คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Summer # 8
Summer # 8
ในที่สุั่วโมารเรียนารสอนที่แสนะวุ่นวาย็บล เรียวอุเ็บสมุและอุปร์ารเรียน่าๆ เ้าระเป๋าอย่าเียบๆ ผิับอมินที่ำลัโวยวายให้ยูอยอน เนื่อาว่านัวสูแย่เมอร่าอวบไปหน้าาเย
“รุ่นพี่ เอาเมผมืนมานะ” อมินว่าพยายามแย่เมืนมาานัวสูสุฤทธ์ แ่มีรึที่นอย่ายูฮยอนะยอมให้แย่ลับืนไป่ายๆ
“ไม่ืนให้หรอ เพราะเี๋ยวน้ออมิน็ะสนใแ่มัน แล้วไม่สนใพี่” ยูฮยอนว่า่อนะเ็บเมอร่าอวบเ้าระเป๋าอัวเอหน้าาเย อมินมอามาวา
“ไอ้ยู ไอ้เย่ ั้นไป่อนนะ นัับอาารย์ไว้” ฮันเิพูบอเสียเรีย่อนะเินาไปทันที ยูฮยอนมอามเพื่อนรัไปอย่าุน ่อนะหันมาถามเพื่อนรัอีน
“ไอ้เย่ ไอ้ฮันมันเป็นอะไรอมันวะ เห็นมันเียบั้แ่เ้ามาแล้วนะ”
“ไม่รู้ิ” เยออบแบบอไปที ่อนะหันไปมอร่าบาที่ำลัลูบแนอวบๆ อเพื่อนรัึ้นลเบาๆ
“ไอ้ยู แรีบวิ่เถอะวะ”
เยอพูบอสายา้อมอที่ร่าอวบออมิน ยูฮยอนมอาสายาเพื่อนรั่อนะเินหันหลั ายาว่อยๆ ้าวถอยหลัอย่า้าๆ ่อนะลับัวและรีบวิ่ออไปาห้อทันที
“ไอ้รุ่นพี่ ยู้ แายยยยยยย” อมินะโนลั่นห้อ่อนะรีบวิ่ามยูฮยอนออไป
“อมิน รอ้วยสิ” เรียวอุะโนามหลัเพื่อนรัไป ร่าบาำลัะลุเินออไปแ่็ถูร่าสูวาเอาไว้่อน
“ะรีบไปไหนล่ะ” เยอเอ่ยถาม
“ผมะามเพื่อนผมไปน่ะฮะ” เรียวอุพูบอไม่มอหน้าเยอ
“ะ้อให้บออีรั้ใ่มั้ย เวลาพูับั้น้อมอหน้าั้นไม่ใ่หันไปมอทาอื่นแบบนี้” ร่าสูว่าเสียเรียบ “สสัยอยาะโนูบสัรั้ล่ะมั้”
“ไม่ไ้อยาโนูบฮะ แ่ผมมอามอมินไป่าหา” ร่าบาว่าหันมามอหน้าร่าสู้วยใบหน้าเรียบเย ไม่พอใ
“ะให้ผมไปไ้รึยัฮะ” เรียวอุถามย้ำ วาู่สวยายแววริั
“ยั นายยัไปไหนไม่ไ้” เยออบ
“ทำไมล่ะฮะ” ร่าบาถาม
“เพราะนาย้อไปิน้าวเป็นเพื่อนั้น่อน” ร่าสูอบ
“ทำไม้อเป็นผมล่ะฮะ เพื่อนอรุ่นพี่็มีั้เยอะั้แยะทำไมไม่ไปวนล่ะ พี่ผู้หินสวยนเมื่อวานไฮะ รุ่นพี่็ไปวนเธอสิ ูท่าทาเธอ็อยาะไปิน้าวับรุ่นพี่นะฮะ” เรียวอุพูบอเสียแ็สีหน้าไม่พอบัเิึ้นเมื่อนึไปถึเหุาร์เมื่อวันวาน
“นายไม่พอใอะไรั้นรึเปล่าเรียวอุ” เยอถามหรี่ามอร่าบา
“ไม่นี่ฮะ รุ่นพี่มาทำอะไรให้ผมไม่พอใล่ะ” เรียวอุถามลับ มอหน้าร่าสูลายๆ
“นั่นสิ ั้นไปทำอะไรให้นายโรธล่ะ นายถึทำน้ำเสียไม่พอใใส่ั้นแบบนี้” ร่าสูว่า เายัไม่ไ้แล้หรือทำอะไรร่าบาเลยแม้แ่น้อย ทำไมเรียวอุถึูอารมร์เสียแบบนี้ล่ะ
“ผมทำน้ำเสียแบบนั้นใส่รุ่นพี่เหรอฮะ” เรียวอุถาม เยอพยัหน้ารับ
“ั้นผม็อโทษ้วยแล้วันนะรับ หลีทาให้ผม้วยรับ” เรียวอุพูบอพยายามะหลบให้พ้นร่าสู แ่็หลบไม่พ้น
“นายะไปไหน ไม่ไ้ยินที่ั้นบอรึไว่านาย้อไปิน้าวับั้น” เยวอว่าเสียั้อมอใบหน้าสวย้วยสายาไม่พอในิๆ
“แ่ผมไม่อยาไปินับรุ่นพี่นี่ฮะ” เรียวอุพูบอ
“แ่ั้นอยาะไปินับนายนะ” เยอพูบอรอยยิ้มรุ้มริ่มายอยู่บนใบหน้าหล่อทันที
“แ่ผมไม่อยาไปฮะ ผมะไปามอมิน รุาหลีทาให้ผม้วยรับ” เรียวอุพูบอพยายามะเินหนีแ่เยอ็ยัยืนวาเอาไว้เ่นเิม
“ิว่าามไปอนนี้ะทันเพื่อนนายรึไ ป่านนี้หนีหายไปับไอ้ยูแล้วมั้” ร่าสูาเา
“ะทันหรือไม่ทัน ผม็ะามไปฮะ หลบผม้วย” เรียวอุพูบอเสียแ็อีรั้ ผลัร่าสูให้หลีทาออ ่อนะเบี่ยัวหลบให้พ้นแล้วเินาไปอย่ารวเร็ว เยอมอามร่าบาอย่าอึ้ๆ
“เป็นอะไรอเา โรธอะไรูวะ”
“ไอ้พี่ยู หยุเี๋ยวนี้น้า...แฮ่ๆ ผมบอให้หยุไล่ะ แฮ่ๆ”
อมินวิ่ามยูฮยอนไปอย่าไม่หยุหย่อน ปาบา็ะโนบอให้อีฝ่ายหยุวิ่ไปลอทา แ่ยูฮยอน็ไม่ยอมหยุ หนำ้ำยัเพิ่มสปีวามเร็วึ้นอี นัศึษาที่เห็นเหุาร์่า็พาันหยุมอพร้อมับระิบระาบันมามันส์ปา เพราะทัู้่ ยูฮยอนและอมินนั้น็มีนรู้ัมาพอสมวร โยเพาะยูฮยอนที่เป็นถึเือนอะบริหาร ็ยิ่ะมีนรู้ัและสนใอยู่มาพอัว
“หยุ็โ่ิ แน่รินาย็ามั้นมาให้ทันเ้ แน่ริ็ับั้นให้น้า” ยูฮยอนหันมาะโนอบ่อนะวิ่หนีไปอี
“ฮึ่ย อย่าให้ับไ้นะ ั้นเอาแายแน่ไอ้รุ่นพี่ยู” อมินาโทษยูฮยอนอย่าแ้นั่อนะหยุวิ่แล้วเปลี่ยนมาเป็นเินหอบแทน
“แฮ่ๆ เล่นเอาู้อเสียเหื่อเยอะแบบนี้ โนัหนัไอ้รุ่นพี่ยู” อมินพูบอแ้นๆ สายามุายแววริั ่อนะรีบเินามไปทาเียวันับที่ยูฮยอนไ้วิ่หายไป
ยูฮยอนวิ่หนีอมินมานถึบริเวสวน้านหลัอมหา’ลัย ยูฮยอนหันลับไปมอทา้านหลัว่าอมินยัามาหรือเปล่า แ่ว่า็ไม่มีวี่แววอร่าอวบแ่อย่าใ ยูฮยอนถอนหายใออมาอย่าโล่อ่อนะทรุัวลนั่ับพื้น้า้นไม้ให่
“เฮ้อ เหนื่อยเป็นบ้าเลยวะ” ยูฮยอนว่า่อนะล้มัวลนอนราบไปับพื้นห้าอย่าเหนื่อยอ่อน นานแ่ไหนแล้วที่เาไม่ไ้วิ่เล่นแบบนี้
แสแ้าอนเที่ยวันสาส่อผ่านใบไม้ทึบลมายัพื้นห้า ใบหน้าหล่อหลับาพริ้มอย่ามีวามสุ ลมหายใเ้าออที่เป็นัหวะ บ่บอว่ายูฮยอนำลันอนหลับอย่าสบายใ โยหารู้ไม่ว่าภัยอันรายอันให่หลวำลัะมาเยือน
ุบ!
“อ๊า...อ๊อ” ยูอยอนลืมาื่นึ้นมาแทบะในทันทีเมื่อมีอะไรบาอย่าหล่นลมาทับที่หน้าออย่าแร
“ะ...อ ม...มิน” ยูฮยอนเรียื่ออนที่นั่่อมัวเอออมาอย่ายาลำบาเพราะอนนี้ร่าอวบำลับีบลำอนัวสูแบบไม่ยั้มือ สายาุถูส่มาให้อย่าใ
“เอาเมผมืนมาเี๋ยวนี้เลยนะ เอาืนมา” อมินพูบอแววาเอาริ มืออวบบีบอแร่แรึ้นอี
“อ๊า ป...ปล่อยพี่่อนสิ ออ!” ยูฮยอนร้ออ อมินมอใบหน้าหล่ออยูฮยอนที่อนนี้เริ่แึ้นมาแล้วเพราะหายใไม่ออ้วยสายาโรธั
“ฮึ่ย” ร่าอวบสบถอย่าอารม์เสีย่อนะปล่อยมือออาลำอแร่และลานลมานั่หอบอยู่้าๆ ยูฮยอนรีบสูลมหายใเ้าอย่าเร่รีบ่อนะลำสำรวลำออัวเอไปมา
“อูยยยย” ยูฮยอนร้อออเสียเบาลอบมอร่าอวบที่ำลันั่หอบอยู่เียบๆ ลำอแร่แเป็นรอยนิ้วมืออย่าัเน
“อย่ามาทำเป็นร้อสำออย เอาเมผมืนมา” ร่าอวบพูบอเสียแ็ ไม่มอหน้านัวสูเลย้วย้ำ
“ทำไมน้ออมิน้อทำร้ายร่าายพี่้วยล่ะรับ” ยูอยอนเอ่ยถามเสียอ่อยอย่าน้อยใ
“็ใรบอให้รุ่นพี่เอาเมผมไปล่ะ เอาืนมาไ้แล้ว ผมะรีบไปิน้าว” ร่าอวบหันมามอาวา
“เอามาสิฮะ” ร่าอวบึ้นเสียอย่าหัวเสียแบมือออมารอรับเมรหน้า ยูฮยอนมอร่าอวบ้วยแววาเศร้า่อนะล้วเอาเมในระเป๋าออมาแ่ยัไม่ยอมส่ให้ร่าอวบ
“พี่อโทษนะ” ยูฮยอนพูบอเสียอ่อยใบหน้ารู้สึผิระนเ็บปว(อ+ ใ)
“ั้น็เอามาสัทีสิฮะ” อมินพูบอเมื่อยูฮยอนไม่ยอมส่เมมาให้สัที
“น้ออมินโรธพี่มารึเปล่ารับ” ยูฮยอนถามอี
“โรธฮะ และะโรธมาึ้นอีถ้ารุ่นพี่ยัลีลาไม่ยอมส่มันมาให้ผมสัที” อมินพุบอสีหน้าไม่สบอารม์ยูฮยอนึรีบส่เมในมือให้ับอมินทันที
“ราวหลั็อย่าทำแบบนี้อีนะฮะ ผมม่อบ” อมินพุบอมอหน้ายูฮยอนนิ่ ่อนะลุึ้นและเินหนีไปอย่ารวเร็ว
“ไม่เป็นห่วพี่บ้าเลยเหรออมิน” ยูฮยอนมอามร่าอวบวามายแววทั้เศร้าและน้อยใในเวลาเียวัน
“เราทำเินไปรึเปล่าวะ” อมินพูบอับัวเอ น้ำเสียอ่อนล ร่าอวบหันลับไปมอที่ยูฮยอนอีรั้ ็พบว่ายูฮยอนไ้ล้มัวลนอนไปับพื้นอีรั้แล้ว
“ไม่าย่ายๆ หรอมั้” วาสวยายแววสวสาร่อนะลับมาเป็นไม่พอใในเสี้ยวินาที่อมา
“่าสิ ็ใรบอให้มาแย่เมอเราไป่อนล่ะ โนแบบนี้็ีแล้วล่ะ” อมินว่า่อนะหันหลัลับและเินาไป
“อแไปโนอะไรมาวะ ไอ้ยู” เยอเอ่ยถามอนนี้สามหนุ่มหล่อลับมารวมัวันอีรั้แล้ว
“็ โนน้ออมินทำร้ายมาอ่ะิ เนี่ยอเือบเล็” ยูฮยอนอบพลาับอัวเอไปมา
“เอ้า นึว่าแหนีน้อเ้าพ้นะอี” เยอว่า
“พ้นะผีแิ” ยูฮยอนว่า่อนะเหลือบไปมอฮันเิที่นั่เียบอยู่้าๆ
“แเป็นอะไรรึเปล่าวะ ไอ้ฮัน แูเรียๆ นะ่วนี้” ยูฮยอนเอ่ยถาม
“เปล่า ไม่ไ้เป็นอะไร” ฮันเิปิเสธวาเ้มูเสร้าสร้อย
“แล้วเรื่อที่ะไป่ายอาารย์ว่าไบ้าวะ” เยอเอ่ยถามถึเรื่อ่ายวิาารที่ฮันเิรับผิอบอยู่
“็ไม่ไ้ว่าอะไร เาบอให้ั้นไปำหนวันมา” ฮันเิอบเสีบเบา เยอหรี่ามอเพื่อนรัอย่าับผิ
“แล้วแไ้วันแล้วเหรอ” ยูฮยอนถาม
“ั้นว่าะัหลัาอาทิย์หลัหยุยาวหน้าร้อนนี่น่ะ” ร่าหนาอบ
“เอ่อ็ีนะ ว่าแ่พวแิไว้รึยัว่าหยุยาวหน้าร้อนนี้น่ะะไปไหนัน” ยูฮยอนเอ่ยถามเพื่อนรัทั้สอ
“ไม่รู้สิ ั้นะลับีนล่ะมั้” ฮันเิอบแววาเหม่อลอย
“แล้วแอ่ะไอ้เย่ หยุยาวหน้าร้อนนี้แะทำอะไรวะ”
“อยู่บ้านิ” เยอพูอบน้ำเสียฟัสบาย
“เฮ้ย ไอ้นี่ หยุหน้าร้อนทั้ทีลับอยู่บ้านทำไมแไม่ออไปเที่ยวเล่น้านอวะ หน้าร้อนมีที่เที่ยวเยอะนะเว้ย” ยูฮยอนว่า
“ั้นไม่อบหน้าร้อนเฟ้ย” เยอพูบอเสียุ่นึ้นมาทันที สายามลอบมอฮันเิอีรั้
แำลัรู้สึผิล่ะสิ ไอ้เพื่อนรั
“เอ่อ ไอ้แปลน เิแอยู่อยู่บ้านเป็นุาย่อไปเถอะ” ยูอยอนว่า่อนะลับมาให้วามสนใออัวเอ่อ
อนนี้มาแบบ ฮ่าๆ
ไรเอร์็เหมือนัน อยู่ๆมัน็แ่อนนี้เสร็ะั้น
อนแระว่าะอัพึหน่อย แ่็อไม่ไหว็เลยอาอัพให้่อน
อันที่ริไรเอร์ินิหน่อย เี่ยวับเรื่ออเ๊อ่ะนะ
แล้วยัมีเรื่ออื่นอี โอ๊ยย ปวหัวไปหม...
แ่ไรเอร์็พยายามไม่ิมา เพราะสอปีน่ะแป๊ปๆ
อีอย่า...อีไม่ี่ั่วโม็ะถึวันเิพี่เย่แล้ว
ไรเอร์็เลยไม่อยาะเรียมาไปว่านี้
อบุทุาริามนะรับ
อบุทุอมเม้นน่ารัๆ ้วยนะรับ
เี๋ยวเอันอีรั้อนึนะ ไปล่ะๆๆ
ความคิดเห็น