จอมใจเฟยลี่เซียน
เรื่องราวของหญิงสาวหลงยุคกับองค์ชายจิตหลุดไม่สมประกอบ
“ข้าต้องการให้เจ้าถอนหมั้น สตรีไร้ทรวงอกอย่างเจ้าข้าไม่ชอบ” หญิงสาวมองนิ้วเรียวยาวที่ยื่นมาตรงหน้าในระยะประชันชิดด้วยสายตาเรียบเฉย ปรายตาขึ้นมองใบหน้างามของว่าที่คู่หมั้นที่ไม่เหมาะกับนิสัยของเขาอย่างเบื่อหน่าย เสตามองหนังสือในมืออย่างไม่สนใจ ปากพึมพำเสียงดังให้อีกฝ่ายได้ยิน
“เรื่องมากจริง…ไอ้นั่นของท่านมันก็เหมาะกับทรวงอกของข้านั่นแล”
เป็นครั้งแรกที่อวิ้นเซียนรู้ซึ่งถึงคำว่า 'พูดไม่ออก' อย่างแท้จริง อ้าปากพะงาบๆทั้งที่ดวงตาลอบพิจารณาใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ นางเป็นคนที่งามจนน่าตกตะลึง ถ้าไม่นับนิสัยปากเสียชวนประหารนั่นเขาเองก็พอทำใจได้กระมังกับเรื่องหมั้นหมาย แต่พอเลื่อนสายตาลงอีกนิด ไม่ว่ายังไงกระดานโต้คลื่นนั่นก็ชวนหงุดหงิดจริงๆ ให้ตาย...
ที่สำคัญนางนั้น...
“ร…ไร้ยางอายที่สุด!”
..........................................................................................
Talk talk
หลายคนอาจจะสงสัยเกี่ยวกับชื่อเรื่องที่มีที่มาน่างงงวย
ซึ่งเรื่องนี้นิสัยบทอาจจะสลับกันอยู่(ไม่)น้อย จงโปรดทำใจ
ดังนั้นชื่อเรื่องก็จำต้องเปลี่ยน
จากที่มันควรจะเป็น 'จอมใจราชันย์' หรือไม่ก็ 'จอมใจอวิ้นเซียน' ผู้เป็นพระเอก
ประโยคหลังจึงเปลี่ยนไปแทนที่ด้วยชื่อนางเอกแทน (ฮา)
เรื่องนี้คำราชาศัพท์น้อยนิดนัก เพราะกล่าวถึงเรื่องนอกวัง
หรือก็คือองค์ชายคนสุดท้องที่โดนสปอยล์จนเสียคน
และไร้ตัวตนจนน่าร้องไห้
ปล. ขอให้สนุกกับการอ่าน เรื่องแรกต้องทำใจ ฝากไว้ในอ้อมกอดด้วยเน้อ
...................................................................................................
:) :)
Shalunla
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น