[Fic:Teen Top] - My Supa Luv

ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 4

 ตอนที่ 4

    -- ณ คฤหาสน์อันวาบหวืม หวือหวา แห่งหนึ่ง --

     รถสปอร์ตสีดำคันหรูได้จอดไว้ถึงที่แล้ว แคปกำลังถอดเข็มขัดนิรภัยออกก่อนที่จะเดินลงรถไปเปิดประตูให้กับชอนจี นี่ก็ดึกมากแล้ว ปกติถ้าแคปมาถึงบ้านก็จะมีคนใช้ออกมาคอยรับใช้ แต่ตอนนี้ก็จะปาไป 6 ทุ่มแล้วคงไม่มีใครลุกขึ้นมาจากเตียงนอนหรอก แคปตัดสินใจอุ้มชอนจีขึ้นห้องตนเอง ถ้าจะให้พยุงเดินไปคงไม่ไหว หลับไหลอ่อนเพลียซะขนาดนั้น .... 

"หนักไม่ใช่เล่นเลยนะครับเนี่ย =,="  แคปพูดขณะที่ทั้งเดินอุ้มคนร่างบางขึ้นห้อง

     ในบ้านเงียบไปหมดมืดก็มืด ... ผมจะตกบันไดมั้ยเนี่ย ...  มือหนาพยายามบังคับมือให้บิดกลอนประตูห้องของเขาก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องและอุ้มชอนจีไปนอนที่เตียงนุ่ม ๆ ของเขา ก่อนที่จะเดินไปเปิดไฟ และหันมามองคนร่างบาง

"เฮ้ออ .... เหนื่อย ~~ - -' " 

     มือหนาสองข้างกำลังถอดกระดุมเสื้อออก ก่อนที่จะใส่ผ้าขนหนูเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายของเขา ปล่อยไว้ให้ชอนจีหลับบนเตียงอยู่คนเดียว ไม่นานร่างบางก็ค่อย ๆ รู้สึกตัวขึ้นเขาได้กลิ่นที่ไม่ใช่กลิ่นในห้องของเขาและรู้สึกได้ว่ามันแปลก ๆ ยังไงไม่รู้ ......  เปลือกตาของคนร่างบางค่อยลืมขึ้น และมองไปรอบๆ กายของเขา....  เตียงนี้มันนุ่มจริง ๆ แฮะ เขายกแขนซ้ายขึ้นมาดูเวลาบนนาฬิกาเรือนน่ารัก ตอนนี้เข็มนาฬิกามันกำลังเดินเหมือนวิ่งยังไงอย่างนั้น ร่างบางยังคงมึนๆ อยู่กับการดื่มเหล้าสามขวดครึ่งของเขา เขาจะรู้มั้ยเนี่ยว่าดื่มเยอะขนาดไหน 

     

     กลิ่นเหล้าที่ฟุ้งไปทั่วร่างกายของร่างบางทำให้อดสงสัยไม่ได้ที่กลิ่นแบบนี้มันจะอยู่กับชอนจีได้ยังไง ... เขาก้มหากลิ่นตามแขนทั้งสองข้าง เหล้าคงจะหกตอนที่เขาดื่มหนัก จนมันหกเลอะเทอะเสื้อขาว ๆ นิดหน่อย แต่กลิ่นมันก็แรงไม่หาย 

"กลิ่นเหล้านี่" ชอนจีพูดหลังจากที่เขาดมกลิ่นตามตัว 

     เสียงประตูห้องน้ำที่ดังมาจากอีกฝั่งหนึ่งของห้องของแคป มันทำให้ชอนจีตกใจและรีบนอนลงบนเตียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แคปเดินมาดูชอนจีพร้อมกับใช้ผ้าขนหนูเช็ดผม

" ยังไม่ตื่นอีกหรอ กะว่าจะให้อาบน้ำซะหน่อย .... จะปลุกดีมั้ยเนี่ย " แคปเดินไปที่เตียงของตนที่ตอนนี้ชอนจีกำลังหลับไหลอยู่ เขาตัดสินใจปลุกชอนจีเพื่อจะได้ชำระร่างกายบ้าง

" ชอนจี ไปอาบน้ำหน่อยมั้ย จะได้สดชื่น" แคปบอกกับชอนจี แต่เขาคงไม่รู้ว่าชอนจีแกล้งหลับอยู่ 

     ... ทำไงดี ไม่กล้าสู้หน้าพี่เค้าเลย เขินก็เขิน .... งั้นก็หลับอยู่นี่แหละว่ะ ...

     เมื่อไม่มีสัญญาณตอบรับจากคนร่างบางแคปจึงนึกอะไรขึ้นมาได้ เขารีบสวมชุดนอนแล้วรีบไปเตรียมน้ำอุ่น ๆ กับผ้าขนหนูเล็ก ๆ มาเช็ดตัวให้กับชอนจี ทันที ...

"ขอโทษนะฮะ " แคปพูดก่อนที่จะยื่นมือออกไปเช็ดใบหน้าเล็ก ๆ ของชอนจี 

     ในหัวของชอนจีตอนนี้คิดอะไรไม่ออกได้แต่นอนนิ่งรอเวลาเท่านั้น เค้าอยากให้มันเป็นแค่ฝันจริง ๆ เลย 

"เด่วผมเปลี่ยนชุดให้นะ" แคปบอกกับชอนจีหลังจากเช็ดตัวเสร็จ 

" o0o " 

     เปลี่ยนชุดหรอ !! ไอคนนี้บ้ารึป่าวเนี่ย ไม่ต้องก็ได้มั้ง ฮืออ .. . รึว่าทำเป็นตื่นดี ? รึจะยอมให้เค้าเปลี่ยนให้

"คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ผู้ชายด้วยกันนี่" แคปพูดระหว่างที่เดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาเปลี่ยนให้กับชอนจี 

"เออ นั่นดิ ผู้ชายด้วยกันนี่นา จะคิดมากทำไมเนี่ย  ... เฮ้ออ .. เมื่อไหร่จะฝันเสร็จว่ะ " ชอนจีพูดกับตัวเองในใจ

"แต่ว่า มันก็อายนี่นา ไม่ ๆๆๆ จะไม่ยอมให้เค้ามาทำแบบนี้หรอก " ชอนจีที่กำลังกังวลกับเรื่องนี้อยู่

     ในขณะเดียวกันแคปก็กำลังเดินเข้ามาหาชอนจีที่เตียงนอนและในมือก็มีเสื้อผ้าของเขามาด้วย... เขายิ่นมือสองข้างเข้าไปถอดกระดุมเสื้อของชอนจี และแอบมองใบหน้าอันอ่อนหวานของร่างบาง ทำไมหัวใจของเขาเต้นแรงขนาดนี้นะ 

"ฮู้วว ~~ " แคปดีดตัวขึ้นมาพร้อมกับถอนหายใจสักพักและยื่นมือหนา ๆ ไปถอดกระดุมอีกที เขาอดไม่ได้ที่จะแอบมองใบหน้าหวานๆ ของคนตรงหน้า ชอนจี ... ทำให้เขาหวั่นไหวไปหมด 

     แคปปล่อยมือจากการถอดกระดุมเสื้อของชอนจีและวางทับลงไปบนเตียงนอนนุ่ม ๆ ระหว่างใบหน้าของชอนจี และค่อย ๆ ก้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ กับคนร่างบาง และบรรจงจูบริมฝีปากบางๆ ของชอนจีอย่างอ่อนโยน... ริมฝีปากหนาค่อย ๆ บรรจงจูบและเลื่อนขึ้นมาบนหน้าผากของชอนจี ร่างสูงสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอม ๆ จากตัวของชอนจีอย่างบอกไม่ถูก 

"เฮ๊ยย .. นายทำอะไรของนายเนี่ย ไอ้โรคจิตนี่ ขโมยจูบแรกฉันไปแล้วรู้มั้ย .. -o- " ชอนจีพูดในใจ ตอนนี้ใบหน้าหวานแดงกล่ำไปหมด เขาไม่กล้าที่จะตื่นขึ้นมาสู้สถานการณ์แล้ว เขาจึงหลับต่อไป...  

     

" ทำอะไรลงไปว่ะเนี่ย " แคปรีบดีดตัวขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกตัวได้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรที่ไม่ถูกต้องอยู่ 

"เฮ้อ ... " เขาถอนหายใจแล้วจึงหันไปเปลี่ยนเสื้อให้กับชอนจีต่อ

    แคปยื่นมือไปจับกางเกงของชอนจีเพื่อจะถอดมันออกแต่คนร่างบางก็รู้สึกตัวและรีบดีดตัวขึ้นมาทันที...

"พี่จะทำอะไรอ่ะ?" ชอนจีรีบถามแคปด้วยสีหน้าตกใจ และร่างกายของร่างบางตอนนี้ก็เหลือแต่เสื้อกล้ามสีขาว

"เอ่อ .. คือ .. พี่ ... จะเปลี่ยนชุดให้อ่ะ ... .... เห็นเมาขนาดนี้พี่ก็เลยเช็ดตัวแล้วก็เปลี่ยนชุดให้ไง" แคปพูดตะกุกตะกักเหมือนทำอะไรผิด รีบแก้ตัวทันที

"ทำไมไม่ปลุกผมล่ะ?" ขอนจีถามต่อ

"พี่ปลุกแล้วไง เราไม่ตื่นเอง " 

"ใครว่าผมไม่ตื่น...... o0o" ชอนจีเผลอพูดออกไป เพราะเรื่องทั้งหมดเค้าก็รู้มันหมดแล้ว 

"อ้าว ตื่นตอนไหนครับเนี่ย แหะ ๆๆๆ " แคปอึ้งไปสักพัก 

"อ่ะ ... ป่าว ผมไม่ตื่น ผมไม่รู้เรื่อง" ชอนจีรีบปฏิเสธทีนที แต่ท่าทางของชอนจีน่าสงสัยจริงๆ 

"เฮ้อ ~ โล่งอก" แคปพูดกับตัวเองเบา ๆ

"แล้วทำไมไม่ส่งผมที่บ้านอ่ะ?" ชอนจีถามพร้อมกับใส่เสื้อของเขา

"ก็ตัวเองเมาอ่ะ ดื่มซะสามขวดครึ่งขนาดนั้น"

"ห๊าา ! สามขวดครึ่ง .... -0-" 

"อื้มม ... แล้วก็หลับคาโต๊ะอาหาร" แคปบอกกับชอนจี

"แต่ผมไม่ดื่มเหล้าขนาดนั้นอ่ะ" ชอนจีกำลังงุนงงกับเหตุการณ์

"อ้าว พี่ก็นึกว่าชอบดื่มซะอีก ก็เลยไม่ห้าม ^^" แคปพูดพร้อมกับแอบยิ้มบาง ๆ

"อ่า ๆ ช่างมันเถอะครับ ผมอยากกลับบ้านแล้วไปส่งผมหน่อยได้มั้ยฮะ?" ชอนจีบอกแคประหว่างที่ลุกขึ้นมาจากเตียง

"แต่ว่า ... นี่มันดึกมากแล้วนะ แล้วก็ไกลซะด้วย" แคปบอกด้วยความหวังดี ชอนจีรีบดูนาฬิกาที่ขณะนี้มันเดินเร็วเหลือเกิน เวลามันปาไป ตี3 กว่า ๆ แล้ว .. - -* เร็วจริง ๆ 

"แต่ว่ายายผมอยู่คนเดียวนะ" 

"แต่ว่าที่บ้านก็ดูเรียบร้อยดีนี่ ไม่น่าเป็นห่วง" 

"แต่ผมเป็นห่วงอ่ะ ไปส่งผมหน่อย ๆ นะ ๆๆ ครับ" ชอนจีอ้อนแคปด้วยน้ำเสียงหวาน

"อืมมม ... ก็ได้ ๆ ครับ .... แน่ใจนะ ว่าจะกลับจริง ๆ " แคปยังย้ำ

"อื้ม ! " ชอนจีดูท่าทางมั่นใจสุด ๆ ...