^^My Manager-My Superstar^^[TempG++]

ลำดับตอนที่ #16 : My Manager-My Superstar>>14[100%]

--------------------------------------SUN&SNOW-----------------------------------

 

หลังจากที่แยกจากพี่ดองวุกที่บริษัทเทมป์ก็รีบกลับบ้านมาเตรียมตัว

หลายคนคงสงสัยว่าเทมป์กำลังจะทำอะไร.......

 

 

……………

 

 

………………..เทมป์กำลังจะขอจียงเป็นแฟนไงล้า....ลั้นๆล่า~~

แบบว่ามีความสุขอะไรอย่างนี้

 

 

 

 

 

“เริ่มที่อะไรดีน้า.....”

 

.......พี่ดองวุกบอกว่าบรรยากาศต้องมาก่อน!! แต่ว่าไอ้บรรยากาศที่ว่าเป็นไงนะเทมป์ไม่ยักกะเข้าใจต้องครึ้มๆคลูๆแบบแรปเตอร์ที่ชื่อ ที-โอ-พี หรือจะให้ดูอุ่นๆนุ่มๆแบบแรปเตอร์ที่ชื่อ จี-ดี น้า

 

 

ถ้าตอนนี้เหล่าแฟนคลับของเทมโปมาคงจะเห็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่วิ่งไปวิ่งมาเทียวปรับนู้นเปลี่ยนนี่ไปเรื่อย......เพื่อใครคนหนึ่งที่ทำให้รู้สึกดี

 

 

 

.........................................................................................................

 

“เทมป์......กลับมาแล้ว”

 

จียงที่ออกมาจากห้องแม่ก็รีบตรงมาที่ห้องทันที ไม่รู้ว่าพ่อนักร้องตัวดีไปเที่ยววีนใส่ใครเค้ามั่งหรือเปล่าตอนที่เค้าไม่อยู่ด้วย

 

 

 

 

“เทมป์......แม่ฝากพุดดิ้งมาให้นายด้วยน้า”

 

 

 

 

 

“...........................”

 

 

“ทำไมเงียบอย่างนี้นะหายไปไหนของเค้านะ”

จียงบ่นขึ้นอย่างไม่พอใจเมื่อเรียกหาเทมป์อยู่นาน แต่ก็ไม่พบ

 

 

 

.....ห้องนอน………. เทมป์อาจจะอยู่ในห้องนอนก็ได้ รายนั้นยิ่งชอบนอนตลอดเวลาอยู่ด้วย!!

 

 

 

“เทมป์....อ๊ะ!!”

 

 

จียงที่เปิดประตูเข้าไปโดยไม่เคาะเพื่อหวังที่จะวีนใส่คนที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง ขอหาเรียกแล้วไม่ตอบรับ ก็ต้องอุทานอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆมีมือปลาหมึกมากอดหนึบอยู่เอว.....นี่ถ้าไม่ติดว่าได้กินน้ำหอมที่คุ้นเคยแล้วละก็ จียงคนนี้จะฮุกขวาฮุกซ้าย แล้วตบท้ายด้วยสกายคิกส์ไอ้คนที่มันกล้ามาทำรุ่มร่ามกับเค้าเสียให้เข็ด แต่ว่า...........

 

 

 

“เล่นอะไรของนายเนี่ยเทมป์” คือที่ถามเนี่ย.....แบบว่าก็แค่ อายเฉยๆอ่ะ

 

 

 

 

“........จียง..........”

 

 

 

น้านนนนน......เสียงแบบนี้มันมาจากไหนเนี่ย ตอนแรปเสียงมันจะเถือนๆไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้ไอ้นักร้องหน้าลิงมันถึงเรียกสะจียงเคลิ้มเลยล่ะ

 

 

 

“คือ...............แม่ให้เอาพุดดิ้งมาฝากนายอ่ะ”จียงยื่นพุดดิ้งไปโดยมามองหน้าเทมป์ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าถุงพุดดดิ้งนั้นแทบจะกระแทกหน้าหล่อๆของเทมป์อยู่แล้ว

 

 

.....ก็จะให้มองได้ยังไงก็มัน...อายอ่ะ!!

 

 

 

“จียงครับ.....”

เสียงเรียกซ้ำของเทมป์ทำให้จียงต้องเงยหน้าขึ้นมา

 

 

 

 

.........โอ้ยยยยยยยยย!!เทมป์ไม่ไหวแล้วอ่ะ แบบว่าไม่ไหวตั้งแต่กอดแล้วอ่ะ แล้วนี้พยายามเรียกเสียงต่ำๆจียงจะได้ไม่รู้ว่าเราเสียงสั่นไง แต่พอจียงเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละ ......บอกได้คำเดียวจะละลายให้ได้เลยอ่ะ ตาใสๆที่ส่งมาให้ไหนจะริมฝีปากที่จียงกัดอยู่ เทมป์อยากจะเป็นคนเอามันออกเสียจริงๆ

........เพราะกลัวว่าจียงจะเจ็บที่กัดไว้หรอกน่า อ่ะคิดมากดิคร้าบ เทมป์เปล่าหื่นสะหน่อยน่ะ

 

 

“คือว่า......”

 

 

 

 

“.................”

 

 

 

 

“.......อยากกินพุดดิ้งอ่ะ”

 

 

 

 

“ห๊ะ!!........อะ...เอาสิเดี๋ยวเอาไปใส่จานให้น่ะ”จียงรีบก้มหน้างุดซ่อนความอายแล้วรีบเดินออกไปจากห้องนอน

 

 

 

 

...........................................................................................................

 

.....นี่เค้าคิดบ้าอะไรเนี่ย!!

 

จียงก็ไม่อยากจะคิดหรอกนะ แต่ว่าเมื่อกี้ เหมือนกับว่าเทมป์กำลัง...เออ....

 

 

......กำลังจะ....บอกรักเค้า

 

โอ้ย!!นี้จียงเตรียมใจจะเป็นเกย์มาแล้วนะเนี่ย แต่ไหงไอ้นักร้องหน้าลิงนั้นมันทำให้จียงหน้าแตกอย่างนี้เนี่ย อุตสาห์ลงทุนไปถามไอ้เพื่อนเบ้ แถมโดนมันล้อมาอีกตั้งหาก นี่ถ้าเทมป์กลับมาขอ พ่อจะเช่งให้แหลกไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย!!

 

 

 

.......................................................................................................

 

 

พลาด!!

 

ต้องบอกว่าเทมป์พลาดอย่างแรง

.........เมื่อกี้มันเหตุสุดวิสัยจริงๆนะ เทมป์อ่ะตั้งใจจะบอกรักจียงแล้วขอเป็นแฟน แต่กลายเป็นว่า......ขอพุดดิ้งกินสะงั้น คือมันไม่ได้ตั้งใจให้ออกมาเป็นอย่างนี้อ่ะ เมื่อความเขินเข้ามาครอบง้ำอะไรที่ตั้งใจไว้ว่าจะพูดมันก็ลืมไปหมดเลยอ่ะ

 

โอ้ยยยย.....อย่างนี้ต้องโทรหาพี่ดองวุกเป็นการด่วน!!

----------------------------------------SUN&SNOW---------------------------------

 

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!

 

 

 

 

 

“..............ดีฮะ”

 

 

 

 

 

 

‘พี่ดองวุกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก’

เสียงน้องชายร่วมค่ายทำให้ดองวุกต้องยกโทรศัพท์ออกจากหู

 

 

 

 

 

 

“แกมีอะไรของแกอีกไอ้เทมป์”

มันน่านักมั้ยละ นี่มันดึกดื่นขนาดไหนแล้วยังจะโทรมาอีก ถึงแม้เค้าจะเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวในการจีบจียงก็เถอะ ช่วยเกรงใจได้บ้างมั้ยล่ะ อีกอย่าง.......

 

 

 

 

 

“ดองวุก.....”

 

นั่งไงมันมาแล้ว ไอ้เสียงหล่อๆที่กระซิบข้างหูทำเอาดองวุกร้อนผ่าวไปทั้งตัว

ไอ้ในโทรศัพท์ก็อ้อน....

 

ไอ้ที่อยู่ข้างหลังมือแม่งก็เริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว......

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แทบิน....อย่าดื้อสิ”

ก่อนที่จะมีเสียงอะไรเล็ดลอดให้ไอ้รุ่นน้องตัวดีได้ยิน ดองวุกรีบหันมาปรามเจ้าตัวต้นเหตุเสียก่อน

 

 

 

 

 

 

‘ดองวุก....ผมไม่กล้าบอกจียงอ่า’

 

 

 

 

 

“เอ๊า!! แกไม่กล้าบอกแล้วจะให้ชั้นทำยังไง…อ๊ะ....อือ...อ”

 

 

 

 

 

 

นั่นไง!! เคยฟังกันที่ไหนเหล่า ใครกันนะที่บอกว่าแทบินสยบแทบเท้าดองวุกลองมาดูตอนนี้หน่อยเหอะ แล้วจะเห็นว่า ไอ้ที่ดูเรียบร้อยกับเค้าเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นนะมันไม่จริงเลยยยยยย

 

อย่างตอนนี้ ดองวุกบอกให้หยุด!!

จากมือมันเริ่มเป็นปากแล้วอ่า.....อ.....

 

 

 

 

 

ชั้นไม่ช่ายหนอนข้างนะโว้ยพี่แทบิน ที่จะได้ทั้งกอด ทั้งดึง ทั้งหอมแบบนี้!!

 

 

 

 

 

 

 

‘พี่ดองวุก ผมจะทำไงดี’

ไอ้ในโทรศัพท์ก็ไม่เอาไหน....โอ๊ยยยยย ดองวุกปวดหัวอย่างแรง!!

 

 

 

 

 

 

 

“ฟังดีๆนะไอ้เทมป์ แกจะทำยังไงก็เรื่องของแก แต่ถ้าแกไม่ขอจียงคบ...อื้อ...วันนี้...อ๊ะ....ละก็ ชัน้หาคนอื่นมาจีบจียงแน่!!”

 

 

 

 

 

 

‘ไม่นะๆๆๆๆ.............’

 

 

 

 

 

ดองวุกไม่รอฟังเสียงโอดครวญของไอ้เทมป์ให้เสียเวลา

 

เพราะเวลานี้คนที่ดองวุคจะต้องจัดการคือ มือปลาหมึกที่ทำเค้าปล่อยเสียงหน้าอายให้น้องได้ยินเมื่อกี้

 

 

 

 

“พี่แทบิน...อื้ม...”

 

 

 

 

 

“ครับ”

เจ้าของชื่อรับคำนิ่งๆ

 

 

 

 

 

“....................”แหม!! ที่อย่างนี้ละก็ปล่อยทุกอย่าง แถมยังถอยออกไปอีกแนะ

 

 

 

 

 

“ทำไมตอนบอกให้หยุดไม่หยุด”

 

 

 

 

 

 

“ก็ตอนนั้นมันหยุดไม่อยู่นี้”แทบินตอบกลับมาหน้าตาย

 

 

 

 

 

“งั้นตอนนี้ก็อย่าหยุดเลย”

 

 

 

 

 

คงไม่ต้องบอกว่าดองวุกจะทำอะไร ก็แค่จะสั่งสอนคนบอกไม่ฟังเท่านั่นเอง

 

ห

 

ยุด!!

ใครที่คิดจะแอบดูว่าดองวุกทำอะไรกับแทบินนะอย่าแม้แต่จะคิดเลย

ปล่อยเป็นเรื่องของเค้าสองคนเหอะ

(แกแต่งNCไม่ได้ก็บอกเค้าไปเด้ ไม่ต้องมาอ้าง—แดซอง

มาไงเนี่ย—ไรเตอร์

ก็ไม่มีบทมานาน ขอออกหน่อยมาได้เหรอ!!—แดซอง)

 

........................................................................................................

.................................

.

..

.

.

.

.

 

....อะไรของเค้าเนี่ย พี่ดองวุกต้องช่วยให้เค้าเป็นแฟนกะจียงไม่ใช่เหรอ แล้วไหงตอนนี้จะเอาคนอื่นมาจีบจียงอ่า เทมป์ไม่ยอมจริงๆด้วย

 

 

 

 

“จียงงงงงงงงงงง”

 

 

 

 

 

เพล้ง!!

 

 

 

 

 

เสียงของคนที่ทำให้จียงใจสั่นเรียกดังขึ้น ทำเอาจานแก้วที่อยู่ในมือลงไปนอนกองกับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

 

 

 

 

….เสียงที่ดังมาจากในครัวทำเอาต่อมเป็นห่วงของเทมป์ทำงานทันที

 

 

 

 

“จียง!!”

 

 

 

 

 

ภาพที่เห็นทำเอาเทมป์ใจหาย

จียงคนน่ารักของเทมป์กำลังก้มเก็บจานแก้ว ขอบตารื่นไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะไหลได้ทุกเมื่อ โอ้ววววม่ายน้า..........หน้าจียงตอนนี้โคตรตตตตต ที่จะน่ารักเลยอ่า เทมป์จะไม่ยอมให้จียงของเทมป์ตกไปเป็นของคนอื่นเด็ดขาด

 

 

 

 

 

“จียง”

 

 

 

 

 

“อ๊ะ!!...อะไรเหรอ”

........อยู่ดีๆเทมป์เรียกแบบนี้แสดงว่าเทมป์ต้องโกรธแน่เลยที่เค้าทำจานเทมป์แตก นี่เทมป์ให้ความสำคัญกะจานมากกว่าจียงเหรอเนี่ย ง่า.....ง..ง

 

 

 

 

จียงอิจฉาจานนนนนนนนนน!!

 

 

 

 

 

“คบกันนะ”

 

 

 

 

 

 

 

ช็อค!!

 

 

 

 

 

ไอ้เทมป์บ้าที่ตอนเตรียมใจจะฟังไม่บอก

ที่ตอนนี่จะมาบอก....

แล้วจียงต้องทำไงเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

“............อื้ม”

 

 

 

 

 

เฮ้ย!!เมื่อกี้เสียงใครตอบตกลงไอ้หน้าลิงเนี่ย ก็จียงยังคิดไม่เสร็จเลย

แต่ก็น่ะ

 

 

 

 

 

 

ไหนๆก็ไม่มีปากเถียงมันว่าไม่ได้ตกลงแล้วนี่

 

 

เลยตามเลยละกัน

แต่อย่านานนะ.....หายใจไม่ออก

 

 

 

 

--------------------------------------------------SUN&SNOW-------------------------------------------------------------

มาแล้ว 100เต็ม
เม้นก็ได้
โหวตก็ดี
วิจารณ์บ้างอะไรบ้าง

 ถ้าใครอ่านเจอว่าพิมพ์ผิดช่วงไหนก็เม้นมาบอกมั้งก็ดีนะจ๊ะ

ปล.ล.รักษาสุขภาพด้วยน่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเดี๋ยวไม่สบายเหมือนเค้า^^