คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 6
ตอนที่ 6
“มาแล้วๆ” พี่อนยูตะโกนบอกหลังจากที่เราพวกเค้าเกือบชั่วโมง!!!
“รอนานมั้ย โทษทีนะ รถติดมากเลย”
“รอไม่เท่าไรหรอก พวกเราหิวกันมากแล้ว”
“อ้าว นี่พวกนายยังไม่ได้กินอะไรเลยหรอเนี้ย”
“อื้ม ตั้งแต่ลงเครื่องมาอ่ะ”
“ตายละ เดี๋ยวชั้นพาพวกนายไปหาอะรกินกันก่อนละกัน”
“แล้วน้องสาวเธอละ”
“อยู่ในรถ”
“อ่อ อื้ม แล้วนี่รถมันจะพอหรอ”
“พอสิ ชั้นเอามาสองคัน”
“อ่อ ดีเลยน้องขับใช่มั้ย”
“อื้มใช่ เด๋วนาย จงฮยอนคีย์มานั่งกับชั้นนะ ส่วนมินโฮกับแทมินไปนั่งที่รถน้องชั้น”
“อื้มโอเคๆเดี๋ยวชั้นไปคุยกับพวกนั้นก่อน”
“อืมๆ”
“มีอะไรอ่ะพี่อนยู”
“คือ ลีอึนเค้าบอกว่าเค้าจะพาเราไปกินข้าวกันแล้วรถคันเดียวอาจะนั่งไม่พอคน เค้าเลยเอารถอีกขันมาด้วยซึ่งน้อง
สาวเค้าขับเค้าบอกว่า ให้จงฮยอนกับคีย์ไปนั่งรถขันลีอึนแล้วมินโฮกับแทมินไปนั่งกับจีฮุนโอเคมั้ยอ่ะ”
“อื้มม ไม่มีปัญหาหรอก ถ้าได้นั่งกับแทม”
“O//////O”
“ไม่ต้องมากก็ได้แกดูสิแทมินเค้าหน้าแดงหมดแล้ววว”
“ผมเปล่าหน้าแดงนะฮะ”
“เอ่อออ คุยกันเสร็จหรอยังค่ะ จะได้รีบไปกินข้าวกันเห็นว่าหิวกันอยู่^^”(ยัยมารขวางคอ-*-)
“อื้ม เข้าใจกันหมดละ งั้นแยกย้ายนะ ไปเจอกันร้านอาหารละกัน”
เมื่อถึงลานจอดรถ
“นี่น้องสาวชั้นจะแนะนำให้รู้จัก นี่ ลีจีฮุน จ๊ะ”
“สวัสดีครับ”
“นี่เค้าอายุมากกว่าเธอ เรียกว่าพี่สาวก็ได้นะ”
“ครับนูน่า”
“สวัสดีจ๊ะแทมินมินโฮ ฝากตัวด้วยนะ”
“ฮะ/ครับ”
“ขึ้นรถเถอะ จะได้รีบไป”
“ฮะ ^^”
ในระหว่างนั้นแทมินได้ถามนู่นถามนี่เกี่ยวกับประเทศไทยว่าเป็นยังไง
“แล้วเราจะไปกินอะไรที่ไหนอ่ะครับ”
“อ่อ ไปแถวรังสิตน่ะ ห้างฟิวเจอร์ปาร์ค”
“ว๊าววววว เคยไปเป็นครั้งแรกตื่นเต้นจังง><~”
“^^”
ขับรถมาได้สักพักก็ถึงฟิวเจอร์ปาร์ค
“โหหหหห ฟิวเจอร์ปาร์คใหญมากเลยอ่า ชัดอยากเข้าไปแล้วสิ พี่จีฮุนพาผมเค้าไปหน่อยสิ”
“เดี๋ยวก่อนสิแทมิน เราต้องรอพวกนั้นด้วยนะ” มินโฮบอก
“เอ้ออ ใช่ลืมเลยอ่ะ”
“นี่แทมิน อย่าไปเข้าใกล้พี่จีฮุนมากนะ พี่ว่าไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไร” พี่มินโฮกระซิบผม
“งั้นหรอ ผมนึกว่าพี่มินโฮจะหึงผมซะอีก”
“O///o หึงหรอ หึงเหิงอะไร เปล๊า ไม่ได้หึง พี่แค่เป็นห่วงเฉยๆ แล้วก็เดินใกล้พี่เข้าไว้ละ เดี๋ยวจะหลงอีก”
“ครับ^^”
“เราไปรอข้างหน้ากันก่อนมั้ย ตรงนี้มันร้อน”
“ครับ”
“เดี๋ยวพี่ขอโทรหาพี่อึนฮุนก่อนนะ รอที่นี้แปปนึงนะ”
“ฮะ/ครับ”
“พี่มินโฮฮะ ร้อนจังเลยอ่ะ เข้าไปข้างในได้มั้ยอ่ะ”
“รอแปปนึงนะแทม รอตรงนี้ก่อนเด๋วพวกนั้นก็มาแล้ว”
“ฮะ ผมจะรอ T^T”
“อ๊ะ มากันแล้ว ทำไมนานจังเลยอ่ะ รถติดหรอ”
“นิดหน่อยน่ะ พอดีไปผิดทางด้วย 555+”
“ผมว่ารีบๆไปเข้าเถอะ ร้อนมากๆเลย”
"อื้ม"
_______________________________________เพิ่ม_______________________________________
ปล. ให้อ่านจากคำว่าฉันเป็นชั้นเพื่ออรรถรสในการอ่าน ^^
เดินมาในห้างได้สักพัก ใครบ้างคนก็ตะโกนด้วยคงวามโมโหหิวว่า
"โอ๊ย ฉันหิว หิวจะแย่แล้วเนี้ย อึนฮุนเมื่อไรจะได้ไปกินข้าวกันสักทีเนี้ย" ไม่ใช่ใครที่ไหน อนยูนี่เอง ตั้งแต่ลงเครื่องยังไม่ได้กินอะไรแค่เซนวิสกันน้ำแก้วนึงเพียงแค่นั้น ความจริงคนอื่นก็หิว แต่แค่ไม่แสดงออกแค่นั้น
"อีกสักแป๊ปได้ม๊ะเดี๋ยวฉันพาไปกิน KFC"
"KFC คืออะไรอ่ะ" (ไม่รู้ที่เกาหลีมีมั้ยเพราะไม่เคยไปเกาหลี มีไม่มีต้องขอโทษด้วยเน้อ)
"ร้านไก่ทอด!! จะไปกินมั้ย"
"ฉันรอเธอได้เป็นชั่วโมงเลยละอึนฮุน"
"อือฮึ ไม่ถึงชั่วโมงหรอก เธอกับพวกเด็กๆไปรอกันตรงนู้นก่อนก็ได้"
"อื้มๆ ไปเถอะเด็กๆ"
"ครับ!!~"
"พี่มินฮะ ผมกลัวจัง"
"กลัวอะไรหรอ??"
"คนเยอะมากเลยครับ ผมกลัวหลงอ่ะ"
"หรอ งั้นมานี่"
" อ๊ะ!!"
"พี่มินจะทำอะไรครับปล่อยผมนะ"
"อ้าวกลัวหลงไม่ใช่หรอ อยู่ในอ้อมกอดของพี่น่ะดีแล้วแบบนี้ไม่หลงง่ายๆหรอก"
"แต่พี่ฮะ -//////-"
"เน่ๆๆ พวกนายสองคนน้อยๆหน่อยนะอย่าให้เราสองคนทำแบบนั้นบ้าง"
"เราสองคนหมายความว่าไงห๊ะ ไอ้เป็ด"
"เธอกับฉันเราสองคนไงละจ๊ะ ที่รักคิมคีย์"
"แหวะ ไปไกลๆเลย"
"แม่นางคิมคีย์ของข้า ท่านจะไปไหน ท่านกลับมานะ ยอดรักของข้าาา"
(จงไปแล้วค่ะ ชนว คนไหนก็ได้ตามจงกลับมาที๊)
"งั้นนั่งรอตรงนี้เถอะ"
"ครับ"
"โอ๊ะ นั้นพี่มิน มีน้ำตกตรงนั้นด้วย ผมไปดูนะฮะ"
"อื้ม"
"อ้าาาา~~ ดูแทมินมีความสุขจริงๆนะ
"ไร้เดียงสาตามประสาเด็ก ㅋㅋㅋ "
"ประมาณนั้นแหละ 555 "
10 นาทีผ่านไป (ไวเหมือนโกหก)
"อ่าาา เมื่อไรยัยอึนฮุนจะมาสักทีนะ รอจนน้ำลายไหลแล้วเนี้ย"
"วู้ วู้ ว้าวว ㅋㅋㅋ"
"แทมินไม่เหนื่อยบ้างหรือไงนะเล่นสิบนาทีกว่าๆแล้วนะ"
"เด็กก็งี้แหละ พอเหนื่อยก็กินแหลกเลย"
"อ่อๆ"
"พี่มาแล้วๆ"
"ยัยอึนฮุนไปไหนมาตั้งนานห๊ะ"
"ซื้อเสื้อผ้าแล้วก็ของใช้จำเป็นนิดๆหน่อยๆน่ะ"
"รู้มั้ยพวกฉันหิวกันจะตายแล้วเนี้ย"
"รู้แล้วๆ เดี๋ยวให้จีฮุนพาไปที่ร้านก่อนละกัน ฝากด้วยละกันจี"
"อื้มๆ"
" นี่เธอชื่อสั้นๆว่าจีหรอ"
"อื้มจะเรียกอย่างงั้นก็ได้"
"เหมือนจีดราก้อนเลย 555 ฉันจะเรียกเธอว่าจีเฉยๆได้มั้ยเนี้ย"
"พี่มินฮะ หรอไปกันเถอะ"
"อื้มๆ"
"ชื่อสั้นๆของนายชื่อมินหรอ"
"ทำไม"
"ฉันก็จะได้เรียกนายว่ามินเฉยๆไง มินมินมินๆๆๆ"
"เธอ!!!"
"พี่มินฮะ"
"จีฮุนฉันขอเตือนไว้ก่อนนะ คนที่จะเรียกฉันว่ามินได้คนเดียวคือแทมินเท่านั้น"
"อ๋อ หรอ งั้นนายจะเรียกฉันว่าจีทำไมละ"
"โอเค ฉันขอโทษ แล้วเธอ ห้ามเรียกฉันว่ามินอีก"
"แค่เรียกชื่อมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ"
"เธอไม่รู้อะไรหรอก เธอไม่ควรรู้อะไรเลยด้วยซ้ำ"
"..."
"ไปจากตรงนี้เถอะแทม ไปไกลๆจากผู้หญิงคนนี้ได้ยิ่งดี"
"แต่พี่ฮะ..."
"ไป พี่บอกให้ไป!!!!"
"อาาา ไปกิน KFC กันเถอะ ฉันหิวจะตายอยู่แล้วนะ"
"พี่อนยูไปก่อนเถอะครับ เดี๋ยวเราสองคนไปกับพี่อึนฮุน"
"เอาอย่างนั้นก็ได้ เดี๋ยวเอาเบอร์พี่อึนฮุนไปแล้วโทรหาพี่เค้าละกัน"
"ครับ"
"มะ มินโฮ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ"
"ไม่ต้องมาแตะเนื้อต้องตัวฉัน!!!!"
"เราไปกันเถอะฮะ พี่จีฮุน เดี๋ยวผมจะอธิบายให้ฟัง" คีย์พูดตัดบท
"อื้ม"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ นายก็รู้"
"ครับผมรู้"
"พี่ว่าการเรียกชื่อมันไม่สำคัญขนาดนั้นนะ"
"ครับ ตอนแรกผมก็คิดเหมือนพี่นั้นแหละ ผมว่ามันไร้สาระจะตายไป พอผมรู้ผมก็ว่ามันสำคัญจิงๆนั้นแหละ"
"อืม งั้นฉันฝากขอโทษเค้าด้วยละกัน"
"ครับ"
____________________________________________
อ่าา จบไปแล้วตอนนึงค่ะ ฮ้าา ดีใจจัง
เรื่องเริ่มสนุกขึ้นแล้วใช่มั้ยล้า
มินโฮของเราเวลาโกรธก็น่ากลัวใช่ย่อยเลยนะเนี้ย
อยากรู้ว่าเป็นยังไงต่อไป ติมตามชมตอนนี้ต่อไปนะค่ะ
รักคนคอมเม้นท์ จุ๊บๆ
ความคิดเห็น