เรื่อง เจ้าหญิงสุดฮอต ปะทะ นายส้มหล่น
...บทนำ...
~เธอคือเรื่องส่วนตัวของฉันเป็นแค่เพียงเรื่องเดียวเท่านั้น เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น ฉันล้วงแล้วก็ล้วงแล้วก็ล้วง หยิบโทรศัพท์จากในกระเป๋าสะพายขึ้นมารับ
ฮัลโลที่นี่ไม่ได้โทรไปที่ไหนโทรมาคร่ะ
(เออออออออออ คุกกี้ ใช่ไหม) เสียงผู้ชายคนนึงถามฉัน
ก็โทรมาหาฉันนี่จะให้เปงใครรับล่ะ ฉันตอบ เห้ออออออออออออ เบื่อจิงๆหลังจากที่ฉันได้รับรางวัลดาวโรงเรียนบ้าๆแล้ว ก็มีแต่ผู้ชายโทรศัพท์กรี๊งกร๊างมาหาฉันไม่ขาดสาย เห้อออออออออ หมดความส่วนตัวไปเยอะเล้ย >0<
(เอออออออออ เราชื่อ ปาร์ค น่ะ เรียนอยู่ ม. 5 โรงเรียนเดียวกับเธอแหละ คือ คือ) คืออะไรล่ะย่ะ จะพูดก็ไม่พูดสักที น่ารำคาญจิงๆเล้ย -.-
(เออ เราแอบชอบเธอมานานแล้ว เราชอบเธอน่ะ) ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ แล้วสายก็หลุดไป เห้อออออออออออ โทรมาพูดแค่นี่น่ะเหรอ จะโทรมาพูดทำไม ให้มันน่ารำคาญ เบื่อออออออออเว้ย Y_Y
แล้วรถของฉันที่มีพนักงานขับรถมาส่งก็มาจอดที่โรงเรียนสุดไฮโซของฉัน st. howa school ซึ่งเปงโรงเรียนของไฮโซ ไฮโซ ตัวอย่างเช่นฉัน เป็นต้น โฮะๆๆๆๆ^0^
ขอบคุณน่ะคร่ะ พี่สอง ฉันขอบคุณพี่สองคนขับรถที่บ้านฉัน ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป
แล้วก็เปงเหมือนทุกวัน ทุกคนในโรงเรียนต่างให้ความสนใจมาที่ฉันที่พึ่งได้รับรางวัลเจ้าหญิงของโรงเรียน หรือ ประมาณดาวโรงเรียนอะไรประมาณนั้น ทุกคนมองมาที่ฉันก่อนจะไปซุบซิบกับเพื่อนบ้างคนก็ซุบซิบซะจนฉันได้ยินว่า
นี่ไง นี่ไง เจ้าหญิงปีนี้ น่ารักเนาะว่าไหม
แต่ก็ยังดีที่เขาไม่ซุบซิบนินทาเรื่องเสียๆหาย แต่ซุบซิบชมฉันต่างหากกกกกกก คิกๆๆๆๆ ^^
คุกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกี้ ฉันเดินขึ้นบันไดมาบริเวณห้องเรียนของฉันก่อนจะได้ยินเสียงของยัยดาด้า ดังมาแต่ไกล ฉันหันหลังไปมอง ยัยดาด้าที่วิ่งมาหาฉันก่อนจะควงแขนฉัน
เออออออ ยัยคุกกี้ ฉันรอแกตั้งนานแน่ะ แล้วนี่การบ้านวิชาภาษาอังกฤษทำมารึยังล่ะเนี่ย?? ฉันพยายามทำหน้านึกคิดก่อนจะหัวเราะออกมานิดแล้วพูดว่า
เออ แฮะๆๆๆๆ ยังอ่ะ ดาด้ามองฉันก่อนจะถลึงตาใส่แล้วพูดว่า
ทำไมแกไม่รู้จักทำการบ้านการช่องบ้างหา! ยัยเจ้าหญิง
โหหหหหหห ทำไมต้องเรียกเราอย่างนี่ด้วยอ่ะ ฉันทำหน้างอนๆใส่ยัยดาด้า ฉันไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่าเจ้าหญิงอ่ะ มันดูตลกๆยังไงก็ไม่รู้
ก็แกเปงเจ้าหญิงนี่
ก็ฉันไม่ชอบให้เรียกอย่างนี่ แต่ก็ช่างเหอะ เออแล้วแกทำเสร็จแล้วรึไง?? ฉันถามกลับไป
ยัยดาด้ายิ้มกลุ้มกลิ่มก่อนจะพูดว่า
อือ เสร็จแล้วสิ
ดีมาก ถ้างั้นเอามาหาฉันลอกหน่อยสิ ฉันแบมือออกไป
ได้สิ แต่ก่อนอื่น เทอจะต้องไปถามชื่อ เด็กใหม่คนนั้นให้ฉันก่อน ฉันมองไปตามที่ยัยดาด้าชี้นิ้วและพบกับนายผู้ชายคนนึงที่หน้าตาก็ดีอ่าน่ะ ก็หล่อดี ที่ฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน (ก็เขาเปงเด็กใหม่นี่น่าจะเห็นหน้าได้ยังไง) กำลังยืนอยู่หน้าห้องเรียนของฉัน
เขาคือใครเหรอ?? ฉันถามยัยดาด้า
แม้ถ้าฉันรู้ฉันคงไม่ให้แกไปถามหรอก แต่หล่อบาดใจมากๆเลยอ่า เขาเปงเด็กใหม่แกลองไปถามชื่อดูดิ บางทีเขาอาจจะบอกแกก็ได้น่ะ ยัยดาด้ายิ้มและพยักหน้าให้ฉันสองที ฉันพยักหน้าให้มันนึงที่ก่อนจะเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น
ขอโทษน่ะ
ผู้ชายคนนั้นหันมาทำให้ฉันเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเต็มๆ
อะไรเหรอ ผู้ชายคนนั้นถามฉันสั้นๆแต่น้ำเสียงของเขาหล่อมากกกกกกกกกกมายเลยแหละ
เออ เธอชื่อะไรเหรอ?? ฉันถาม
ฟิวเจอร์ หา! ชื่อแปลกๆน่ะเนี่ย ชื่อ ฟิวเจอร์ 0.0
เอออ แล้วนี่ย้ายมาจากโรงเรียนอะไรเหรอ
แล้วทำไมฉันถึงต้องบอกเธอด้วยล่ะ เขาพูดแค่นั้นแล้วก็เดินเลยฉันไป ปรี๊ดดดดดดดดดดดดด! บังอาจมากที่มาพูดกับฉันอย่างนี่ โกรธ โกรธ ฉันโกรธล่ะน้า >0<