ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Audition Girl To Sad story(?) [TVXQ,SUJU]

    ลำดับตอนที่ #14 : { SAVE } ใบสมัครนางเอกคยูฮยอน (สายหมอก) [2]

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 52


    ~KEEP ROOM SWEET HEART WITH TAESU KIM~ ตอนที่ 86 : ~KEEP~ :: ~•From Audition // 2__Colors,,TAN & Blue •~ , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 8 , โพส : 0 , Rating : 0 / 0 vote(s)

    ขนาดตัวอักษร : เพิ่มขนาด | ลดขนาด


    { FORM FOR AUDITION }
    ใบสมัครนางเอกคยูฮยอน (สายหมอก)

    คำถามเป็นสีแดงชมพู คำตอบเป็นตัวบางสีดำนะคะ

     

    ส่วนที่ 1 (เกี่ยวกับข้อมูลตัวละคร)

    1. ชื่อ-นามสกุล / ชื่อเล่น (ขอทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษค่ะ) :: พรพรรณ พลอยศิริ Pornpan Ploysiri / คิมแต Kimtae

    2. วันเกิดและอายุ :: 20 ปีค่ะ

    3. บุคลิกและรูปร่างลักษณะ :: เป็นคนยิ้มเก่ง ผิวขาว ตากลมเรียวสวย หุ่นดี

    4. น้ำหนัก/ส่วนสูง :: 47 / 167

    5. สัญชาติ / เชื้อชาติ :: ไทย / ไทย

    6. ลักษณะนิสัย (ไม่ต่ำว่า 5 บรรทัดนะคะ) :: เป็นคนที่ร่าเริง สดใส พูดเก่ง เป็นมิตรกับคนทุกคน!! เธอเป็นคนชอบยิ้ม เวลาเธอยิ้มนั้นโลกจะดูสดใสขึ้นทันตา!! เธอ เป็นพวกชอบตื้อ เเละขี้อ้อนเอามากๆ เธอจะทำมันจนกว่าคนๆนั้นจะใจอ่อนหลานๆคนต้องแพ้พ้ายให้กับความน่ารักของเธอ ผู้นี้!! เป็นคนที่รักอิสระ จริงจังกับทุกเรื่อง เเม้กระทั่งเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง เธอจะชอบเเทคเคร์คนอื่นเสมอ ดูแลทุกอื่นเสมอ บางทีเธออาจจะดูแม่พระเกินไป เพราะเธอจะคอยเป็นห่วงคนอื่นๆมากกว่าตัวเธอเองด้วยซ้ำ!! เธอเป็นคนที่รักใครเเล้วรักจริงเธอจะยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเขาคนนั้นได้ เลยเเม้กระทั่งชีวิตของเธอ!! เธอไม่เคยห่วงชีวิตของตัวเองเเต่เธอกับห่วงชีวิตของคนที่เธอรักมากกว่า!! เป็นคนรอบคอบ ละเอียดอ่อน เเละ มีระเบียบบ้างในบางครั้ง!! ถ้า เมื่อไหร่ที่มีคนเศร้าเธอมักจะเข้าไปปลอบคนๆนั้นทันที! เเละเธอก็เป็นคนที่ปลอบเก่งซะด้วย!! เธอมักยิ้มให้กับคนที่เธอรู้จักเเละไม่รู้จักทุกๆคน!! จนบางครั้งเพื่อนของเธอยังเเอบหวงบาง!!

    7. สิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียดหรือไม่ชอบ :: ความสุขของคนที่รัก , ความวุ่นวาย!!

    8. สิ่งที่กลัว :: ความมืด!! , เลือด!! , การลาจาก!!

    9. ประวัติครอบครัว :: เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของตะกูล!! พ่อของเธอคือนายแพทย์ใหญ่ เเละเเม่ของเธอคือทูตระหว่างประเทศ เธอมีพี่ชายหนึ่งคนชื่อว่า คิมฮวาน!!กำลังเรียนแพทย์!! ครอบ ครัวของเธอจึงเป็นตะกูลที่ใหญ่พอสมควร!! เเละพ่อแม่ของเธอก็รักลูกยิ่งกว่าสิ่งใด!! ไม่มีใครสามารถพรากลูกไปจากพ่อกับแม่ของเธอได้ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดทั้งสิ้น!!

    10. ประวัติการเรียน :: การเรียนของเธอนั้น!! ไม่มีวิชาใดที่เธอจะตกเลยเเม้เเต่วิชาเดียว หลายๆคนเรียกเธอว่าเด็กอัฉริยะ...แต่สำหรับเธอเเล้วเธอยังต้องมีอะไรให้ฝึกฝนอีกเยอะ!!

    11. ประวัติความรัก :: เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเรื่องความรักนั้นเมื่อมันยังไม่ถึงเวลา!! ความครัวของเธอจะขัดขวางเรื่องความรักของเธอเอามากๆ!! แต่เธอก็เชื่อฟังคำพูดของพ่อแม่ทุกอย่าง!! เธอจึงไม่กล้ามีความรักแม้เเต่ครั้งเดียว!!

    12. นิยามความรัก :: รัก...เป็นสิ่งที่มีค่าเเละบริสุทธิ์

    13. ความสามารถพิเศษ :: เปียโน , สามารถปลอบคนอื่นได้ดีเเละเข้าใจคนอื่นได้ดี!!

    14. ขอเพลงประจำคู่พร้อมกับความหมายของเพลงค่ะ(ที่คิดว่าเข้ากับคู่ของคุณ) :: 
    메아리 (눈의 여왕 Snow Queen)

    โปรดเหนี่ยวรั้งฉันไว้ เพราะใจฉันมันไม่รักดี
    โปรดอยู่ในใจฉัน
    เหนี่ยวรั้งฉันไว้
    ฉันอาจจะพูดคำหวานไม่เก่ง
    แต่หัวใจฉันเป็นของเธอผู้เดียว...มีแต่เธอเท่านั้น

    ใจฉันร่ำร้องหาเธอเป็นหมื่นเป็นแสนครั้ง
    เธอที่จะปลอบโยนจิตใจที่เยียบเย็นของฉันได้
    ในใจฉันอัดแน่นไปด้วยเธอ
    จนราวกับจะหายใจไม่ออก
    ฉันรักเธอ

    ฉันอาจจะพูดคำหวานไม่เก่ง
    แต่หัวใจฉันเป็นของเธอผู้เดียว...มีแต่เธอเท่านั้น

    คนที่จะไออุ่นแก่ฉันได้...คือเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
    เธอที่จะปลอบโยนจิตใจที่เยียบเย็นของฉันได้
    ความรู้สึกมันท่วมท้นจนราวจะหายใจไม่ออก
    ฉันรักแต่เธอเท่านั้น

    ใจฉันร่ำร้องหาเธอเป็นหมื่นเป็นแสนครั้ง
    เธอที่จะปลอบโยนจิตใจที่เยียบเย็นของฉันได้
    ในใจฉันอัดแน่นไปด้วยเธอ
    จนราวกับจะหายใจไม่ออก
    ฉันรักเธอ

    คนที่จะไออุ่นแก่ฉันได้...คือเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
    เธอที่จะปลอบโยนจิตใจที่เยียบเย็นของฉันได้
    ในใจฉันอัดแน่นไปด้วยเธอ
    จนราวกับจะหายใจไม่ออก
    ฉันรักเธอ 

    15. อิมเมจ (ขอแบบดูดีนะคะ ไม่ต่ำกว่า 5 รูปค่ะ) :: 





















     

    ส่วนที่ 2 (เกี่ยวกับประวัติผู้สมัคร)

    1. ท่านมีชื่อว่าอะไรคะ?? :: กลอย

    2. อายุเท่าไหร่เอ่ย?? :: 15 ปี

    3. คิดว่าตอบเต็มที่กับใบสมัครกี่เปอร์เซ็นคะ?? :: 99% เเล้วกันค่ะ เพราะจริงๆ 100% กลอยทำเสร็จเเล้วกดไปโดนปุ่ม Back [-มันเป็นแป้นของโน๊ตบุ๊คอ่า-] เข้าข้อมูลเลยหายไปหมดเลยจะร้องไห้T^T

     

    ส่วนที่ 3 (คำถามทั่วไป)

    1. ความรักของคุณ(ตัวละครน่ะค่ะ)กับพระเอกของเราคิดว่าดำเนินไปในรูปแบบใดบ้าง

    :: ความรักที่มีทั้งความสดใส ความทุกข์ทรมานใจ!! เเละความรักแบบที่เศร้าสุดๆอ่ะค่ะ

    2. อยากให้มีบรรยายฉากตอนจบในจินตนาการของคุณให้ฟังหน่อยค่ะ(จะเป็นคำบรรยายหรือบทสนทนาก็ได้ค่ะ สั้นยาวไม่ว่ากันแต่ขอให้รู้เรื่อง)

    :: ลมหนาวพัดผ่านร่างของชายหนุ่มที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง!!
    สายตาของเขาล่องลอยไปไกลเเสนไกลไม่มีวันหยุดสิ้น....

    เดือนกับอีก 8 วันที่เขาได้เเต่นั่งทุกข์ทรมานใจ...ตลอดเวลาที่ผ่านมา...
    เขาคิดเสมอว่า...ถ้าไม่เป็นเพราะเขา...เขาคงไม่ต้องเสียคนที่เขารักไป...


    "
    ผ่านไป 100 วันเเล้วสินะ...ที่เธอจากฉันไป..."
    ชายหนุ่มที่มีนามว่า
    'สายหมอก'
    เอ่ยผ่านสายลมเบาๆในยามค่ำคืน
    ในห้วงแห่งความฝัน...

    ลมโปรยปรายพัดม่านสีขาวที่อยู่ริมระเบียงให้เกว่งไปมาตามลม...
    สายตาคู่หนึ่งของชายหนุ่มมองผ่านไปยังม่านสีขาว....เห็นร่างของหญิงสาวที่เขารอคอยเธอมานาน...
    เธอกำลังยิ้ม...ให้กับผม...
    ความคิดถึงทำให้ผมลุกไปหาเธอ...ทันที...
    แต่ทุกอย่างกับกลายเป็นเหมือนความฝันสีขาว...
    ผมเห็นแค่ต้นไม้ต้นใหญ่...กลับผู้หญิงชุดสีขาว...

    "
    สายหมอก....."
    เสียงสายลมแว่วผ่าน...

    "
    ฉันคิดถึงเธอ...เธอกลับมาหาฉันเเล้ว...."
    ผมรู้เเค่ว่าตอนนี้ผมกำลังวิ่งไปหาผู้หญิงที่เธอจากผมไป...นานเเสนนาน....

    "
    นายยังเหมือนเดิมเลยนะ^__^"
    รอยยิ้ม...หน้าตา...คำพูด...ของเธอ...มันยังติดตาของผมเสมอ

    "
    ฉันคิดถึงเธอมาก!! เธอกลับมาหาฉันเเล้วใช่มั้ย คิมแต!!!"
    ผมกอดร่างเธอเเน่น ยิ่งกอดเเน่นเท่าไหร่
    ผมก็รู้สึกแค่ว่า...ผมกำลังกอดสายลม...
    ผมไม่สามารถกอดรั้งเธอเอาไว้ได้ให้อบอุ่นเหมือนเดิม...

    มีเเค่สองมือของเราที่สัมผัสกันได้...
    ผมรู้สึกถึงความรักเเละความเข้าใจ...ที่เธอส่งผ่านมือมาให้กับผม...
    "
    สายหมอก...ฉันยังอยู่กับนายตลอดเวลา...ฉันยังอยู่เคียงข้างนาย...และฉันก็จะอยู่ตลอดไป...ในนี้..."
    มือของเธอสัมผัสที่อกของซ้ายของชายหนุ่มที่กำลังมองมาที่เธอด้วยเเววตาอาลัยอาวอน...

    "
    จำไว้นะ...ฉันยังอยู่กับนายตลอดเวลา...จำฉันเอาไว้นะสายหมอก..."
    ร่างของเธอเลือนรางจางหายไปในสายลม...

    ผมรู้ตัวอีกที...ก็มาอยู่บนเตียงนอนสีขาวของตัวเอง...
    ผมนึกถึงคำพูดของของคนที่ผมรักได้แม่น!!!

    "สายหมอก...ฉันยังอยู่กับนายตลอดเวลา...ฉันยังอยู่เคียงข้างนาย...และฉันก็จะอยู่ตลอดไป...ในนี้..."

    ผมสัญญาว่าผมจะรอเธอ...ผมจะรักเธอคนเดียว...เเละจะรักเธอคนเดียวตลอดไป....

     

    3. คุณคิดว่าพล็อตของคู่คุณเป็นยังไง ดีรึเปล่า

    :: ดีค่ะ ชวนเศร้ามากๆ กลอยชอบเเบบนี้ ><

     

     

    ส่วนที่ 4 (คำถามชิงบท)

    1. คุณหลงรักสายหมอกอย่างโงหัวไม่ขึ้น รักมากที่สุด คุณเลือกที่จะสารภาพรักกับเขาหรือเก็บงำความรักนั้นไว้ในใจต่อไปดีล่ะ(ขอ เหตุผลด้วยนะคะ)

    :: บอก ความจริงกับเขาไป...เพราะความรู้สึกรักมันเป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์ฉันไม่ จำเป็นจะต้องเก็บวันไว้ในใจคนเดียว...เพราะถ้ามีใครคนใดคนหนึ่งต้องจากกันไป โดยไม่มีวันกลับมา...ความรู้สึกนี้ก็จะต้องอยู่ข้างในใจตลอดกาลอย่างนั้น เหรอ?....ฉันเก็บความรู้สึกทุกอย่างได้..แต่สำหรับความรู้สึกรักนั้น!! ฉันไม่สามารถเก็บมันไว้ข้างในใจได้เลย!!! ฉันไม่อยากทุกข์ทรมานกับสิ่งที่ตัวเองกำลังปิดกลั้น!!!

    2. ภาพที่สายหมอกเดินควงกับผู้หญิงคนอื่น แถมยังทำเย็นชาและไม่ได้คุยกับเธอเหมือนอย่างเคยแม้แต่คำสั้นๆอย่างคำว่า สวัสดี เขายังเมิน คุณจะรู้สึกและทำอย่างไร

    :: คงรู้สึกทุกข์ทรมานใจอย่างบอกไม่ถูก...มันเป็นความรู้สึกจี๊ดที่มันอึดอัด!! เเต่ถ้าจะถามว่าฉันจะต้องไปแย่งชิงเขากับมามั้ย? ฉันบอกได้เเค่ ไม่!! ฉัน จะนิ่งกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น...ฉันจะไม่สนใจในสิ่งที่มันผ่านไปเเล้ว...ฉัน รู้เเค่ว่าฉันรักสายหมอกอย่างมีความสุขรักแบบบริสุทธิ์...ฉันจะคอยมองสาย หมอกเเละฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเขาตลอดไป...ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม... เพราะความรักมันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งที่มันไม่ดีที่เกิดขึ้นในอดีตเสียอีก ...!!!

    3. คุณรักสายหมอกมากแม้แต่ความตายคุณก็สามารถมอบให้เขาได้หากเขาต้องการ และเมื่อวันหนึ่งคุณได้ทราบโดยบังเอิญว่าสายหมอกเป็นโรคหัวใจและต้องผ่าตัด หัวใจเป็นการด่วนซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เขาหยุดโรงเรียนไปเป็นอาทิตย์ คุณจึงตัดสินใจมอบหัวใจของคุณให้เขาหากแต่หมอต้องการให้ผู้ปกครองของคุณมา ยืนยันว่าคุณสามารถมอบหัวใจให้เขาได้ คุณจะทำอย่างไร(ขอตั้งแต่ตอนที่คุณรู้ว่าสายหมอกเป็นโรคหัวใจ)

    :: "สายหมอก...นี่มันผ่านไปหลายวันเเล้วนะ...นายหายไปไหน...ทำไมนายไม่มาโรงเรียน..."
    ฉันนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง...มองไปยังท้องฟ้าที่ไกลแสนไกล...

    "
    คิมแต!!! อาจารย์เรียกไปหาอ่า...บอกว่ามีงานให้ทำด่วนนะ...."
    รั้วกลั้น!!
    เพื่อนสาวเอ่ยบอกกับฉัน...
    "
    อืมๆ"
    ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินออกไปยังห้องพักครู...


    หน้าห้องพักครู....

    "
    เนี่ย...ลูกศิษย์อาจารย์วารุจน่าสงสารเนอะ!!"
    "
    ทำไมอ่ะ
    อาจารย์ซอ..."
    "
    ก็ ที่หยุดโรงเรียนไปเป็นอาทิตย์ไง...ที่เป็นโรคหัวใจต้องผ่าตัดด่วนหน่ะ...รู้ เเต่ว่าตอนนี้ยังหาหัวใจมาเปลี่ยนให้ไม่ได้เลย..ไม่รู้ว่าจะรอดรึเปล่า?
    ฉันก็ภาวนาเเค่ว่าขอให้มีคนเอามาบริจาคบ้าง..."
    "
    จริงเหรอ? เเล้วเด็กคนนั้นชื่ออะไรหล่ะ
    ?"
    "
    เห็นว่าชื่อ.....สายหมอกหน่ะ!!!"

    "เห็นว่าชื่อสายหมอกหน่ะ....เห็นว่าชื่อสายหมอกหน่ะ...."


    คำพูดของอาจารย์คนนั้นดังกล้องเข้าไปในหูของฉันทันที...
    ฉันทำอะไรไม่ถูก...ร่างของฉันล้มลงไปที่พื้น...น้ำตาที่ไหลอาบแก้ม...

    "
    อ้าวว...คิมแต!! มาเเล้วเหรอ?เข้ามาสิ"
    อาจารย์บาโอที่นัดให้ฉันมาหาเดินมาพอดี..เลยบอกให้ฉันเข้าไป

    "
    อาจารย์ค่ะ!!!!! เขาอยู่โรงพยาบาลไหนค่ะ?"
    ฉันเอ่ยถามด้วยคำพูดรีบร้อน
    "
    เขาไหน?????"
    อาจารย์ยังคงงงกับคำพูดของฉัน
    "อาจารย์!!! อาจารย์บอกมาสิค่ะ!! ว่าเขา...สายหมอกหน่ะค่ะอยู่โรงพยาบาลไหน!!!!"
    ฉันถามด้วยสีหน้าเป็นกังวลอย่างมาก
    "เธอรู้เเล้วเธอจะทำอะไรได้...!!!!"
    "อาจารย์ก็บอกมาเถอะค่ะ!!!"
    ฉันรบเร้าอาจารย์อยู่นานสองนานจนในที่สุดฉันก็ได้รู้ว่าสายหมอกอยู่โรงพยาบาลไหน!!

    ฉันวิ่งออกจากโรงเรียนไปเหมือนคนบ้าที่กำลังวิ่งตามหาของสำคัญในชีวิต!!!
    ตอนนี้ฉันรู้เพียงเเค่ว่าฉันจะต้องเจอหน้าสายหมอกให้ได้ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดียังไง

    ตอนนี้ฉันมาถึงโรงพยาบาลเเล้ว ฉันไม่รู้ตัวเองเลยว่าฉันวิ่งมาได้ยังไง...
    ฉันไม่รู้สึกเหนื่อยสักนิด...เพียงเเค่ฉันวิ่งมาหาคนที่ฉันรัก!!

    "คุณหมอค่ะสายหมอกเป็นยังไงบ้างค่ะ!!!"
    ฉันพุ่งเข้าไปหาหมอคนหนึ่ง...ซึ่งไม่รู้ว่าใช่หมอที่รักษาสายหมอกรึเปล่า?
    "สายหมอก?!!...อ๋อ...ว่าเเต่เธอเป็นอะไรกับเขาหล่ะ?"
    "หนูเป็นเพื่อนเขาค่ะ...เขาจะหายมั้ยค่ะ? เขาจะรอดรึเปล่าค่ะหมอ...เขาจะมีชีวิตอยู่อีกยาวนานใช่มั้ยค่ะหมอ!!!"
    ฉันพูดรั่วจนแทบไม่เป็นคนใส่หมอแก่ๆคนนั้น
    "หมอบอกได้คำเดียวว่า...ถ้าเขาไม่ได้หัวใจในตอนนี้...มันอาจจะสายเกินไป!!"
    คำพูดของหมอทำให้ฉันล้มลงไปที่พื้นอย่างห้ามไม่ได้
    ฉันเหมือนคนไร้สติไปทุกทีน้ำตาที่ไหลเอ่อร้นดวงตากำลังทำให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารในเวลานี้
    "แต่หนูหน้าตาคุ้นๆนะ...อ้อ!!! หนูคิมแต!!!!"
    ไม่ทันทีคุณหมอจะพูดจบฉันก็พูดแทรกขึ้นมาทันที...
    "เอาหัวใจของหนูไปเถอะค่ะ!!!"
    คำพูดของฉันคำให้คุณหมอคนนั้นหันมามองด้วยสีหน้าสงสัยเเละงุนงง
    "หนูพูดเรื่องอะไร? มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะหนูคิมแต!!"
    "เอาหัวใจของหนูให้กับสายหมอกเถอะค่ะ..หนูจะมอบหัวใจของหนูให้กับสายหมอก..คุณหมอเอาหัวใจของหนูไปเลยค่ะ!!!"
    ฉันลุกขึ้นด้วยหน้าตานิ่งเฉย[ช๊อค!] ก่อนจะเดินไปยังแผนกผ่าตัด!!
    "คิมแต!!! หมอไม่สามารถผ่าตัดเอาหัวใจของหนูไปมอบให้เขาในตอนนี้ได้หรอกนะ!!!"
    "ทำไมค่ะ? ต้องให้รอไปอีกนานเเค่ไหน...เขาจะอยู่กับหนูได้อีกนานเเค่ไหนค่ะ?"
    " เฮ้อ...หนูต้องเอาผู้ปกครองมายืนยันว่าหนูสามารถมอบหัวใจให้เขาได้...และหมอ ก็ต้องบอกก่อนเลยว่า!! เป็นไปได้ 0% เพราะพ่อกับแม่ของหนูไม่มีทางยอมได้...!!!"
    "คุณหมอก็เซ็นต์รับรองสิค่ะ!!! คุณหมอรู้จักกับพ่อของหนูคุณหมอก็รับรองให้หนูสิค่ะ...นะค่ะคุณหมอ!!!!หนูขอร้องT^T"
    ฉันก้มลงขอร้องคุณหมอตรงหน้า....
    "หมอขอโทษนะ...หมอไม่สามารถช่วยหนูได้จริงๆ...กลับไปคิดดูนะ!!!"

    ตอนนี้ฉันเหมือนคนหมดหวัง
    ฉันกลับบ้านมาด้วยสีหน้าเศร้าสลด....
    ฉันคงขอให้พ่อแม่เซ็นรับรองให้ไม่ได้เเน่ๆ!!! เพราะพ่อกับแม่รักฉันมาก!!!
    ฉันจะทำยังไงดี....สายหมอก...นายรอฉันก่อนนะ...นายอย่าพึ่งจากฉันไปนะสายหมอก...

    "กลับมาเเล้วค่ะ!!!"ฉันเอ่ยกับทุกคนก่อนจะเดินไปสะกิดคิมฮวานให้ไปคุยด้วยหน่อย
    "คิมฮวาน...ช่วยอะไรฉันอย่างได้มั้ย?"
    "ว่ามาสิ!!!!"
    "ช่วยไปเซ็นรับรอแพทย์ให้ฉันหน่อยได้มั้ย?"
    "เซ็นอะไร? เเล้วรับรองแพทย์เรื่องอะไร?!!"
    "มอบหัวใจให้กับใครคนหนึ่ง!!!"
    "เฮ้ย!!! จะบ้าเหรอ? มอบหัวใจให้ใคร!!! ไม่ได้ฉันไม่ให้เเกไปมอบหัวใจให้ใครทั้งนั้น!!!!"
    คิมฮวานทำหน้าไม่พอใจนักที่น้องสาวทำเรื่องไม่คิดแบบนี้!!!
    " ช่วยฉันหน่อยเถอะนะ...ตอนนี้ชีวิตฉันมันไม่มีค่าอะไรอีกเเล้ว...ฉันอยู่ไปก็ เหมือนไม่ได้อยู่...ฉันไม่มีความสุขหรอก...ถ้าฉันต้องเสียคนที่ฉันรักมากที่ สุดในชีวิตไป...เขากำลังจะตายด้วยโรคหัวใจ...และถ้าไม่มีใครสามารถช่วยเขา ได้...เขาก็จะต้องจากฉันไปตลอดกาล...เมื่อถึงเวลานั้น...ฉํนก็เหมือนกับตาย ทั้งเป็น...คิมฮวานฉันขอร้องช่วยฉันหน่อยนะ!!!! ฉันกราบหล่ะT^T" 
    ฉันก้มลงไปที่พื้นเพื่อที่จะกราบเท้าของคิมฮวานพี่ชายของฉัน
    เขาทำสีหน้านิ่งเฉยมาก แต่ในดวงตาของเขาดูไม่เป็นสุขเลยตอนนี้!!
    "คิมแต!!! แกแน่ใจเเล้วเหรอ?"
    "อืมT___T"
    "เเล้วแกคิดบ้างมั้ยว่าถ้าไม่มีแกพ่อกับแม่จะอยู่ยังไง!!!"
    "พี่ไง...ฉันเชื่อว่าพี่สามารถดูแลท่านได้..."
    "ฉันเกลียดแกจริงๆนะตอนนี้!!! แกเหมือนเด็กไม่รู้จักคิด!!"
    "ฉันโตเเล้วนะ...ฉันโตพอที่จะรู้ว่าฉันสามารถมอบหัวใจให้กับคนที่ฉันรักได้!!!"
    "เฮ้อ...ฉัน...."
    "คิมฮวาน...พี่เป็นความหวังสุดท้ายของฉันเเล้วนะ..."
    "...แกทำบาปมากรู้มั้ยคิมแต!!!"
    "ฉันรู้..."
    "บาปที่ไม่น่าให้อภัย..."
    "งั้นก็ไปเซ็นรับรองให้ฉันสิ....นะพี่คิมฮวานฉันขอร้อง!!!!"
    " ฉํนไม่อยากทำตามที่แกขอ...แต่...เขาคนนั้นคงเป็นคนที่แกรักมากสินะ...แกถึง ได้ทำได้ขนาดนี้...ตั้งเเต่เด็กฉันรู้มาตลอดว่าแกเป็นน้องที่ดีเเละก็เป็น น้องที่เห็นความรักเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่เเละบริสุทธิ์ แกไม่เคยทำเรื่องหนักใจให้กับพี่...แกไม่เคยทำเรื่องให้พี่ไม่สบายใจ!! แกเป็นน้องที่เเทคเเคร์พี่มาตลอด...เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่...เป็นสมาชิกที่ ดีของครอบครัว...พี่รักแกนะ...พีจะรักแกตลอดไป...ไม่ว่าแกจะอยู่กับฉันไม่ นานก็ตาม..."
    "หมายความว่า......"
    "พี่จะทำตามที่แกต้องการ!!! พี่รักแกนะคิมแต!!!"
    "พี่ชาย....T____T"

    ฉันกอดกับคิมฮวานพี่ชายที่ฉันรัก นี่อาจจะเป็นกอดครั้งสุดท้าย...ที่ฉันจะได้กอดกับพี่ชายของฉัน
    ฉํนอาจจะไปกราบพ่อกับแม่ก่อนที่ฉันจะต้องสูญเสียหัวใจไป...
    ฉํนรักทุกคนในครอบครัว...ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไงขอให้ทุดคนยิ้มสู้...ขอให้ทุกคนต่อสู้กับมันเหมือนกับฉัน...
    ฉันรักทุกคนที่สุด...

    .......................................................

    บลู : อ่านแล้วน้ำตาไหลพรากเลยค่ะTToTTบรรยายได้เยี่ยมยอดยอดเยี่ยม
    ต้องรอถามความเห็นน้องธันนี่แล้วล่ะค่ะกลอย



    ~KEEP ROOM SWEET HEART WITH TAESU KIM~ ตอนที่ 86 : ~KEEP~ :: ~•From Audition // 2__Colors,,TAN & Blue •~ , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 8 , โพส : 0 , Rating : 0 / 0 vote(s)

     FORM FOR AUDITION }
    ใบสมัครนางเอกคยูฮยอน (สายหมอก)

    คำถามเป็นสีแดงชมพู คำตอบเป็นตัวบางสีดำนะคะ

     

    ส่วนที่ 1 (เกี่ยวกับข้อมูลตัวละคร)

    1. ชื่อ-นามสกุล / ชื่อเล่น (ขอทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษค่ะ) ::  จันทราลักษณ์ เกียรติโกวิทย์, พราว [Chantharaluk Keaitgowit,Prowd]

    2. วันเกิดและอายุ :: 20 ปีค่ะ (บังคับ)

    3. บุคลิกและรูปร่างลักษณะ :: เป็นคนสูงยาวเข่าดี ดวงหน้าสวยหวานรูปไข่ แต่ดูสดใสร่าเริง ใบหน้าของเธอมักจะมีรอยยิ้มประดับอยู่เสมอ 

    4. น้ำหนัก/ส่วนสูง :: 46/166

    5. สัญชาติ / เชื้อชาติ :: ไทย/ไทย

    6. ลักษณะนิสัย (ไม่ต่ำว่า 5 บรรทัดนะคะ) ::  เธอ เป็นคนร่าเริง แจ่มใส คล่องแคล่วว่องไว พูดเก่ง มนุษย์สัมพันธ์เป็นเลิศ นิสัยดี ยิ้มง่าย ในเมื่อเธออยากได้อะไรมากๆ เธอจะพยายามไขว่คว้าของสิ่งนั้นมาให้ได้ มีความพยายามและความอดทนสูง ไม่ใช่คนเจ้าน้ำตา เธอไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็นเพราะคิดว่ามันเป็นการแสดงความอ่อนแอให้คนอื่น รับรู้ เป็นคนเข้มแข็งกว่าที่คนอื่นคิด ในเมื่อทำอะไรต้องทำให้สำเร็จ จริงจังกับชีวิตเหมือนกัน เป็นคนเสียสละเพื่อนส่วนรวมเสมอ ให้อภัยคนตลอด ไม่โกรธหรือเกลียดใครง่ายๆ จึงทำให้ไม่มีศัตรู รักใครรักจริงแต่เป็นคนที่ไม่บังคับคนอื่น เลือกในสิ่งที่ชอบ และไม่คิดจะทำร้ายจิตใจใคร

    7. สิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียดหรือไม่ชอบ :: ชอบความสนุกสนาน เกลียดการจากลา

    8. สิ่งที่กลัว ::  การพลัดพราก

    9. ประวัติครอบครัว :: พ่อ และแม่ของเธอเป็นเจ้าของกิจการใหญ่ระดับประเทศ เธอก็คือคุณหนูดีๆนี่เอง แต่กลับเป็นคนไม่ถือตัว ง่ายๆ สบายๆ มีน้องชายอีกหนึ่งคน รักครอบครัวมาก เป็นห่วงคนในครอบครัวเสมอๆ น้องชายของเธอฉลาดเป็นกรด เนื่องจากเธอเป็นพี่ใหญ่ในครอบครัวจึงต้องเขมแข็งเสมอ พ่อกับแม่ไม่บังคับให้ลูกทำสิ่งที่ไม่ชอบ ในเมื่อลูกเลือกสิ่งไหน พ่อกับแม่ก็จะไม่คัดค้าน

    10. ประวัติการเรียน ::   การจัดอยู่ในขั้นดีเยี่ยม มีความรับผิดชอบสูง ไม่เคยได้เกรดต่ำ

    11. ประวัติความรัก ::   เธอยังไม่คิดถึงเรื่องนี้ เพราะเชื่อว่าสักวันมันจะมาหาเราเอง

    12. นิยามความรัก ::   โชคชะตาฟ้าลิขิต หากมันเกิดขึ้นแล้วก็คงจะเปลี่ยนไม่ได้

    13. ความสามารถพิเศษ ::  ถึงเธอจะเป็นคุณหนูจากตระกูลใหญ่แต่หามีสิ่งพิเศษไม่? คงจะเป็นความสดใสของเธอที่ทำให้คนอื่นยิ้มได้นั่นแหละ

    14. ขอเพลงประจำคู่พร้อมกับความหมายของเพลงค่ะ(ที่คิดว่าเข้ากับคู่ของคุณ) :: 

    เพลง  Just For One Day  (The Gace  ft. Kyuhyun)

    ผมคิดว่า เราจะต้องอบอุ่นใจมากขึ้นกว่านี้
    ผมคิดว่า เราจะต้องสนิทกันมากขึ้น
    ทำได้แค่เช็ดน้ำตาให้ตัวเอง
    ผมมีความลับบางอย่างกับคุณ คนที่คิดกับผมเป็นเพียงแค่เพื่อนเท่านั้น

    คุณไม่ได้มองฉันเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งใช่มั๊ย
    ฉันรู้สึกอบอุ่นใจเหลือเกิน
    ยามที่ฉันเช็ดน้ำตาตัวเองที่ไหลไปบนไหล่ของคุณ
    ฉันมีความลับบางอย่างกับคุณ คนที่คิดกับฉันเป็นเพียงแค่เพื่อนเท่านั้น

    วันเดียว เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น
    ที่ให้เราพบกันไม่ใช่ฐานะเพื่อน แต่เป็นผู้ชายของคุณ
    จริงๆ แล้วผมไม่แคร์เรื่องของมิตรภาพ
    ขอแค่วันเดียวเท่านั้น


    มิตรภาพลึกซึ้งกว่าคำว่ารัก
    ความรักที่ฉันต้องซ่อนมันเอาไว้
    ฉันกลัวว่า เพราะฉันเป็นเพียงเพื่อนของคุณ คุณจะสับสนในเรื่องชื่อและเหนื่อยกับฉัน
    จากนั้นก็ปล่อยฉันไป

    ยามที่ผมได้นั่งข้างๆ คุณ
    ผมก็อยากนั่งติดกับคุณอยู่แบบนั้น
    แต่ก็จะมีสายตาจากเพื่อนๆ มองด้วยความสงสัย
    ถึงแม้ครั้งแรกผมรู้สึกไม่คุ้นเคย
    แต่จริงๆ แล้วก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
    ยามที่ฉันได้นั่งข้างๆ คุณ
    เพื่อนๆ บอกฉันว่า เราทั้งคู่เหมาะสมกันเหลือเกิน
    แต่สายตาจากเพื่อนๆ มองด้วยความสงสัย
    จริงๆ แล้วฉันรู้สึกอึดอัด
    แต่มันก็เป็นความปรารถนาเล็กๆ ของฉัน


    วันเดียว เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น
    ที่ให้เราพบกันไม่ใช่ฐานะเพื่อน แต่เป็นผู้หญิงของคุณ
    จริงๆ แล้วฉันไม่แคร์เรื่องของมิตรภาพ
    ขอแค่วันเดียวเท่านั้น

    มิตรภาพลึกซึ้งกว่าคำว่ารัก
    ความรักที่ฉันต้องซ่อนมันเอาไว้
    ฉันกลัวว่า เพราะฉันเป็นเพียงเพื่อนของคุณ คุณจะสับสนในเรื่องชื่อและเหนื่อยกับฉัน
    จากนั้นก็ปล่อยฉันไป 

    เพราะเราไม่ใช่คู่รักกัน แต่เป็นเพียงแค่เพื่อนเท่านั้น
    แต่คำพูดเหล่านั้นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่มีหัวใจ
    ผมขอยืมตัวคุณ...ทั้งวัน
    ขอทุกอย่าง รวมทั้งหัวใจของคุณด้วย
    All I want it just be with you
    สิ่งที่ผมต้องการก็เพียงแค่ได้อยู่กับคุณ


    มิตรภาพลึกซึ้งกว่าคำว่ารัก
    มีคนบอกฉันว่า ถ้าหากฉันไม่อาจจะรักคุณได้ทั้งวัน
    ฉันกลัวว่า เพราะฉันเป็นเพียงเพื่อนของคุณ คุณจะสับสนในเรื่องชื่อและเหนื่อยกับฉัน

    เราสามารถอยู่ด้วยกันได้
    ทั้งชีวิตของผมจะยอมคุณเพียงคนเดียว
    เพราะฉันกลัวว่าฉันจะสูญเสียคุณไป

    15. อิมเมจ (ขอแบบดูดีนะคะ ไม่ต่ำกว่า 5 รูปค่ะ) :: 

        




      


     
      


      



       


     





    ส่วนที่ 2 (เกี่ยวกับประวัติผู้สมัคร)

    1. ท่านมีชื่อว่าอะไรคะ?? :: เอ็มค่ะ

    2. อายุเท่าไหร่เอ่ย?? :: 13 ค่ะ (สดๆ อิอิ)

    3. คิดว่าตอบเต็มที่กับใบสมัครกี่เปอร์เซ็นคะ?? :: 100 เปอร์เซ็นต์เต็มค่ะ เราทำดีที่สุดแล้วนี่นา

     

    ส่วนที่ 3 (คำถามทั่วไป)

    1. ความรักของคุณ(ตัวละครน่ะค่ะ)กับพระเอกของเราคิดว่าดำเนินไปในรูปแบบใดบ้าง

    ::  ความ รักในเมื่อเราทำให้มันเป็นแบบนั้นแล้ว เราก็สามารถเปลี่ยนได้ ถึงไม่สมหวังเราก็ยังมีความทรงจำดีๆเก็บไว้ในใจ ไม่ขวนขวาย ไม่ครอบครอง แต่ความรักนั้นทำให้เรามีความสุข

    2. อยากให้มีบรรยายฉากตอนจบในจินตนาการของคุณให้ฟังหน่อยค่ะ(จะเป็นคำบรรยายหรือบทสนทนาก็ได้ค่ะ สั้นยาวไม่ว่ากันแต่ขอให้รู้เรื่อง)

    :: ความ รักของฉันกับสายหมอก ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันจนวันตาย แต่มันก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้รู้ว่า เวลาที่ผ่านมามีค่านัก ความสัมพันธ์ที่เรามีให้กันเป็นความทรงจำที่ล้ำค่า และฉันจะไม่มีวันลืมมันตลอดชีวิต
       ในช่วงบั้นปลายของชีวิต ใครๆก็มีลูกมีหลาน มีคอยดูแล ตั้งแต่ที่ฉันจากสายหมอกไป ฉันก็คิดถึงเค้าตลอดเวลา ไม่ได้ปิดกั้นใครทั้งนั้น เปิดใจรับทุกคน เพียงแต่เวลาหลับตา ฉันก็เห็นแต่ภาพของเขาคนเดียว เหมือนกับเขาอยู่ข้างๆฉันตลอดเวลา ถึงมันจะเป็นแค่เรื่องที่ฉันคิดเองแต่มันก็ทำให้ฉันมีความสุข 
        ตอนนี้ฉันใช้เวลาอย่างมีค่า ฉันรอเวลาที่จะได้ไปหาสายหมอกเสียที ฉันไม่เคยคิดฆ่าตัวตายเพื่อตามสายหมอกไป แต่คิดที่จะมีชีวิตเพื่อทดแทนช่วงเวลาที่เขาไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ ตอนนี้ก็ยังรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีใครจะมาแทนที่สายหมอกได้ แต่จะเก้บเขาไว้ในส่วนลึกของหัวใจตลอดไป

    3. คุณคิดว่าพล็อตของคู่คุณเป็นยังไง ดีรึเปล่า

    ::  ชอบค่ะ นานๆทีจะเห็นมีพล็อตเศร้าๆ ชอบค่ะ สนุกดี

     

     

    ส่วนที่ 4 (คำถามชิงบท)

    1. คุณหลงรักสายหมอกอย่างโงหัวไม่ขึ้น รักมากที่สุด คุณเลือกที่จะสารภาพรักกับเขาหรือเก็บงำความรักนั้นไว้ในใจต่อไปดีล่ะ(ขอ เหตุผลด้วยนะคะ)

    :: ก็ ต้องเลือกสารภาพ ถึงเค้าจะไม่สนใจเรา ก็ไม่เป็นไร ดีกว่าไม่มีเวลาอีกแล้ว เราเองก็ไม่ได้หวังให้เค้ามารักเรา แค่เรามีความรุ้สึกดีๆ แบบนี้มันก็พอแล้ว แค่ให้เค้าได้รับรู้ เผื่อสักวันหนึ่งเค้าจะมองเราบ้าง  

    2. ภาพที่สายหมอกเดินควงกับผู้หญิงคนอื่น แถมยังทำเย็นชาและไม่ได้คุยกับเธอเหมือนอย่างเคยแม้แต่คำสั้นๆอย่างคำว่า สวัสดี เขายังเมิน คุณจะรู้สึกและทำอย่างไร

    ::  สงสัย กำลังอินเลิฟอย่างหนัก แม้แต่เราก็ไม่คุยด้วย ทำไงได้ ก็เค้าไม่ได้รักเรานี่นา ในเมื่อเค้ารักเธอคนนั้น เราจะทำอะไรได้ ความสุขของเค้ามันเป็นความสุขของเราด้วย แต่ฉันรู้ดีว่าในส่วนลึกของใจเรา มันเสียใจ!

    3. คุณรักสายหมอกมากแม้แต่ความตายคุณก็สามารถมอบให้เขาได้หากเขาต้องการ และเมื่อวันหนึ่งคุณได้ทราบโดยบังเอิญว่าสายหมอกเป็นโรคหัวใจและต้องผ่าตัด หัวใจเป็นการด่วนซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เขาหยุดโรงเรียนไปเป็นอาทิตย์ คุณจึงตัดสินใจมอบหัวใจของคุณให้เขาหากแต่หมอต้องการให้ผู้ปกครองของคุณมา ยืนยันว่าคุณสามารถมอบหัวใจให้เขาได้ คุณจะทำอย่างไร(ขอตั้งแต่ตอนที่คุณรู้ว่าสายหมอกเป็นโรคหัวใจ)

    ::  
        เป็นเวลาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่สายหมอกไม่มาเรียน เค้าหายไปไหน เค้าไม่สบายรึเปล่า ฉันเองกไม่มีสมาธิจะเรียนเลย มัวแต่คิดถึงเค้า
        "นี่ๆ พราว เธอรู้รึยังว่าตอนนี้สายหมอกอยู่ที่โรงพยาบาล!"
        เพื่อนสาวของฉันรีบวิ่งหน้าตาตื่นขึ้นมา ไม่จริงใช่ไหมที่เค้าอยู่โรงพยาบาล เค้าเป็นอะไรมากรึเปล่า เค้าป่วยมากมั้ย
        "เค้าเป็นอะไรน่ะ บอกฉันมาสิ!" ฉันรีบพูด
        "เค้าเป็นโรคหัวใจน่ะสิ เพื่อนของาสยหมอกเค้าบอกว่า เค้าอาจจะไม่รอดก็ได้นะพราว"
        ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันวิ่งออกมาจากมหาวิทยาลัยแล้ว ฉันรีบเรียกแท้กซี่แล้วตรงไปยังโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไปหาเค้า เค้าคนนั้นที่ฉันรักมาตลอด รัก แต่ไม่เคยบอกให้เค้ารับรุ้เลยว่าฉันรักเค้า น้ำตาไหลพร่วงพรูออกมาไม่ขาดสาย จนในที่สุดฉันก็มาถึงที่โรงพยาบาล 
        "คุณแม่ของสายหมอกใช่ไหมคะ หนูเป็นเพื่อนของสายหมอกค่ะ ตอนนี้เค้าอยู่ไหนคะคุณแม่"
        แม่ของเค้าร้องไห้มากไม่ต่างจากฉัน คุณพ่อของสายหมอกนั่งนิ่ง ฉันเห็นใบหน้าอันโศกเศร้าของคุณแม่สายหมอกแล้วฉันอดสงสารไม่ได้ 
        "แม่พูดไม่ได้หรอก ฮือๆ สายหมอกกำลังจะตาย ฮึกๆ ฮือ.."
        ฉันเดินไปถามหมอ หมอคนนี้เค้าเพิ่งจะเดินออกมาจากห้องไอซียูมาหมาดๆ 
        "คุณหมอคะ สายหมอกเค้าเป็นอะไรคะหมอ"ฉันรีบเดินเข้าไปหาหมอตั้งแต่ที่เค้าเพิ่งจะออกมาจากห้องไอซียู
        "ครับ ตอนนี้คนไข้ต้องผ่าตัดหัวใจด่วน ไม่งั้นคงไม่รอดแน่เลย" 
       
     "คุณหมอคะ มีทางอื่นที่จะทำให้เค้าหายได้โดยไม่ต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจมั้ยคะ"
        " คงไม่ได้ครับ เพราะตอนนี้ลิ้นหัวใจรั่ว ทำให้เลือดไหลย้อนกลับ คงต้องผ่าตัดด่วนเลย แต่ทางเราไม่มีใครบริจาคหัวใจมาเลยน่ะสิ มีโอกาสที่คนไข้จะไม่รอด" 
        หัวใจฉันแทบแตกสลาย น้ำตามันร่วงลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ในสมองของฉันมันมีแต่เรื่องช่วยชีวิตของเขา ถ้าหากฉันผ่าตัดหัวใจให้กับเค้า แล้วครอบครัวฉันล่ะ น้องชาย คุณพ่อ คุณแม่ ใจหนึ่งก็เหมือนอยากจะทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารัก แต่อีกใจหนึ่งก็แย้งเราว่าภาระที่เหลือจะทำยังไง พระเจ้า ได้โปรด...ช่วยฉันที ได้โปรด ให้เขาฟื้นขึ้นมาเถอะ
        "แม่คะ มาหาหนูที่โรงพยาบาลนะคะ ฮึกๆ... หนูจะรอ" 
        ตอนนี้ฉันคิดถูกแล้วใช่ไหมที่จะมอบหัวใจให้เค้า การที่เรารักเค้าโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทนมันเจ็บปวดเพียงนี้เลยเหรอ ถ้าทำได้ฉันอยากจะนายฟื้นขึ้นมามองหน้าฉันอีกครั้ง แล้วฉันจะบอกนายว่าฉันน่ะ รักนาย รักจนหมดหัวใจ รักจนสามารถสละชีวิตให้ได้ 
         และในไม่ช้า พ่อ แม่ กับน้องชายฉันก็มาถึงโรงพยาบาล
         "พราว เป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม" แม่ฉันรีบวิ่งหน้าตาตื่นมาหาฉัน
         "แม่คะ พ่อคะ ตอนนี้สายหมอกเค้าต้องผ่าตัดหัวใจด่วนค่ะ หนูต้องช่วยเค้า นะคะพ่อ แม่ ฮึก..."
         เมื่อฉันพูดจบประโยค ท่านสองคนก็เริ่มมีสีหน้าเปลี่ยนไป น้องชายของฉันก็เดินเข้ามาหา ได้โปรดเถอะค่ะ พ่อกับแม่ ให้หนุได้ช่วยเค้า
         "พราว พ่อรู้ว่าตั้งแต่เกิดมาพ่อให้ลูกเลือกทำในสิ่งที่ชอบตลอด แต่ครั้งนี้ พ่อขอได้ไหม"
         ฉันทรุดตัวลงบนเก้าอี้ ร้องไห้หนักไปกว่าเดิม คุณแม่ฉันเริ่มจะร้องไห้ตาม เราสองคนนั่งกอดกัน 
         "พ่อรู้นะ ว่าลูกรักเค้า รักจนสามารถมอบชีวิตให้ได้ แต่ลูก หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ มันจะทำใจได้เหรอ ลูกสาวของเราทั้งคนเลยนะ!!!"
         "แต่พ่อคะ เค้ากำลังจะตายนะคะพ่อ!!!" 
         "แล้วถ้าเกิดชีวิตเค้าถูกเลือกให้เป็นอย่างนั้นแล้วล่ะ ลูกเปลี่ยนได้เหรอ ห๊ะ! พราว!!!" 
         นี่พ่อกำลังหมายถึงชีวิตของสายหมอกถูกกำหนดมาแบบนั้นแล้วเหรอ ไม่จริง ไม่จริง! เค้ายังต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป ให้ฉันได้ช่วยเค้า
         "พี่ พี่จะทำอย่างนั้นได้ยังไง แล้วผมล่ะ ผมจะอยู่กับใคร" 
         "จุนบี ฮือๆๆ จุนบี ฮือๆ" 
         ตอนนี้สถานการณ์มันแย่ไปหมดแล้ว มันแย่ไปหมด ทำไม ทั้งๆที่ฉันสามารถช่วยฉันได้ ฉันสามารถทำให้เค้ามีชีวิตอยู่ได้อีก และแน่นอน ฉันต้องทำมันให้สำเร็จ
         "ถือว่า มันเป็นการเสียสละเถอะนะคะพ่อ ให้หนูได้เสียสละชีวิตตัวเองให้คนที่หนูรัก ให้หนูได้ใช้ชีวิต ให้คุ้มค่า เถอะนะคะพ่อ ตอนนี้เราไม่มีเวลาแล้ว สายหมอกเค้ากำลังจะตายนะคะ!"
         "ฮึก.. พราว มาหาพ่อหน่อยเร็ว ให้พ่อกอด อย่างน้อย ก็ครั้งสุดท้าย" 
         ตั้งแต่ ฉันจำความได้ ฉันกับพ่อกอดกันบ่อยมาก และนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้สัมผัสไออุ่นของพ่อ คุณแม่ คือคนที่เลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เกิด ฉันรักคุณแม่ รักพ่อ รักน้อง รักครอบครัวนี้ที่สุด แต่ในเมื่อฉันเป็นคนเลือกที่จะเดินทางนี้ ฉันตัดสินใจแล้ว
         "พี่ครับ ผมขอกอดพี่หน่อยนะครับ" 
         "จุนบี พี่ขอโทษจริงๆนะ นายต้องดูแลพ่อกับแม่ให้ดีๆล่ะ นะ...นายต้องเป็นลูกที่ดีนะ ฮึก.. พี่รักนายมากที่สุดในโลกเลย" 
         "ครับพี่ ฮือๆๆ พี่คือพี่ที่ดีที่สุดของผมนะครับ"
         จากนั้นเราก็กอดกันสักพัก มีพยาบาลพาฉันไปเปลี่ยนชุดเตรียมเข้าห้องผ่าตัด ฉันต้องไปเปลี่ยนชุด ฉันถูกเขนเข้าไปในห้องผ่าตัด แต่ก่อนะเข้าไปในห้องผ่าตัด ฉันเห็นคุณแม่ยืนร้องไห้อยู่กับพ่อ อย่างน้อยให้ฉันบอกลาสักนิดก็ยังดี
         "พ่อคะ ขอบคุณมากนะคะ ทะ...ที่อย่างน้อย ฮึกๆ.. ก็ให้หนูได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า หนูรักพ่อค่ะ แม่ไม่ต้องร้องไห้นะคะ พราวจะอยู่กับแม่เสมอค่ะ จุนบี นายอย่าลืมที่พี่บอกไว้นะ นายต้องทำตามที่พี่สั่งนะ พี่รักนายมากที่สุด ฮือๆๆ... และถ้าสายหมอกฟื้นขึ้นมา ฝากบอกเค้าด้วยนะคะ ว่าให้ใช้ชีวิตเผื่อหนูด้วย ฝากบอกเค้าว่า พราวรักเค้ามาก ขอบคุณมากนะคะ"
          หมด แล้วใช่ไหม เวลาของฉัน หมดแล้ว ต่อไปนี้ คือโลกที่ฉันต้องไปโดยลำพัง ขอให้เค้ามีความสุข อย่างน้อยชีวิตนี้ฉันก็ดีใจมากแล้วที่ได้พบเค้า และฉันไม่เสียใจ ที่ต้องสละชีวิตให้ เพราะฉันรักเค้า รักจนหมดหัวใจ...
     
     
    .......................................................
    สู้ๆนะคะธันกับพี่บลูเป็นกำลังใจให้ค่ะ^O^

    Name : Broken...Heart♪< My.iD > [ IP : 125.26.169.14 ]
    Email / Msn:
    วันที่: 26 เมษายน 2552 / 23:55
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×