[FIC EXO] WHAT'S UP !? ว่าไงนายเตี้ย KAIDO and CHANBEAK.

ลำดับตอนที่ #1 : - Chapter one .

CHAPTER 1 

สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมแรกของภาคเรียนที่ 1 
ผมอาบน้ำแต่งตัว เตรียมจะไปโรงเรียนใหม่ครับ อ้ะ! ผมอยู่มัธยมปลายปี 2 ครับ
ทุกคนอาจสงสัยว่าทำไมผมย้ายมาโรงเรียนใหม่ตอนม.ปลายปี 2 ใช่มั้ยหล่ะครับ
จริงๆแล้วผมสามารถเรียนต่อได้จากโรงเรียนเก่า คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะครับ
ก็ผมหน่ะโดนใบคุมความประพฤติถึง 2 ใบ แม่ผมไม่อยากให้ผมมีประวัติเสียๆว่าถูกไล่ออก
เลยลาออกมาอยู่โรงเรียนชายล้วน อย่างโรงเรียนชายล้วนซานต์แฟรงค์ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่พี่ชายผมเป็นครูได้ 1 ปีแล้วครับ

Rrrrrr rrrrrr rrr 

' แม่ ' 

ผมสไลด์หน้าจอเพื่อรับสายแม่


"ฮัลโลครับแม่"


" คยองซู ตื่นแล้วใช่มั้ยลูก? ไปโรงเรียนเองถูกใช่มั้ย? กินข้าวเช้าแล้วยัง? แล้วพี่คริสหล่ะลูก? " แม่ถามผมอยู่หลายคำถาม
เพราะว่าแม่กับพ่อของผมทำงานที่ต่างประเทศ ผมเลยอยู่บ้านกับพี่ชายชื่อ คริส และแม่บ้านอีก 3 คน


"โห.. ผมควรจะตอบอันไหนก่อนดีเนี้ย ฮ่าๆ ผมจะไปโรงเรียนเองครับ เพราะพี่คริสดูท่าจะรีบ" ผมตอบแม่พลางเดินหยิบกระเป๋านักเรียน
ที่บนอยู่ข้างโต๊ะทำการบ้าน



" จ๊ะๆ ไปโรงเรียนเถอะลูก ห้ามถเลถไล ห้ามมีเรื่องชกต่อยอีกล่ะ ไม่งั้นแม่จะพาลูกมาอยู่ที่นี้ด้วย "


" ครับแม่ แค่นี้นะครับ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ " ผมพูดจบก็วางสาย 

ผมเดินไปหน้าประตูไม้หน้าบ้าน มองพี่คริสขับรถออร์ดี้สีขาวออกไป ผมถอนหายใจยาวเพราะว่าถ้าพี่คริสเห็นผมในสภาพเสื้อออกนอกกางเกง
พับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอก ที่ผมกลัวที่สุดคือพี่เค้าจะค้นตัวผม เพราะผมพกบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงไว้ ทำไงได้ก็ผมมีพี่ชายเป็นครูสอนภาษาจีน
แถมยังเป็นครูฝ่ายปกครองระดับม.ปลายอีก

ผมเดินออกมาจากบ้านและเดินไปที่ป้ายรถเมล์ ผมนั่งลงและเล่นโทรศัพท์
จู่ๆก็มีเงาคนสามคนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ผมเงยหน้ามองคนหน้า ดวงตาของผมเบิกกว้างทันทีที่เห็นว่าเค้าคนนั้นเป็นใคร

" ยอง จุนฮยอง ! " ผมเอ่ยชื่อของคนตรงหน้า เพราะเค้าคือโจทย์ของโรงเรียนเก่าของผมนั้นเอง

" ไง.. โด คยองซู ย้ายไปอยู่โรงเรียนตุ๊ดคุณหนูทั้งหลายนี่หว่าา.. " จุนฮยองพูดพร้อมมองลงบนสัณลักษณ์โรงเรียนที่กระเป๋าเสื้อนักเรียนของผม

 

ผมยืนขึ้นเต็มตัวถึงแม้ว่าผมจะตัวเล็กกว่าแต่ผมก็ไม่กลัวหรอกครับ แต่เพราะผมไม่อยากมีเรื่อง ผมเลยผลักอกคนตรงหน้าอย่างเต็มแรง
จนคนตรงหน้าล้มทับอีกสองคนข้างหลัง ผมวิ่งไม่คิดชีวิตและไม่หันหลังมามองด้วยซ้ำ ผมได้ยินเสียมันพูด

" เห้ย! ดูจุน! ดงอุน! ตามไปสิว่ะ! "

เท่านั้นแหละครับผมวิ่งเต็มสตรีมเลยตอนนี้ ผมวิ่งเข้ามาในร้านอาหารฟ๊าดฟู้ด 24 ช.ม. จนคลาดกับพวกมันทันอย่างหวุดหวิด

ผมเดินหอบแฮ่กๆไปเพื่อจะไปขึ้นรถเมล์ป้ายหน้า แต่ก็ไม่ทันได้ขึ้น เพราะป้ายรถเมล์ข้างหน้าผมตรงกับหน้าโรงเรียนของผมพอดี

"โอ้ย!! นี้มึงวิ่งจากแถวบ้านมาถึงหน้าโรงเรียนหรอว่ะ ?" ผมสบถกับตัวเอง

เดินเตะฝุ่นไปมาอย่างหงุดหงิด
ผมมองซ้ายทีขวาทีเพื่อหาที่สูบบุหรี่ ก็เห็นซองตึกมุมลับๆ ผมยิ้มกรุ่มกริ่มพลางเดินล้วงกระเป๋่าไปที่นั้นทันที
ผมหยิบไฟแช็กกับบุหรี่ออกมา มองซ้ายมองขวาอีกที่เพื่อแน่ใจว่าไม่มีใครเห็น ก่อนจุดสูบ

"ฮ่าาาาาาาาาาาา.." ผมพ่นควันสีขาวต่ำๆเพื่อไม่ให้มันลอยสูงเพื่อเป็นจุดสนใจ


"นี่นาย !!" 


"เหี้ยยยย !!!!!!!" ผมตกใจที่อยู่ๆมีคนโรงเรียนเดียวกันเดินเข้ามา ผมคิดว่าเป็นประธานนักเรียน มือสั่นจนบุหรี่หล่นจากมือ


"จะทิ้งทำไมว่ะ เสียดายของ" เด็กผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น ก้มล้มหยิบบุหรี่ให้ผม ผมรับอย่างงงๆ เด็กผู้ชายคนนั้นยิ้มในผมเป็นรอยยิ้มที่ดึงดูด
หญิงได้หลายคนเลยหล่ะ 


"ขอไฟแช็คหน่อยดิ" ผมสะดุ้งเล็กน้อย พร้อมกับยื่นไฟแช็คให้เค้าอย่างงงๆ 


"ขอบใจ ชั้น ปาร์ค ชานยอลนะ เรียกว่า ชานยอล ก็ได้ ม.ปลายปี 2 ห้อง C " ชานยอลพูดจบก็จุดบุหรี่สูบข้างๆผม


"ชั้น โด คยองซู เพิ่งย้ายมาใหม่หน่ะ ม.ปลายปี 2 เหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าอยู่ห้องไหน" ผมแนะนำตัวกลับ แล้วก็ดูดบุหรี่ต่อ


"อ่า คยองซูสินะ ยินดีที่ได้รู้จัก หวังว่าจะได้อยู่ห้องเดียวกันนะ ห้องเราอ่ะแสบมากๆเลย" 


"อ่าห่ะ ยินดีที่ได้รู้จักชานยอล" ผมยิ้มให้กับคนข้างๆเล็กน้อย และก็ดูดบุหรี่กันต่อ


.

.

.

.

.


"อ่าา น่าเบื่อชิบ ทำไรดีว่ะ" ผมสบถกับตัวเองเบาๆ

ระหว่างที่เดินไปโรงเรียน นี้เปิดเทอมวันแรกทำให้ผมหงุดหงิดกับการตื่นนอนมาก
ผมเดินไปเรื่อยๆ ผ่านซอกตึกแคบ ผมก็ชะงักเห็นเด็กชุดนักเรียนโรงเรียนผมสองคนหันหลังกำลังสูบบุหรี่อยู่ ผมยิ้มมุมปากเล็กน้อย
เพราะผมเห็นปาร์คชานยอล เพื่อนสนิทของผมกำลังสูบบุหรี่กับผู้ชายตัวเล็กๆอยู่ ..มันคุยกับใครกันนะ.. ผมคิดในใจ 
ผมขอแกล้งหน่อยละกัน หึหึหึหึ

"เห้ย! ชานยอล! กูเห็นครูคริสขับรถมาทางนี้หว่ะ ไปเร็ว!!" ผมพูดพร้อมทำหน้าตาตื่นและจริงจัง กวักมือเรียกชานยอล


"เห้ย!! เวรแล้วกู ไปก่อนละคยองซู !!!" ชานยอลทิ้งบุหรี่วิ่งหน้าตื่นจนถึงหน้าโรงเรียน


"ฮ่าๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ กร๊ากๆๆๆๆๆ" ผมขำน้ำตาเล็ดเพราะเห็นหน้ามันโคตรตกใจ แต่ผมก็ชะงักเมื่อเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ
ก้มหน้าเหยียบบุหรี่ของตัวเองไม่รีบร้อนซักนิด ไม่คุ้นหน้าเลยแฮะทำไมไม่ตกใจว่ะ หรือจะเป็นเด็กใหม่ ผมเดินเข้าไปหาเค้าทันที


"นี้ เด็กใหม่เหร..." ผมตะลึงและตกใจมากเพราะคนตรงหน้าเงยมองหน้าผมพอดี หน้าเด็กอย่างกับเด็กม.ต้น ดวงตากลมโต คิ้วเค้มตัดกันสีผิวมาก
ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อน น่ารักจัง..


"นี้นาย ถอยดิว่ะ เรียกตั้งนาน จะเข้าโรงเรียนเว้ย" ผมสะดุ้งเฮือกกับเสียงคนตรงหน้า ทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์


"หึ ชั้น คิม จงอิน นายล่ะ? " ผมถามพลางตีหน้านิ่ง ยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ 


"บ้าป่ะเนี้ย? ไม่อยากรู้ ถอย!" 

เพล้งงง!!

หน้าผมแตกครับ อายมาก แต่ต้องสุขุมไว้ไม่ให้เสียภาพพจน์สุดฮอต
ผมล้วงกระเป๋ามองตามแผ่นหลังเล็กๆ เดินออกไปจากซอกตึกนี้

"หวังว่าจะเจอกันบ่อยขึ้นนะ โด-คะ-ยอง-ซู " ผมพูดกับตัวเองเสียงเรียบเบาๆ ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ผมรู้ได้ไงหน่ะเหรอ?
ป้ายชื่อที่อกข้างซ้ายไงหล่ะครับ หึหึหึ 

to be continued

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
bonus




ปาร์ค ชานยอล









คิม จงอิน / ไค






โด คยองซู / ดีโอ



hi reader .

เม้นติชมกันหน่อยนะ จะได้อัพบ่อยๆ
เพิ่งแต่งครั้งแรก แปลกๆหน่อยนะ
ส่วน NC ค่อยๆเป็นค่อยๆไปเน้อะ :)
ช่วยเม้นโหวตหน่อยนะค้าบบบบบบบ