ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 2
ตอนที่ 2
ริคกี้กับชอนจีที่กำลังนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยใต้ต้นไม้ใหญ่ที่มีเสียงนกตัวเล็ก ๆ ร้อง ท่ามกลางสวนดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมโชยไปทั่วโรงเรียน
"เออ ชอนจี แล้วนายจะไปอยุ่ชมรมไหนเนี่ย" ริคกี้ถามกับเพื่อนเพราะใกล้จะถึงคาบชมรมแล้ว
"อ่า ... ไม่รู้สิ"
"งั้น อยู่ชมรมเต้นด้วยกันมั้ยล่ะ" ริคกี้ชักชวนชอนจีให้มาอยู่ชมรมเดียวกัน
"ไม่ต้องกลัวหรอก เต้นpopin น่ะสนุกออก"
"ใครว่าฉันกลัวล่ะ ก็.... น่าหนุกดีนิ" ชอนจีพูดเหมือนกับไม่เต็มใจเท่าไหร่
~ ตึง ตึ่ง ตึง ตึ๊ง.... ตึ่ง ตึง ตึ่ง ตึ๊ง ~
เสียงออดดังกังวาลภายในโรงเรียนอันหรูหราแห่งนี้ นักเรียนต่างพากันรีบเข้าห้องเพื่อเข้าชมรม
-- ณ ชมรมเต้น--
นักเรียนที่อยู่ในชมรมเต้นกำลังเตรียมตัวที่จะเต้น Poppin กันอย่างตั้งใจ เนียลและชางโจที่กำลังจัดระเบียบชุดของพวกเค้าอยู่ พอพวกเค้าแต่งแบบนี้แล้วดูเท่สุด ๆไปเลย ~ ...เสียงเพลงที่พวกเค้ากำลังได้ยิน ดังก้องไปทั้งห้อง แสดงให้เห็นว่า พวกเค้าควรที่จะเตรียมตัวได้แล้ว
"อ้าว แล้วทำไมริคกี้เค้ายังไม่มาอีก" ชางโจเอ่ยถามเพื่อนซี้ที่สงสัยว่าทำไมยังไม่มาอีก
"มาแล้วๆๆ " ริคกี้วิ่งเข้ามาพร้อมกับจับมือชอนจีให้เข้ามาพร้อมกัน
"เหนื่อยนะเนี่ย แฮะ ๆ ... จะวิ่งทำไมแค่นี้เอง" ชอนจีทั้งหอบและบ่นกับริคกี้
"นี ไม่รู้ฤทธิ์ไอ้บ้านั่นซะแล้ว" ริคกี้กระซิบบอกกับชอนจี เพราะเดี๋ยวมีคนบางคนจะได้ยิน
"อะ .. ฮะ แฮ่ม ! คิดยังไงถึงได้มาชมรมนี้ ทำโทษดีมั้ยเนี่ย .." เนียลประธานชมรมเต้นแห่งนี้พูดให้กับคนที่กำลังไม่รู้เรื่องอะไร
"แหวะ อยากจะอ้วก ทำเป็นสั่งนั่นนี่นายมีสิทธิอะไรมาสั่งชั้น ห๊าา!" ชอนจีที่ทนไม่ไหวกับคำพูดของเนียลเลยอดไม่ได้ที่จะระบายออกมาใส่หน้าของเขา
"โอ้ว โห ไม่ใช่เล่นเลยนะนาย สก๊อตจ้ำ50 ทีโทษฐานที่มาสาย และ .... ตะคอกใส่หน้าประธานชมรม ! ห้ามหยุด ถ้าหยุดก็เริ่มใหม่ โอเค๊ !"
ประธานชมรมหรอ นายเนี่ยนะจะเป็นประธานชมรม ...
เนียลบอกให้ริคกี้และชอนจีทำตามคำสั่งของเค้า แต่มีหรอที่คนหน้าหวานอย่างชอนจีจะยอมทำ และเสียงก็ถูกปิดลงเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ ....
"ไม่ทำ จะทำไม?"
"ออกไปจากห้องนี้ซะ !! " เนียลพูดตะโกนใส่ชอนจีโดยที่ไม่สนใจใครทั้งนั้น
ชอนจีรีบจับกระเป๋าของเค้าเดินออกไปจากห้องนี้ให้ไกลที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้ และเค้าก็สัญญาว่าจะไม่เดินมาเหยียบที่นี่อีก
"ชอนจี เดี๋ยว" ริคกี้พยายามรั้งตัวของชอนจีไว้แต่ก็ ไม่ทันซะแล้ว
"นายนี่ มันใช้แต่อารมณ์เป็นใหญ่จริง ๆเลย " ริคกี้รีบวิ่งออกไปตามชอนจีหลังจากได้พูดให้เนียลแทนเพื่อนด้วยสีหน้าซีเรียส
ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ที่เขานั่งเล่นกับริคกี้ตอนเที่ยงนั้น มีเพียงเสียงลมพัด ใบไม้ปลิวเท่านั้น และชอนจีที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวอย่างเจ็บใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
"นายเป็นคนแบบนี้ใช่มั้ย " น้ำตาใสๆ ไหลออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ภายในชมรมเต้นห้องนี้ต่างคนต่างเงียบและอึ้งกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เนียลได้แต่ยืนนิ่งคิดว่าเค้ากำลังทำอะไรลงไป เค้าควรจะสมน้ำหน้าสิ แต่ ... ทำไมความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเค้ามาก่อน
" เฮ๊ย แกทำอะไรลงไปว่ะ เนียล แล้วถ้าคนอื่นรู้เค้าจะมองชมรมเราแบบไหน" ชางโจที่กำลังคุมสติของเพื่อนซี้อยู่ แต่เค้ากลับไม่สนใจ ได้แต่ยืนอึ้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่นานเขาคิดจะทำอะไรบางอย่าง และรีบวิ่งออกจากห้องไป
อีกทางด้านหนึ่ง
"โถ่ เอ๊ย เนียลมันก็เป็นคนอย่างนี้แหละ อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ อย่าคิดมากเลย" ริคกี้กำลังปลอบเพื่อนไม่ให้คิดมาก ก่อนเช็ดน้ำตาให้ด้วยความห่วงใย
"เฮ๊ยๆๆๆ คนนั้น เมื่อตอนเที่ยงนี่หว่า ร้องไห้ทำไมอ่ะ " แคปพูดด้วยความตกใจเมื่อเห็นคนหน้าหวานกำลังร้องไห้
"เฮ๊ย เออว่ะ นั่นที่รักชั้นด้วยนี่ o0o มาทำอะไรตรงนี้ว่ะ " แอลโจถามกับเพื่อนชายขึ้นแล้วยืนยิ้มเมื่อเห็นคนน่ารักที่เขาว่าอีก จนแคปต้องมองดู
"ยิ้มอีกแล้ว ไอ้นี่ ไปดีกว่า"
"เฮ๊ย ไปไหนว่ะ" แอลโจรีบถามกับเพื่อนชายหลังจากหันกลับมาจากหน้าต่าง
"ไปหาไรหนุก ๆ ทำไง"
"เฮ๊ย ไปด้วย ๆ "
แคปรีบวิ่งลงมาจากชั้นบนสุดของอาคารเรียนจากห้องของเค้าพร้อมกับแอลโจ แล้วตรงมาที่ม้านั่งที่ริคกี้และชอนจีกำลังนั่งอยู่
"เป็นอะไรมากรึป่าวครับ ดื่มน้ำเย็น ๆ ก่อนนะ" แคปถามพร้อมกับยื่นขวดน้ำให้คนหน้าหวานที่น้ำตายังเป็นรอยอาบแก้มอยู่
"เฮ๊ย จะบ้าหรอว่ะ ไปยุ่งอะไรกับเค้า?" แอลโจรีบพูดแทรกขึ้น เพราะเพื่อนของเค้ากำลังทำอะไรกันแน่
ทั้งริคกี้และชอนจีก็ทำสีหน้างงงวย กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า อยู่ดี ๆ ก็มีคนแปลกหน้าเข้ามาทัก =,=
" เอ่อ... ป่ะ ปะ .. ป่าว นี่ครับ" ชอนจีตอบหน้าตาเฉยทั้งที่ยังมีรอยน้ำตาอยู่
"ถ้ามีอะไรบอกพี่ได้นะครับ เด่วพี่ช่วย ^^" แคปยังคอยปลอบอาการของชอนจีอย่างห่วงใย
ทางด้านหลังข้าง ๆผนังห้องยังมีคนแอบยืนดูด้วยความเจ็บใจ ดูเหมือนว่าเค้าจะดูแลกันดี เขาได้แต่ยืนมองด้วยความน้อยใจ เนียล เขาคิดจะทำอะไรกันแน่ เขาเดินกลับห้องด้วยหน้าตาผิดหวัง
"โถ่เอ๊ย ! ... ชั้นกำลังทำอะไรอยู่ว่ะ " เนียลกำหมัดและใส่เข้าไปที่ผนังห้องสุดแรง
"เฮ๊ย ๆ ใจเย็น ๆ " ชางโจปลอบเพื่อนที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
-- เวลา 16.00 น. --
ได้เวลากลับบ้านของเหล่านักเรียนแล้ว ต่างคนต่างพากันกลับบ้าน แต่เนียลและชางโจยังคงอยู่ในห้องซ้อมเต้น ชางโจที่กำลังซ้อมเต้นและเปิดเพลงที่สนั่นไปทั้งห้อง ต่างจากเนียลที่ตอนนี้ เค้ากำลังนอนคิดถึงแต่เรื่องเดิม ๆ เค้ากำลังหนักใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่หาย ....
"อยากขอโทษก็รีบไปนะเว๊ย เดี๋ยวจะสายเอาซะก่อน" ชางโจพูดด้วยความหวังดีหลังจากเสียงเพลงที่เค้ากำลังเต้นนั้นจบลง
"เหอะ ขอโทษหรอ .... ไม่มีทาง" เค้าตอบอย่างปากแข็ง
"เออ .. ให้จริงเถอะ"
แคปและแอลโจกำลังจะเดินทางกลับแต่บังเอิญมาเจอกับรุ่นน้องเมื่อตอนบ่ายนี้ ชอนจีที่กำลังเดินไม่สนใจใครอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าที่เศร้าหมองปนอยู่ แอลโจจึงรีบวิ่งไปทางริคกี้ที่ยืนอยู่ข้าง ๆกับชอนจีทันที ...
"เอ่อ ให้พี่เดินกลับด้วยได้ม๊า ไม่มีเพื่อนเลย" แอลโจที่แอบเดินไปตีสนิทกับริคกี้หน้าตาเฉยไม่สนเพื่อนข้าง ๆ เลย ....
"อ่อ นั่นไม่ใช่เพื่อนพี่หรอครับ?" ริคกี้ยิงคำถามใส่จนแอลโจไม่รู้จะตอบยังไง
"อ่าาา ~ ไม่ใช่หรอก ใครก็ไม่รู้อ่ะ ชอบเดินตามหลังคนหน้าตาดี อย่างงี้แหละ = =" แอลโจคิดคำพูดไว้ ก่อนที่จะพูดมันออกไป
"แต่ตอนนั้นยังเห็นเดินมาด้วยกันเลยนิฮะ" ริคกี้ยังสงสัยไม่หาย
"... 5555 อ่า .. ชะ ชะ ใช่ครับ ใช่ เพื่อนสนิทกัน" - - แอลโจขายหน้าซะงั้น แล้วริคกี้ก็ได้แต่ยิ้มตอบรับ ไม่กล้าที่จะปฏิเสธเหมือนกัน ...
"เอ่อ น้องครับ วันนี้เราไปทานข้าวด้วยกันดีมั้ยครับ พี่ทานคนเดียวมันเหงาอ่า " แคปที่กำลังพยายามชวนชอนจีไปทานข้าวด้วยกัน
"อ่อ ได้สิครับ ^^" ชอนจีตอบอย่างร่าเริง สีหน้าต่างจากเมื่อตอนบ่ายนั้น
"ว่าแต่ น้องชื่ออะไรหรอครับ?" แคปถามอย่างสงสัย ในระหว่างที่กำลังเดินกลับด้วยกัน
"ผม ชอนจีครับ "
แคปหันไปหาแอลโจที่กำลังหวานกันอยู่กับริคกี้....
"ชั้นไปก่อนนะโว้ย" แคปเอียงตัวไปกระซิบที่ข้างหูของแอลโจ ก่อนจะเดินไปกับชอนจีสองคน
"ชั้นไปก่อนนะโว้ย" แคปเอียงตัวไปกระซิบที่ข้างหูของแอลโจ ก่อนจะเดินไปกับชอนจีสองคน
"เอ่อ .... ชื่ออะไรหรอครับ" แอลโจหันกลับไปถามริคกี้ด้วยอาการยิ้มไม่หุบ
"ริคกี้ฮะ "
"ว้าวว ชื่อน่ารักเหมือนเจ้าของชื่อเลยนะฮะ"
"แล้วพี่ล่ะครับ" ริคกี้ถามกลับบ้าง
"พี่ชื่อ แอลโจนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ^ ^" แอลโจตอบด้วยสีหน้าร่าเริง
"อ่อ ... ชื่อพี่ก็น่ารักนี่ครับ ^^ " ริคกี้พูดซะแอลโจเขินไปเลย =///=
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น