คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Only You 2
“พี่น้าททททท”ร่างสูงตะโกนเอ่ยเรียกคนในห้องม.6
“ต้อล เรียกเบาๆก็ได้ อายคนอื่นมั่งเหอะ”นัทเดินออกมาหาต้อลที่หน้าห้อง
“พี่นัทไม่เคยได้ยินหรอ ‘ด้านได้ อายอด’ ฟอด!!”ว่าแล้วคนตัวสูงก็ก้มลงหอมแก้มร่างบาง ทำตามสำนวนเป๊ะๆ=[]=^^
“บ้าป่ะ!! เขินนะเนี่ย >///< ”ร่างบางว่าแล้วตีแขนร่างสูงเบาๆทีนึง
“แฟนใครเนี่ย เขินน่ารักจัง มาๆ เดี๋ยวต้อลจูบแก้เขินให้”คนอย่างกาต้อลพูดจริงทำจริง ใบหน้าหล่อคม โน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากบางแดง
แขนเรียวบางโอบคอของคนตรงข้าม คนในห้องมองอย่างเอือมๆ ในความหวานของคู่รักคู่นี้
“อะแฮ่ม!! ช่วยเกรงใจคนอื่นหน่อยเหอะ มดขึ้นหมดแล้วเนี่ยยยยย”ต้าเอ่ยแซวตามปกติ
ทำเอาคนเป็นพี่ชายต้องรับผลักแฟนตนเองออก
“แหม พี่ต้าก็ไปขัดจังหวะเขาทำไมกันเล่า คนนี้ใช่ป่ะพี่ชายพี่”นัทพูดพร้อมกอดคอคนเป็นรุ่นพี่ ต้าพยักหน้าตอบรับ
“ดีคับ ผมชื่อนัทครับ เรียกว่านัททิวก็ได้ถ้ามีเวลามากพอ -_-^^ ”นัททิวยิ้มให้กับนัท[อย่าพึ่ง งง นะคะท่านผู้อ่าน=[]=^^^]
“ผมชื่อรอนครับ เป็นแฟ..เอ๊ย เพื่อนสนิทนัทครับ”หนุ่มหน้ามันเอ่ยแนะนำตัว
“อืม ยินดีที่ได้รู้จักนะ”นัทยิ้มหวาน โปรยเสน่ห์ไปหนึ่งดอก
“พี่ พอเลย อย่ายิ้มงี้ ต้อลหึงนะ หวงด้วย”กาต้อลแอบเนียนกอดนัทจากข้างหลัง แล้วเอาคางเกย ก่อนที่จะหันไปหอมแก้มที่ขึ้นสีของอีกฝ่าย
“อย่าพึ่งหวานกันได้ป่ะ ช่วยฟังต่ออีกซักนิดนึง อ่ะ ผมให้พี่นัททาย ใครจะมาเรียนที่นี่ และ อยู่บ้านตูนเอ่ย ^_^”คนตัวเล็กเอ่ยแล้วยิ้มอย่างน่ารัก
“ใครอ่~า”นัทพยายามนึก
“คนนี้ไง~~~~”ร่างเล็กพูดแล้วผายมือไปด้านหลังของนัท
“สวัสดีครับ พี่นัท”เสียงใสเอ่ยอย่างสุภาพ
“แจ็ค!!! อ๊ากกกก พี่คิดถึงแจ็คจังเลย”ปฏิกิริยาเหมือนกันเด๊ะเลย ร่างบางโถมตัวกอดเด็กหนุ่มร่างสูง ต้อลไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย
ใครวะ ไอ้หน้าอ่อนตัวสูงเนี้ยะ!! {นี่สุดที่รักของผู้แต่งนะเฟ้ยยย=*=}
“เฮ้ย ไอ้ต้า ใครวะ?”ต้อลถามเพื่อนสนิท
“อ๋อ แฟนเก่าพี่นัท เฮ้ยๆ ล้อเล่นๆ ลูกพี่ลูกน้องของไอ้ตูน รู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะแจ็คชอบมาเล่นที่บ้านตูนบ่อยๆ”ต้าที่ตอนแรกเอ่ยกวนประสาทเพื่อนสนิท ก็ต้องรีบพูดใหม่เมื่อเห็นมันปล่อยรังสีเคโระออกมา เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก=[]=^^
“เออ แล้วไป ถ้าเป็นอะไรมากกว่านั้น ไอ้เด็กนั่นตายแน่”ว่าแล้วก็ปล่อยรังสีเคโระต่อ จนต้าต้องรีบเดินไปกระซิบบอกนัท
“เฮ้ยพี่นัท ไอ้ต้อลหึงแล้ว เห็นป่ะนั่นน่ะ”
“ก็ช่างดิ ตอนนี้พี่ขอกอดคนนี้ก่อน กอดลูกหมี ดีกว่ากอดกบเยอะ”ร่างบางเริ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เหมือนจะยั่วโมโหคนที่มองอยู่
“อะไรๆ นี่ของผม ติชท์ก็ไปหาโระดิ ลูกหมีอ่ะของผมนะ”ร่างล็กก็พยายามดึงคนตัวสูงกว่ามาทางตน
“อะไรอ่ะ แจ็คของพี่ต่างหาก ต้าอ่ะไปหาตูนเลย”ฝ่ายพี่ชายก็ไมยอมพยายามดึงกลับมา
“ไม่เกี่ยวอ่ะ พี่นัทแหละไปหาไอ้ต้อลเลย”
“ต้านั่นแหละ”
“พี่นัทนั่นแหละ” กลายเป็นว่าเกิดสงครามย่อยๆ ยื้อกันไปยื้อกันมา
“โอ๊ย!! ขอโทษครับ เป็นอะไรรึเปล่า”เด็กหนุ่มหน้าหวานจึงเกิดอาการเซไปชนคนที่อยู่ข้างหลัง
“เอ่อ ไม่เป็นไรๆ เฮ้อ พวกนายเล่นอะไรกันเป็นเด็กไปได้”เด็กหนุ่มบ่นอะไรเล็กน้อย ก่อนที่จะสังเกตเห็นคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ
“อ้าว ไอ้ต้อล”
“เฮ้ย ไอ้มิว แกย้ายมาเรียนทีนี่หรอ”ร่างสูงเอ่ยทักอีกฝ่าย มิวสิคพยักหน้าน้อยๆ
“ก็พ่ออ่ะดิ หาว่าฉันหม้อไปทั่ว ผู้หญิงเลยตบกันซะงั้น เกือบโดนย้ายไปโรงเรียนชายล้วนซะด้วยซ้ำไป”มิวสิคบนเล็กน้อย พร้อมโคลงหัวไปมา
“เฮ้ย แจ็คเป็นไร”ต้ายกมือขึ้นโบกมือผ่านหน้าแจ็ค แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเหม่อเสียมากกว่า
“แจ็คๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!”2พี่น้องตะโกนเรียกอีกฝ่ายเต็มที่ จนเจ้าตัวสะดุ้ง
“เอ่อ มีอะไรหรอครับ”
“ก็พี่เห็นแจ็คเหม่ออ่ะ ฮั่นแน่~ แอบชอบผู้ชายคนนั้นหรอ ฮ่าๆ”ต้าเอ่ยแซวเล่นๆ แต่ใบหน้าหวานกลับขึ้นสีแดงเรื่อ
“เอ่อ ผมตัวก่อนดีกว่า”แจ็ครีบวิ่งออกไปจากตรงนั้น
“ง่ะ สรุปแจ็คชอบไอ้คนที่ชื่อมิวสิคจริงๆหรอเนี่ย”ร่างเล็กพูดกับตัวเองก่อนจะหันไปมองหน้าของชายหนุ่มที่ทำน้องชายของเขา(?)ตกหลุมรัก
อืม~ ไอ้หน้าลิงนี่มันหล่อตรงไหนหว่า เตี้ยก็เตี้ยกว่าแจ็ค หล่อก็สู้เราไม่ได้ แล้วไอ้ท่าทางอ้อนเท้านั่นอีก มันหล่อตรงไหนวะ คนตัวเล็กคิด ซึ่งดูเหมือนจะมีการเข้าข้างตัวเองอยู่บ้าง
.
.
.
“มันคืออะไรกันนะ ไอ้อาการแบบนี้เนี่ย รักเขางั้นหรอ หรือว่า ชอบ.... ไม่เข้าใจเลยแฮะ”แจ็คที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ก็คิดหนัก
“ไม่เคยเป็นเลย ไอ้อาการแบบนี้ อากาศก็ไม่ได้ร้อน แต่ทำไมมันถึงได้ร้อนแค่ตรงหน้าที่เดียวนะ หัวใจจ๋า...อย่าเต้นให้เร็วมากได้ไหม”มือบางทาบไปที่หน้าอกข้างซ้าย
“เฮ้ย แจ็ค มานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ย”รอนที่เดินตามแจ็คลงมา{ตามคำสั่งประกาศิตของ(ว่าที่)ภรรเมีย} เมื่อเจอแจ็คก็ทักขึ้น
“เอ่อ...เปล่าหรอกไม่มีอะไร”
“นั่งด้วยนะ”ไม่ต้องรอคำอนุญาตเด็กหนุ่มก็นั่งลงข้างๆทันที
“รอน คือเรามีเรื่องจะ... เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก”คำถามที่คิดจะถามถูกเก็บไป
“เฮ้ย มีเรื่องไม่สบายใจอะไรบอกกันได้เว้ย เพื่อนกัน”
“งั้น....เราถามอะไรอย่างนะ คือ.....”
“พออยู่ใกล้คนๆนึง อยู่ดีๆใจมันก็เต้นเร็ว แล้วแบบมันร้อนๆที่หน้าอ่ะ มันคืออะไรกันหรอ อาการแบบนี้อ่ะ”แจ็คถามพร้อมนั่งกอดเข่า
“เฮ้ย อย่างเนี๊ยะ มันรักแล้ว”
“สารภาพมาซะไปแอบรักใคร”รอนถามอย่างคาดคั้น
“เปล่าซะหน่อย”ร่างบางรีบหันหน้าหนี แต่ก็ยังพอให้อีกฝ่ายเห็นว่าตัวเองหน้าแดงแค่ไหน
“บอกมาเหอะ รับรองไม่บอกใครแน่ๆ”ร่างสูงพยายามต่อรอง
“ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า~ ไม่ได้แอบรักใครซะหน่อย”
“ก็ได้ ถ้าไม่บอกมันก็ต้องเล่นวิธีนี้”ร่างสูงถกแขนเสื้อขึ้นทั้ง2ข้าง แจ็คมองอย่าง งงๆเล็กน้อย ก่อนที่จะรู้ว่ามันคืออะไร
“ฮ่าๆๆๆๆ รอนปล่อยนะ ฮ่าๆๆๆ โอ๊ย ปล่อยน้า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ โอเคๆ บอกแล้วๆ”รับรองว่าถ้าเขาไม่ตกลงได้ขาดใจตายแน่ๆ
“เอ้า บอกมาดิ๊!!”
“....”ปากบางขยับเล็กน้อย เหมือนไม่ได้พูดเสียมากกว่า ทำเอาอีกฝ่ายต้องขยับตัวไปใกล้ๆ
“พี่...”ก็ยังได้ยินแบบแผ่วๆ
“อะไรนะ”เมื่อไม่ได้ดั่งใจ ก็ต้องขยับไปซะแบบใกล้ชิด จนดูเหมือนจะหอมแก้มกันเสียมากกว่า
“พี่มิวสิค”เมื่อแจ็คมั่นใจแล้วว่ารอนได้ยินก็รีบลุกขึ้น วิ่งหนีไป
“แล้วไอ้คนที่ชื่อมิวสิคเนี่ย....ใครวะ”ร่างสูงเกาหัวเล็กน้อยอย่างงง
“เอ้อ หรือว่าไอ้ปังคุงที่เป็นเพื่อนกับแฟนของพี่นัท”เมื่อนึกขึ้นได้คลับคล้ายคลับคลา ก็รีบวิ่งขึ้นไปรายงานนัททันที
ความคิดเห็น