คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ภาพที่เคลื่อนไหว ตอน 1
"นี่คือเรื่องรางก่อนที่พวกเราจะมาบอกเล่าให้พวกคุณฟัง!"
"เเละเป็นเรื่องราวที่ก่อนที่จะทำให้พวกเราเพี้ยนกันไปหมด!"
"เรื่องราวที่ทุกอย่างมีที่เหตุผลของมัน!"
"ความมืดจะกลืนกินเเสงสว่าง!"
"ถึงเวลาที่คุณต้องเชื่อแล้ว!"
"นี้ฉันเอง!"
"ฉันจะกลับมาหาพวกเธอเสมอ"
"พ่อคะหนูจะทำให้พ่อภูมิใจค่ะ!"
"ซ่อมทุกเครื่องจักรนี่ เเล้วเตรียมตัวตาย!"
"จงคิดให้มากขึ้นสิ!"
"ALL EYES ON ME!"
"ที่นี่มันทั้งมืดมันทั้งหนาวและไร้ทางออก..."
"มันช่างนานเหลือเกิน..."
"I CAN't FIX YOU"
“CAN'T BE ERRASE"
"ถึงเวลาตายเเล้ว!"
"หมดเวลา ไม่มีเวลาอีกแล้ว"
"ผู้สร้างโกหกพวกเรา!"
"ฝันได้กลายเป็นจริงแล้ว!"
"ยินดีตอนรับกลับบ้าน"
"จนกว่าเเกจะตาย…"
"เเกนี่หายไปนานเลยนะ"
"พวกเเกจงตายไปในกองไฟ!"
"THE GOSPEL OF DISMAY"
"ตามหากุญแจ!"
"เพราะเธอคือ เด็กของเล่นเท่านั้น ของฉันผู้เดียว!"
"นั่นเป็นผลงานของผม!"
"ผมลาออกไปยังจะดีกว่าอีก!"
"WHO LAUGHING NOW?"
"ฉันแค่ต้องการอยากจะสวยขึ้นแค่นั้น..."
"ผมทำเเทบทุกย่างให้กับคุณ"
"เพชิญความจริง"
"ตามหาคำตอบในความมืด"
"เขาจะปลดปล่อยพวกเราเป็นอิสระ!"
"เธอนี่มันร้ายกาจมาก"
"คุณเห็นมันไหม?"
"CAN I GET AMEN?"
“สนุกพอรึยังล่ะ?”
"เขากำลังเฝ้ามองพวกเราอยู่ในความมืด..."
“เเค่ดินสอ เเละความฝันเท่านั้น”
"เเละนิทานก็ได้เริ่มขึ้น..."
ณ อพาร์ทเม้นท์เก่า ๆ ปี 197X เวลา 20.00 น.
~มีชาย 2 คนเปิดประตูเข้ามาในห้อง ชาย 2 คนนี้ดูเหมือนเป็นพนักของบริษัทอะไรบ่างอย่างโดยมีโลโก GENT ติดอยู่ที่เเขนเสื้อ ชายคนที่ดูเตี้ยกว่าชายอีกคนหนิดหน่อยกำลังถือกล้องอัดวิดีโอไว้อยู่~
“โอเค มาถึงล่ะห้อง 414 เเล้ว… ตกลงคือเรามาหาอะไรนะฉันลืมไปอ่ะ”-??? (ชายตัวสูง)
“(เปิดไฟฉาย) เราต้องมาหาวของ 6 ชิ้น เป็น หนังสือ, ขวดมึก, เเผ่นเสียง, ฟันเฟือง, ตุ๊กตา, เเละประเเจ เห็นเขาบอกว่าเจ้าของห้องคนเก่าเขาชอบสะส้มของเก่า เเต่พอหลังจากเขาเสียก็ได้มีการมารื้อห้องเเละเอาของที่เขาสะสมไปขาย บางส่วนก็ถือเรียกคืนโดยบริษัท "-??? (ชายเตี้ย)
“อ่า เเล้วถ้ามันโดนรื้อเอาไปขายเเล้วทำไมเราไม่ไปหาตามร้านขายของชำละ? จะมาหาที่ในห้องปิดตายบ้านี้ทำไม?”-??? (ชายตัวสูง)
“เห็นเขาบอกว่าเรื่องอื่น ๆ เดี๋ยวพวกเขาจะจัดการเอง ให้เราทำส่วนของเราให้เสร็จเท่านั้นก็พอ บอสบอกเเบบนั้น”-??? (ชายเตี้ย)
“เหอะ เเบบนี้ก็ได้ด้วย?”-??? (ชายตัวสูง)
~ภาพจากกล่องของชายเตี้ยจะพาเราเข้าไปในห้องพักเก่า ๆ เเละโทรม ๆ โดยชายเตี้ยได้เเพลนกล่องหาของไปเรื่อย ๆ เเต่พวกเขาก็ยังไม่เจอเลยเเม้เเต่ชินเดียว~
“(มอบดูใต้เตียง) ปากกา ขวดมึก เเผ่นเสียง… ไม่มี”-??? (ชายตัวสูง)
“(เปิดดูชั้นในห้องครัว) …”-??? (ชายเตี้ย)
“(เปิดฝ่าชักโครก) … คงไม่มีไอบ้าที่ไหนเอาขอมาไว้ในนี้หรอก”-??? (ชายตัวสูง)
~ทั้งคู่ได้มาร่วมกันที่ห้องครัว โดยมีชายเตี้ยนั้งท่ายวิดีโอรออยู่~
“เจออะไรที่ว่าไปบ้างไหม?”-??? (ชายตัวสูง)
“ไม่เลยมีเเต่เศษฝุ่นเศษขยะ อีกห้องนึงเหมือนเคยมีเครื่องอะไรสักอย่างว่าอยู่เพราะรอยบนพื่น”-??? (ชายเตี้ย)
“ถามจริงมันมีอะไรให้ถ่ายนักหนา?”-??? (ชายตัวสูง)
“ก็เผื่อไว้ยื่นยันกับบอสว่าเรามาที่นี้เเล้ว เเละอีกอย่างก็คือฉันพึ่งได้กล่องตัวนี้มาจากพ่อเมียฉัน”-??? (ชายเตี้ย)
“กะอยู่เเล้วว่าไอห้องปิดตายนี้มันไม่มีอะไรจริง ๆ ว่าเเต่ไอห้องนี้เป็นห้องของใครนายพอรู้ไหม? ”-??? (ชายตัวสูง)
“ไม่รู้เหมือนกันมีเเค่ลุกเข้าของตึกเท่านั้นที่รู้ว่าคนที่เคยอยู่ในห้องนี้เป็นใคร คนที่เคยอยู่ในห้องนี้ชื่อ Joey Drew เป็นเเค่ตาเเก่เงินคนนึงที่ใช่ชีวิตอย่างโดดเดียวในห้องนี้ เเล้วนายคงสงสัยใช่ไหมว่าทำไมห้องถึงถูกปิดตาย? คือในพินัยกรรมของคุณ Drew ได้บอกไว้คราว ๆ ว่าให้ปิดตายห้องนี้หลังจากเขาเเละห้ามใครเขาออกเป็นอันขาด”-??? (ชายเตี้ย)
“อ่าว ถ้าห้องนี้มันปิดตายเเล้วทำไมยังมีคนเข้ามารื้อของในห้องออกไป?”-??? (ชายตัวสูง)
“ไม่รู้เหมือนกันสิ ลุงเเค่บอกว่าห้องนี้ไม่มีใครเข้าออกมา 5 ปีเเล้ว…”-??? (ชายเตี้ย)
~ทันใดนั้นก็มีเสียงทุบประตูดังขึ้น~
“ฮึ!”-ชายทั้ง 2 คน
“อะไร?!”-??? (ชายสูง)
~ทันคู่ได้หันไปดูต้นต่อของเสียงเเละเห็นประตูปานนึงที่มีเเสงลอดผ่านจากข้างใต้~
"เอ่อ... ฉันตาฟาดไปหรือเปล่า ว่าเคยมีประตูอยู่ตรงนั้น"-??? (ชายสูง)
"เอ่อ... ไม่รู้เหมือนกัน..."-??? (ชายเตี้ย)
~ทันคู่ได้เดอนเข้าไปดูประตูนั้น~
"เอ่อ จริง! บอสบอกว่าถ้าดูจนทั่วเเล้วไม่มีจริง ๆ ให้รีบออกไปทันที"-??? (ชายเตี้ย)
"อ่า ๆ เดี๋ยวดูไอห้องนี้ก่อนเเล้วเราค่อยออกไปตากที่นี้กัน"-??? (ชายสูง)
~ชายสูงเปิดประตูเเละจากนั้นก็มีเเสงสีเหลืองขาวโพลนสาดมาที่ะวกเขาจนมองไม่เห็นว่าเป็นอะไร~
Teepakorn192 Present:
Five Night At Freddy
Story Of Yoshi
ฉบับ Teepakorn192
ณ เมืองเเห่งหนึ่ง ปี 2014 เวลา 10.00 น.
~มีชายคนนึงที่มีหูเเมวกำลังเดินอยู่ในเมืองใหญ่ไปด้วย~
"*ตั้งเเต่เรียนจบมหาลัยผลการเรียนของผมก็ไม่ดีมาก ผมเลยกลับมาบ้านเกิดนี้* (ถอนหายใจ) *เเต่สภาพอย่าที่เห็น เราใส่เสื่อตัวเดิม ๆ มาหายวันเเล้ว เงินเก็บก็เริ่มจะหร่อยหรอจนไม่มีจะกินหมูกระทะเลยซะด้วยซ้ำ บ้าเอ้ย!*"-???
~ชายคนนั้นได้เดินไปที่ร้านขายหนังสือพิมพ์เเห่งนึงเเล้วยื่นอ่านหนังสือพิมพ์อยู่สักพัก~
"*เเม้ที่นี่จะเปลี่ยนไปมากไม่เหมือนตอนเด็ก ๆ เเต่... รู้สึกมีบาอย่างกำลังรอเราอยู่*"-???
~ชายคนนั้นได้ยื่นดูไปเรื่อยจนไปเจอโฆษณาบางอย่างที่สดุดตาเข้ามาก~
"ฮึ! นี่มัน... ลุงผมขอซื่อฉบับนี่!"-???
~ชายคนนั้นได้ซื่อหนังสื่อพิมพ์ฉบับนั้นเเล้วรีบลุดหน้ากลับบ้านอย่างไว~
~หลังจากเขากลับมาบ้านที่เขาเคยอยู่ตั้งเเต่เด็กเเล้วรีบไปที่ห้องนอนของเขาเเล้วได้เปิดหนังสือพิมพ์ออกเเล้วใช่ปากกาสีเเดงวงที่โฆษณาที่เขาสนใจ~
~ชายคนนั้นได้หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากระเป๋ากางเกงเเล้วโทรไปตามเบอร์โทรที่ให้ในโฆษณา~
"สวัสดีครับ ร้าน Freddy fazbear pizza วันนี่คุณลูกค่าจะสั่งอะไรดีครับ"-พนักงาน
"คือพอดีผมมาสมัครงานเป็น รปภ. ที่ตามในหนังสือพิมพ์ที่ร้านของพวกคุณต้องการน่ะครับ"-???
"โอ้ งั้นเหรอครับ ดีเลยครับ"-พนักงาน
"เเล้วผมต้องเตรียมอะไรไปไหมครับ?"-???
"ไม่ต้องเตรียมอะไรไปมากครับเเค่บัตรประชาชนกับทะเบียนบ้านเท่านั้นครับ เเล้วที่เหลือให้คุณไปยื่นใบสมัครที่ผู้จัดการก่อนเทียงคืนล่ะกันนะครับ"-พนักงาน
"ในที่สุดก็ได้งานเเล้วโว้ย!!!"-???
"เเต่... แต่ก่อนวางสายขอทราบคุณชื่อก่อนได้ไหมครับ"-พนักงาน
"โยชิ ฮิคารุ จดไว้เลย!"-โยชิ ฮิคารุ
หลายชั่วโมงต่อมา ณ ร้าน Freddy fazbear pizza เวลา 21.45 น.
~โยชิได้ขับมอเตอร์ไซค์คันเล็กๆของเขามาจอดที่ลานจอดรถของร้าน~
"ที่นี่สินะ ร้าน Freddy fazbear pizza... ให้ตายสิฉัน รู้งี่ฉันมายื่นใบสมัครให้ร็วกว่านี่ดีกว่า ภาพร้านตอนกลางคืนดูหลอนเป็นบ้าเลย"-โยชิ ฮิคารุ
~มีชายเเก่ร่างอ้วนคนนึงเดินมาหาโยชิ~
"คุณคงจะเป็น โยชิ ฮิคารุ ที่โทรมาเมื่อตอนกลางวัลสินะครับ ผมเป็นผู้จัดการร้านนี้นะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"-ผู้จัดการ
"ย-ยินดีที่ได้รู้จักรครับ..."-โยชิ ฮิคารุ
~หลังจากนั้นผู้จัดการคนนั้นก็ได้พาโยชิเขาไปข้างในเเล้วพาไปที่ห้องถ่ายรูปเเล้วก็ได้ถ่ายรูปเขาเพื่อจะเอาไปทำนามบัตร~
"ต้องขออภัยด้วยนะครับ พอดีเจ้าเครื่องถ่ายภาพนี้มันก็เก่าแล้ว ภาพก็อาจจะเบลอๆหน่อยนะครับ"-ผู้จัดการ
~ต่อมาผู้จัดการก็ได้ทำนามบัตรของโยชิเสร็จเเล้ว~
"นี่ครับนามบัตรของคุณ"-ผู้จัดการ
"ว้าว มาดูฟรุ้งฟริ้งมากเลย ว่าแต่ที่นี่ก็ดูเก่าเอาการเลยครับเนี่ย"-โยชิ ฮิคารุ
"เราก็ปรับปรุงมาแล้วหลายรอบ เพราะมันโดนสร้างมาตั้งแต่ปี 1983 เเล้วครับ"-ผู้จัดการ
~จากนั้นผู้จัดการก็ได้พาโยชิเดินไปดูรอบๆ~
~โยชิได้มองไปที่เวทีของที่มีหุ่นยนต์ 3 ตัว ที่เป็นหมีสีน้ำตาล กระต่ายสีม่วง และไก่สีเหลือง~
"เจ้าสามตัวนั่นน่ะเป็น หุ่นยนต์ของร้านเราเองแหละ เรียงจากซ้ายไปขวาแล้วกันนะ เจ้ากระต่ายสีม่วงนั่น Bonnie ส่วนเจ้าหมีสีน้ำตาลที่อยู่ตรงกลางนั่น Freddy เเละสุดท้ายเจ้าไก่สีเหลืองนักกิน Chica"-ผู้จัดการ
"เเล้วม่านสีม่วงที่ตั้งอย่างตรงนั้นคืออะไรหรอครับ?"-โยชิ ฮิคารุ
"โอ้ลืมไปซะสนิดเลย ตรงม่านสีม่วงนั้นเป็นเวทีของหุ่นยนต์อีกตัวนึงคือ เจ้า Foxy โจรสลัดหมาป้าสีเเดง เเต่เนื่องจากเหมือนระบบของตัวมันจะขัดข่องก็เลยปิดไว้เเบบนั้นเเหละ"-ผู้จัดการ
~หลังจากนั้นผู้จัดการก็จะพาโยชิไปที่ห้องทำงานของยาม~
"แล้วก่อนหน้านี้เคยมียามคนอื่นมาทำงานไหมครับ?"-โยชิ ฮิคารุ
"ก็ก่อนหน้านี่ก็เคยมีอยู่ เเต่พวกนั้นกลัวจนขอลาออกไปกันหมดเเล้ว"-ผู้จัดการ
"กลัว?"-โยชิ ฮิคารุ
"เจ้าพวกนั้นบอกว่า ในคืนเเรกที่เข้ามาทำงาน พวกเขาสังเกตว่าหุ่นยนต์ของร้านเรามันเกิดมีชีวิตขึ้นมา เเต่ฉันก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ ผมคิดว่าเจ้าพวกนั้นน่าจะพยายามที่จะขโมยของในร้านเเล้วเอาออกไปขายเเน่ๆ เเต่ผมก็ไม่ได้ห่วงอะไรเท่าไหร เพราะช่วงนี่นักท้องเที่ยวก็เริ่มเข้ามาน้อยลงทุกทีจนไม่มีเงินที่จะปรับปรุงร้ายให้ดีขึ้นเเล้ว"-ผู้จัดการ
"ยังงี้เองเหรอครับ..."-โยชิ ฮิคารุ
"งั้นเราไปต่อกันดีกว่าครับ"-ผู้จัดการ
~ผู้จัดการได้พาโยชิไปที่ห้องยาม~
"ส่วนตรงนี้คือส่วนสุดท้าย ห้องยามรปภ.ที่คุณจะได้อยู่ทั้งคืนนี้ ในห้องนี้มีแท็บเล็ตที่เราได้เซ็ตให้สามารถมองผ่านกล้องวงจรปิดตามจุดต่างๆของร้านได้ และก็ยังมีพัดลมเอาไว้พัดให้เย็นๆด้วย"-ผู้จัดการ
"เเล้วปุ่มสีขาวกับสีเเดงที่อยู่ข้างนี่คือ..."-โยชิ ฮิคารุ
"อ๋อ ปุ่มเปิดปิดประตูความปลอดภัย เเละปุ่มเปิดปิดไฟน่ะ เอาไว้ป้องกันโจรน่ะ งั้นผมจะให้ชุดยามรปภ. ของร้านเรากับไฟฉายอันนี้ละกันนะครับ งั้นที่เหลือผมฝากให้คุณแล้วกันนะครับ คุณฮิคารุ"-ผู้จัดการ
"อ่า รู้เเล้วครับ"-โยชิ ฮิคารุ
"โอ้ ลืมไปซะสนิดเลย ผมขอเตือนคุณก่อนนะว่า อย่าเปิดใช้พวกอุปกรณ์ในห้องถ้าไม่จำเป็นนะครับ เพราะช่วงหลังเทียงคืนทางเทศบาลเขาจะตัดไฟฟ้า ทำให้จำเป็นต้องใช้แบตเตอรี่สำรองที่พวกเรามีเเทน ซึ่งถ้าหากคุณเผลอใช้หมด คุณจะต้องรอไปจนกว่าจะถึง 6:00 น แล้วไฟฟ้าจะกลับมาใช้ได้ตามปกติครับ และก็ในกล้องวงจรนั้น มียังกล้องส่วน 2B เท่านั้นที่ใช่การไม่ได้ เเต่ถ้าคุณสามารถมาทำงานได้ครบ 5 คืน คุณจะได้เงินร่างวัลจากร้านเลยล่ะครับ งั้นก็ขอให้คุณทำงานอย่างราบรื่นแล้วกันนะครับ ผมขอตัวแล้วค่อยเจอกันพรุ่งเช้านี้แล้วกันนะครับ"-ผู้จัดการ
~ผู้จัดการได้เดินจากไป~
~หลังจากจากนั้นโยชิก็ได้กระโดไปนั่งเก่าอีกที่อยู่ในห้องยาม รปภ.~
"(ถ่อนหายใจ) ก็แค่ให้นั่งอยู่เฉยๆตรงนี้จนถึงเช้ามันจะไปยากอะไรตรงไหนกัน ว่าแต่ฉันก็รู้สึกเเม่งๆกับเรื่องที่หัวหน้าบอกว่าหุ่นยนต์ในร้านนี้มีชีวิต... ทำใจร่มๆไว้โยชิ ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก พวกนั้นมันก็เป็นแค่เพียงหุ่นยนต์เก่าๆ เท่านั้น (หาว) ไม่มีทางที่จะ เดินดุ่มๆออกจากเวทีมาหาฉันได้หรอก..."-โยชิ ฮิคารุ
~หลังจากนั้นโยชิก็ได้พลอยหลับไป~
หลังจากนั้นเวลาก็ได้ผ่านไป จนถึง 24.00 น. คืนเเรก ของการทำงาน
~โยชิกำลังหลับอย่างสบายใจ จนกระทั้งนาฬิกาข้อมือของตนเองได้ดังจนสดุงตื่นขึ้นมา~
"อ่า!!! ครับ! ครับ! ผมจะไม่ทำอีกเเล้วคาบ..."-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้มองไปรอบๆ~
"ให้ตายสิยังทำตัวเหมือนเด็กอยู่ได้ อายชาวบ้านชาวชองเขาบางสิ... หึ?"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้มองไปที่เสื้อยามกับไฟฉายที่ตัวเองทิ้งไว้ข้างๆ~
"โอ้ลืมไปซะสนิทเลยว่าต้องเปลี่ยนเสื่อเป็นเสื่อยาม รีบเปลี่ยนก่อนดีกว่า"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้รีบเปลี่ยนเสื่อเป็นเสื่อยามรปภ.ของร้านเเละก็ได้กลับไปนั้งที่เก้าอี้ทำงาน~
"(ถอนหายใจ) วันนี่อากาศดีเนอะ ใช่โครตดีเลยเเหละ"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาเเล้วเปิดดูเเต่ล่ะกล้องจนไปหยุดที่เวทีของพวกหุ่นยนต์~
"หึๆ อากาศวันนี่มันดีจริงๆ! ไม่เหมือนวันไหนเลย... ใช่ไหมพวกเเกไอ้พวกหุ่นมาสคอต"-โยชิ ฮิคารุ
"พิซซ่า!"-???
"หึ? ใครมาตะโกนพิซซ่าเเถวนี่ว่ะ?"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้ชะโงกหน้าออกไปดูข้างนอกฟ้องยามปรากฎว่ามีเเต่ความว่างเปล่า~
"ก็... มันก็ไม่น่ามีใครอยู่หรอก น่าจะหูฝาดไปเอง"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้กลับมาดูกล้องอีกครั้ง~
"นี่ Chica เธอช่วยเงียบๆหน่อยได้ไหมครับ อย่าเพิ่งพูดพิซซ่าเเถวนี่สิครับ"-Bonnie
"ไม่ต้องมายุ่งเรื่องชาวบ้านเลยนะ อีต่าย"-Chica
"เมื่อกี่เรียกผมว่าไงนะครับ?!"-Bonnie
~โยชิได้รีบพับจอแท็บเล็ตลง~
"เมื่อกี่ไม่ตาฝาดไปใช้ไหม หุ่นยนต์พวกนั้นมันคุยกันเอง?!"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้รีบยกแท็บเล็ตขึ้นมาดูอีกครั้ง~
"ไอขอสาบานเลยว่า เมื่อกี้ไอไม่ได้ตาฝาด"-โยชิ ฮิคารุ
"Bonnie Chica พวกเธอสองคนช่วยเงียบๆหน่อยได้ไหม ฉันกำลังนอนอยู่"-Freddy
"เรื่องเองดิ!"-Chica
"Chica เธอพูดไปเเบบนั้นกับ Freddy ได้ไง?!"-Bonnie
"พิซซ่า!"-Chica
"ฉันว่ายัยนี่ต้องเป็นโรคพิซซ่าขึ้นสมองเเน่ๆเลย"-Freddy
"พิซซ่า!"-Chica
"Chica วันนี่มียามรปภ.มาใหม่นะครับทำตัวดีๆ หน่อย"-Bonnie
"... โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอดช่วยผมที่ ผมเห็นหุ่นมาสคอตมันคุยกันเอง! ฉันเชื่อล่ะว่าทำไมยามก่อนหน้านี่ถึงพากันลาออกหมด"-โยชิ ฮิคารุ
"เพราะ เธอเลย Chica เอาเเต่พูด พิซซ่าๆ ทำให้ยามหลายๆคนก่อนหน้านี่กลังกันหมด เลยไม่มีใครกล้ามาสมัคงานที่นี่อีก เพราะฉนั้นรอบนี่เธออย่าทำให้ยามคนนี่กลัวอีกนะครับ"-Bonnie
"พิซซ่า!"-Chica
"พอกันที Bonnie เธอรีบไปหาพิซซ่าให้มันกินสิ"-Freddy
"ต้องเป็นผมอีกเเล้วเหรอครับ..."-Bonnie
~ขณะเดียวกันโยชิกำลังนั่งกัดเล็บตัวสั่นหลังจากที่ได้เห็นหุ่นมาสคอตคุยกัน~
"พระเจ้าช่วย... พระเจ้าช่วย... ใจเย็นๆโยชิเเม้พวกมันจะคุยกันได้ เเต่พวกมันก็ขยับเเละเดินไม่ได้หรอกน่า"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้หยิบเเท็บเล็ตขึ้นมาดูอีกครั้งปรากฎว่าตอนที่เวที Bonnie ได้หายตัวไป~
"ฮึ! กระต่ายมันหายไปไหน?!"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้พยายามเปลี่ยนกล้องตามหาอย่างจนกระทั้งเข้าได้ไปหยุดที่ห้องที่ห้องจัดงานเลี่ยงนั้นทำให้โยชิตะลึงกับสิ่งที่เห็นเพราะ Bonnie ที่ควรจะยื่นนิ่งๆอยู่ที่เวทีกลับกำลังเดินตามหาอะไรบางอย่างอยู่ในห้องจัดงานเลี้ยง~
"ม-มันเคลื่อนที่ได้! เมื่อตะกี้มันยังยืนคุยกันอยู่บนเวทีเลยไม่ใช่เหรอ?! เกินความคาดหมายเลยนะเนี่ย ไม่นึกว่ายามก่อนหน้านี้จะมาเจออะไรที่น่าขนลุกแบบนี้นะเนี่ย! พวกนี้มันไม่ได้แค่มีชีวิต พวกมันมีจิตสำนึกนึกคิดเหมือนคนจริง แต่ว่านะ... โยชิใจเย็นๆพวก บางทีนี่อาจจะเป็นโปรแกรม ที่พวกหุ่นโดนเซ็ตไว้ก็ได้ เพราะฉะนั้นอย่าไปกลัวเลย"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาดู ปรากฏว่าตอนนี้ Bonnie ได้หายตัวไปจากห้องจัดงานเลี้ยง โยชิจึงเปลี่ยนกล้องไปดูที่โถงทางเดิน ที่อยู่ทางด้านซ้ายของห้องยามรปภ. เเล้วเห็น Bonnie กำลังเดินมาตามโถงทางเดิน~
"ย-เเย้เเล้ว!"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้รีบเอื่อมมือไปกดปุ่มปิดประตูทำให้มีประตูเหล็กหลนล่งมาปิดทางไว้~
"หึ?"-Bonnie
"ก-เกือบไปเเล้วเรา จริงสิกล้อง!"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิรีบไปคว้าเเท็บเล็ตกล้องเเล้วไปดูที่เวที ตอนนี่ Freddy กับ Chica ยังยื่นอยู่ที่เดิม~
"พิซซ่า!"-Chica
"ให้ตายสิ Chica ฉันชักจะรำคาญเองมากขึ้นทุกที่เเล้วนะ เอาเเต่พูดพิซซ่าๆอยู่ได้ เอาล่ะอยากกินหน้าไหนเดียวฉันสั่งให้"-Freddy
"หน้าหมีอย่างเองไง!"-Chica
"บ้านเองดิ!"-Freddy
~ขณะที่โยชิกำลังดูกล้อง แบตเตอรี่สำรองของร้านก็หมดลง~
"ฉิบหายเเล้ว! เราเผลอให้พลังงานจากเเบตเตอรี่สำรองมากเกินไป! เเย่เเล้ว! เเย่เเล้ว! กว่าพลังงานจะกลับมาก็ 6 โมงเช้านูน!"-โยชิ ฮิคารุ
~หลังจากนั้น Bonnie ได้ได้ปรากฎตัวออกมาพร้อมกับเปิดเเสงไฟที่อยู่ในตา ทำให้โยชิสดุงตกเก้าอี้~
"สวัสดีครับคุณพนักงานใหม่"-Bonnie
"ส-สวัสดีครับ..."-โยชิ ฮิคารุ
"ผมชื่อ Bonnie นะครับ"-Bonnie
"คาบ..."-โยชิ ฮิคารุ
"ผมจะขอต้อนรับคุณ ในถานะที่เป็นยามคนใหม่นะครับ"-Bonnie
"ม-ไม่คอบคุณ ผ-ผมเเกร่งใจ..."-โยชิ ฮิคารุ
"ผมมีของจะเซอร์ไพรส์ให้คุณด้วยนะครับ"-Bonnie
"ไม่ต้อง! ไม่เป็นไร!"-โยชิ ฮิคารุ
"เถอะนะครับ~"-Bonnie
"ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่!"-โยชิ ฮิคารุ
"พิซซ่า!"-Chica
"เฮ้ย Chica หุบปาก!"-Freddy
"พวกคุณทั้งสองช่วยเงียบๆกันหน่อยได้ไหมครับ!"-Bonnie
~ขณะที่โยชิกำลังนั้งหลับตาเเละตัวสั่นด้วยความกลัวสุดจีดพลังของร้านก็ได้กลับมาทำงานตามเดิมเเละหุ่นพวกนั้นก็หายไป~
"น-นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน..."-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้มองไปรอบๆสภาพเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เเละได้หันไปดูนาฬิกาที่เเขวนไว้บนำนัง~
"เมื่อกี่ หุ่นทั้งสามตัวนั้นได้มาที่ห้องพร้อมกัน เเล้วพอถึง 6 โมงเช้าหุ่นพวกนั้นก็หายไปด้วย..."-โยชิ ฮิคารุ
~ผู้จัดการได้ปรากฎตัวออกมาเเล้วเดิมมาเช็กความเรียบร้อย~
"อ่าว คุณโยชิ ทำไมคุณถึงไปนั่งอยู่บนพื่นเเบบนั้นล่ะ?"-ผู้จัดการ
"เอ่อ... ไม่มีอะไรครับผมก็เเค่พลัดตกเก้าอี้เเค้านั้น"-โยชิ ฮิคารุ
"พลัดตกเอ้าอี้เเค่นี่คุณคงไม่เป็นอะไรมากหรอกนะครับ งั้นวันนี่คุณสามารถออกไผพักพ่อนได้เเล้วค่อยกลับมาเจอกันที่นี่ก่อนเที่ยงคื่นล่ะกันนะครับ"-ผู้จัดการ
"ต-เเต่เดี๊ยวสิครับ! หุ่น... พวกหุ่นมาสคอตมันยังอยู่ที่เวทีใช้ไหมครับ?"-โยชิ ฮิคารุ
"เอิ่ม... ก็ใช้ตั้งเเต่ที่ผมเข้ามาผมก็เห็นพวกมันยังอยู่กันที่เดิมเลยนี่ครับ ทำไมหรอครับ?"-ผู้จัดการ
"เปล่าครับ... ไม่มีอะไรหรอกครับ งั้นผมของตัวก่อนนะครับ"-โยชิ ฮิคารุ
~โยชิได้รีบลุกขึ้นมาเเล้วเดินจากไป~
"อื่ม... เเปลกจริงๆยามรปภ.คนก่อนๆ ก็เคยถามเเบบนี่เหมือนกันหมดทุกคนเลย"-ผู้จัดการ
~ขณะที่โยชิกำลังจะเดินออกไปจากร้านเขาได้เหลียวมองไปดูที่พวกหุ่นนั้นอีกครั้ง~
"*ไม่รู้ว่าเราควรจะเชื่อเรื่องพวกนี่ดีไหม? เเต่คงถึงเวลาที่เราต้องเชื่อเเล้วล่ะสิ*"-โยชิ ฮิคารุ
~หลังจากนั้นโยชิได้เดินออกจากร้านไป~
<TO BE CONTINUED>
เพลงจบตอนนี้: Five Nights at Freddy's 1 Song โดย The Living Tombstone
ความคิดเห็น