คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter2 : พี่รหัส By : Youngjae
“ อิม.. อิมแจบอม ” ผมรู้สึกได้ว่าเสียงของผมสั่นและเบาพอสมควร แต่ผมก็พยายามเปล่งเสียงออกมาแล้วนะแต่ทำไมรู้สึกไม่ค่อยมีแรงแบบนี้ละในหัวผมมีแต่ความกังวลเต็มไปหมด..
ผมค่อยๆเดินไปจับอีกกล่องแต่กล่องนี้ก็ทำให้ผมสบายใจขึ้นมานิดนึงนะ นิดนึง จริงๆ
“ อ๊คแทคยอน ” ผมพูดยิ้มๆแต่ก็มีเสียงตะโกนแทรกขึ้นมาสร้างรอยยิ้มให้กับผม
“ ย่าห์! แทคยอนนายอย่าไปฝากยองแจน้องฉันโปรโมตเจ้า OKCAT ล่ะ ฮ่าาา ” และเสียงนั้นก็คือเสียงของอูยองฮยองฮะเป็นพี่ชายของผมอีกคน อูยองฮยองเรียกเสียงหัวเราะจากนักเรียนในห้องประชุมได้มากเลยทีเดียวแต่อาจาร์ยใหญ่ก็นำนิ้วชี้มาทาบที่ปาก ประมาณว่าให้เงียบน่ะครับ
ตอนนี้ผมเดินลงจากเวทีแล้วไปนั่งที่เดิมก่อนที่ผมจะขึ้นไปจับ ตอนนี้ในหัวผมชื่อ อิมแจบอม เต็มหัวไปหมด ทำไมกันนะ เรื่องก็ผ่านมาตั้ง 3 ปีแล้ว ตอนนี้ผมได้ยินแต่เสียง “ แต่ฉันไม่ได้ชอบนาย ”
ดังก้องอยู่ในหูล่ะครับผมคิดมากเกินไปใช่มั้ย
“ ยองแจ นายโอเคใช่มั้ย ” และนั่นก็คือเสียงของแบมแบมที่นั่งอยู่ข้างๆผมทำให้ผมตั้งสติได้ผมพยักหน้ายิ้มๆให้เพื่อนตัวเล็ก
“ นายโอเคแน่หรอแลกกับฉันมั้ย เดี๋ยวฉันไปบอกอาจาร์ย ” แบมแบมพูดพลางลุกขึ้นแต่ผมดึงแขนไว้ทัน
“ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวอาจาร์ยเขาจะว่าเอา ” ผมพูดยิ้มๆให้แบมแบม
“ แต่ว่า.. ” แบมแบมกำลังพูดอยู่แต่ก็มีคนขัดขึ้นละครับ
“ นายเชื่อฉันปะที่แบมขอแลกก็แค่ไม่อยากได้มาร์คฮยอง ฮ่าาาา ” และนั่นก็คือเสียงของ
ยูคยอมมันเรียกเสียงหัวเราะจากผมได้เลยล่ะ
“ นายจะบ้าหรอฮะ! ฉันแค่อยากให้ยองแจสบายใจเฟ้ยย ” แบมแบมตอบขึ้นแล้วทำหน้ามุ่ย
“ เอาเถอะ ว่าแต่นายโอเคแน่นะยองแจ ” คราวนี้ยูคยอมเป็นคนถามผมล่ะครับ
“ อื้ม เรื่องมันผ่านมาตั้ง 3 ปีละฉันไม่คิดอะไรมากหรอก ” [ไรท์:หรอย้ะะะะ] ผมพูดแล้วยิ้มเพื่อที่จะทำให้เพื่อนสบายใจ แต่ 3 ปีสำหรับผมไม่ได้ทำให้ผมลืมความรู้สึกนั้นเลยนะฮะ
...........................................................................................................
“ กริ๊งงงงงง ” เสียงออดพักกลางวันดังขึ้น พวกผมสามคนก็เดินลงมาทานข้าวกลางวันกันอย่างเคยพวกเราเลือกนั่งกันที่โต๊ะม้าหินอ่อนประจำของพวกเรา
“ เอาเหมือนเดิมกันใช่ปะเดี๋ยวฉันไปซื้อให้พวกนายเฝ้าโต๊ะอยู่ที่นี่ล่ะ ” ยูคยอมพูด ผมกับแบมแบมพยักหน้ารับก่อนที่ยูคยอมจะเดินไปซื้อข้าวมาให้พวกเรา
“ ย่าห์! ชเวยองแจจจ ” ผมหันไปตามไปเสียงก่อนจะหัวเราะเบาๆ
“ สวัสดีฮะ แทคยอนฮยอง ” ผมพูดพลางยิ้มให้คนที่เพิ่งวิ่งมา
“ อ่ะของขวัญการรับน้องรหัสนี่ฉันเอา OKCAT คอลเลคชั่นวันสงกรานต์มาให้นายเลยนะเว้ย!! ” แทคยอนฮยองพูดพลางชี้นิ้วไปที่เจ้าแมวเขียวใส่ชุดลายดอกไม้ในมือ
“ ย่าห์!! ไอ้แทคฉันบอกนายแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามาขายของน้องช้านนน ” เสียงบุคคลที่ 3 ที่เพิ่งวิ่งมาทีหลัง ไม่ต้องเดาเลยว่าใคร อูยองฮยองน่ะสิ
“ ฉันขายที่ไหนเล่า นี่ฉันเอา OKCAT คอลเลคชั่นใหม่มาให้น้องนายเลยนะ!! ไม่เชื่อถามยองแจได้เลย! ” แทคยอนฮยองพูดแล้วชี้มาที่ผม ผมพยักหน้ายิ้มๆ
“ แต่ว่า.. ” อูยองฮยองกำลังพูดแต่ก็มีอีกคนเข้ามาขัดพลางกอดคออูยองฮยองไว้
“ พวกนายเลิกเถียงกันได้แล้วน่า ” แล้วนั่นก็คือเสียงของคุณฮยองฮะ ยูคยอมที่เพิ่งเดินมาถึงโต๊ะนี่แทบจะละลายตรงนั้นอยู่แล้ว
“ นายนี่จริงๆเลย ! ” อูยองฮยองพูดพร้อมหันไปทำหน้าแขวะใส่แทคยอนฮยอง คุณฮยองหัวเราะออกมาเพราะท่าทางของอูยองฮยอง ว้าาา คุณฮยองเวลาหัวเราะนี่น่ารักจังเลยผมขอเป็นแฟนบอยอีกคนจะทันมั้ยเนี่ย~
“ อ้อ! ลืมเลย สวัสดีแบมแบมนายรู้จักพี่แล้วใช่มั้ย? ” คุณฮยองพูดขึ้นว่าแต่นั่นเป็นภาษาไทยหรอผมฟังไม่รู้เรื่องเลย ในโรงเรียนนี้ก็มีแค่คุณฮยองกับแบมแบมที่มาจากประเทศไทย
“ ครับ ผมดีใจที่ได้พี่คุณเป็นพี่รหัสครับ ช่วยดูแลผมด้วยนะครับ ” แบมแบมพูดพลางยิ้มหวานให้คุณฮยอง แต่ผมก็เดาไม่อยากเลยครับว่าพูดเรื่องพี่รหัส
“ นายคงจะรู้จักฉันดีแล้วนะ ยูคยอม ” อูยองฮยองหันไปถามยูคยอม
“ แน่นอนฮะ อูยองฮยอง ~ ” ยูคยอมตอบด้วยท่าทางอารมณ์ดี แหงล่ะก็อูยองฮยองเป็นพี่ชายของผมเพื่อนสนิท 2 คนของผมก็ต้องรู้จักดีอยู่แล้วล่ะ
“ ฉันว่าเราปล่อยน้องๆกินข้าวเถอะ จุนโฮมันคงจะกินหัวชานซองได้แล้วมั้งน่ะ ดูสิ ” แทคยอนฮยองพูดพลางชี้นิ้วไปทางพี่ชายของผมอีกคน คุณฮยองกับอูยองฮยองพยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะเดินไปแต่แทคยอนฮยองก็ยังไม่ลืมที่จะยื่นเจ้าแมวเขียวมาให้ผม
“ ขอบคุณฮะ ” ผมพูดยิ้มๆ แทคยอนฮยองยิ้มตอบก่อนจะเดินตามอูยองฮยองกับคุณฮยองไป
“ ว้าาา คุณฮยองน่ารักมากเลยอ่าาาา ” แบมแบมพูดพลางบิดตัวไปมา ผมล่ะหมั่นไส้จริงจริ้งงงพวกผมหัวเราะก่อนจะกินข้าวต่อ
“ แจบอม.. แจบอมฮยอง ” ผมพูดเสียงสั่นแล้วหันไปมองหน้าเขา แต่ผมไม่กล้าสบตาเขาหรอกนะ TT
“ นี่นายไม่คิดจะมาทักพี่รหัสเลยหรือไง ” แจบอมฮยองพูดก่อนทำหน้าตึงๆตามประสาเขาแหละครับ จะให้ตอบว่าไม่คิดอยากจะไปทักก็ยังไงอยู่นะเขาอาจจะเกลียดผมมากกว่านี้
“ อ่อ ขอโทษฮะ ” ผมตอบเสียงเบาแจบอมฮยองมองหน้าผมแบบงงๆ
“ ย่าห์!! แบมแบมระวังข้างหลัง ” แล้วนั่นก็คือเสียงของยูคยอมผมหันไปมองทางแบมแบม ก็นึกว่าอะไร มาร์คฮยองโผเข้ามากอดแบมแบมซะละ
“ อ่าาาาา แบมแบมฮยองดีใจมากเลยยที่ได้แบมแบมมาเป็นน้องรหัสน่ะ ” แหงสิก็จีบเขามาตั้ง 2 ปี ผมคิดในใจ
“ ฮยองปล่อยผมก่อนเถอะฮะ ” แบมแบมพูดพลางพยายามแกะมือคนที่กอดจากด้านหลังจนคนข้างหลังต้องยอมแกะมือออก
“ นาย ยูคยอมใช่มั้ย ” เสียงจินยองฮยองที่กำลังเดินมาทางพวกเราดังขึ้น
“ ครับ จินยองฮยอง ช่วยดูแลผมด้วยนะครับ ” ยูคยอมตอบยิ้มๆ จินยองฮยองพยักหน้าแล้วหันมาหาเพื่อนทั้ง 2 คน
“ ไปเหอะให้น้องกินข้าว ” จินยองฮยองพูดผมล่ะอยากจะไหว้งามๆจริงๆฮะ มาร์คฮยองกับแจบอมฮยองพยักหน้า
“ งั้นฉันไปล่ะ อ้อไว้เจอกันนะ น้องรหัส ” แจบอมฮยองพูดเน้นคำว่าน้องรหัสใส่หน้าผมด้วยสีหน้าที่จะกินผมได้อยู่แล้ว
“ ครับ ” ผมตอบสั้นๆแล้วรีบหันไปทานข้าวต่อ
“ แบมแบมอ่าาาา ฮยองไปแล้วนะ TT ” มาร์คฮยองพูดหน้าเศร้าแล้วกอดแบมแบมจากด้านหลัง [อีกแล้วววว]
“ ครับฮยอง ฮยองไปเถอะฮะ ” แบมแบมตอบแล้วพยายามแกะมือมาร์คฮยองออก มาร์คฮยองก็รีบวิ่งไปหาเพื่อนอีก 2 คนที่เดินไปแล้ว ผมล่ะสงสารแบมแบมจริงๆ
เห้ออ การที่แจบอมฮยองเข้ามาคุยกับผมคืออะไรกันนะ แค่เข้ามาทักทายน้องรหัสใช่มั้ย หรือว่าเขาต้องการอะไรจากผม เขาเกลียดผมจะตายนี่นา เห้อ นี่มันวันอะไรของผมนะ ปวดหัวไปหมดเลย
TALK : อันยองงงงง ตอนที่ 2 มาแล้วนะฮะ ดูตอนนี้สั้นๆปะ5555 สงสารยองแจเนอะ TT พี่บีก็ดูโหดร้ายจริงๆ เอาจริงๆรีดบางคนอาจจะยังไม่เข้าใจเนื้อเรื่องนะ คือจริงๆแล้วน่ะ ตั้งแต่ที่ยองแจไปบอกรักพี่บีเมื่อ 3 ปีที่แล้วแล้วโดนปฏิเสธ ยองแจเลยเป็นคนที่กลัวความรักไปเลยยย แงงยองแจของไรท์ [รีดตบ] เอาเป็นว่าอย่าลืมติดตามตอนต่อไปกันนะคะ อาจจะเป็นตอนของ พี่บีไม่ก็แบมแบม อยากได้ใครก่อนก็คอมเม้นไว้ได้น้า คอมเม้นมาตอนหน้าเกิดนะจ้ะ จร๊วฟฟฟ
ความคิดเห็น