คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความพ่ายแพ้
4
ใครก็ได้ช่วยฉันคิดที...ฉันควรจะทำยังไงต่อไปดี TT^TT
เฮๆๆ~โห่ๆ
เสียงโห่ร้องให้กับคนผู้ชนะ ซึ่งก็คือฮงกี กับที่ 2 ซึ่งก็คือคาวาอิ และ โห่ให้กับผู้แพ้ ซึ่งมันคือ...ฉัน...T.T
ฉันเงยมาขึ้นมาแล้วก็พบกับภาพบาดตาบาดใจ ฮงกีแสดงความดีใจเต็มที่ - - ยกไม้ส่ายมือ กระโดดโลดเต้นจนน่าต่อย ส่วนคาวาอิเขายิ้มรับเล็กน้อยแต่ก็เห็นลักยิ้ม ทำให้สาวๆข้างสนาม(เรียกยัยพวกนี้ว่าแม่ยกน่าจะดีกว่า)น้ำลายย้อยกับไปเป็นแถบๆ อ๊ากกก จบสิ้นชีวิตฉัน
พวกเขาดีใจไปได้ซักพัก ก่อนที่จะเหลือบมาเห็นรถของฉันที่จอดอย่างไม่เป็นทรง ฮงกียิ้มอย่างกวนเส้นมากๆ ก่อนที่เขาจะเดินมาที่รถฉัน แต่คาวาอิไม่ได้เดินตามมา เขาเดินเข้าไปหาเพื่อนๆของเขา
ตุ้บๆๆ
ฉันเอาหัวโขกกับพวงมาลัยรถย้ำๆซ้ำๆ(แรงด้วย -.-) เพื่อให้ตัวฉันตื่นขึ้นมาเผื่อนี่จะเป็นความฝันแต่ไม่ว่าจะโขกสักเพียงไร ก็ค้นพบแต่..ความแค้น ความพ่ายแพ้ ความจริง และ ความเจ็บ - - อู้ยๆๆ หัวฉันโนป่าวเนี่ย (เพิ่งนึกได้เรอะเจ๊)
โป๊กๆๆๆ
โทษที นี่ไม่ใช่เสียงฉันเอาหัวโขกรถ แต่มันเป็นเสียงที่ฮงกีเอามือทุบกระจกรถ(ย้ำว่าทุบ) นัยน์ส่งแววแห่งความชัยชนะเต็มที่
นี่ๆๆๆ ฉันขอถามนักอ่านทุกคนหน่อยว่า คติประจำใจฉันคืออะไร...ใช่มันคือ Who care? (แคร์ทำไม) ใช่ๆๆฉันต้องไม่แคร์สิ ฮึดสู้~ =o=
ฉันเปิดประตูรถออกแรงๆ เอาให้กระแทกตัวฮงกี แต่พอดีว่าเจ้านั่นฉลาดก็เลยหลบทัน เขาก้มหน้าหัวเราะเสียงแปลก - - ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมา สบตากับฉ้านนนน (ใส่ทำนองเพลงไปด้วย -..-) แล้วเขาก็นิ่งไป นิ่งไป แววตาคล้ายๆคนถูกเอาขวดฟาดหัว ฉันสังเกตดูอีกทีเพื่อนเขาก็เดินมาสบทบกันครบ (เดินมารวมตัวกันแล้วหล่อชิบเป๋ง) แล้วพวกเขาก็ตื่นตกใจนิดหน่อย
“ผู้หญิง...”มิดไนท์พูดเป็นแรก นั่นทำให้ไอ้เจ้าตัวกวนประสาท(ฮงกี)ได้สติขึ้นมา - -
“เย้ยยยยยยย” อืม..นั่นแหละคำที่ฮงกีพูด -_-
“เอาไงดีล่ะ” นั่นดูเป็นคำที่ฉลาดที่สุด แน่นอนว่าอีธัสเป็นคนพูด ส่วนคาวาอิไม่พูดอะไร เขามัวแต่ยืนยิ้มอยู่อย่างนั้น แน่นอน...เขาดูน่ารักซำเหมอ -..-
“เฮ้ออออ พวกนายจะฉันให้ไหว้ขอโทษพวกนายรึไง โทษทีนะฉันทำยังงั้นไม่ได้หรอก เพราะพวกนายเป็นคนกวนฉันก่อนนี่นา”ฉันพูด
“กวนก่อนงั้นเหรอ...อืม..กวนก่อนเนี่ยนะ เธอคิดไงของเธอเนี่ย”ธีอัสเอ่ย
“เรานึกไม่ออกว่าเราก่อนเธอตอนไหนด้วยซ้ำ”มิดไนท์เอ่ย
เมื่อฉันได้ยินดังนั้น ก็รีบสาวเท้าเข้าไปใกล้เจ้ามิดไนท์ ที่พูดจี้ใจดำเต็มๆ เออ! ที่จริงฉันก็พาลพวกเขาก่อนน่ะแหละ กรี๊ดๆๆ ><;;;
“หวาๆๆ คุณแคร์ๆ-0-+” เสียงคาวาอิตะโกนขึ้นด้วยความร้อนรน พลางชี้ไม่ชี้มือไปที่หัวของฉัน
“อะไรของนาย - -+++”ฉันหันขวับกลับมองตาเขียว แล้วฉันก็รับรู้ถึงความรู้สึกหนืดๆที่อยู่บนหัวฉัน ก่อนจะมีเสียงของฮงกีแทรกตามมา
“หัวเธอเลือดออกอ่ะ - -;;”
อะ..อะไรนะ!! O.o
ฉันเอื้อมมือไปแตะบนหัวฉัน แล้วก็พบกับของเหลวสีแดงสด ซึ่งบัดนี้มันไหลลงมายันคงฉันแล้ว
“แว้กกกกกก”
นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่ฉันตะโกนออกไป ก่อนที่ฉันจะหมดสติไป แต่แทนที่จะล้มลงไปแล้วเจ็บ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด...ทำไมนะทำไม แต่...เจ็บหัวว่ะ -.-
ความคิดเห็น