คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ห้วงอารมณ์
เสียเปิประูห้อนอน เ้าอห้อยับายลุ ้าายมีหิสาวไร้อาภร์ยับาม ยี้าโน้มายเ้าหา อ่ายเาเอาไว้ เบทริทอสายามอพ่อบ้าน ึ่้มศีรษะทำวามเารพ
“มีอะไรเหรอาสัน” เาเอ่ยถามเสียเรียบ
“ุหนูเรอาลับมาแล้วรับ”
เบทริะั ผลัหิสาว้าายออ แล้วลุยืนในสภาพเปลือยเปล่า ่อนหยิบุลุมมาสวม ผูเือรเอวเรียบร้อย แล้วหันมาสบา
“ลับมานานหรือยั!”
“่าวที่ส่มา บอว่าเมื่อวานอนเย็นรับ”
สีหน้าเบทริแ่มื่นึ้น
“อบใมาาสัน”
“อรับท่านเบทริ ระผมอัว” เา้มศีรษะแล้วเินาห้อไป
ร่าเปลือยเปล่าบนเีย ลุเินเ้ามาสวมอา้านหลั บเม้มใบหู นเ้าอหันมาสบา ยยิ้มว้า ับไหล่มนสอ้าเอาไว้
“นทีุ่ะแ่าน้วยลับมาแล้วเหรอะ” หิสาวเอ่ยถาม แววาหม่น
“ใ่แล้วล่ะ”
“แบบนี้แล้ว ันยัะมีโอาสมาหาุอีไ้เหรอะ” เธอถามเสียหวาน
“ทำไมะไม่ไ้ล่ะ เราเอันไ้อยู่แล้ว ถ้าัน้อาระเอเธอล่ะนะ”
“เสียใัเลย่ะ แอนนาไม่อยาใหุ้แ่านเลย แบบนี้เราเอันไ้น้อยล”
มือหนายลูบไล้ใบหน้า แล้วยิ้มว้า
“ปิแล้ว ัน็ไม่ไ้นอนับเธอแ่นเียวอยู่แล้วแอนนา ะัวลไปทำไม ถ้าไม่ไ้นอนับัน เธอ็นอนับนอื่นไ้นี่ ปิเธอ็ทำแบบนั้นอยู่แล้วไม่ใ่เหรอ”
มือบายลูบไล้แผอแผ่วเบา “ผิแล้วล่ะ่ะ ั้แ่แอนนามีุ แอนนา็นอนับุแ่นเียวนะะเบทริ”
เาหัวเราะในลำอ รั้ร่าเปลือยเปล่ามาแนบิ สบาเพื่อ้นหาำอบ เาเาไม่ออเลยว่าแอนนาิอะไร แ่ไม่เป็นอะไรหรอ เพราะผู้หินนี้ ็แู่่นอนเท่านั้น ไม่ไ้มีสิทธิพิเศษอะไรนอเหนือานั้น แอนนาหรือะสู้เรอาไ้ ผู้หินนี้่าหา ที่เหมาะสมะเป็นภรรยาอเา
“ผมไม่ห้ามหรอนะแอนนา ถ้าุะนอนับใรนอาผม ผมเ้าใี”
“แอนนาทำแบบนั้นไม่ไ้หรอ่ะ เพราะแอนนารัุ” เธอบอ แล้วเย่เท้าแนบริมฝีปา
มือหนาโอบรัเอวบา ผสานริมฝีปา ลิ้นร้อนระหวัแลวามเร่าร้อน ไม่นานนัร่าามถูผลัันลบนเีย เสื้อลุมถูปลออ ร่าสูให่ผลัันให้อยู่เบื้อล่า เธอวัลิ้นร้อนลาไล้ไปามแผอแร่ เลื่อน่ำลมา ใ้มืออบุมัวนแล้วร่อมทับ
“อ่า..” เสียราแผ่วัึ้น เเ่นเียวับายหนุ่มอีน ใบหน้าเาำลัแ่ำ
มือหนาอบุมเอวบาับไว้มั่น สะโพหน้ายับึ้นล นเิเสียระทบัน น้านบนัริมฝีปาแน่น ใบหน้าแหนหาย อารม์หวามเ้าแทร เธอยสะโพใส่แรลไป ามัหวะที่อีนส่มา เสียราแผ่วัผสานเสียเนื้อระทบัน
ายหนุ่มราระหึ่มในลำอ ้วยวามพึพอใ มือยึ้นอบุมทรวออวบอิ่ม บีบเล้นอย่าไม่สนใว่าอีฝ่ายะเ็บหรือไม่ ่อนใ้นิ้วสะิยอบัว นเ้าอร้อราแผ่ว เบทริบราม วัร่าามไว้ แล้วรั้ให้หันหลั ับัวนแทรเ้าหา นหิสะท้านไหว
“อ๊ะ! เบทริ!” เธอร้อออมา
เบทริัฟัน วามเสียเสียวพุ่ทะยาน แล้วยับสะโพหน้า ใส่แรลไป เสียราระหึ่มในลำอ ผสานเสียหวานร้อลั่นไม่หยุ เธอัริมฝีปา เาทำเอาเธอแทบลั่
“เบทริันไม่ไหว!” แอนนาร้อเสียหล
ทว่านัวให่ไม่ฟัเสีย ยัใส่แรทั้หมลไป ยิ่ใล้ถึฝั่ แรยิ่หนัหน่ว และรวเร็วมาึ้น
“ันะเสร็แล้ว อ๊า!” เธอรีร้อลั่น ฟุบหน้าับหมอน เป็นัหวะเียวับที่เาหยุยับาย ไ้ยินเสียระบายลมหายใออมา
เบทริผละห่า นั่ยา้าหนึ่ ใ้แนเท้าไว้ แล้วระุยิ้มมุมปา สีหน้ายินี เพียแ่ิว่าถ้าผู้หิบนเียเป็นเรอา ีไม่น้อย เาาหวัในัวเธอหลายอย่า
“ิถึว่าที่เ้าสาวอีแล้วเหรอะ แอนนาเสียในะะเนี่ย ทั้ทีุ่เพิ่ร่วมรัับแอนนา” เธอบอเสียอน แล้วเ้าไปโอบอเาอีรั้
เบทริยยิ้ม โอบไหล่บาเอาไว้
“ถ้าอยาให้ผมยอมรับุ ุ็แ่เหนือว่าเ้าสาวที่ผมแ่าน้วย็พอ”
แอนนาะั ้อนสายามอ
“ล้อแอนนาเล่นหรือเปล่าะ แอนนาะเป็นแบบนั้นไ้ยัไ เ้าสาวุเป็นถึุหนูระูลให่ แถมยัรวยมาเสีย้วย แอนนาเอื้อมไม่ถึหรอ่ะ”
เาหันมามอ “ถ้าเป็นแบบนั้น ็อย่าเรียร้ออะไราผมแอนนา ผมใหุ้ไ้เท่านี้ เ้าใไหม!”
เธอผละห่า ยิ้มแห้ แล้วลุาเีย หยิบุลุมมาสวม แล้วเินเ้าห้อน้ำ เบทริว้าบุหรี่หัวเียุมัน แล้วอัเ้าปอ พรุ่นี้เา้อไปหาว่าที่เ้าสาวสัหน่อยแล้ว สสัยริ ๆ ว่าเธอหายไปไหนมา ถึไ้ทำานแ่อเาล้มไม่เป็นท่า
ความคิดเห็น