คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ใบหย่า!!!
รถเ๋สีำับรถมาออยู่ที่หน้าฤหาสน์ รันารา นัสืบหนุ่มหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรหานาย้าสาว “ฮัลโหล ุธาร ผมมาอยู่หน้าบ้านุแล้วนะรับ” นัสืบหนุ่มว่า “โอเ เี๋ยวันรีบลไป” ลาธารว่าแล้ววาสาย ใส่เสื้อลุมสีำัวโปรลไปเพราะหล่อนอยู่ในุนอน เรว่าะูโป๊มาไปหาไม่สวมเสื้อลุมทับ ลไป้าล่าพบเห็น สุนธรส อ่านหนัสืออยู่ที่ห้อนั่เล่นเมื่อเห็นลูสาวลมา ึถามไปว่า “ธาร ะไปไหนหรือลู” “หนูะไปหาเพื่อนที่หน้าบ้าน่ะแม่” ลาธารล่าวไปพลาเินไป้วย “ไม่เิเาเ้ามาบ้านล่ะธาร” “เามาแป๊ปเียวแล้วะลับเลย่ะ” เมื่อสุนธรสไม่ทัท้วอะไร ลาธารึเินไปหน้าบ้านเพื่อหานัสืบหนุ่ม อาาศ้านอูเย็นสบาย สายลมพัผ่านมาพาให้ระโปรุนอนอหิสาวระบัไหว แสันทร์ส่อสว่าเลือนรา เินไปไม่นาน็เห็นนัสืบหนุ่มมารออยู่หน้ารถแล้ว “ไหนที่อยู่อมัน” ลาธารว่า้วยวามื่นเ้น ในใอยาะรู้เ็มทนว่าบ้านอวาวอยู่ที่ไหน ะไ้บุไปเือนให้ถึที่ นัสืบหนุ่มส่อเอสารสีน้ำาลให้นาย้าสาว ลาธารเปิอออมาเป็นระาษที่เป็นเส้นทาาฤหาสน์ รันาราไปยับ้านอ ิ๊สาวอสามีอหล่อน ลาธาราวาวึ้นมาทันใ ไม่ิว่านัสืบที่้ามาะทำานไ้ีนานี้ ไม่เปลือแรที่หล่อนะ้อทำเอับมือ ้วยนัสืบหนุ่มทำมาให้เรียบร้อย “อบุมาเลยนะ” ลาธารวัเ็เิน ออมายื่นให้นัสืบหนุ่ม “อบุรับ ุธารถ้ามีอะไรอยาะให้ผมทำ บอมาไ้เลยนะรับ” นัสืบหนุ่มยมือไหว้ลาธาร่อนะหยิบเ็เินนั้นไป “ทีนี้เหลือแ่อย่าเียว ือไปสืบมาว่าที่ทำานอมันอยู่ที่ไหน” ลาธารว่า ในใอยาะประานให้นที่ทำานอวาวไ้รับรู้ว่ามันเป็นเมียน้อยอสามีัน ถ้ารู้เมื่อไรละ็หล่อนะทำมันทันที “มีอะไรเพิ่มเิมเี๋ยวันะโทรไปหาุเอ” ลาธารล่าวเสร็ ็ปล่อยให้นัสืบหนุ่มับรถลับบ้านไปพัผ่อน พรุ่นี้ื่นมา็รอรับำสั่าหล่อนให้ทำอะไร่อไป เมื่อรถอนัสืบหนุ่มับผ่านไปไ้ไม่นาน รถอธนล็ับมาอที่ฤหาสน์ รันารามาิๆ ลาธารัวลว่าสามีอหล่อนะเห็นภาพที่นัสืบหนุ่มุยับหล่อนหรือไม่ ลาธารเลือที่ยืนนิ่เยๆรอให้สามี้าวออมาารถแล้วเป็นนพูีว่า “เมื่อี้ ุไุ้ยับใรหรือเปล่า” ธนลเห็นแวบๆว่ามีรถมาออยู่ที่หน้าบ้าน แ่ไม่รู้ว่าภรรยาอเาไุ้ยับใรนนั้นหรือเปล่า ลาธารรู้ว่าสามีอหล่อนยัไม่รู้เรื่อนี้ โล่อไปทีึอบสามีไปแบบเนียนๆว่า “ไม่ไุ้ยับใรนี่ะ ันมายืนรอุ่าหา” ลาธารพยายามหน้าบึ้สร้าสถานาร์ให้ลมลืน “ันบอุแล้วไะว่าถ้าลับบ้านึอี ันะไม่ใหุ้เ้าบ้าน” ลาธารพยายามรื้อฟื้นเรื่อที่เยพูมา “แหม วันนี้ผมิานริๆนะุให้โอาสผมอีรั้ไ้ไหม” ธนลปาหวานเหมือนเ่นเย หอมแ้มลาธารเพื่อให้ภรรยารู้สึี “โอเ วันนี้ันยัไม่ทำอะไรุ” ลาธารล่าวเพราะอารม์ี้วยรู้แล้วว่าที่พัอิ๊อเาอยู่ที่ไหน “ที่รัผมน่ารัที่สุเลย” ธนลยิ้มหน้าบานูมือลาธารให้เ้าบ้าน้วยัน หาทว่ายัไม่ทันเิน ลาธาร็เห็นอเอสารสีน้ำาลที่ิมาับมืออี้าอเา “ออะไรหรือะุ” ลาธารถาม้วยวามสสัย “อเอสารสำัที่ทำานอผมน่ะรับ” ธนลเลือที่ะอบแบบนั้น ไม่อยาบอภรรยาว่าอเอสารที่เาถือมานั้นเป็นเอสารใบหย่าอธนลับลาธารนั่นเอ!!!!!
ความคิดเห็น