ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fantasy Online

    ลำดับตอนที่ #2 : เหตุผล...100%

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ย. 54


     *รับสายหน่อยคร๊าป รับสายหน่อยคร๊าป รับสายหน่อยโว๊ย รับสายสักที่สิว่ะ* ลมรีบเอามือถือออกมาดูว่าใครโทรมาและก็เห็นเป็นแม่ภานั้นเอง เลยกดรับสาย “ว่าไงครับแม่ ถึงแล้วหรอ ได้ครับ ครับ เดียวแม่จอดรอตรงทางส่งของก็ได้ครับ ครับ เดียวลม ขึ้นไปขนของใส่ลิฟท์แล้วเจอกันข้างล่างนะครับ” ลมพูดเสร็จก็ว่างสายไปแล้วหันมาบอกกับเพื่อนว่าแม่มาแล้ว

     

    “แล้วนี้จะย้ายของไปไว้คอนโดเลยป่ะเดียวไปช่วยขนให้ อยากเห็นห้องลม อะ” 

     

    “..........”

     

    “ใช่เดียวข้าน้อยจะไปช่วยคุณชายลมย้าย ของเองขอรับ”

     

    “อืม ใช่อยากเห็นน้องสาวมึงด้วยว่ะ สวยป่ะไม่เคยเอารูปมาให้ดูสักที่จะหวงไปไหนว่ะ”

     

    แทม   บอลแค่พยังหน้าเฉยๆ   เอ็ด   โอ๊ด

     

    “ก็เอาของเข้าเลยนะ งันไปขนของจางหน้าหอกันก่อนละกัน เราเอาออกมาวางไว้หน้าทางเข้าหอแล้ว”

     

    ทั่งหมดเลยเดินกันไปคุยกันไปจนถึง ชั้น8 แล้วก็ขนของลงลิฟท์ พอลงมาถึงก็เจอกับแม่ของ ลมยืนรออยู่หลังรถ BMW คันเดิม ทุกคนสวัดดีแม่ภาแล้วก็ช่วยกันขนของขึ้นรถ และแม่ภาก็ขับรถไปคอนโด โดยดีลมนั้งหน้า ที่เหลือนั้งอัดกันไปข้างหลัง

     

    พอถึงคอนโดทุกคนก็ช่วยกันขนของขึ้นชั้น24 ซึงห้องของลม อยู่ชั้นบนสุด พอยกของเสร็ดหมดแล้วแม่ภาก็บอก ลมว่าเดียวแม่กลับกาญจนบุรีก่อน เพราะตอนหัวค่ำแม่มีกินเลี้ยงงานแต่งงานลูกเพื่อนแม่ ลมก็เดินเข้าไปกอดแม่แล้วก็ยืนส่งแม่จนแม่ออกจากคอนโดไปลมก็ขึ้นไปบนห้องของตัวเอง

     

    ทุกคนช่วยกันจัดห้องและจัดของให้ลม มีแต่โอ๊ตบ่นไม่หยุดปากว่าทำไม ก้อยไม่อยู่ อะไรประมาณนั้นพอจัดของเสร็จทุกคนก็นั้งพักกันตรงระเบียงห้องเอ็ตก็พูดขึ้นมาว่า “ลมตกลงจะเอาไงจะเข้าไปเล่นเกมกับพวกเราเปล่าว่ะ” ทุกคนหันหน้ามามองลม “เล่นดิที่ออกมาอยู่เองก็เพราะที่หอมันไม่ให้เล่นด้วยก็คิดอยู่ว่าเดียวพรุ่งนี้จะออกไปซื้อเครื่องเกม ที่ห้างอะ จะไปด้วยกันป่ะละ”แค่นั้นทุกคนก็พยักหน้าว่าจะไปด้วยกัน “ลมที่มึงจะเข้าไปเล่นเกมนี้คงไม่ใช่เพราะพวกเราชวนเล่นใช่ป่ะ แต่มึงจะเข้าไปจีบคนที่มึงบอกว่ามึงแอบชอบอยู่อะนะ” ลมแค่พนักหน้าแทนคำตอบ

     

    “มึงนี้ถ้าจะเอาจริงว่ะ จะช่วยสอนให้ก็ไม่เอา” แทมพูดขึ้นแล้วมองหน้าลม “ก็อยากลองพยามด้วยตัวเองดู ก็แค่นั้นเอง” “หรอนี้พยามแล้วว่างั่น จำได้ป่ะตอนก่อนวันวาเลนไทย์อะ โทรมาบอกว่าให้ซื้อดอกกุหลาบให้ที่ เพราะว่าในโรงเรียนไม่ให้เอามาขาย ไอ้แทม มันก็ไปซื้อมาให้แล้วยังไง มึงแค่เอาเข้าไปวางบนโต๊ะเขา แค่นั้น กูอยากรู้จริงๆ วะเขาจะรู้เปล่าวะว่าใครให้เค้า แค่นั้นพยามแล้ว” โอ๊ตโวย “อืมก็เราอายนิแล้วก็กลัวเค้าจะไม่รับด้วยอะทำไงได้ล่ะ แค่ชังมันเถอะแค่นี้ก็สุขใจวะ อย่าลืมดิเราไม่ได้ดูดีแบบแทม ไม่ได้ฉลาดแบบบอล ไม่ได้กล้าแบบเอ็ต และเราก็ไม่ได้นักเลงแบบโอ๊ด จริงป่ะ”

     

    “ไอ้ลม มึงด่ากูหรือมึงชมกูว่ะ”โอ๊ตโวยเสียงดัง “5555555555” ทุกคนหัวเราะออกมาเสียงดัง ยกเว้นบอลที่แค่ยิ้มๆ “กินข้าวกันก่อนป่ะแม่ภาทำกับข้าวเอาไว้อะ” ทุกคนลุกขึ้นเดินไปกินข้าวที่โต๊ะอาหารกัน พอกินกันเสร็จสักพัก “อืมถ้างันพวกเราไปละนะเจอกันพรุ่งนี้นะลม เอาเป็นเทียงแล้วกันนะ” บอลบอก “อืม” ลมตอบกลับพร้อมเดินไปส่งเพื่อน

     

    พอเพื่อนไปหมด ลมก็ไปอาบน้ำแล้วดูที่วีสักพัก ก็ไม่มีอะไรดู ลมเดินไปที่คอมแล้วเปิดเวป เกมส์Fantasy online ดูข้อมุลของเกมส์ จนได้ข้อมูลมาพอสมควรก็ปิดคอมแล้วเดินไปยังห้องนอน แล้วก็ล้มตัวลงนอนในขณะนอน ลมนึงถึงสาเหตุที่ทำให้เข้ามาเล่นเกมส์

     

    “ แก แก แกเล่นเกม Fantasy online กับพวกเราดินะสนุกมากเลยนะแก เหมือนจริงมากถ้าแกเข้าไปแกต้องชอบแน่นะ นะ นี้พวกเราเล่นกันทุกคนยกเว้นแกคนเดียวนะ” “โถ่ แพร เราก็บอกแกแล้วว่าเราไม่ชอบเล่นเกมส์แกก็รู้นี้” คนชื่อแพรไม่ยอม “ นะแก เล่นเถอะนะ ฉันมีอะไรจะบอกแกเชื่อว่าแกรู้แกต้องเล่นแน่ๆ” แพรขยับเข้าไปแล้วกระซิบบอกว่า “คนที่แกแอบชอบอะเพื่อนของหมอนั้นเล่นเกมส์นี้ด้วยนะเห็นว่ากำลังช่วยหมอนั้นเล่นอยู่ละแก” “ได้แกตกลงฉันจะเล่นเกมส์ Fantasy online กับพวกแกเอง” เธอตะโกนเสียงดังทันทีเมื่อรู้ว่าคนที่ตัวเองแอบชอบจะเล่นเกมนี้เหมือนกัน

     

    ขณะนั้นลมและเพื่อนกำลังกินข้าวอยู่นั้น ลมก็หันไปเห็นภาพเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งคุยกับเพื่อนของเธออีก3คนคุยกัน แล้วเธอก็ตะโกนออกมาว่าเธอจะเล่นเกมส์ Fantasy online ลมซึ่งนั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่โต๊ใกล้ๆ พอลมได้ยิงลม ก็ตัดสินใจที่ยังไงตัวเขาเองต้องเล่นเกมส์นี้ให้ได้

     

    ลมนอนอยู่ในห้องซึ่งค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับพูดว่า “ยังไงก็ต้องตามหา โม ให้เจอให้ได้คอยดู”

     

     

     

    zzzzzzZZZZZZZZZZZZzzzzzzzzz

    ถ้าอ่านแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีคอมเม้นบอกได้นะครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×