^^My Manager-My Superstar^^[TempG++]

ลำดับตอนที่ #10 : My Manager-My Superstar>>10

แบบว่า…

 

ช้านิดหนึ่ง---ถึงช้ามากกกกกกก

 

คือแบบว่าไรเตอร์แต่แล้ว...แล้ว...

 

แล้วมันได้ไม่หวานอย่างต้องการก็เลย แต่งแล้วก็ลบแล้วก็แต่งแล้วก็ลบๆๆๆอยู่อย่างนี้หลายรอบกว่าจะได้มาเป็น ฟิคผู้จัดการหมายเลข10 การอัพช้าโดยไม่แจงล่วงหน้าครั้งนี้ไรเตอร์ยอมรับความผิดแต่เพียงผู้เดียว

 

อย่าโกรธกันเลยน้า***อ้อน***

 

แต่ก็ต้องขอบคุณแทยังที่ส่ง You’re my มาทำให้ ฟิคผู้จัดการตอนนี้ออกมาเป็นรูปเป็นร่าง....รักเบ้ที่สุดเลย!!

 

ไปอ่านเลยแล้วกันน่ะ...(ไม่พล่ามแล้วคร้าบบบ)

 

 

 

--------------------------SUN&SNOW------------------------------------

 

 

 

“เทมป์.....นายจะให้ชั้นนอนไหนอ่ะ….ห๊าววววว”จียงถามเทมป์ทั้งที่ยังเอามือปิดปากหาวอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“...............ชั้นยังไม่ได้คิดอ่ะ....” เทมป์ตอบพร้อมอมยิ้มกับอาการง่วงนอนที่น่ารักของจียง....จียงจะโกรธมั้ยนะถ้าเทมป์จะบอกวาที่ยังไม่ได้คิดน่ะเพราะตั้งใจจะให้จียงมานอนกับเทมป์ตั้งหาก แต่เทมป์ไม่บอกหรอกเดี๋ยวจียงจะวีนเอา เอาของจียงไปเก็บในห้องเราเลยดีกว่า 5555+

 

 

 

 

 

 

 

 

“เทมป์!!....นั่นนายจะเอากระเป๋าชั้นไปไว้ไหนอ่ะ”จียงที่ตอนนี้สลืมสลือพร้อมที่จะหลับตลอดเวลาเดินตามเทมป์ที่ลากกระเป๋าเข้าห้องไปอย่างไม่ได้คิดอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

……นี่มันห้องใครอ่า ใช่ห้องที่เทมป์จะให้เรามานอนรึเปล่า แต่ทำไมข้าวของในห้องมันถึงได้ดูแปลกๆอย่างนี้น่ะ ไหนจะมีรูปเทมป์อันเบอเร่อที่กำแพงนั่นอีก ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยนะ เอารูปเจ้าของบ้านมาติดไว้ในห้องนอนแขกเนี่ย!!

 

 

 

 

 

 

 

 

“จียงๆๆ.....ไปอาบน้ำก่อน”เทมป์สะกิดจียงที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงของเค้ามาได้สักพัก ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามานอนทำหน้าขาวๆ ปากแดงๆ ตัวขดๆบนเตียงคนอื่นเค้าเนี่ย.....มันยั่วขนาดไหน!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“.....ไม่อาบแล้ว!!   จะนอน”จียงโวยวายกลับทั้งที่ยังหลับตา

 

 

 

 

 

.....ใครกันนะกล้ามากวนจียง คนกวนก็ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลยว่าวันนี้จียงเหนื่อมมากต้องการพักผ่อนมากมาย จะมาให้อาบน้ำเหรอ...ไม่เอาหรอก!! ชิ~~

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จียง....จียงคร้าบ”ตอนนี้ต่อให้เทมป์เรียกเท่าไรก็คงไม่ตื่นสิน่ะ งั้นก็คงไม่ต้องเรียกหรอกเพราะถึงจียงไม่อาบน้ำเทมป์ก็ว่าตัวจียงคงหอมอยู่วันยังค่ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเทมป์ไปอาบน้ำก่อนน่ะ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“....................อืม” แนะ!! ยังมีตอบรับกลับมาอีกไอ้เราล่ะนึกว่าหลับสนิทไปแล้วสะอีก

เทมป์ปล่อยคนที่ไม่รู้ว่าหลับจริงหลับเล่นนอนต่อไปแล้วตัวเองก็รีบเข้าไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

......เทมป์ก็ไม่ได้อยากนอนกอดจียงมากหรอกนะก็แค่วันนี้เทมป์อยากลองอาบน้ำแบบไวๆดูก็เท่านั้นเอง....ก็ใช้เวลาไม่เกินนาทีนี่น่ะ แต่ทำไมแต่ก่อนเราอาบตั้งเป็นสิบนาทีฟร่ะ....ชั่งมันเหอะ รีบนอนดีกว่าคืนนี้เทมป์ขอนอนกอดจีงสักคืนล่ะกันนะ โทษฐานที่จียงเคยทำให้เทมป์ไม่ได้นอนทั้งคืน แล้วเทมป์ก็นอนลงข้างๆจียง

 

 

 

 

 

 

 

 

....นอนข้างจียงนี้ดีชะมัด ยิ่งอยู่ในผ้าห่มผืนเดียวกันด้วยแล้วเหมือนไออุ่นจากตัวจียงจะส่งมาถึงเทมป์เลยอ่ะ กลิ่นจียงก็หอมถ้าตอนนี้เทมป์จะอยากได้กลิ่นจียงใกล้ๆจะผิดมั้ยอ่ะ เมื่อหัวใจมันพาไปร่างกายก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องขัดขวาง เทมป์ค่อยๆเขยิบตัวไปใกล้ๆจียง

 

 

 

 

 

 

 

 

....เทมป์อยากบอกว่าพอนอนใกล้ขนาดนี้แล้วแก้มจียงขาวมากขนาดทั้งห้องปิดไฟจนหมดแล้วมีเพียงแสงไฟจากข้างนอกที่ลอดม่านเข้ามาได้บ้างเท่านั้นเองเค้ายังสามารถเห็นทุกอย่างบนใบหน้าจียงได้อย่างชัดเจน ทั้งขนตาเป็นแพ กับคิ้วบางที่ชอบขมวดเมื่ออยู่ต่อหน้าเค้าแต่ตอนนี้มันกลับคลายตัวลงเป็นปกติอย่างน่าชม

 

 

 

 

 

 

.....แก้มขาวๆนั้นถ้าเทมป์เอามือไปโดนมันจะช้ำมั้ยน่ะ

 

 

.....แล้วปากแดงอวบอิ่มนั้นถ้าเทมป์ได้สัมผัสมันจะนุ่มขนาดไหนน่ะ

 

 

 

 ไม่แค่ความคิดเทมป์ค่อยๆเอาหน้าเข้าไปใกล้จียง ตอนนี้ใบหน้าทั้งสองห่างกันเพียงลมหายใจกั้น แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามที่มันควรจะเป็นปากได้รูปของเทมป์แนบลงบนปากอิ่มของจียงอย่างแผ่วเบาแต่เนิ่นนานนักกว่าเทมป์จะยองล่ะริมฝีปากออกไป ......เหมือนไอศกรีมอันอ่อนนุ่มที่ไม่ว่าเด็กคนไหนเพียงแค่ได้แตะริมฝีปากลงบนเนื้อนุ่นของไอศกรีม...ก็ยากที่จะถอดถอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“......ราตรีสวัสดิ์นะครับ...จียง”เทมป์กล่าวลาคนหน้าหวานที่ทำให้เค้าลุ่มหลงแล้วเข้าสู่นิทราไป ถ้าเทมป์รอต่ออีกนิดเทมป์คงได้รู้ว่าคนที่ตนคิดว่าหลับไปแล้วนั้น…………………………….

 

 

 

……………………………..

 

 

 

 

……………………..

 

 

จริงๆแล้วไม่ได้หลับแต่อย่างใด.....

 

 

 

 

 

 

....จียงตื่นนานแล้ว ตื่นตั้งแต่เทมป์ขยับมานอนใกล้ๆแต่จากสติที่มีอยู่ทำให้จียงรู้ว่าตอนนี้เค้ามานอนอยู่ที่ห้องของเทมป์ อาจจะเป็นเพราะว่าวั้นนี้เค้าง่วงมากก็ได้เลยทำให้เค้าเผลอหลับไปในตอนแรก แต่นอนนี้มันต่างกันถ้าจียงลุกไปตอนนี้คงไม่วายโดนเจ้าของห้องล้อแน่ๆที่มาหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ที่ห้องคนอื่นทั้งที่พึ่งเข้ามาครั้งแรก...แต่จะโทษจียงก็ไม่ถูกน่ะ เป็นเพราะไอ้นักร้องหน้าหล่อตรงหน้านี่แหละที่ไม่ยอมพาเค้าไปที่ห้องสะที....ตอนนี้จียงคงทำได้เพียงนอนนิ่งๆเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

...อ่ะ!!จียงรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวบนเตียง ใจจียงอยากจะลืมตาดูมากว่าอะไรกันที่เคลื่อนไหว แต่ก็ต้องทนไว้เพราะถ้าเกิดเทมป์ยังไม่หลับจริงล่ะก็เทมป์จะต้องรู้แน่ว่าตอนนี้จียงไม่ได้หลับแล้ว

 

 

 

 

 

 

....ลมหายใจอุ่นๆที่ใกล้เค้ามาทำให้จียงรู้ได้ว่าตอนี้หน้าของเทมป์คงไม่ไกลจากเค้า...ไม่น่ะ!! เทมป์คงจะไม่ได้........

 

 

 

 

 

 

...............อืม..............

 

 

 

 

 

สัมผัสแผ่วเบาที่ริมฝีปากหยุดความคิดทุกอย่างของจียง ตอนนี้เหมือนกับว่าทุกอย่างที่เคยมืดสนิทดูขาวโพลนไปเสียหมด เหมือนกับว่าจียงเป็นคนๆเดียวที่มีสองลมหายใจ เพียงแค่ริมฝีปากแต่ทำไมจียงถึงรู้สึกถึงความหวานของมันน่ะ มันเหมือนเราได้ชิมรสลูกกวาดที่สีสันสวยงามทั้งยังมีรสหวานที่แทรกซึมเข้าไปในทุกส่วนของร่างกาย ไม่อยากเลย....ไม่อยากให้ลูกกวาดอันนี้ต้องหมดลงไปแต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ริมฝีปากบางนั้นละออกไป เหลือเพียงความหวานที่ยังค้างอยู่ในความรู้สึกของจียง

 

 

 

 

 

 

 

 

“......ราตรีสวัสดิ์นะครับ...จียง”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

….นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ทำไมจียงถึงได้เผลอหลงไปกับสัมผัสที่เทมป์มอบให้แบบนี้ล่ะ....ตอนนี้ใจของจียงเต้นไม่เป็นจังหวะเสียแล้ว เค้ารู้สึกร้องผ่าวไปทั้งใบหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อ่ะ!! ......ความลิงไม่ทันหายความอายก็เค้ามาแทรก อยู่ดีๆเทมป์ก็เอาแขนมาพาดเค้า.....ไม่สิ เรียกว่ากอดจะถูกกว่าดูจากแรงที่รัดให้จียงเข้าไปใกล้เจ้าของวงแขนมากขึ้น ในเมื่อเทมป์เป็นคนทำให้จียงรู้สึกร้อนไปทั้งหน้าแบบนี้ จียงจะลงโทษเทมป์ด้วยการให้เทมป์ได้รับความร้อนนี้เหมือนกับ เอาให้อกกว้างๆนี้ร้องจนไหม้ไปเลย

 

 

 

 

 

 

 

....ค่ำคืนนี้คงผ่านไปโดยมีผู้จัดการหน้าหวานซุกตัวอยู่ภายในอ้อมกอดของนักร้องหนุ่มที่โอบล้อมร่างของคนตัวเล็ก....เหมือนไม่อยากให้จากไปที่ไหนเลย...................................................

 

 

 

 

 

 

 

............................S............................................

........................U................................

...................N.........................

...............&...................

...........S..............

........N........

.....O.....

...W...

...

..

.

.

.

 

 

 

 

 

 

 

....เช้าแล้วสิน่ะ ดูจากแสงแดดที่ส่องเข้ามา บ่งบอกได้ดีทีเดียว จียงไม่ได้ขี้เกียจน่ะแต่ไหนๆก็มีอกกว้างคอยบังแสงยามเช้าให้....ก็ขอหลบหน่อยแล้วกันน่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

....แรงขยับที่อกทำให้เทมป์ที่ได้นอนเต็มอิ่มตื่นขึ้น ทันทีที่เค้าตื่นขึ้นมาก็พบกับความประหลาดใจ....มีก้อนกลมๆขาวๆมุดตัวอยู่ที่อกเค้า หรือว่าฝันที่ว่าเมื่อคืนเค้านอนกอดนางฟ้าจะเป็นจริงกันน่ะ....ถ้าเป็นจริงเทมป์ขอนางฟ้าที่ชื่อจียงได้มั้ยครับ.................ขอกอดแน่นกว่านี้หน่อยแล้วกันเพราะเทมป์กลัวว่านางฟ้าจะบินหนีไป.....

 

 

 

 

 

 

 

 

“.....อ่ะ”ทำไมอยู่ดีๆคนที่เค้าใช้บังแดดอยู่ถึงได้กอดแน่นขึ้นหล่ะ จียงเงยหน้าขึ้นพร้อมกับความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ!!”ตาคมที่เคยหลับใหลตอนนี้กลับทอดสายตามาที่เค้า .....จียงอยากจะถามออกไปว่าตื่นแล้วเหรอ..แต่มันคงสิ้นคิดเพราะก็เห็นอยู่ว่าคนตรงหน้าตื่นแล้ว ไม่เพียงคนตรงหน้าเท่านั้นตอนนี้เค้าเองก็ตื่นเต็มตาแล้วทันทีที่ไดสบตากับดวงตาคมดวงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตื่นแล้วเหรอ.....”

 

 

 

 

 

ไม่สิ!! คำถามนี้ไม่ได้มาจากจียง ก็เค้าบอกแล้วไงว่าคำถามนี้มันสิ้นคิดคนตรงหน้านี้ก็ถามมาได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“.....................อืม”

ถึงจะสิ้นคิดแต่จียงก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมจียงต้องตอบกลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“...อรุณสวัสดิ์ครับ”

 

 

 

 

 

 

 

....อรุณสวัสดิ์มันจะเหมือนราตรีสวัสดิ์มั้ยน่ะ จียงอยากรู้จังเลย แล้วถ้ามันต้องทำเหมือนกันล่ะ จียงคิดแล้วก็รู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้า ตอนนี้หน้าจียงต้องแดงมากแน่ๆ เค้าจะให้เทมป์รู้ไม่ได้ว่าเค้ากำลังหวั่นไหวกับการกระทำเล็กๆน้อยๆของเทมป์......ต้องหนี!! จียงต้องหนีจากสถานการณ์นี้ให้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นายรีบไปอาบน้ำเถอะ.......”

 

 

 

 

 

 

“ห๊ะ...”

 

 

 

 

 

อย่างมาทำหน้าไม่เข้าใจตอนนี้ได้มั้ยเล่าเพราะจีงเองก็ไม่แน่ใจว่าจียงจะมีสติพอที่จะอธิบายให้เทมป์เข้าใจ.....อีกอย่างไอ้หน้าไม่เข้าใจแบบนี้จียงไม่อยากยองรับหรอกว่ามัน....หล่อ!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ให้ไปอาบน้ำ เดี๋ยวจะไปทำอาหารเช้าให้ มีงานตอนเช้าไม่ใช่รึไง”จียงอธิบายอย่างเร็วแล้วรีบออกจากห้องนอนไป

 

 

 

 

 

 

 

เทมป์ก็ไม่ได้อยากคิดเข้าข้างตัวเองหรอกน่ะ แต่เมื่อกี้เค้าแอบเห็นจียงหน้าแดง เค้าขอคิดว่าเป็นเพราะจียงเขินเค้าได้ป่ะล่ะ อีกอย่างบรรยากาศตอนนี้เหมือนกับว่าจียงกับเค้าเป็นคู่แตงงานใหม่ที่พึ่งใช้ชีวิตคู่กันเลยอ่ะ.....พูดแล้วก็เขิน รีบไปอาบน้ำดีกว่าจะได้กินกับข้าวฝีมือจียง......

 

 

 

 

 

 

.............................................S............................................

...................................U................................

........................N.........................

...................&...................

.............S..............

..........N........

......O.....

...W...

...

..

.

.

 

 

 

 

 

 

.

“อ้าวจียง...เป็นไงบ้าง”

 

 

 

 

 

 

 

ทันทีที่เทมป์และจียงเดินเข้าบริษัทก็มีเสียงหวานของพี่ดองวุกทักขึ้น ทำเอาเทมป์ที่อารมณ์ดีหลังจากที่เมื่อเช้าได้กินอาหารฝีมือจียงถึงแม้มันจะเป็นแค่ไข่ดาวกับข้าวผัด แต่มันก็เป็นไข่ดาวกับข้าวผัดที่อร่อยที่สุดในโลกน่ะ ไหนจะได้มาบริษัทพร้อมจียงอีก นั่งรถมาด้วยกันเชียวน่ะห่างกันแค่คอนโซนกลางกั้นเอง เทมป์ปลื้มได้ป่ะล่ะ......แต่พอมาเจอพี่ดองวุกแล้วเทมป์บอกได้คำเดียว.......................หมดอารมณ์

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ดองวุกมีไรเนี่ย...”มีอะไรเนี่ย มีอะไรทำไมต้องมาก่อกวนตอนนี้ด้วยยยยยย!!

 

 

 

 

 

“ชั้นถาม....จี-ยง......ไม่ได้ถาม....เทมป์”ดองวุกเน้นคำพูด ช้าๆชัดๆ

 

 

 

 

 

……พี่ดองวุกทำอย่างนี้เหมือนกับว่าเทมป์...สอ-ใส่-เกือก...เลยอ่ะ .........งอน!!

 

 

 

 

 

 

“ว่าไงจ๊ะจียง.....เมื่อคืนไปนอนบ้านเทมป์มาเป็นยังไงบ้าง”

ดองวุกหันไปถามจียงไม่สนใจน้องที่งอนอยู่ ช่างเมะมัน เคะต้องมาก่อน...นี่คือคติขิงดองวุกในเวลานี้

 

 

 

 

 

 

 

“เออ...ก็ดีครับ”ทำไมพี่ดองวุกต้องถามด้วยน่ะ แค่นี้เค้าก็อายจะแย่อยู่แล้ว

 

 

 

 

 

 

“แต่พี่ว่าจียงคงไม่ค่อยดีน่ะ...ดูสิหน้าแดงด้วย”มันชักยังไงๆแล้วแหะ จียงทำไมถึงหน้าแดงพอถามถึงเรื่องเมื่อคืนด้วย นี่มันสองคนไปถึงขั้นไหนแล้วเนี่ยแค่ปล่อยมันไปคืนเดี๋ยวเอง

 

 

 

 

 

“หวัดดีครับพี่จียง....อ้าวพี่ดองวุกก็อยู่ด้วยเหรอเนี่ย”

 

 

 

 

 

….ไหนจะไอ้สองคนที่พึ่งมาทักนี่อีก ได้ข่าวว่าเค้าพึ่งให้เบอร์ซิงรีกับยองเบไปเมื่อวานเองน่ะ ทำไมวันนี้มันดูวิ้งๆกันทั้งสองคู่เลยฟร่ะ

 

 

นี่ดองวุกตกข่าวอะไรไปป่ะเนี่ย.....

................................. S.......................................

........................U................................

...................N.........................

...............&...................

...........S..............

........N........

.....O.....

...W...

...

..

.

.

.

----------------------------------SUN&SNOW---------------------------------------

 

อยากให้รีดเดอร์ทุกคนทนหน่อยนะคะ

 

 

ทนอ่านฟิคเฉยๆชาๆของไรเตอร์คนนี้ไปก่อน

 

 

ตอนนี่ไรเตอร์กำลังรีดเค้นออกมาเพื่อที่จะเป็นฟิคที่ดีที่สุดที่ไรเตอร์จะทำได้เลย

 

 

….ฮึด*** สู้โว้ย***

 

ไรเตอร์ชื่อกิ๊ฟนะคะ ทักมาบ้างอะไรบ้าง ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจ

 

 

ปล.รักจัง....คิดถึงรีดเดอร์เสมอนะ***จุ๊ฟๆ****