ซอกคอจียงเป็นหมอนจริงๆ

 

 

 

 

จียงนะเป็นกุลสตรีศรีเกาหลีรักนวลสงวนตัวนะ ถ้าเมื่อคืนไอ้ลิลงนี่ไม่เล่นจูบเค้าจนแทบไม่เหลือสติแล้วลากเค้าเข้ามาในห้อง จียงคงจะไม่มาอยู่กะไอ้ลิงนี่สองต่อสองแน่ๆ

เพราะมันเสี่ยงที่จะ....เสียความเป็น............ชาย!!

 

 

 

 

 

 

“จียง.......”นานมันมีมาเรียกอีกแนะ จียงก็ไม่อยากจะรู้สึกอะไรหรอกน่ะถ้าไม่ติดว่าไอ้คนเรียกนี่มันไม่ได้หายใจรดต้นคอเค้าแบบนี้......ร้อนโว้ยยยยย

 

 

 

 

 

“เราเป็นแฟนกันแล้วช่ายม่า”

 

 

 

 

 

 

ไม่ต้องมาทำเป็นเสียงเล็กเสียงน้อยเลยไอ้ลิงบ้า ขัดลุคอย่างยิ่งวะ

 

 

 

 

 

 

 

“จียงอย่าเงียบดิ”เทมป์อ้อนซ้ำเมื่อเห็นคนน่ารักที่นอนกอดทั้งคืนไม่ตอบคำใดออกมาเลย แบบว่าใจเสียเหมือนกันนะถึงจะยอมให้เค้านอนกอดมาทั้งคืนก็เถอะ แต่แบบว่า....อยากได้ยินคำนั้นอ่าได้เปล่าล่ะ!!

 

 

 

 

 

 

..........ไอ้บ้าเอ๊ย!! อยู่ดีๆมาถามแบบนี้ไม่คิดเลยรึไงว่าไอ้ที่ให้กอด ให้หอมมาทั้งคืนมันหมายความว่ายังไง ไม่คบละมั้งโว้ยยยย

 

 

 

 

 

“จียง........”

 

 

 

 

 

 

“...................”

 

 

 

 

 

 

“เป็นแฟนกันแล้วใช่ม้า”

 

 

 

 

 

 

 

“.....................เปล่า”

หางลู่หูตก คงเป็นนิยามที่เหมาะกับเทมป์ที่สุดแล้วในเวลานี้ คิ้วกับตาที่ดุๆตอนนี้ทำไมมันเหมือนห้อยลงยังไงก็ไม่รู้ ริมฝีปากล่างถูกกัดนิดๆ

.....แบบว่า จียงฮาจนท้องแข็งได้ปะว่ะเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

.....คุณเคยดูหนังที่พระเอกตายตอนจบแล้วนางเอกต้องอยู่อย่างเดียวดายมั้ย

ตอนนี้เทมป์รู้สึกอย่างนั้นเลยอ่ะแบบว่า

 

มันหนาว

 

มันเหงา

 

มันเศร้าอย่างหาที่สุดไม่ได้ว่า......ทำไมจียงตอบเทมป์แบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“............จียง”แบบว่าตอนนี้น้ำตามันมาแล้วอะไร จะไหลแล้วนะ

ถ้าจียงไม่บอกว่าล้อเล่นมันจะไหลเลยน่ะ

รีบบอกดิว่าล้อเล่นอ่า

บอกเร็วสิ....................จียง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นล้อเล่นน้า”

 

 

 

 

 

 

.....ไม่ทันแล้วจียงจ๋า

 

 

 

 

 

“โห....ล้อเล่นแคนี้งอแงเป็นเด็กๆไปได้5555555+”

 

 

 

 

 

 

“จียงอ่ะ”

 

 

 

 

.....มันหน้ามั้ยล่ะแกล้งเค้าแล้วยังมาหัวเราะเค้าอีกอ่า แบบว่าเทมป์บ่อน้ำตาตื้นกับจียงได้มั้ยล่ะ ก็คนอื่นเทมป์ก็ไม่ร้องหรอกน่า

 

 

 

 

 

 

“โอ๋.....อ....ไม่ร้องนะ”จียงปลอบใจคนขี้แยด้วยการดึงเข้าไปกอด

 

 

 

 

 

 

“ร้องมากเดี๋ยวให้เป็นเคะเลยนี่”อดไม่ได้ที่จะไม่เอยแซวคนตัวโตที่ทำตัวเป็นเด็กทั้งที่แต่ก่อนดูเข้มแท้ๆเลย

 

 

 

 

 

“.........จียง!!”

 

 

 

 

 

 

“55555555555+”

 

 

 

 

 

 

ยังมีหน้ามาหัวเราะอีกน่ะ คนอะไรก็ไม่รู้ไม่ได้ดูตัวเองเลยบอกจะใหเค้าเป็นเคะอย่างนี้มันต้องจับพิสูจน์ให้รู้ไปเลยว่าใครกันแน่ที่เคะ...ใครกันแน่ที่เมะ

.

.

.

.

.

 

“จียงเดินไหวมั้ยครับ”

ไอ้ลิงหน้าหล่อไม่พูดเปล่าแต่ยังปรี่เข้ามาประคองจียงประหนึ่งไข่ในหิน

 

 

 

 

 

 

“.........”ความเงียบเท่านั้นคือคำตอบ มันน่ามั้ยล่ะรู้ก็รู้อยู่ว่าวันนี้มีนัดลองชุดแล้วจียงก็ต้องมาดูด้วยแต่ก็ยัง......><

 

 

 

 

 

 

“จียง.....อย่าเงียบสิครับ เจ็บมากเลยเหรอ”

 

 

 

 

“ลองมาโดนเองมั้ยล่ะ แล้วเดี๋ยววันหลังชั้นจะเป็นคนกดเอง”

 

 

 

 

อุบ!!มาเต็มเลยครับงานนี้ ส่งสัยจะเจ็บจริงแบบไมใช้นักแสดงแทนเลย ...แต่ก็นะเทมป์อดทนมาตั้งนานแล้วอ่ะ แล้วแบบเมื่อคืนพอได้สัมผัสแล้วมันก็หยุดไม่อยู่

 

 

 

 

 

“จียงอย่าโกรธเทมป์เลยนะ”ว่าพร้อมทำตาปริบๆ นี่ถ้าเทมป์มีหูจียงคงจะได้เห็นว่ามันลู่ลงไปขนาดไหน

 

 

 

 

 

“......”

 

 

 

 

 

 

“นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

 

 

 

 

 

 

“..........อืม” ช่างกล้านะเทมป์ไอ้กระโดดเยงๆ แล้วครางเสียง นะแง้วๆเป็นลูกแมวอย่างนี้ ขอซื้อเหอะ แต่ก็น่ะ.....ก็ น่ารักดีอ่ะ

 

 

 

 

 

“อ้าวๆ ไอ้สองคนนี้มัวมาอ้อนอ่ะไรกันตรงนี้”ดองวุกที่เดินนำเหล่าเดอะแกงค์ออฟวายจีมาเห็นฉากหวานของไอ้คู่รักปัญญาอ่อนนี้แล้วอดแซวไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“โหพี่!!อย่าแซวดิ” ไอ้ผมอ่ะไม่เท่าไรแซวมาเหอะ แต่ตัวเล็กข้างหลังนี่ดิ แบบว่าไม่ผิดหรอกที่จียงจะเขินอ่ะ แล้วเทมป์ก็ชอบที่จียงเขินด้วย แก้วกลมนี้สีแดงหน้าหอมมากแถมยังกัดปากเล็กๆ เทมป์ล่ะอยากไปกัดแทนจริงๆเลย แต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาชมความน่ารักของหวานใจเทมป์ คือก็อย่างที่รู้กันว่าจียงงอนแล้วน่ารักเทมป์ก็เลยไม่อยากให้เห็นได้ป่ะล่ะ โดยเฉพาะที่มี เสือ!! สิงห์!! กระทิง!!เต็มไปหมดอย่างนี้

 

 

 

 

 

 

“นี่เลิกเล่นกันได้แล้ว ท่านประธานให้มาตามพวกแกไปที่ห้องประชุมนะ”เท็ดดี้เอยขึ้นอย่างเป็นการเป็นงาน

 

 

 

 

 

“ไปทำไมเหรอฮ่ะพี่เท็ดดี้”เป็นจียงที่เอยถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

“เห็นว่าจะไปประชุมเรื่องโปรเจคร่วมงานกับค่ายSMนะจ๊ะ”

 

 

 

ไม่คอยเท่าไรเลยนะพี่เท็ดดี้ ตอนคุยกะน้องละโหดเอาๆ แต่พอเป็นจียงล่ะมีนะจงนะจ๊ะ เทมป์หมั่นใส้ได้ป่ะล่ะ

 

 

 

 

 

 

“งั้นจีว่าเรารีบไปกันเถอะครับ”

 

 

 

 

 

 

“จร้า”

 

 

 

 

 

 

“แหมมมมมมม”เหล่าวายจีต่างร้องเป็นเสียงเดียวกันเมื่อไอ้เทมป์น้องรักทำตัวประจบเมียต่อหน้าต่อตา

.

.

.

.

.

.

.

 

 

 

แอ้ด!!

 

 

 

“มากันแล้วเหรอนั่งกันสิ”

 

 

 

 

เหล่าสมาชิกต่างพากันทยอยนั่งลงตามที่นั่งอย่างเป็นระเบียบซึ่งดูแล้วก็น่าจะเรียบร้อยดีถ้าไม่นับสายตาของทุกคนที่จับจ้องไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มที่ทุกคนรู้จักดีว่าเค้าคือ ชองยุนโฮ เพลย์บอยตัวยงของวงการศิลปิน แถมตอนนี่สายตาของชองยุนโฮยังมาจับจ้องอยู่ที่ จียง!!เคะใหม่ป้ายแดงของวายจีแล้วมีเหรอว่าเหล่าแฟมีลี่แห่งวายจีจะยอมเสียเคะใหม่ในครอบครัวให้กับนักร้องเจ้าชู้ขั้นพ่ออย่างยุนโฮ

 

 

 

 

 

 

....ถ้าจียงดูไม่ผิดดูเหมือนว่าสายตาทุกคนกำลังจ้องยุนโฮอย่างเอาเป็นเอาตาย

แปลกใจมั้ยว่าทำไมจียงถึงได้รู้จักชองยุนโฮนักร้องชื่อดังแต่กลับไม่รู้จักชเวซึงฮยอนคนที่ดังไม่แพ้กัน......ก็เพราะยุนโฮเป็ฯคนที่ทำให้เค้าไม่ชอบคนในวงการไง!!.......คนที่เป็นรู่นพี่ที่น่ารัก รุ่นพี่ที่จียงเคยแอบรัก รุ่นพี่เคยบอกว่าจะอยู่กับจียงแต่ก็ทิ้งจียงไปเพื่ออยู่กับสิ่งที่เค้าเรียกความฝัน ปล่อยให้จียงอยู่กับความทุกข์........แต่ตอนนี้มันคงไม่สำคัญแล้ว เพราะจียงมีเทมป์อยู่ข้างๆนี้แล้ว

 

 

 

 

....เทมป์รู้สึกถึงมือของจียงที่จับเค้าอยู่ใต้โต๊ะถูกกระชับขึ้น เหมือนกับจียงจะให้เค้ามั่นใจอะไรบ้างอย่าง เทมป์หันกลับไปตอบด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มที่จะบอกคนตัวเล็กว่า ไม่ว่าสิ่งนั่นจะคืออะไรเทมป์จะมั่นใจในจียงเสมอ!!

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนนี่คือชองยุนโฮ เค้าจะมาร่วมทำโปรเจคเพลงใหม่กันเรา”

ท่านประธานแนะนำยุงโฮกันทุกคนตามมารยาท

 

 

 

 

“สวัสดีครับ ผมชองยุนโฮ ขอฝากตัวด้วยนะครับ

 

 

 

 

หลังจากที่คุยรายละเอียดบางส่วนเกี่ยวกับงานที่ทำร่วมกันเสร็จเรียบร้อยทุกคนก็เตรียมแยกย้ายกันกลับไปทำงานของตนถ้าไม่ติดว่ามีเสียงหนึ่งดังขึ้นก่อน

 

 

 

 

 

 

“จียง.....พี่ขอคุยด้วยนิดนึงสิ”

 

 

 

 

น้าน!!ไงครับ เทมป์ว่าแล่วว่าสายตาที่ไอ้นักร้องนั้นมองตัวเล็กของผมมันผิดปกติ ดูอย่างตอนนี้มันยังเรียกจียงไปคุยด้วยอีกแถมยังเรียกสะสนิ๊ทสนิท มันหน้าจับมาให้พี่แทบินกระทืบจริงๆเลย!!(ทำไมต้องแทบิน?)

 

 

 

 

 

“ครับ”

อ่ะ!!ทุกคนได้ยินเหมือนกันมั้ยครับ ตัวเล็กของผมตอบตกลงไป เทมป์ก็ไม่อยากจะหึงนะครับ แต่ว่า...มือเทมป์มันไปเอง!!อยู่ดีๆมือของเทมป์ก็คว้าขอมือจียงเอาไว้ แล้วดูสายตาที่จียงมองมาสิครับ.... มันป่ะมาณว่าอะไร?...มาจับทำไม?....

 

 

 

 

 

 

“เอออ.....เทมป์ไปด้วย...ได้มั้ย”กลั้นใจถามออกไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญแล้วต่อให้จียงจะว่าอะไรก็ช่างเทมป์แค่อยากให้จียงรู้ว่า เทมป์หวงจียงมากๆ!!

 

 

 

 

“ไปสิ....เราไม่มีอะไรต้องปิดเทมป์อยู่แล้ว^^”

พระเจ้านี่มันรอยยิ้มนางฟ้าชัดๆ โอ้ยเทมป์อยากลอย.

.

.

.

.

.

 

 

 

สถานการณ์ตอนนี้ ที่บันไดหนีไฟกับเราสี่คน ย้ำ!!สี่คน มีเทมป์ จียง พี่ยุนโฮ แล้วก็มีหนุ่มหน้าหวานอีกคนที่เทมป์รู้ว่าชื่อแจจุง เทมป์รู้ว่าพี่แจจุงเป็นผู้จัดการส่วนตัวของพี่ยุนโฮที่พึงตามมา แต่ดูแล้วพี่ยุนโฮคงเกรงใจผู้จัดการไม่ต่างจากเค้า ดูจาก

 

 

 

 

‘ยุนโฮ!! ใครให้นายมาที่นี่คนเดียวห๊ะ ชั้นบอกให้ชั้นรอตารางงานนี้นายไม่ฟังกันเลยใช่มั้ย’

 

 

 

 

 

‘ก็ยุนไม่อยากให้แจเหนื่อยแค่มาคุยรายละเอียดนิดเดียวเอง อีกอย่างเมือคืนแจก็ไม่ได้นอนด้วยไม่ใช่เหรอ’

 

 

 

 

 

‘ชองยุนโฮ!!หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยน่ะ-///-’

ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้ว่าตอนนี้แจจุงอายไปถึงไหน

 

 

 

.........

 

 

“จียง.....”เสียงของยุนโฮเรียนสติของเทมป์ให้กลับมาอยู่ในปัจจุบัน

 

 

 

 

 

“พี่ต้องขอโทษนะที่ตอนนั้นพี่ทิ้งให้จียงไปเรียนต่อเมืองนอกคนเดียวทั้งที่เราสัญญากันไว้แล้ว แต่พี่กลับผิดสัญญา”

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกครับ เรื่องมันผ่านมาแล้ว”

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวเย็นนี้พี่เลี้ยงข้าวน่ะ”

 

 

 

 

 

“ครับ/ไม่”สองเสียงที่ตอบพร้อมกันแต่แจกต่างกันซึ่งความหมาย

 

 

 

 

 

“ไหนจียงบอกว่าวันนี้จะไปกินข้าวกับเค้าอ่ะ”เทมป์รีบท้วงคำสัญญาของคนตัวเล็กที่ให้กันไว้เมื่อเช้า

 

 

 

 

 

 

“แต่ว่าพี่ยุนโฮ......”

 

 

 

 

 

 

“เอาอย่างนี้ดีมั้ย...พี่ชวนทั้งจียงแล้วก็เทมป์เลยนะ พี่ไม่อยากจะพรีเซนต์แต่แจจุงที่รักพี่ทำอาหารอร่อยขั้นเทพเลย^^”

 

 

 

 

 

 

รอยยิ้มที่จริงใจขึ้นและประโยคที่น่าฟังทำให้เทมป์ตอบตกลงได้ไม่ยาก ถ้าถามว่าประโยคน่าฟังตรงไหนนะเหรอ ก็น่าฟังตรงที่....แจจุงที่รักพี่ทำอาหารอร่อยขั้นเทพเลย...ไงล่ะ

แสดงว่าพี่ยุนโฮเป็นแฟนกับพี่แจจุง แถมท่าทางยังเกรงใจ ย้าอีกครั้งว่า...เกรงใจพี่แจจุงไม่ต่างจากเค้าเกรงใจจียงเลย งั้นกรณีที่พี่ยุนโฮจะมาแย่งจียงไปจากเค้าก็เป็นอันตกไป อย่างนี้ต้องโทรไปบอกเหล่าแฟมิลี่จะได้ไม่หายห่วง

 

 

 

 

 

ต่อจากนี้ไปเทมป์จะได้อยู่กับจียงอย่างเป็นสุขเสียที

 

 

*****END*****

 

 

 

 

แถม

 

 

 

 

“จียงนี่ก็ครบสามเดือนตามีที่พ่อบอกไว้แล้วพ่ออนุญาตให้ลูกลาออกได้”

 

 

 

 

“พ่อครับ....คือ..ผมไม่ลาออกแล้วได้มั้ยครับ”

 

 

 

 

 

“ฮ่าๆๆๆๆ....ว่าแล้วเชี่ยวเป็นอย่างที่แม่บอกไว้ไม่มีผิด เอาเถอะยังไงพ่อก็ต้องแล้วแต่เราอยู่แล้ว”

 

 

 

 

 

“ขอบคุณครับ^^”

 

 

 

 

 

“ออ....ถ้าออกไปก็บอกคนที่อยู่หน้าประตูด้วยนะว่าจะมาเป็นลูกเขยพ่อไม่ได้งายอย่างที่คิด”

 

 

 

 

--นี่จียงเป็นลูกของท่านประธานจริงๆเหรอเนี่ย....โอ้วม่ายยยยยยยยย--

 

 

----------------------------------------SUN&SNOW-----------------------------------------

โอม.....ม.....

รักจีเม้น

รักเทมป์เม้น

รักเบ้เม้น

รักแดเม้น

รักซึงเม้น

และ...........รักไรเตอร์เม้น..5555+
******
จบแล้ว ในที่สุดก็จบสะที
เรื่องต่อไปไว้ปั่นได้50เปอร์เซ็นต์ก่อนแล้วถึงจะเริ่มลง
ไรเตอร์อาจเอาไปลงที่exteenนะ
เดี๋ยวลิงค์จะเอามาลงในคอมเม้น