ระบำไฟ

ลำดับตอนที่ #10 : จุลนิลจอมวายร้าย

 “ลินกังวลกับงานโชว์เครื่องเพชรจังเลยค่ะ นี่ยังหานางแบบได้ไม่กี่คนเอง นางแบบมืออาชีพก็ค่าตัวแพง สู้ไม่ไหว คงต้องใช้โนเนม” เก็จไพลินพูดอย่างกังวลใจ ขณะรับประทานอาหารอยู่กับธัชธีร์

“คุณแม่ผมท่านรู้จักคนเยอะครับ งานนี้ท่านก็จะไปร่วมงานด้วย เอาไว้ผมจะให้คุณแม่ช่วยติดต่อให้ละกันนะครับ”

“ขอบคุณค่ะ” เก็จไพลินรู้สึกตื้นตันใจ

‘คุณธัชนี่ช่างเป็นคนดีจัง น่าอิจฉาคุณกานติมา’ หล่อนคิดในใจ

“พี่ธัช” เสียงแหลมๆดังปรี๊ดขึ้นมาข้างโต๊ะอาหารจนเก็จไพลินตกใจ สะดุ้งตื่นจากภวังค์

“ยัยจุล” ธัชธีร์พูดอย่างตกใจ

เก็จไพลินยังไม่ทันจะพูดอะไร นำใบเตยที่หล่อนเพิ่งดูดไปเมื่อสักครู่นี้ก็กระจายเข้าใส่หน้าเธอเต็ม หญิงสาวตกใจทำอะไรไม่ถูก

“จุลนิล หยุดเดี๋ยวนี้นะ” ธัชธีร์พูดอย่างโมโห

“เธอมายุ่งกับพี่ชายฉันทำไม” จุลนิลโวยวาย

“สงบสติอารมณ์ได้แล้วนะ พี่กับคุณลินมาคุยกันเรื่องงาน”

“อ่าว งั้นเหรอ” จุลนิลสลดลง

“ขอโทษคุณลินเขาเสียเดี่ยวนี้” ธัชธีร์ออกคำสั่งกับน้องสาว

“ขอโทษก็ได้ ขอโทษนะคะ คุณลิน” จุลนิลพูดช้าๆ

“ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ” เก็จไพลินยอมอ่อนให้เพราะเห็นแก่ธัชธีร์ ทั้งที่ใจอยากกระชากหัวหญิงสาวตรงหน้ามาโขกกับมุมโต๊ะสักสองสามที

“แล้วรู้ได้ไงว่าพี่มาที่นี่” ธัชธีร์ถามน้องสาว

“ก็ มีโทรศัพท์มาที่บ้าน เขาบอกว่าเขาเป็นผู้หวังดีน่ะค่ะ เขาบอกจุลว่าพี่ธัชธีร์แอบควงผู้หญิงมาเที่ยวกันสองต่อสอง”

“ไปกันใหญ่แล้ว หมอดาก็มาด้วย แต่เขากลับไปกับคุณศรัณย์ก่อน”

“คุณศรัณย์…”

“ใช่ คุณศรัณย์ ทำไมรึ”

“เอ่อ  ปะ เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร”

“งั้นลินขอตัวกลับก่อนดีกว่าค่ะ ว่าจะไปดูร้านสักหน่อย” เก็จไพลินพูดขึ้น

“จะกลับแล้วเหรอครับ สวัสดีครับ”

“สวัสดีค่ะ”

ในเมื่อเก็จไพลินจะกลับแล้ว สองพี่น้องจึงจะกลับบ้าง

“ไป กลับกันได้แล้ว แกเอารถมาใช่มั้ย”

“ค่ะ”

ธัชธีร์กลุ้มใจกับพฤติกรรมของน้องสาวตัวดี  มีอาการทางจิต เรียนหนังสือก็ไม่ค่อยตั้งใจเรียน แถมยังหวงเขาเกินเหตุอีกตะหาก ขนาดกานติมายังเข้าหน้าไม่ติด เขายังจำได้ตอนที่จุลนิลตบหน้ากานติมาด้วยนิตยสาร จนกานติมาแก้มบวมไปหลายวัน