ตกลงเราเป็นอะไรกับเธอ

ลำดับตอนที่ #5 : นาทีระทึกใจ

ในเย็นวันนั้น

ไม่รู้ทำไมเวลาเธอไปร่างกายไม่มีเรี่ยวแรง......

หวัดดีค่ะ   ตรู๊ด.....  เวงกาม  ยิงมาให้โทรกลับ  แต่ทำไมพึ่งให้โทรมาตอนนี้ล่ะ นี้มัน 4 ทุ่มแล้วนะ ทุกทีนอนไปแล้วนี้หว่า  เอาวะ!!โทรก็โทรเฟ้ย!!!  -o-;

“หวาด เด ฮะ”  เอาวะ ลองพูดแบบเสียงคนเมา กะง่วงนอนก็แล้วกัน เผื่อพี่เอกจะไม่ใช่คนรับ อาจพลาดเป็นแฟนก็ได้.... เสียวโว้ย!!! 

“สวัสดีค่ะ” เฮ้ย!!! เสียงผู้หญิง  ToT ปอดแหกซะแล้วสิเรา แงๆๆๆ  sad  จัง

“ไม่ทราบว่าใครคะ” เอาละเฟ้ย!!!  ถามพร้อมกันอีกต่างหาก 

“ไม่ทราบว่าได้โทรมาเบอร์นี้หรือเปล่วคะ” เฮ้ย!! คำถามตะกี๊ทำไมไม่ตอบมาก่อนละ  มันข้องใจหลายๆ -^-

“อ๋อ!! เปล่าฮะ โทรผิด แล้ว...”  จะเป็นตัวเล็กของพี่เอกหรือเปล่าเนี้ย 

“งั้นแค่นี้นะคะ” ตรู๊ด......

มารยาทดีเจงๆเลยนะแม่คู้นนน  พูดซะห้วนเชียว แฟนแหงๆ ...แต่ว่านะ  ถ้ามันเป็นแบบนี้...แสดงว่า...พี่เอกลบเบอร์เราออกไปแล้วสินะ  TToTT 

........................... ........................... ...........................จบตอน ........................... ........................... ...........................

ตอนนี้สั้นไปหน่อย นึกเรื่องไม่ออกแล้ว  คงใกล้จบแล้วล่ะเจ้าค่ะ แต่ก็จะพยายามแต่ยืดไว้ TT^TT : tea-cup