พัฒนาการของเด็กกับเหตุการณ์ "ใครตด ?"

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

มีวันหนึ่งผมกำลังนั่งอยู่กับน้องวิลล์สองต่อสองในห้องนั่งเล่น น้องวิลล์กำลังง่วนอยู่กับของเล่นชิ้นโปรดอยู่ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียง "ปุ๊ด" ผมก็หันไปดูที่ต้นเสียงทันที ก็เป็นน้องวิลล์นี่ละที่ยังคงเล่นกับของเล่นชิ้นโปรดอยู่บนพื้นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

ป่าป๊าออกอาการหมั่นไส้ลูกเล็กๆที่ทำเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลยถามลูกว่า "วิลล์ครับ เมื่อกี้ใครตด"

 

วิลล์เงยหน้ามามองป่าป๊าเล็กน้อยด้วยความงุนงง และทำหน้าครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ แล้ววิลล์ก็ยิ้มและบอกว่า "ป่าป๊าตด" แล้วน้องวิลล์ก็ก้มหน้าก้มตาเล่นต่อเหมือนเดิม 

 

โดยปกติคำถามนี้วิลล์จะตอบว่า "วิลล์ตด" เสมอ ซึ่งพอวิลล์ตอบว่า "ป่าป๊าตด" ผมก็รู้สึกว่า แย่จริงๆลูกเรานี่ตอบมั่วไปมั่วมา

 

แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียง "ปุ๊ด" อีกครั้ง เลยถึงบางอ้อว่าที่แท้เป็นเสียงเนื้ออันอวบอั๋นของน้องวิลล์ที่ซึมไปด้วยเหงื่อไปถูกับพื้นไม้ในห้องนั่นเอง พอถูกันก็จะได้ยินเสียง "ปุ๊ด" ให้เข้าใจผิดไป

 

จากเรื่องที่ดูเล็กน้อยนี้ ก็มีสิ่งที่ผมรู้สึกทึ่งคือพัฒนาการและการเรียนรู้ของเด็กอายุไม่ถึงสองขวบ พึ่งเริ่มจะพูดสองคำติดกันได้เอง แต่สามารถลำดับความคิดได้หลายชั้นแล้ว

เมื่อป่าป๊าถามว่า "วิลล์ครับ เมื่อกี้ใครตด"

 

ในใจวิลล์คิด.......

 

ชั้นที่หนึ่ง: ตรูไม่ได้ตด

ชั้นที่สอง: มีตรูกับป่าป๊าอยู่กันสองคนเท่านั้น

ชั้นที่สาม: สรุปได้ว่า "ป่าป๊าตด" 

 

พัฒนาการของเด็กไม่ใช่แค่จดจำและเลียนแบบ แต่สามารถวิเคราะห์เหตุการณ์ด้วยตัวเองได้

ดังนั้นคุณพ่อคุณแม่ ขอให้รู้ไว้เลยนะครับว่าวัยนี้สำคัญมาก เราอยากใส่อะไรให้ลูกบ้างละครับ ทุกอย่างของเด็กเป็นการเรียนรู้และเสริมสร้างพัฒนาการจริงๆ อยู่ที่คุณพ่อคุณแม่แล้วละครับว่า จะเสริมสร้างให้เค้าได้เรียนรู้ยังไงแบบไหนกัน