ลำดับตอนที่ #6 : ไม่ชอบเลย ไม่ชอบจิงๆ T^T

"นี่แกจะบ้าหรอไงหะ อยู่ดีๆก็วิ่งออกมาแบบนั้นหนะ" ยายพิมกำลังสวดฉัน

"ก็มันแบบว่าตื่นเต้นนี่นา เห้อ..." เหอๆ ฉันอยากจะร้อง หลังจากที่ฉันสารภาพรักกับเขาเหมือนสายฟ้าแลบ ก็รีบวิ่งออกมาทันที  แล้วอย่างนี้ฉันจะคว้าหัวใจเขามาสำเร็จไหมเนี่ย T^T

"ไม่เป็นไรหรอกแก เอาใหม่ก็ได้"แนต ขอบใจแกมาก ซาบซึเงเหลือเกิน ชิ้งๆ

"ว่าแต่ว่านะ ไม่น่าเชื่อเลยแกออกจะเป็นสาวมั่นขนาดนี้ แต่ไหงเป็นแบบนี้วะ"พิมว่า อย่าได้มั้ย อย่าตอกย้ำฉันนนนนน

"เออนั่นดิ หรือว่าแกจะชอบเฟย์เข้าแล้วจริงๆน้า"แนตถามแล้วหันมาทำหน้าแปลกๆ พวกแกจะบ้าไปแล้วหรอ ?!

"เห้ย จะบ้าหรอ หนิๆให้ตายยังไงฉันก็ไม่มีทางชอบเขาเด็ดขาด คนอะไรวะเย็นชาชะมัดเลย" ร้อนๆ ร้อนจิงๆ

"แหมๆ แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยหละเนี่ย"ฉันจะฆ่าแกยายพิม

"ไม่เอาแล้ว ไปแล้วดีกว่า อากาศร้อนโว้ย เลนหน้าแดง"ฉันรีบเดินออกมาจากเรื่องไร้สาระของพวกนั้น -_-^ ว่าแต่ฉันจะทำยังไงกับเขาดีหละเนี่ย

วันรุ่งขึ้น

"ตั้งใจเรียนหละ"

"ค๊า บ๊ายบาย"หลังจากพี่วินกล่าวลาฉันแล้ว ฉันก็ตรงดิ่งเข้าโรงเรียนทันที

จะทำหน้ากับเวย์ยังไงดีเนี่ย T^T ฉันคงเป็นตัวตลกสำหรับเค้าแน่ๆเลย

    หมับ !!

"เฮื๊อกกก.."จะไม่ให้ฉันตกใจได้ยังไงหละ ก็อยู่ดีๆก็มีใครไม่มาจับไหล่ฉัน ยิ่งระแวงๆอยู่..

"ตะ..ต้น"

"อืม ฉันเองโทษทีที่ทำให้ตกใจ"เอาอีกแล้วใจเต้นแรงอีกแล้ว เป็นแบบนี้ทุกทีสิน้า ><" ไม่ๆๆๆๆๆ หยุดคิดเดี๋ยวนี้

"มีธุระอะไรกับฉันหรอ"

"ธุระหรอ หึต้องมีธุระใช่มั้ยถึงจะคุยกับเธอได้หนะ"แววตาแบบนี้อีกแล้ว เลิกมองฉันด้วยสายตาเศร้าๆแบบนี้ได้ไหม..

"ป่ะ ป่าวนะ"ทำไมต้องพูดติดอ่างด้วยฟะ! คิดแล้วขัดใจตัวเองชะมัด

"คือฉันมีเรื่องจะคุยด้วยหนะ"เขาพูดแล้วก็ยิ้มออกมา อ๊ากกก หล่อมากค๊าา ไม่ได้ๆ ไม่ใช่เวลาคิดเรื่องนี้นะ

"อะอืม มีเรื่องอะไรหรอ" เรื่องอะไรนะเนี่ย อยากรู้ๆ หรือว่าเขาจะมาสารภาพรักกับฉัน หุหุ ^o^ แบบว่าหลงตัวเองซักนิด -_-"

"ไปคุยตรงโน้นดีกว่า"ว่าแล้วเขาก็เอื้อมมาจับมือฉัน ใจฉัน มันจะทะลุไหมเนี่ย ! เขาเดินนำฉันไป อยากอยู่อย่างนี้นานๆจัง >,<" แต่ว่าไม่ได้นะ…

"ฉันเดินเองได้หนะ" ฉันพูดพลางสะบัดมือออก เขาหันกลับมาแล้วยิ้มให้ฉัน มันเป็นรอยยิ้มที่เศร้ามากๆ

"นั่นสินะ เราไม่มีสิทธิ์หนิ" ต้นจ๋า ผิงไม่ได้อยากพูดแบบนั้นเลยน้า T^T ยิ่งมองหน้าเขา น้ำตาก็ยิ่งเหมือนจะไหลขึ้นมา อ่อนแออีกแล้วสินะ ฉันพยายามปาดน้ำตาที่ไหลก่อนที่ต้นจะเห็น เขาเดินนำฉันมาที่สวนหลังโรงเรียน ฉันหนะชอบที่นี่มากๆเลยหละ มันให้ความรู้สึกเหมือนตอนอยู่บ้านเก่า นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาระลึกถึงอดีตนี่นา..

"มีอะไรหรอ ไม่อยากเสียเวลา"ฉันพูดด้วยถ้อยคำที่เย็นชาสุดๆที่คิดออก แต่ฉันก็ยังเข้มแข็งไม่พอที่จะสบตาเขาอยู่ดี

"อืม ขอโทษนะที่ทำให้เสียเวลา ^o^"

"..............." ฉันเงยหน้าสบตาเขา แต่ก็ต้องรีบก้มลงอีก ได้โปรด อย่าให้ฉันอยู่ตรงนี้นานกว่านี้เลย ฉันไม่รู้จะกลั้นน้ำตาได้นานแค่ไหน

"เธอชอบเฟย์หรอ" O_O

"หะ หา" รู้สึกร้อนวูบๆแหะ เขารู้ได้ยังไงนะ

"เฟย์บอกนายหรอ"

"ป่าว ฉันเห็นตอนที่เธอไปเอ่อ..สารภาพ ฉันกำลังจะเอาน้ำไปให้มันพอดี"

"เอ๊ะ งั้นหรอ" ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้ชอบเค้าน้าาา  T^T

"เธอคงชอบมันมาก"

"หาาา"

"ก็เธอหน้าแดงแล้ว ฉันรู้แล้วหละ เธอไม่ต้องตอบก็ได้"

"เอ่อ..."

"ฉันจะช่วยเชียอีกแรงแล้วกันนะ" อย่าได้ไหม อย่าทำแบบนี้ นายรู้ไหมว่าฉันเสียใจแค่ไหน ฉันเงยหน้ามองเขา ก็เห็นเขากำลังยิ้มให้ฉันอยู่ โถ่เว้ย..

คนที่ฉันชอบหนะคือนายนะ ไม่ใช่เขา

"ขอบใจนะ^o^ "ฉันพูดพลางเงยหน้าขึ้นสบตาเขา นั่นเป็นคำพูดเดียวที่ฉันคิดออกตอนนี้

"อืม ไปละ"แล้วเขาก็เดินจากไป อีกแล้วสินะ ที่ฉันทำได้แค่มองแผ่นหลังของเขาจากไป ฉันคงทำได้แค่นี้ แค่นี้จิงๆ

"แต่ฉันก็จะรอเธอ"คำพูดที่แผ่วเบาลอยมากับสายลม

"หาว่าไงนะ ต้นรู้แล้วหรอ O_O"แนตถามเหตุการณ์เมื่อเช้าให้2 คนนี้ฟังระหว่างเดินมาโรงอาหาร

"อืม"

"สงสารต้นจัง"พิมพูด

"แกจะไปสงสารต้นทำไม ฉันสิน่าสงสาร"

"แกมันน่าสงสารตรงไหนหา"

"ช่างเหอะ พวกแกไม่รู้อะไรหนิ"พวกแกมันไม่รู้อะไรเลย นายก็ด้วยต้นไม่เคยรับรู้อะไรเลย

"อะไรของมันเนี่ย"

"ว่าแต่แกเหอะ ระวังนะโว้ย อย่าาไปตกหลุมรักเฟย์ซะก่อนหละ"

"เออๆ เอาเข้าไป"

"คิกๆ แกไม่เคยได้ยินหรอ เรื่องแบบนี้มีบ่อยจะตาย อีกอย่างเฟย์ออกจะหล่อ ขนาดฉันยังตกหลุดรักเข้าเต็มเปาเลย"แนตบอกพลางทำหน้าเพ้อฝัน

"น้ำเน่าจริงๆเลยแกเนี่ย"

"เออๆ แล้วพวกฉันจะคอยดูน้า"แนตบอกพลางมองหน้าฉัน ชิไม่มีทางหรอกยะ

"เห้ยๆ นั่นเฟย์นี่นา มาคนเดียวด้วย โห.. สาวๆรุมเพียบเลย"พิมพูดพลางชี้ไปที่ร้านขายน้ำ

"ว้าวว หล่อชะมัด ขนาดซื้อน้ำยังดูดีเลย *O*" เออ เอาเข้าไปกับมัน

"งั้นฉันไปก่อนนะ"ฉันพูดแล้วรีบวิ่งออกมา เอาวะ เป็นไงเป็นกัน สู้ๆๆตายยย

ฉันทำทีจะไปซื้อน้ำ แต่ไม่ทันซะแล้ว เขาเดินตรงไปทางโรงยิมซะแล้ว ฉันจึงออกตัววิ่งสุดขีด

"หนินาย" ฉันตะโกนเรียกเขา แต่เขาไม่หัน สงสัยจะหูหนวกแหะ อีตานี่ -_-

ฉันจึงรีบวิ่งไปดักหน้าเขา โอ๊ย เหนื่อยชะมัด

"แฮก แฮก"ฉันไปยืนหอบอยู่หน้าเขา เขามองหน้าฉันแวบนึง แล้วก็เดินเลี่ยงไปอีกทาง ให้ตายสิ อารมณ์เสียแล้วนะ

"นี่นาย"ฉันวิ่งไปดักหน้าเขาอีก แล้วตะโกนออกมา เหนื่อยวุ้ย

"อะไรของเธอ"เขามองสายตาเย็นชา เปี่ยมไปด้วยคำถาม

"เอ่อ.. คือเรื่องเมื่อวานหนะ"แล้วทำไมฉันต้อง อ้ำๆอึ้งๆด้วยเนี่ย

"หา เรื่องอะไร"

"โถ่เอ้ย ความจำสั้นรึไงเนี่ย -_-" ตายแน่ฉัน จะขอเขาคบยังไปด่า เขาอีก เหอๆ

"ว่าไงนะ"เอาแล้วไง เหมือนเขาจะเริ่มโมโหแล้ว

"คะ..คือว่าเรื่องที่ฉะ..ฉัน"

"หนิ ติดอ่างหรอไงหะ"โหย ดุชะมัด เรื่องแค่นี้ทำไมต้องตะคอกด้วยหา ทำเป็นรำคาญ แต่จะว่าไปฉันก็ยังรำคาญตัวเองเลย -_-

"เรื่องที่ฉันขอนายคบ คำตอบหละ"ฉันกลั้นใจถามมันไปแล้ว

"..............."

ติดตามชมตอนต่อไปนะค๊า อย่าลืมเม้นกานด้วยนะค๊า