คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 ตอนที่ 3
~ชายเตี้ยกำลังนั่งพักอยู่ในห้องเครื่องปั่มน้ำมึกพร้อมกับกล้องที่ว่างไว้ข่าง ๆ~
“เฮ้ย… ฉันไปเดินสำรวจรอบ ๆ มาละ… ไม่มีทางไหนที่จะเป็นทางออกไปจากที่นี้นอกจากไอทางที่เราเข้ามา”-??? (ชายสูง)
“เเต่ทางเข้ามันดันล็อคไง…”-??? (ชายเตี้ย)
“(ถอนหายใจ) … เราติดอยู่ที่นี้มา… 5 ชั่วโมงกว่า ๆ เเล้วนะทางบ.จะต้องส่งคนมาตามหาพวกเราเเล้วนี้?"-??? (ชายสูง)
“นั่งรอเเบบนี้ต่อไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรให้มันดีขึ้น… ไปเดินสำรวจรอบ ๆ นี้ด้วยกันอีกทีเผื่อจะได้เจอทางออกใหม่ ๆ”-??? (ชายเตี้ย)
“(ถอนหายใจ) ลอกดูอีกทีก็ได้…”-??? (ชายสูง)
~ชายเตี้ยเเละชายสูงได้เดินออกมาจากห้องเครื่องปั่มน้ำมึงเพื่อสำรวจหาทางออกอื่นที่จะสามารถพาพวกเขาออกไปจากที่นี้ได้ เเต่ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินไปเรื่อย ๆ อยู่ก็มีประตูเหล็กบานนี้นเปิดขึ้นนำไปสูงทางใหม่~
“ไอเชี่ย เสียงประตูโครตเเสบหูเลย”-??? (ชายสูง)
“เมื่อนเราเพิ่งจะปลดล็อคทางใหม่มาเเฮะ ไปดูกันเถอะ”-??? (ชายเตี้ย)
“โอเค”-??? (ชายสูง)
~ทั้งคู่ได้เดินเข้าไปจนไปเจอกันทางเเยก 2 ทางเข้า~
“ขวาร้าย-ซ้ายดี งั้นไปขวากัน!”-??? (ชายสูง)
~ทั้งคู่ได้เดินเลี้ยวไปทางขวาเเละตรงไปเรื่อย ๆ จนเจอเข้ากับ…~
“เฮ้ยมีอะไรว่างอยู่บนโต๊ะตรงนั้นด้วย”-??? (ชายสูง)
“ก็เขาไปดูสิรออะไรละ”-??? (ชายเตี้ย)
~ทั้งคู่ได้เดินเข้าไปดูบางอย่างที่มันว่างอยู่โต๊ะปรากฎว่ามันเป็นเทปบันทึกเสียงสมัยก่อนราว ๆ ยุค 1930s”~
“เทปเหรอ?”-??? (ชายสูง)
“(ยื่นมือไปกด) …”-??? (ชายเตี้ย)
“อ่าว เฮ้ย! มึงไม่กลัวมันระเบิดเหรอไง?!”-??? (ชายสูง)
~ชายเตี้ยได้ลองกดเล่นเทปนั้น ในขณะที่ในมือของเขาถือกล่องถ่ายไว้ตั้งเเต่ออกมาจากห้องเครื่องปั่มน้ำมึก~
"ถึงจุดนี้ ฉันชักจะไม่เเน่ใจว่าคุณ Drew กำลังว่างเเผนอะไรอยู่ งานเราจะไม่ทัน Death line อยู่เเล้ว เเละฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมพวกเราต้องการไอเครื่องบ้านั้นด้วย?! มันทั้งเสียงดังเเละเทอะทะ เเถมเราไม่ได้ใช่น้ำหมึกในการวาดการ์ตูนมากเป็นตันซะหน่อย
เอ่อ เเล้วอีกเรื่อง พักนี้เขามักจะยืมอุปกรณ์ของพวกเราไปใช่เเล้วไม่คืนบ่อย ๆ เเละฉันก็เห็นเขาเอาของพวกนั้นไปว่าบนเเทนจัดโชว์ที่ห้องพลังงานด้วย อย่างกะว่าเขากำลังทำพิธีกรรมเเปลก ๆ อะไรของเขาไม่รู้
ฉันเขาบ้าไปเเล้วคนเเก่ก็ยังงี้เเหละ เเต่ว่าเขาก็ทำเช็คเป็นนะ เอาเถอะ ถ้ามีคนมาบ้นอีกว่าไอท่อเวรพวกนี้มันระเบิดอีกละก็ กูจะลาออก"-เทปบันทึก (คนที่บันทึก: Wally Frank)
“คือเขาพยายามบอกว่า ไอเครื่องปั้มน้ำมึกนั้นมันไม่จำเป็นสำหรับการทำงานวาดการ์ตูนพวก ซึ่งฉันก็เห็นด้วยนะ เเต่ที่มันน่าสงสัยคือประธานของที่นี้อย่างไอเเก Joey มันกำลังทำพิธีบูชาซาตานอะไรบ่างอย่างอยู่”-??? (ชายสูง)
“เอาเถอะ ทุกที่ก็มีปริษนาให้เราไขตั้งเยอะ เเต่ตอนนี้เราต้องหาทางออกไปจากที่นี้ให้ได้ซะก่อน”-??? (ชายเตี้ย)
~ทั้งคู่ได้เดินตรงไปเรื่อย ๆ ในขณะที่ชายเตี้ยกำลังถ่ายวิดีโอิย่างต่อเนื่อง จนทั้งคู่ได้เดินมาถึงยังห้องนึงที่เหมือนเป็นห้องฉายหนังขนาดเล็ก โดยมีโปรเจ็กเตอร์อยู่กลางห้องพร้อมกับมีโซฟาเก้าอี้ไม้พัง ๆ หลายตัวว่าอยู่รอบ ๆ~
“โวว… มืดฉะมัดเลย ที่นี้น่าจะเป็นห้องฉายหนังไหม?”-??? (ชายสูง)
“คงจะอย่างั้น… หึ?”-??? (ชายเตี้ย)
~ชายเตี้ยสังเกตเห็นท่อบ่างอย่างอยู่ด้านหลังโปรเจ็กเตอร์ เขาเลยเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เเละมันมีป้ายเขียนไว้~
" 'เเวลวเเรงดัน' คืออะไร?"-??? (ชายเตี้ย)
"ห้องนี้มันไม่มีทางต่อไปเเล้ว เราเดินกลับไปตรงทางเเยกนั้นอีกทีเเล้วไปดูห้องอื่น"-??? (ชายสูง)
“เอ่อ ๆ ไปดูทางอื่นก่อนเเล้วกัน”-??? (ชายเตี้ย)
~ทันคู่ได้เดินวนกลับไปที่ทางเเยกเดิม เเตกสิ่งที่ไม่เหมือนเกิมคือ… มีป้ายตัวการ์ตูนเเผนนึงกำลังยื่นขวางทางพวกเขาอยู่~
“ฮึ!”-??? (ชายเตี้ย)
“อะไร? (หั่นไปมอง) อะ… ตอนเเรกมันอยู่ตรงนี้ใช่ไหม?”-??? (ชายสูง)
“เอ่่อ… ไม่นะ…”-??? (ชายเตี้ย)
~ชายเตี้ยเเละสูงได้เดินผ่านเเผ่นป้ายนั้นไปด้วยคงามเกร่ง ทั้งคู้ได้เดินมาเจอกับห้องเเยกที่อยู่คนละฝั่งโดยที่ห้องด้านซ้ายมีป้ายเขียนว่าห้องพลังงาน~
“เอาห้องขวาก่อน ดูดิมีอะไร”-??? (ชายสูง)
~ทั้งคู่ได้เปิดประตูเข้าไปเเละต้องตกใจสุดขีด…~
“ฮึ!!!”-??? (ชายสูง), ??? (ชายเตี้ย)
“นี้มันเชี่ยอะไร…”-??? (ชายสูง)
~ชายเตี้ยเดิยเข้าไปดูร่างนั้นที่มีหัวตังเป็นคนเเต่มีหัวเป็นตัวการ์ตูนหมาซึ่งมันคือตัวการ์ตูนตัวเดียวกันที่อยู่ในโปสเตอร์ข้าง ๆ~
“Boris…”-??? (ชายเตี้ย)
“อ-อะไรนะ?”-??? (ชายสูง)
“ชื่อของมัน…”-??? (ชายเตี้ย)
“ย-อย่าไปเตะมันเชี้ยวนะถ้าเกิดมันโดดขึ้นมางับนี้ ฉันจะหนีเป็นคนเเรกเลยนะ… เอาเถอะ ๆ ไปห้องข้าง ๆ กันดีกว่าขอร้อง”-??? (ชายสูง)
“(ถอนหายใจ) อ่า ได้ ๆ”-??? (ชายเตี้ย)
~ทั้งคู่ได้เข้าไปอีกห้องซึ่งภายในเป็นห้องโถงที่มีเเทนว่างของอยู่ 6 เเท่น โดยจะว่างเรียงกัน 3 เเท่นอยู่คนละด้านของห้อง ตรงสุดทางเดินมันมีเเผงควบคุมบ่างอย่างเเละคันโยกขนาดใหญ่ พร้อมกับมีป้ายเขียนไว้บนหัวว่า ‘เเผงควบคุมหลักเครื่องปั่มน้ำมึง’ ~
“ว่าว นี้น่าจะเป็นห้องควบคุมของที่นี้สินะ”-??? (ชายสูง)
“เครื่องปั่มน้ำมึกตังหาก…”-??? (ชายเตี้ย)
~ชายสูงเเยกไปดูที่เเทนว่าของพวกนั้น เเละเห็นรอยฝุ่นที่เหมือนเคยมีของอยู่บนนี้~
“ไอเเท่นพวกนี้ต้องเคยต้องใช่จัดเเสดงอะไรบ่างอย่าง เเต่ไอของพวกนี้มันหายไป (เจอกระดาษอะไรบ่างอย่าง) หึ?”-??? (ชายสูง)
~ชายเตี้ยเดินเข้าไปดูที่เเผงควบคุม~
“(กดปุ่มเปิดสวิตช์) …”-??? (ชายเตี้ย)
~หน้าจอของเเผงควบคุมเริ่มทำงาน เเละมันก็ได้ปรากฎคำขึ้นมาว่า 'Enter Passwords (ใส่ระหัสผ่าน)' เเต่เเผงควบคุมนี้มันไม่มีเเป้นพิมม์ไว้ใส่ระหัสเลย~
“ระหัส…? มันไม่มีเเป้มพิมม์ เเล้วจะใส่ระหัสยังไง?”-??? (ชายเตี้ย)
“นี้ฉันเจออะไรบ่างอย่างด้วยมาดูดิ”-??? (ชายสูง)
~ชายสูงได้อ่านกระดาษเเผ่นนั้นเเล้วเข้าใจว่าต้องทำอะไรต่อไป ชายสูงชี้ไปยังด้านหลังของเเท่นโดยมันมีกลไกลอะไรบางอย่างอยู่~
"ไอเเท่นนี้ไม่ใช้เเท่นโชว์ของธรรมดา มันเป็นเเท่นที่ถ้ามีอะไรมาว่ากลไกลที่อยู่ด้านหลังมันจะทำงาน เหมือนในอินเดียนาโจนส์ที่ถ้าหยิบรูปปันทองออกมากับดักก็จะทำงาน"-??? (ชายสูง)
"งั้นทุกเเท่นก็จะมีกลไกลอะไรอย่างงี้อยู่... (นึกอะไร) หรือว่า... ไอเเท่นพวกนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับระบบอะไรบ่างอย่างของเเผงควบคุมนั้นก็ได้"-??? (ชายเตี้ย)
“ก็ใช่ไง เเล้วเราจะหาอะไรมาว่างบนเเท่นละ?”-??? (ชายสูง)
~ชายเตี้ยเงยหน้าขึ้นไปดูที่รูปที่อยู่หลังเเท่น มันเป็นรูปของขวดมึกไว้วาดการ์ตูน เเละมันทำให้เขาคิดออกว่าต้องทำอะไรต่อไป~
ณ ร้าน Freddy fazbear pizza ปี 2014 เวลา 24.00 น. คืนที่ 3 ของการทำงาน
“(ถอนหายใจ) ทั้งวันนี้เหนื่อยจริง ๆ เลยนะ (ยืดเส้นยืดสาย) เด็ก ๆ เเต่ล่ะคนก็น่ารักน่ากิน… เฮ้ย! น่ารักทั้งนั้นเลย”-Freddy
“เเหม คุณ Freddy นี้ก็ชอบเเละรักเด็ก ๆ มากเลยนะครับ”-Bonnie
“ก็พี่ชอบเด็กมาเเต่ไหนเเต่ไรเเล้วล่ะ เเต่ล่ะคนหน้าเอ็นดูเเละน่ากิน… เฮ้ย ไม่ใช่สิ! พวกนั้นก็หน้ารักกันดี เหมือนน้องนั้นนั้นเเหละ (ลูบหัว Bonnie) Bonnie น่ะเป็นน้องที่ดีสำหรับพี่มาก ต่างจากไอ้เหลืองที่อยู่ด้านหลังมากเลยนะ”-Freddy
“ว่าใครเหลือห่ะ?!”-Chica
“ก็เเกนั้นเเหละ มีเเต่เเกที่ตัวสีเหลือง!”-Freddy
“พ-พวกพี่ทั้งสองอย่าทะเลาะกันนะครับ”-Bonnie
“เสือก!”-Chica
“ม-มีปัญหาเหรอครับ?!”-Bonnie
อีกด้าน
~โยชิกำลังนั่งตากพัดลม~
“(ถอนหายใจ) *ไอ้พวกนี้ก็ยังทะเลาะกันอยู่เหมือนเคย* (ยืดเล้นยืดสาย) *ให้ตายสิ เมื่อวานพวกเเกทำไว้เเสบมากนะ ฉันโดนเทศน์ชุดใหญ่เพราะทำแท็บเล็ตเเตกทั้วที่คนที่ทำไม่ใช่ฉัน เเต่เป็นไอหุ่นมาสคอตมีชีวิตพวกนี้! ถ้าบอกผู้จัดการไปคงไม่เชื่อเเหง ๆ* อาาาาา!!! *เเต่ก็ยังดีที่ผู้จัดการเข้าไม่เรียกค่าซ้อม ทางร้านเขาจะจ่ายค่าซ้อมให้ เเต่ก็ต้องรอพรุ่งนี้ถึงจะใช่กล้องวงจรได้ตามปกติ…* (ถอนหายใจ) เอาเถอะวันนี้งีบสักหน่อยก็ดี”-โยชิ ฮิคารุ
~ไม่ทันไรก็มีมีสีเหลืองทั้งสองข้างทุบใส่กระจกอย่างเเรกจนโยชิสดุงตกเก้าอี้~
“คุณโยชจ๊า~”-Chica
“จ๊า…?”-โยชิ ฮิคารุ
“ได้ยินว่าคุณโยชิจะเลี้ยงพิซซ่าให้ใช่ม่า~”-Chica
“ใช่… เเต่ไม่ใช่วันนี้!”-โยชิ ฮิคารุ
~ประตูเหล็กได้หลนลงมาต่อหน้า Chica~
“… พิซซ่าาาาาาาาาาาา!!! (พยายามทุบประตู)”-Chica
“พี่เป็ดครับ ช่วยหยุดเรียกหาพิซซ่าซักคืนได้ไหมครับ?! สัญญาเดี๋ยวพรุ่งนี้ซื้อมาให้เเน่นอน!”-โยชิ ฮิคารุ
“คุณ Freddy ครับ คุณ Chica เเกล้งคุณโยชิอีกเเล้วอ่ะครับ!”-Bonnie
“ไอ้เป็ดเอมเค! เเกกลับมานี้เดี๋ยวนี้เลยนะ เดี๊ยวเมียวนั้นมันโดนด่าอีก!”-Freddy
“ไปไกลผมเถอะขอร้อง!”-โยชิ ฮิคารุ
“ขอพิซซ่าหน่อย! ขอพิซซ่าหน่อย! ขอพิซซ่าหน่อยน้าาาา!”-Chica
~Freddy ได้กระชากคอของ Chica อย่างเเรง~
“ได้ยินไหมยัยบ้า! ฉันบอกให้เเกหยุดเเล้วกลับไปอยู๋ที่เวที!”-Freddy
“คุณ Freddy ครับ!”-Bonnie
~Chica ได้หันมาพร้อมกับน้ำที่ไหนออกมาเป็นสายจากเบ้าตา~
“ฮึ!”-โยชิ ฮิคารุ, Freddy, Bonnie
“พิซซ่า… (ร้องไห้)”-Chica
“ค-คุณ Freddy ครับ คุณ Chica เธอร้องไห้เเล้วนะครับ (หันไปหา Freddy)”-Bonnie
“(อึ่ง) …”-Freddy
“คุณ Freddy!”-Bonnie
“(ร้องไห้) พวกเเกเอาเเต่ว่าเขาอ่ะ… (ซึม) เขาไปทำอะไรให้พวกเเกเกลียดกัน…?! หนู… หนูเเค่พูดพิซซ่าเเละอยากกินพิซซ่า! ข้อได้กินพิซซ่าสักคำก่อนตายก็ยังดี!”-โยชิ ฮิคารุ
“(กดเปิดประตูเหล็กเเละชะโงกหน้าออกไปดู) …”-โยชิ ฮิคารุ
“(ถอนหายใจ) …”-Freddy
~Freddy เข้าไปกอด Chica~
“ฉันขอโทษนะ ที่เคยเอาเเต่ดุด่าเเกมาตลอดเเต่ที่ทำไปก็เพราะเป็นห่วงเเกเนี่ยเเหละ (ปล่อย Chica เเละชูนิ้วก้อยขึ้นมา) ต่อไปฉันสัญญาว่าจะเป็นพี่ที่ดีให้เเกนะ”-Freddy
“Freddy… (น้ำตาคลอ) FREDDY!!!”-Chica
~พุ่งเข้าไปกอด Freddy ล้ม~
“เป็นฉากที่สวยงามอะไรอย่างนี้…”-โยชิ ฮิคารุ
“จบซะทีสินะครับ”-Bonnie
“Freddy ฉันมีเรื่องอยากจะบอก…”-Chica
“อะไรล่ะว่ามาเลย”-Freddy
“(ยิ้มกวน ๆ เเบบอาเนีย) น้องทองน่ะ ข้าเอาไปคลุกเกลือเเล้วล่ะ!”-Chica
“เอะ…”-โยชิ ฮิคารุ, Bonnie
“ใครก็ได้ช่วยผมด้วย!!!”-???
“เเฮะ! (หมัดของ Freddy ได้ลอยเข้าไปที่หน้าเเละกระเด็นไปหาโยชิ)”-Chica
“ฮึ! (ได้กดปิดประตูทำให้ Chica กระเเทกเข้ากับประตูจนสลบไป)”-โยชิ ฮิคารุ
“ไอ้น้อง!!!”-Freddy
~Freddy รีบวิ่งไปที่ห้องครัวหลังจากนั้นก็พาหุ่มหมีสีทองเเต่มีสภาพที่โทรมกับหุ่นตัวอื่น ๆ ออกมา~
“นายไม่เป็นนะ (ลูบหัวหุ่นหมีทองตัวนั้น) ไม่น่าไปหลงกลคำพูดไอ้เป็ดนั้นเลย!”-Freddy
“(ยื่นอยู่ข้างหลัง Freddy) พี่ Freddy… พี่ Chica… พี่ Chica จะเเกล้งผมอีกไหม?”-???
“โอ~ โอ~ ไม่เป็นไรนะถ้าไอ้เป็ดนั้นมันมาเเกล้งอีกฝองพี่ได้นะ”-Freddy
“นี้ Bonnie นั้นใครเหรอ?”-โยชิ ฮิคารุ
“อ๋อ คนนั้นเป็นน้องเล็กที่สุดในกลุ่มอ่ะครับ ให้เรียก ‘น้อง Golden Freddy’ หรือ ‘น้องทอง' นะครับ ปกตินาน ๆ ทีจะได้คุยกับน้องเขา เพราะน้องเขาเป็นคนที่ขี้อ่ายเเละขี้กลัวมากโดยกับเฉพาะมนุษย์น่ะครับ”-Bonnie
“งั้นเหรอ… (สังเกตเห็นว่า Golden Freddy กำลังมองมาที่ตนเอง) หึ?”-โยชิ ฮิคารุ
“(พูดเบา ๆ) ช่วยเรา…”-Golden Freddy
“เรื่องวุ้นวายจบจริง ๆ สักทีนะครับ คืนนี้พวกเราจะไม่ม่รบกวนอะไรอีกเเล้วนะครับ (ได้เเบก Chica ที่สลบขึ้นมา) งั้นไว้เจอกันคืนต่อไปนะครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ”-Bonnie
~Bonnie ได้เดินจากไป~
“(ถอนหายใจ) ไหน ๆ พุ่นพวกนี้ก็จะไม่มายุ่งกับฉันเเล้วงั้นนอนพักหนอยล่ะกัน (เอนตัวลงบนเก้าอี้เเละยิ้มอ่อน ๆ) *จริงเจ้าหุ่นพวกนี้มันก็ไม่ได้เเย้อะไรนะ รู้สึกดีซะด้วยซ้ำ คงเป็นเพราะตอนเด็ก ๆ เราก็เเทบจะไม่มีเพื่อนเลยละมั่ง… ชักสงสัยเเล้วสิ มันจะมีอะไรที่เลวร้ายมาก ๆ รอเราอยู่หรือเปล่านะ?*”-โยชิ ฮิคารุ
~หลังจากนั้นโยชิก็ได้พล่อยหลับไป~
<TO BE CONTINUED>
เพลงจบตอนนี้: Batim chapter 1 radio song
Original โดย: Kyle Allen Music
Remix เเละ ร้องใหม่ โดย: The Living Tombstone เเละ DAGames
ความคิดเห็น