ระบำไฟ

ลำดับตอนที่ #6 : พี่สาวกินเลือด

 เก็จไพลิน ว้าวุ่นใจตลอดทางที่กลับมาบ้าน ในระหว่างที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน หล่อนเหม่อลอยจนหกล้มหน้าคะมำตรงบันไดขึ้นบ้านสลบไป จนโปร่งรวีและอังศุมาลีต้องช่วยกันประคองขึ้นมา

“ตายแล้ว แขนแกครูดขอบบันไดแน่เลย เลือดออกเต็มไปหมด” โปร่งรวีพูด

“ช่วยพยุงขึ้นไปบนบ้านก่อนดีกว่า”

ทันใดนั้น พลอยโกเมน ก็เดินลงมาจากชั้นบน พอดีกับที่สองสาววางเก็จไพลินลงบนโซฟาพอดี

“สองคนช่วยไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลที่เรือนนมหวีมา เดี๋ยวพี่ดูยัยลินให้เอง”  พลอยโกเมนพูดกับเพื่อนน้องสาว

“เดี๋ยวโปร่งไปตามคนเดียวก็ได้ค่ะ ให้ยายอังอยู่เป็นเพื่อนพี่พลอยเถอะค่ะ”

“ไปตาม... ด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละจ้ะ” พลอยโกเมนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น แฝงความน่ากลัวไว้ลึกๆ โปร่งรวีกับอังศุมาลีตกใจจนต้องหันมามองหน้ากัน ทั้งสองไปตามนมหวีที่เรือนหลังบ้านด้วยกัน

ขณะผ่านทางเดินที่ต่อไปยังเรือนด้านหลัง  บรรยากาศดูวังเวง เสียงแมลงจิ้งหรีดเรไรร้องอยู่เต็มไปหมด บ้านทิพอาวุโสเป็นบ้านหลังใหญ่ มีสวนดอกไม้สวย ตอนกลางคืนจะมีบรรยากาศเหมือนอยู่ต่างจังหวัด เพราะต้นไม้เยอะ

ทั้งสองเดินไปถึงห้องพักของนมหวี เคาะประตูเรียก

ก๊อกๆ...

“นมหวีคะ เมื่อตะกี๊แม่นางเก็จไพลินแกหกล้มตรงบันไดน่ะค่ะ ที่แขนเป็นแผลเต็มไปหมดเลย  อุปกรณ์ทำแผลอยู่ตรงไหนจ๊ะ”

“อยู่ในครัวน่ะจ้ะ  ตรงเคาน์เตอร์ด้านบน ป้าออกไปไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ”

“ค่ะ เดี๋ยวหนูไปหยิบเอง” อังศุมาลีพูดแล้วเดินไปหยิบยา และเดินกลับไปหาเก็จไพลินที่เรือนใหญ่พร้อมกับโปร่งรวี

ระหว่างทางที่ทั้งสองเดินผ่านทางเดินในสวน ลมพัดลงกระโชกแรงจนสองสาวตัวเกือบปลิว ทั้งสองเดินมาเกือบถึงห้องหน้าเล่นทางด้านหลัง

แต่...

สิ่งที่ทั้งสองเห็นกลับพาให้ตาทั้งสี่คู่ตะลึงตาค้าง.....

“อัง  แกเห็นเหมือนฉันไหม”  โปร่งมณีพูดพร้อมกับปากที่สั่นระริกริกริก

“พ..  พี่พลอย”

พลอยโกเมน...

กำลังกิน....

เลือด

ของเก็จไพลิน

น้องสาวตัวเอง

แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะทำอะไรไปได้มากกว่านี้...

พลอยโกเมนก็เช็ดเลือดที่ปากและหันมาเห็นเสียก่อน

“อ้าว ยืนทำอะไรอยู่ รีบมาเร็วๆสิจ๊ะ เลือดยังไหลไม่หยุดเลย”