Lesbians กับตำนานรอคอย...วิญญาณเพลงรัก

                 
 

                  นาอูริ...ฉันก็ไม่รู้นะ ครั้งเเรกที่เรา 2 เจอกันน่ะ ก็ไม่รู้ทำไมว่าฉันจะต้องออกมาให้เธอเห็นฉันด้วย

ทั้งๆที่ฉันควรจะนั่งนับวันรอคนๆนั้นของฉัน อยู่ในห้องนั้นต่อไปจะดีซะกว่า คงเป็นเพราะ เจตนาจริงๆในตอนเเรก

ฉันเเค่เหงาละมั้ง เเค่อยากเปล่งเสียงพูดกับใครสักคนหนึ่ง ก็...นานมากเเล้วที่ไม่ได้พูดกับใครเลย เเต่พอได้มา

รู้จักเธอจริงๆจังๆ มองตาเธอ จับมือเธอ เเเละ...ได้กอดเธอ บางครั้งมันก็ทำให้ฉันลืมใครสักคน ที่ฉันนั่งนับวันรอ

เธอคนนั้นเเบบลมๆเเล้งๆไปเลย ทั้งที่จริงเเล้ว ก่อนที่จะได้มารู้จักกับเธอนะนาอูริ ไม่มีวินาทีไหนที่ฉันจะไม่่คิดถึง

เขา ไม่มีวินาทีไหนที่ฉันจะไม่เจ็บปวด เเละไม่มีวินาทีไหนที่ฉันจะไม่วิงวอน ขอพรต่อพระเจ้าหวังว่าจะให้เขากลับ

มา ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีความสุขได้ถึงขนาดนี้นะ นาอูริ

ต่อจากนี้ไป...เราคงไม่ได้เจอกันอีกเเล้ว เเละเรื่องราวของฉัน มันจะหายสาบสูญไป พร้อมๆกับพวกเธอชั้น ม.5

รุ่นสุดท้ายของโรงเรียนนี้ อดีตที่เเสนเลวร้าย โศกนาฎกรรมของโรงเรียนนี้ จะถูกทำลายไปซัีกที ดูเเลตัวเองดีๆ

นะนาอูริ ลาก่อน...

 

1คอมเม้น=1ล้านกำลังใจ T_T